Foodtruckfestival en avontuurlijk eetgedrag

Enthousiasme bekoeld

Over het eerste foodfestival dat ik bezocht was ik heel enthousiast. Ik mag ook graag onbekende kleine hapjes proeven, er heerste een relaxte sfeer met een aangenaam achtergrondmuziekje, en we liepen ook nog wat bekenden tegen het lijf. Ik vond het een topmiddag.

Het tweede festival vond ik een stuk minder geslaagd. Er zaten twee wouldbe Armins van Bueren zich uit te leven,we moesten echt bleren om elkaar een beetje te kunnen verstaan. Toen we ook nog eens gingen uitrekenen wat we nu eigenlijk daadwerkelijk betaalden voor die muizenhapjes met die muntjes was de sjeu er wel af.

En Doenja, even een heel lullige vooringenomen vraag, maar was dat Moirahamburgerfoodfestival in een stad, of in zo'n dorp waarin door het plaatselijke dialect iedereen ongeacht geslacht met hij wordt aangeduid(gut , valt me net in dat ze in onze regio het genderissue al opgelost is)

Ik ben normaal nooit zo van de hamburgers, maar die met pulled pork van zo'n zielig doorgerookt gelooid biggetje,zijn niet te versmaden.

Ach ja, het stamppotbuffet (ot)

forumnostalgie...............

Kenfan

Werkelijk, ik lig dubbel hier....

@ Doenja

"Het is geen goedkoop gebeuren, maar het is meer het bedrag wat je normaal ook kwijt zou zijn in een gemiddeld restaurant.".

Wat zijn jullie in NL zoal kwijt in "een gemiddeld restaurant"? En wat krijg je ervoor?

@Triva

"Hoe naïef... je vergeet de ellenlange wachtlijst om daar te eten en de prijzen. Ik zou daar heel graag willen eten, ze mogen mij alles voorzetten maar daar heb ik dat geld niet voor over. Sowieso wil ik niet ergens eten waar ik al 30 euro aan een maaltijd kwijt ben. Dat heb ik er niet voor over maar dat heeft niets te maken met niet willen proberen of niet aandurven.".

In Vlaanderen kan je daar zo ongeveer voor eten in de betere taverne, als je ze weet te vinden. Dat zijn de net nog betaalbare betere adresjes, die iedereen voor zich houdt omdat hij niet wel dat daar ook wachtlijsten ontstaan.
In dat soort zaken moet u rekenen op zo'n € 4 voor een eenvoudig aperitief, een € 20 voor een hoofdgerecht, een € 4 voor een glas huiswijn. De portie zijn erg royaal en de kwaliteit goed.
Ik ken er slechts eentje, waar de ober spontaan aanbiedt om de restanten in te pakken zodat u ze kan meenemen. De kwaliteit is top en voor een deftige maaltijd betaal je er nooit meer dan € 20 - € 25, aperitiefje en glas wijn inbegrepen.
Sorry: ik ga niet verklappen waar en hoe, want de laatste tijd is het er ook aanschuiven.

Wat die "wachtlijsten" van sterrenzaken betreft: niet overdrijven. Zowat alle sterrenrestaurants zijn virtueel failliet. Ze houden enkel de kop boven water door het genadeloos uitpersen van hun personeel... Of door een magistrale PR-vondst waar de kippen zonder kop storm voor lopen: "Nouvelle quisine", "moleculaire keuken" of om het even welke andere variant van oude wijn in nieuwe zakken. Noem maar op.

Triva

Ik laat die mensen zeker. Als zij daar blij mee zijn, ik vind het best. Maar ik mag me verbazen. Je over andere mensen verbazen is een normale menselijke eigenschap. Dat heb je nodig om te bepalen wie je zelf bent.

Maar binnen ons gezin bespreken we onze verbazing en maken ons wel eens vrolijk over gewoontes van anderen. Volledig in het besef dat die anderen dat ook over ons doen.

Ballen uit de vriezer

Triva: Voor sommige mensen geeft het inkopen doen in een buitenlandse supermarkt veel onzekerheid en stress. Ze weten vooraf niet of ze kunnen krijgen wat ze willen. Nog steeds denk ik overigens dat die mensen gewoon naar de winkel gaan voor hun sperziebonen en aardappels en soms ook vlees en filmen ze natuurlijk nét die mensen die gehaktballen uit hun eigen vriezer eten.===

Ik denk ook dat de groente uit de plaatselijke supermarkt of groentewinkel komt. De generatie waar deze mensen bijhoren, hebben denk ik net of volledig de aansluiting met gerechten uit andere landen gemist, op de nasi/bami en macaroni na.

