Cabin fever (of: ik ben corona-moe)...
Eerst een disclaimer: ik doe niets dat mijn gezondheid of van andere mensen in gevaar kan brengen. Maar... ik begin het zat te worden. Waar ik een week geleden nog enorm kon genieten van de rust, begin ik kriegel te worden. Niet zo zeer van het thuiswerken hoewel ik het heel erg leuk zou vinden om leerlingen weer in het echt te zien. Maar van de sociale distancing, de moeite dat het kost, het nadenken over alles. Voorbeeld: ik ging gisteren naar de winkelstraat van mijn dorp een paar echt nodige dingen te halen: neusdruppels want verstopte neus door hooikoorts, gist (broodbakken) etc. Goed en dan begint het ballet. De meeste mensen doen voorzichtig waardoor een soort van menselijk Tetris ontstaat op de stoep. Jij links ik langs iemand anders rechts... in de winkel heb je duidelijk degene die sch hebben aan de maatregels en door gaan en het arme meisje van 16 die daar werkt gaat er natuurlijk niets van zeggen.
Ik mis mijn vrienden en de activiteiten: bioscoop en pizza met vriendin X elke week in de leuke bioscoop van Haarlem, sportschool en kletsen met vriendin U. Het studeren en samen eten met medecursisten elke donderdag. Ik voel me eenzaam doordat ik geen partner heb en in de weken dat zoon bij zijn vader is zit ik of te videobellen met een paar vrienden of te werken. Maar ik heb er nog geen modus vivendi in gevonden waarin ik me compleet senang voel. En nogmaals het is eenzaam.
Kortom: de eerste weken kwam ik tot rust en nu is het vooral een oefening in zen blijven. Blijkbaar ben ik er niet zo goed in. Hoe ervaren jullie het allemaal, en zijn er nog meer gevallen van cabin fever?
Sini
Ja daar trek ik wel zo’n beetje de grens
De verkering van dochter mag hier gewoon over de vloer komen.
En die hou je echt niet anderhalve meter uit elkaar. Wijzelf komen echter verder nergens.
Hier ook
Nadat duidelijk werd hoe het zat met de examens en dochter en vriend beiden de se’s hebben afgerond komen ze weer gewoon bij elkaar thuis. Doen ook gewoon mee in de gezinnen, dus geen 1,5 meter afstand.
Dochter komt verder nog bij haar beste vriendin thuis, dat is om de hoek. En dat was het.
Op straat rondhangen deden ze toch al niet.
Jongste speelt gewoon buiten.
Mijn man werkt gewoon, in een vitaal beroep, waar 1,5 meter verrekte lastig blijkt. Wel heeft hij steeds dezelfde collega in zijn bubbel, daar is wel over nagedacht.
En ik ga gewoon naar mijn vrijwilligerswerk. Dat is buiten in een tuin en 1,5 meter gaat daar zonder moeite.
Dendy
'Wel heeft hij steeds dezelfde collega in zijn bubbel, daar is wel over nagedacht.'
Dat hebben wij ook, ik zit altijd met dezelfde collega's in de kantoorshift. Zodat je nooit meer dan een bepaald percentage zou kunnen besmetten, is je ziek wordt.
De andere collega zit in dezelfde positie als ik. Als mijn man ziek wordt, moeten collega en ik thuisblijven😁
Wilgenkatje
Mijn schoonmoeder (83, woont alleen) had ook zo'n soort verhaal. Het gaat prima, zei ze, "alleen word ik om de haverklap gebeld door allerlei mensen die anders nooit bellen, dus waarvan ik denk huh, sinds wanneer ben jij geïnteresseerd in hoe het met mij gaat." Ze moest er zelf hartelijk om lachen.
Dochter en vriend
En wij zelf hebben overigens dochter (18) die bij ons woont ook niet tegen kunnen houden. Haar vriend, die in een andere stad woont, ook bij zijn ouders, en zij waren zó ongelukkig zonder elkaar. Hij is twee weken hier geweest. Nu is dochter twee weken daar. Het verschil met voorheen is dat ze nu langer in één huis blijven (ongeveer twee weken in plaats van drie dagen), dat ze niet met de trein gaan maar met de auto én dat ze verder echt helemaal niemand zien. Ook niet op afstand, gewoon niemand, alleen de ouders.
