Crisis....
pfoe ik werd wel wat depri toen ik vanochtend op TV de persconferentie zag.
Eerst heerste bij mij het gevoel dat de narigheid door de (inter)nationale media wel wat was opgeklopt, maar de cijfers zien er echt niet leuk uit... Te lang op te grote voet geleefd en nu met zijn allen als hele Westerse wereld in de sanering?
Wat moeten we nou?
Wachten tot het op een dag weer overwaait, kop in het zand? Kun je als gewoon mens iets zinnigs doen? (behalve mijn zoon adviseren na deze studie een volgende te gaan doen, want werk vinden gaat lastig worden voor jongeren?)
Hebben jullie mensen in je naaste omgeving van wie de baan op de tocht staat? Zo ja, wat dan?
tonny
Ik heb wel een beetje de bibbers
Wij hebben net voor de crisis uitbrak een nieuwe woning gekocht, en zouden die op een salaris niet kunnen betalen. Dan zou er letterlijk geen cent overblijven om van te eten, laat staan kleding of andere noodzakelijke dingen te betalen. Nu werk ik in het onderwijs, dus mijn baan is redelijk veilig, hoogstens wordt het salaris bevroren of een beetje gekort als er echt een depressie komt. Mans baan is een stuk minder zeker. Ik lig er nog niet wakker van, maar denk wel regelmatig aan een soort rampscenario a la Argentinie eind jaren negentig. Wat als de boel echt instort? Ruimte voor een moestuin of een mestvarken hebben we niet op het balkon 
.
Groetjes
Massi
Niet echt bibbers, maar tikje onrustig toch wel
Qua baan zitten man en ik wel goed. Man zit stevig in zadel bij zorgverzekeraar, en ik werk bij klein IT-bedrijfje dat juist als een gek groeit tijdens de crisis. Veel grote bedrijven gaan hun IT-afdeling wegbezuinigen en outsourcen de boel. Naar ons toe ....
Dus dat gaat wel goed. Net flinke bonus en loonsverhoging gekregen.
Mijn onrust komt ook uit het feit dat we net in het najaar (vlak voor het echt ontplofte) na 5 jaar zoeken ons droomhuis (nieuwbouw) hadden gekocht. Achteraf hebben we wel geconstateerd dat we dat, zeg een maand of 3 later, ws. niet meer hadden aangedurfd.
Maar goed, het is gekocht. En het is prachtig. Maar ons huis, in september getaxeerd zodat we wisten wat de overwaarde was, staat nu voor zo'n 20/30.000 minder te koop dan destijds de taxering was. En dat is nog maar de vraagprijs dus er zal nog meer afgaan.
Gelukkig zit de loop qua kijkers er goed in, en hebben we nu heel serieus geinteresseerden maar dat hadden we al eerder. En als het dan niet doorgaat dan kan ik daar 's nachts wel heel erg over piekeren hoor!
Tegelijkertijd staat in het plaatselijke krantje dat de prijzen voor woningen tussen de 3 en 4 ton (onze categorie) zelfs in prijs gestegen zijn. Dus tsja... Ik probeer me niet te laten angsthazen.
Maar; dat weekendje weg naar Barcelona, dat hebben we voorlopig uitgesteld. En de planning van de nieuwe auto idem dito.
Totnutoe geen last...
.. van de crisis. Ik zit ook bij een klein ICT-bedrijfje dat het heel goed draait. Onze werkgever heeft ons tijdens de nieuwjaarsborrel ons overtuigd dat wij niet bang hoeven te zijn hiervoor.
Nu moeten ze alleen mijn zoveelste jaarcontract omzetten in een vast contract.. dan gaat alles naar wens. Ook ik moet alleen als kostwinner alles alleen ophoesten..
In mijn omgeving heeft een vriend vóór de kredietcrisis een bedrijfje overgenomen. Hij is nu eigenaar van die onderneming. Had hij het later gedaan, dan kon hij die lening op zijn buik schrijven en dan lag zijn droom in duigen. Een andere vriendin heeft haar baan verloren bij de ING. Vervelend, moet je weer die gang maken naar de UWV, en dan die frustrerende sollicitatieplicht.. en bij een andere baas helemaal opnieuw beginnen met een tijdelijk contract.