Misschien ben ik een beetje streng, maar als een plaatselijke winkel té spannend is, wat doe je dan in dat land? Ik was net in een islamitische winkel. Helaas ken ik geen Turks of Arabisch, dus ik weet niet wat alles is. Dat vind ik ongemakkelijk. Dat geef ik eerlijk toe. Maar ik zag een paar dingen die ik voordelig vond en nam me voor om thuis op internet recepten te zoeken met wat ik gekocht had. Dat zou ik op vakantie ook doen. We zien wel wat er is.

ja je bent streng...

Vooraf niet weten wat de supermarkt heeft, en je daar op voorbereiden zegt niet dat ze de supermarkt niet in gaan toch? Verder: die mensen rijden wel half europa door met hun caravan. Dát is iets wat ze niet afschrikt. Wat een gewijs, ze hebben een vriezer aan bord, maken het zichzelf makkelijk door thuis gehsktballen voor te bereiden maar nee dat mag niet van degene met een oerhollandse naam. Vakantie vieren in Nederland is geen probleem, dan koop je Hollandse pot zonder dat er een haan naar kraait maar ga je over de grens dan moet je altijd maar onbekend voer eten? Daarbij vergeet je nog dat koken niet ieders hobby is en ze met die ballen uit de vriezer geld én tijd besparen! Zijn ze op tijd voor de jeu de boulescompetutie!

Ach ja,

Een béétje ontwikkelt mens komt daar graag mee pronken. Beslist ook graag wanneer een ander daaraan voldoet. Stopt zichzelf niet graag in een hokje, maar wil ondertussen graag bij het groepje lezers/eters/cultuur snuiven horen.
En is altijd bezig om aan eigen maatstaven én die van anderen te voldoen en aan op te trekken.
Om mee te tellen en mee te mogen doen.
Maar gelukkig mogen we zelf kiezen.
En mag je zelfs afreizen naar een all-inclusive resort waar je "alleen" geniet van warmte, zwemmen, terrasjes en goedkope souvenirwinkels zonder jezelf in het 100e hetzelfde warme kerkje vol zwetende toeristen hoeft te storten om te kunnen zeggen dat je dat gedaan hebt.

Aan de andere kant

De meest avontuurlijke reizigers komen op zulke afgelegen plekken dat er geen supermarkt voorhanden is op 20 autominuten. Die zijn aangewezen op hun rugzak vol peperdure zakjes wonderstamppotpoeder van de Bever.

Ook uit het overweldigende aanbod van Franse en Italiaanse hypermarche's kun je probleemloos een jaren '50 agv - menu samenstellen. Pas moi, maar terwijl ik kwijlend en bevangen door keuzestress bij de afdeling verse vis sta te weifelen ,scharrelt man in 5 minuten een afgezaagd maaltje spinazie, spekjes, pasta en boursin klaar voor zijn kookbeurt. Tot vreugde van het nageslacht.

Vondelpark

Alweer lang geleden had je op Koninginnedag in het Vondelpark diverse eetkraampjes. Gezien de tijd vooral uit Midden- en Latijns Amerika, Peru, Mexico e.d. en uit de Nederlandse (ex) kolonien.
Heerlijke dingen met bonen en mais, kip, speciale koekjes. Helaas vanwege het risico op voedselvergiftiging al lang verboden.
Echt lekker speciaal eten en ook eens wat anders kun je wat mij betreft beter in een gespecialiseerd restaurant doen. Hoewel het idee van de Foodtruck mij wel aan spreekt, klinkt het in werkelijkheid nogal saai.
Je weet vooraf ook niet wat je kunt verwachten.

En die Fransen,

het enige dat die van de hollandse keuken proeven is de space cake. Man heeft ooit voor zijn werk in een auto kenteken gereden, zodra we over de Nederlandse grens kwamen passeerden begon het gelazer al. Alle andere Franse toeristen zakken af naar het zuiden, die hebben net als veel Nederlanders hun enige eis dat hun vakantiebestemming zonzeker is. Of ze blijven in eigen land. Want zoals de vader van een franse vriendin ooit zei: "we hebben hier alles, mooi weer, de bergen, de zee, fraaie steden en de beste keuken van de hele wereld. Waarom zou ik in hemelsnaam naar een plek gaan waar ik de mensen niet kan verstaan?"