Of dit nu te slap is of te streng, ik weet het echt niet meer.
Lou
"Of dit nu te slap is of te streng, ik weet het echt niet meer."Het lijkt mij niet te slap. Vergis je niet, hier op OO ligt de lat hoog. Of beter gezegd de mensen die hier posten zijn heel strikt. Als je zou zeggen dat je kind in jouw huis nog wel drie bezoekers mag ontvangen (wel op 1,5m afstand) dan krijg je vast commentaar. Ik kan het natuurlijk uitproberen 
Versoepelen
Wij laten hier ook de teugels een klein beetje vieren. Afgelopen week 2 keer bij vrienden op bezoek geweest. Een keer binnen en vanmiddag buiten. En bij mijn ouders en zus ga ik ook weer langs. Wel buiten en op afstand, maar elkaar echt helemaal niet zien vind ik heel naar. Ook de kinderen breiden hun contacten heel voorzichtig wat uit. Dochter is vandaag met een vriendin wezen skeeleren dus wel lekker buiten. Maar ze is wel thuisgebracht met de auto. Achterin, dat wel. Wij zijn zelf al met het virus in aanraking gekomen en niet ziek geworden, dus voor onszelf hoeven we ons geen zorgen meer te maken. Dat scheelt natuurlijk wel. En als een ander het risico wil nemen ga ik daar niet moeilijk over doen. Wat ik voorheen wel deed. Maar dat laat ik nu bij de ander.
Pennestreek
Hoe bedoel je: "Wij zijn zelf al met het virus in aanraking gekomen en niet ziek geworden, dus voor onszelf hoeven we ons geen zorgen meer te maken"? Ik volg het even niet.
Sini
Sini
Wij hebben een (geteste) zieke in huis gehad. Dus ik hoef nu voor mezelf niet meer bang te zijn dat ik het ergens anders nog oploop.
Maar dat weet je toch niet Pennenstreek?
Bij milde klachten kan het zo zijn dat je nauwelijks antistoffen opbouwt, heb ik begrepen. Je bent dus niet per definitie beschermd, mocht je dat denken.
Moeder
Ik of mijn broer gaan bijna elke dag naar mijn moeder. Ben mantelzorger en in het begin probeerde ik wel minder te gaan maar momenteel gaat het niet zo goed en heeft ze meer hulp nodig.
Ik weet dat het een risico is vooral omdat ik gewoon buitenhuis werk en mijn msn en broer ook. Maar we kunnen haar moeilijk alleen laten nu. Kan alleen zoveel mogelijk afstand proberen te houden.
Hoe doen andere dat nu met de mantelzorg?
Maro, Ginny en anderen
Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het lastig, vriendin is nieuw. Van net voor de lockdown. Maar ze zijn behoorlijk dol op elkaar en aangezien ze het al een kleine maand op minstens 1,5 meter met elkaar 'uithouden', vind ik het nu ook wel fijn om ze deze ruimte te geven.
En toch knaagt het.
Spuit 11 tegen Pennestreek
Ik heb ook het gevoel dat je een misverstand hebt over je eigen veiligheid wat corona betreft. Het is geen wet van Meden en Perzen dat jij al besmet bent geraakt door je zoon. Jij kunt het virus meenemen naar anderen en bent mogelijk zelf nog de Sjaak als je pech hebt.
Ik snap je behoefte aan menselijk contact, maar de richtlijnen zijn niet zomaar uit de lucht gegrepen. Als mijn dochters komen, ga ik ze uit de weg door in een ander stuk van de kamer te gaan staan. Met Pasen at de jongste hier spontaan. Wij wel aan de andere kant van de tafel.
Als de dochters weggaan neem ik alles wat ze aangeraakt hebben even af. Dit is voor mij onnatuurlijk gedrag, maar de hele toestand is toch al abnormaal.
Strikt
'Vergis je niet, hier op OO ligt de lat hoog. Of beter gezegd de mensen die hier posten zijn heel strikt.'
