Samenwonen met grootouders

Tja sorry maar ik vind dat jullie zeuren, en wie moet die nieuwe keuken plus apparatuur bekostigen?? En wat moet allemaal voor verbouwd worden?

Als dit soort dingen al gebeurt voordat jullie überhaupt samen in een huis wonen, dan zou ik die keuze nog even serieus heroverwegen. Het is heel mooi dat jullie op die manier willen mantelzorgen, maar niet ten koste van jullie eigen welzijn. 

Het klinkt alsof jullie je constructief opstellen, maar dat de grootouders van man daar niet (meer) toe in staat zijn.

Gaat het samenwonen in het huis van de grootouders plaatsvinden? Het kan een mooie constructie zijn maar vraagt heel heldere afspraken en flexibiliteit (afspraken heroverwegen als iets niet blijkt te werken). En daar op een constructieve en respectvolle manier over communiceren. Zijn de grootouders daartoe in staat? Is de situatie van jouw man zo dat hij zich goed kan navigeren in deze situatie? 

Is er informatie te vinden over hoe je dit zorgvuldig uit denkt? Wat hebben jullie al voor gesprekken gehad met de grootouders over wederzijdse verwachtingen en hoe verliepen die?

Een hoop vragen misschien, maar het lijkt mij echt goed om deze dingen af te wegen voordat je begint. Het is niet niks om twee huishoudens samen te voegen. 

Dit is dan eigenlijk een hele goede testcase: kunnen jullie met grootouders tot een compromis komen? Dat vraagt dat alle betrokkenen hun zorgen moeten kunnen uiten, dat deze zorgen serieus genomen worden, en dat er gezamenlijk naar oplossingen wordt gezocht. Je zou zelfs dat gesprek op dat meta niveau kunnen trekken, en precies dat bespreken. Hoe kunnen we met elkaar communiceren zodat dit een succes wordt en geen extra stress of zorg oplevert. 

Je zou zelfs kunnen overwegen om daar wat hulp bij te vragen van iemand die expertise op dit vlak heeft (multigenerationeel wonen), of bouwkundige expertise. Misschien komen die wel met heel handige oplossingen die jullie nog niet bedacht hebben.

Ik krijg nu al de indruk dat ze zichzelf wijs maken dat zij eigenlijk jullie een grote gunst bewijzen en dat jullie nu erg aan het overvragen zijn. Als uitgangspunt lijkt het me helemaal niet zo geruststellend. Samen wonen met mensen die dat helemaal niet gewend zijn (ze zijn al een tijd met zijn 2en) is een behoorlijke uitdaging en gaat veel stress opleveren, en daar kan je man niet tegen, wat nog veel meer stress op gaan leveren. 
Welke zorg gaan jullie bieden voor de grootouders? Zien zij dat ook zo, of gaan ze dat allemaal for granted nemen en daarnaast jullie er steeds aan herinneren dat jullie in hun huis wonen en dat jullie toch maar boffen met hun goedgeefsheid?

Kun je er nog vanaf zien?

Bij samenwonen moet je zeker ook vooraf de verwachtingen wederzijds duidelijk hebben. Met deze houding zou ik het hele plan nog eens heroverwegen. Sowieso heb ik dergelijke constructies in de omgeving vaker fout dan goed zien gaan. 
Je wil ook niet water bij de wijn doen en dan ook nog moeten mantelzorgen voor je man omdat hij de hele situatie niet meer trekt.

Eens met Valerie; de grootouders hebben een nieuwbouwhuis gekocht ervan uitgaand dat jullie daar ook intrekken. Dan neem je de opties zoals tweede keuken mee in de aanbouw van dat huis.. Het komt bij mij over dat TO straks als mantelzorger voor drie volwassenen mag zorgen.