Toen kon ik daar niet bij. Nu ik zelf wat ouder ben begin ik er wat meer begrip voor te krijgen. Ik kan me in verschillende talen genoeg verstaanbaar maken voor een praatje pot met de locals of om aan verkoper te vragen hoe je die onbekende vis bereidt. In een allinclusive zul je me niet aantreffen, maar verre bestemmingen waar je als westerling van middelbare leeftijd een wandelende portemonnee bent trekken me ook niet meer.

sally

'Het bezoeken van een foodtruckfestival en dan blijven hangen in friet (en dan bedoel ik niet de ter plekke gesneden biofrites met zelfgemaakte mayo en hamburgers van een met naam genoemde biokoe van een lokale boer) vind ik iets twijfelachtiger. Wat doe je dan op zo'n festival? Zo'n festival draait om eten, en een vakantie doet dat toch minder (hoewel je volgens mij heel leuke culinaire vakanties hebt).'

Wat doen mensen op een terrasje? Een biertje of wijntje (waarom ook weer die verkleinwoorden?) drinken en mensen kijken. Dat kan ook vanaf het muurtje tegenover het terrasje met een meegebrachte sultana en een flesje water... Beide mensen doen hetzelfde toch? Een foodtruckfestival mag je toch ook gewoon bezoeken op de manier zoals anderen een braderie, rommelmarkt of voetbalwedstrijd bezoeken? Gewoon kijken en op het moment dat je trek hebt koop je wat? Of is die manier verboden?

OT: Er is maar één friet!

en die wordt gesneden uit een bloemige aardappel, in staafjes van ca. 10mm dik en de lengte van de aardappel.
De staafjes worden voorzichtig afgedroogd met een keukenhanddoek en een eerste keer gebakken (uitsluitend in wit rundervet, van oudsher bekend en gewaarderd is hier "Ossenwit", waar overigens geen os meer aan te pas komt) op 150°.
Ze zijn "klaar" als ze bovendrijven in het vet, wat je onmiddellijk opmerkt door een verandering in het geluid van de bakkende frieten (de frieten "zingen").
Ze worden NOOIT "opgeschud" in de frituurmand (ze breken), ze worden van elkaar gescheiden door met de mand ronddraaiende bewegingen te maken.
De frieten worden uitgeschud op keukenpapier en men laat ze volledig afkoelen.
Ze worden afgebakken in wit rundervet op 170 - 180°C, tot ze goudgeel zijn, doorgaans een kwestie van een minuutje. Een goede friet is goudgeel en knapperig aan de buitenzijde, aan de binnenkant zacht en smeuig.

Al de rest is nieuwlichterij. Dat belet niet dat die nieuwlichterij (vb: gebakken in maisolie) erg lekker kan zijn, maar traditionele frieten zijn het niet.

Frieten worden vaak gegeten met een forse klodder (zelfgemaakte) mayonaise. Perversies zoals "frites-saus" horen er absoluut niet bij.

Spelling is "friet", meervoud: "frieten". "Frites", "Frietes" enz. is taalvervuiling van de orde van "suderance".

OT: Er zijn maar 2 mayonaises!

De ene (moeilijkere) bereiding vertrekt van een eierdooier, de andere (gemakkelijkere) van een volledig ei. In beide gevallen is het resultaat hetzelfde.
Mayonaise kan enkele dagen bewaard worden in de frigo, op voorwaarde dat de gebruikte olie een laag stolpunt heeft. Voor de smaak van de mayonaise maakt de gebruikte olie weinig uit. Mayonaise die een paar dagen moet meegaan maakt u best met koolzaadolie.

Triva

Ook voor die mensen geldt wat mij betreft vrijheid, blijheid. Persoonlijk vin ik juist een foodtruckfestival dé gelegenheid om eens culinair op ontdekkingstocht te gaan, maar dat moet ieder voor zich weten. Dat heb ik letterlijk na het door jou gequote stuk geschreven: "Maar dan nóg is het een kwestie van "dat moet ieder voor zich weten" "

Jeetje Triva

Dat mag niet van iemand met een oerhollandse naam?? Wat heeft je naam met
je smaak en keuzes te maken? Die heb je ook maar gekregen hoor. Mijn nick is niets anders dan een verwijzing naar mijn woonplaats. Misschien moet ik maar verder gaan met een verwijzing naar mijn geboorteplaats. Dan mag me misschien wel over dit soort gewoontes verbazen.

Ik hou er niet van om me thuis al vast te leggen voor wat we in de vakantie eten. Tijdens vakanties haal ik als het even kan iets plaatselijks, dat vind ik leuk. Ik hou van buitenlandse keukens als de Marokkaanse. Niet dat ik daar al geweest ben, maar het eten is heerlijk. Ik ben in een Engelse pub geweest en uiteraard moet je dan kidneypie proberen (vind ik). Ik vond het matig overigens.