Waarbij ik me afvraag of ze dat in het dagelijks leven ook echt zo doen, op een paar mensen na die kwetsbaar zijn.
Sydney
"Waarbij ik me afvraag of ze dat in het dagelijks leven ook echt zo doen"
Daar ga ik wel vanuit. Waarom zou je daaraan twijfelen?
Ik was zelf in elk geval ook heel strikt, en nu nog steeds eigenlijk wel, met als versoepeling dus de omgang van dochter met haar vriend. Hij ging overigens op eigen initiatief eerst nog een paar dagen in isolatie op zijn eigen kamer, voordat hij hierheen kwam.
Emmawee, eerlijk gezegd geniet ik enorm van de blijdschap van die twee, nu zij elkaar mogen zien. Ik hoop dat jij dat ook kan met zoon en vriendin.
Emmawee
Bij mild klachten bouw je inderdaad minder antistoffen op. Maar ik begrijp Pennestreek wel dat zij dat kleine risico neemt
Ik zie hier op OO aantal mensen die elk risico willen uitsluiten. Dat betekent de komende jaren gewoon binnen blijven en geen sociale contacten meer hebben anders dan digitaal.
Dat is een keuze die je mag maken, maar Pennestreek maakt een andere keuze. Om er dan iedere keer op te wijzen dat ze nog wel degelijk gevaar loopt, lijkt mij wat overbodig. Overigens als je hier op OO leest, zou je bijna denken dat niemand het coronavirus doormaakt met milde klachten.
Lou
'met als versoepeling dus de omgang van dochter met haar vriend. Hij ging overigens op eigen initiatief eerst nog een paar dagen in isolatie op zijn eigen kamer, voordat hij hierheen kwam'
Dat is precies wat ik bedoel. Ook jij bent dus niet zo strikt. Die paar dagen isolatie had namelijk minimaal 14 dagen moeten zijn en die vriend had niet met je dochter in contact mogen komen als je strikt bent. Mensen passen de regels intelligent toe (en terecht) maar melden op het forum alleen die dingen waarin ze precies de regels volgen. Alle dingen waarbij ze afwijken 'omdat dat in hun situatie anders is' worden gewoon niet gemeld.
Hoezo Sydney?
Je mag toch gewoon drie bezoekers hebben?
Risico
Nou ben ik soms best wel een struisvogel hoor, maar in dit geval denk ik toch echt dat ik zelf weinig risico (meer) loop. Ik heb een week met een zieke in huis gezeten en thuis niet aan isolatie gedaan en ik ben niet ziek geworden. Het lijkt me echt heel erg sterk dat ik dan door contact met een winkelwagentje oid alsnog ziek zou worden. Dus dat minieme risico neem ik graag.
En ik hou me dus (Kaaskopje) wel degelijk nog steeds aan alle richtlijnen! Ik zit buiten met minstens 1,5 meter afstand op bezoek bij mijn familie. Als dat al niet eens meer kan... En zolang mijn ouders dat ook nog te risicovol vonden heb ik me ook keurig aan hun wensen gehouden. Maar zelf vinden ze nu dat het allemaal zo streng niet hoeft (totaal geen contact, anders dan digitaal). Dus daar ben ik blij mee. Alleen waren wij in de beginfase echt nog veel Roomser dan de paus, en dat zijn we nu niet meer. Dus als je op wil scheppen over hoe goed je doet met jouw dochters ben je bij mij verkeerd. Ik kom bij niemand binnen.
Ik sta al vanaf het begin op het standpunt dat je het risico niet helemaal kunt ontlopen. En dat het een kwestie is (voor jezelf) van prioriteiten en afwegingen. Voor mezelf was ik al niet heel erg angstig, maar nu al helemaal niet meer. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik voor anderen niet meer voorzichtig ben. We beperken de bezoekjes aan de supermarkt en ik zorg dat ik voor ik de deur uit ga mijn handen goed gewassen heb (ik heb niet zoveel vertrouwen in het schoonmaken van die karretjes door de supermarktmedewerkers). En verder kom ik dus bijna nergens. Als ik met de hond wandel houd ik keurig afstand. Ik haal andermans honden niet meer aan (want je weet maar nooit). Maar dat is dus niet omdat ik voor mezelf bang ben, dat is omdat ik niet weet of ik voor een ander nog een risico kan vormen. Al denk ik dat niet, want zoals gezegd houden we ons nog steeds (ruim) aan alle richtlijnen.
Pennestreek
Wij staan er hier precies hetzelfde in hoor.
Ik geloof ook dat het voor degene die zich nu volkomen verstoppen veel enger gaat zijn als ze weer naar buiten moeten. Want dat moment komt.
Covid-19 blijft, net als veel andere virussen. En er zal ook nog andere rottigheid komen.
Beter nu wennen aan het nieuwe normaal. Aan het feit dat je nooit helemaal veilig bent, dat het leven niet maakbaar is èn dat het leven uiteindelijk voor de meesten gewoon doorgaat.
Mijn man was door zijn werk tot vorige week nog niet in ons centrum geweest. Hij ging en kwam aangeslagen terug. Dat wat ik in de eerste week ervaarde had hij nu. Overal pijlen op de grond, apotheek dicht, niet gewoon Appie even in kunnen lopen. Voor mij inmiddels gesneden koek.
Dendy
"Ik geloof ook dat het voor degene die zich nu volkomen verstoppen veel enger gaat zijn als ze weer naar buiten moeten. Want dat moment komt."
Zijn die er nog? Ik ga zelf allang weer naar buiten, wandelen, fietsen en autorijden. Ik ga alleen nog nauwelijks ergens naar binnen. De sleutel ophalen van het duinhuis was in een (verder verlaten) hotel en ik moet binnenkort een keer naar de notaris voor de hypotheekoversluiting denk ik. Dat soort dingen.
Verder nog steeds alles via bezorging.
Klad komt er inderdaad in
Ik merkte het gisteren in de supermarkt, waar mensen 2 weken geleden nog enorme moeite deden om elkaar te ontwijken lopen ze nu samen door een nauwe gangpad. Ik probeer me nog te houden aan die 1.50 maar als de rest niet meewerkt dan is het op een gegeven moment afgelopen inderdaad. Ergens vind ik het irritant omdat mensen blijk geven van onverschilligheid jegens de gezondheid van andere mensen, maar het is ook menselijk. Dus tja...
Helemaal binnen heb ik nooit gezeten overigens, ik ga naar de winkel: tuincentrum en bouwmarkt+supermarkt, ik wandel veel met hond en steeds afwisselend een andere vriendin, ik borrel in de tuin met een vriendin die 200m hier vandaan woont en gisteren kwam mijn ex vriend hier zijn fiets repareren en we dronken samen thee in de tuin. Was ook nog gezellig ook. Ben heel erg benieuwd naar de persconferentie van morgen.
Sini
Nou, dan ben jij al gezond bezig👍🏻
Spreek je ook alweer met mensen? Op 1,5 meter afstand natuurlijk, wat ikzelf eigenlijk een normale afstand vind.
Ik denk wel dat er nog mensen zijn die zich verstoppen. Na 5 weken nog steeds aan de andere kant van de kamer staan als je eigen kinderen komen vind ik pittig. Na zo’n periode zou er wat berusting in de situatie moeten komen.
Ik ben niet zo’n goede schrijver, dus zal vast verkeerd begrepen worden. Maar ik denk dat een zekere gelatenheid nu vrij normaal wordt en misschien ook wel gezond is voor wat tussen de oortjes zit.
Ad, ja, die zijn er nog
vrienden van mijn ouders zitten al weken binnen en zien niemand. Hun zoons zetten om beurten een tas boodschappen voor de deur. Ze hebben alleen telefonisch contact. Hoe die ooit weer 'los' moeten komen, ik heb geen idee. Ik denk pas als er een vaccin is. Dus ik hoop voor al dat soort mensen dat dat vaccin er snel komt...