Natuurlijk is het dapper dat ze met een caravan of camper rondreizen, dat doe ik ze dan weer niet na. Helaas mág ik niet achter het stuur.

Wat mij betreft mogen die mensen voor mijn part 6 weken lang Hollandse stamppot uit de vriezer halen, maar ik mag me daarover verbazen. Ik zou het nooit hardop tegen ze zeggen.

Nou..

een rare enter gedaan en een ik vergeten, zie ik.

Voedsel meenemen

Ik weet niet hoe het nu is maar vroeger was bijvoorbeeld Zwitserland voor Nederlanders heel duur. We namen altijd aardappelen, campingboter in een blik, en bliken groenten e.d. mee.
Ook al omdat je, voor je het wist, terecht kwam, in Belgie en Frankrijk, in een katholieke feestdag waar het postkantoor gesloten was en er niets open was.
Dat zal nu wel wat anders zijn, maar ik heb ook wel eens in de Ardennen een dag doorgebracht op de meegebrachte limonade en koekjes.
En dat je wat meeneemt wil niet zeggen dat je dan later niet alsnog wat boodschappen gaat doen, maar dan hoeft het niet in alle stress van het opzetten van de tent en of de winkel nog open is en waar die is e.d.

Sally

Ik heb dat wel gelezen maar ik begrijp de vraag 'Wat doe je dan op zo'n festival?', niet en daar gaf ik antwoord op. Als je vindt dat iedereen dat zelf moet weten moet je je dat ook niet afvragen.

verbazen

Ja je mág je daarover verbazen maar je realiseert je niet dat je dat doet omdat jij bepaalde dingen leuk vindt en een ander niet. Ik verbaas me er toch ook niet over dat mijn buurvrouw niet van sport houdt?

Jij vindt het leuk om in het buitenland eten te eten wat je niet kent maar waarom verbaas je je er over dat een ander dat niet doet of wil of prettig vindt? Waarom mag een ander niet wél reizen maar eten wat die persoon fijn vindt zonder dat jij je daarover verbaast? We zijn toch niet allemaal gelijk in wat we doen en fijn vinden? Je verbaast je niet over mensen die in Nederland op vakantie gaan en lekker hun gehakt in de AH halen maar wel over mensen die dat bevroren en wel meenemen naar Ierland? Waarom toch? Ik kijk héél anders naar dat programma, ik vind het stoer dat een koppel van in de 80 naar Ierland gaat en dat een man die al 6 jaar zijn vrouw mist tóch op vakantie gaat met de caravan en niet alla die Deense boer een boterham met frikadel eet maar gewoon kookt, ook al is dat Hollandse pot.

En nogmaals: dit programma scoort niet met bejaarden die eens lekker 'Iers' gaan eten (alhoewel, ik heb ze dus al twee keer uit eten zien gaan en ja Doenja daar stond vis op het menu, het is Ierland, daar verwacht je geen foodtrucketen op het platteland). Weet jij eigenlijk wel wat ze dan zouden moeten eten?

Triva

Dit soort vragen kun je oneindig blijven stellen. Ik heb eerder al gezegd dat verbazen een gezonde menselijke eigenschap is. Of je die verbazing altijd hardop moet uiten is een tweede. Ik beschouw OO als een plek waar ik mag uiten wat ik denk. Het kán zijn dat ik daarmee mensen voor het hoofd stoot. Stel dat ik jou op OO voor het hoofd gestoten heb met mijn verbazing... in het echt zou het niet hardop ter sprake komen, omdat ik vind dat iedereen moet doen wat hij prettig vindt, maar dat ik daar wel anders over mag denken. Hier op OO is het juist ook 'leuk' (voor jou kennelijk niet) om met elkaar uit te wisselen wat je echt denkt. Dat kan heel verhelderend zijn. Misschien sta je (je in het algemeen) tamelijk alleen met je gedachtenkronkels, maar wie weet zijn er onverwacht veel mensen die hetzelfde denken, dat kan ook.

Ierland staat bekend om het mooie rundvlees wat daar vandaan komt. Er is dus meer dan vis en schaap wat je daar kunt eten. Ik zou ook niet weten waarom je op het Ierse platteland géén foodtruckfestival zou kunnen verwachten. Zo'n achtergebleven gebied is het niet.

Wat de stoerheid betreft, zijn we het met elkaar eens. Ik heb er oprecht bewondering voor. Fijn dat die mensen daar nog toe in staat zijn. Mijn ouders zijn op 70-jarige leeftijd nog geëmigreerd. Ik vind veel van ze, maar dat vond ik ook heel stoer. Tot ze vertelden wat hun drijfveer was, maar goed, dat is een ander onderwerp.