Sini, ik merk dat ook. Mensen worden wat minder zorgvuldig. Ik stond vorige week met een bejaarde meneer in de (kleine) lift in het winkelcentrum. Hij vroeg zelf of hij mee mocht omdat hij geen zin had om te wachten. Ik snap dat niet, maar ik denk oprecht dat ik geen gevaar ben voor de volksgezondheid dus als hij dat zelf wil, prima. Maar ik denk niet dat hij dat twee weken geleden ook had gevraagd...
Losser
Ik merk ook ineens dat iedereen losser wordt. Ikzelf ook. Vorige week met Pasen kwam ik tijdens mijn wandeling in het bos niemand tegen. Prachtig weer was het! Gisteren was het veel frisser en kwam ik op een korter stuk 12 mensen tegen. Echt veel voor hier.
Ik merk het ook bij mensen die ik spreek. Ze willen weer dingen doen, afspreken. Ik ben ook niet bang en houd me aan de regels. Niet meer, niet minder. Maar het lijkt me heel zwaar voor risicogroepen, die ook graag weer willen, maar die misschien nog maanden thuis zitten.
Sinilind
Het is onmogelijk om in een gangpad van de supermarkt die anderhalve meter in acht te nemen, want dat is de breedte van het gangpad zelf. Dus als je elkaar passeert, dan neem je die afstand al niet in acht. Het is wel grappig dat jij dat bij andere mensen interpreteert als onvoldoende zorg voor andermans gezondheid, vervolgens toegeeft dat zelf ook te doen en daar dan niet dezelfde conclusie aan verbindt.
Maar goed, begrijp ik nou dat tot voor kort er nooit twee mensen elkaar passeerden in de gangpaden van jouw supermarkt? Ik ben verbaasd. Hier probeert iedereen wel afstand te houden, maar het kan gewoon echt niet altijd. Dat is nu zo, dat was drie weken geleden ook al zo. Ik zie niet echt een verandering.
Idem op het fietspad trouwens. Je houdt standaard de anderhalve meter afstand van voorganger en volger, maar als je iemand moet passeren (ja, soms moet dat) dan is in veel gevallen die anderhalve meter niet te handhaven. Dat is nu zo, dat was een paar weken geleden niet anders.
Ik vind dat dus geen probleem. Die anderhalve meter is een richtlijn, geen natuurwet. Als het grootste deel van de mensen het grootste deel van de tijd die afstand handhaven, scheelt dat in de virusoverdracht. Dat je elkaar dan soms passeert op het fietspad of bij de AH maakt niet dat de maatregel waardeloos wordt. Of enorm veel minder effectief.
Groeten,
Temet
breedte van de paden
Nou dat hangt toch echt van de grote van de AH af.
Hier in de buurt is een grote AH en daar zijn de paden echt breder dan anderhalve meter, ongeveer vier karren breed.
Omdat in de dwarse paden stellingen zijn weggehaald of verplaatst zijn die paden zeker drie meter.
Bij de buurt AH is passeren op minder dan anderhalve meter inderdaad onmogelijk.
Tegenwoordig ga ik op maandag ochtend naar de grote AH waar het dan rustig is, en het
lijkt wel dat als je op incourante tijden gaat, je ook minder onzorgvuldige mensen tegen komt.
Dendy
"Nou, dan ben jij al gezond bezig👍🏻
Spreek je ook alweer met mensen? Op 1,5 meter afstand natuurlijk, wat ikzelf eigenlijk een normale afstand vind."
Nauwelijks in real life alleen virtueel, maar daar kunnen wij tot nu toe best mee leven. Alleen de jongste zou wel naar school en naar zijn vriendjes willen. Misschien moet dat op den duur ook maar.
Dat verhaal dat kinderen niet of milder besmettelijk zijn blijft maar aanhouden, dus misschien zit er wel iets in. Er is onderzoek gedaan met apen waarbij de jonge apen nauwelijks virus in hun neus bleken te hebben al waren ze besmet.
Klinkt nog steeds te mooi om waar te zijn...
Serieuze vraag: denk je ook niet dat het voor je kinderen goed zou zijn om weer naar school te gaan?
Ik was al geen voorstander van dat de scholen sloten (begreep wel waarom), maar ik zie voor onze jongste echt de noodzaak wel om weer deel te gaan nemen aan het sociale verkeer.
