Heimwee naar de tijd van degelijke apparaten/spullen
Vroeger kocht mijn moeder, in de tijd van sparen voor een uitzet, twee wasrekken van metaal. Onverslijtbaar na 50 jaar huwelijk doen ze nog steeds iedere dag wat ze moeten doen. Na 20 jaar huwelijk ben ik al aan mijn 4e set wasrekjes die op zolder aan het traphek hangen.
Vroeger kocht je een wasmachine en als hij stuk was liet je hem repareren net als je oven en je stofzuiger.
Begin jaren 90 ging ik zelfstandig wonen en kocht een degelijke combi-magnetron die het 14 jaar zonder mankeren heeft gedaan. Toen ineens sloegen de vonken eruit. Manlief nog een poging ondernomen om het ding te repareren maar helaas waren de de benodigde onderdelen niet meer verkrijgbaar. Er kwam een nieuwe.
Net na de garantieperiode kreeg dat ding ook kuren, gelukkig heb ik een handige man en hij heeft nog 6 jaar ieder jaar een keer een soldering van de motor die het draaiplateau aanstuurde vervangen. Door de warmte in het apparaat liet die soldering toch steeds weer los. Na 6 jaar was het definitief einde verhaal.
Begin januari dit jaar dus weer een nieuwe moeten kopen. In een gesprek met de verkoper kwam naar voren dat ik mijn apparaat teveel zou gebruiken, daar worden die consumenten producten niet voor gemaakt mevrouw! Hoezo teveel dacht ik, iedere dag een beker melk voor jongste opwarmen, soms een paar boterhammen ontdooien, iedere week een keer kip grillen of een ovenschotel gaar maken, iedere zondag warme broodjes is dat te veel?
De nieuwe magnetron werd uitgezocht en geleverd en dit weekend was het bingo! De ventilator draait niet meer waardoor het apparaat na 30 minuten oververhit is en de lasagne dus niet helemaal goed heet is. Snotverdorie!!!
Gelukkig nu wel in de garantieperiode dus apparaat weggebracht en nu zit ik een week zonder als het meezit.
Soms heb ik zo'n heimwee naar vroeger, toen apparaten nog gemaakt werden voor de eeuwigheid! Lijkt mij ook beter voor het milieu, al die apparaten na een paar jaar afdanken is zo zonde.
Wat vind jij?
Het heeft verschillende kanten
- vroeger was een TV een TV. Hij deed het, en dat is wat het was. Nu in deze mega snelle maatschappij met mega snelle (technische) ontwikkelingen willen wij, zodra er weer een nieuw soort TV is met nieuwe snufjes, beter, mooier enz, die nieuwe. We doen er zelf aan mee. De tijd dat we een TV kochten tot hij stuk was, is allang!!! voorbij. Hij moet groter, mooier en met de nieuwste snufjes. Dus een TV maken (of PC, tablet, mobiel enz) die eindeloos mee gaat is een onzinnig verhaal voor de fabrikant: de klant koopt/wil na een paar jaar toch weer een nieuwe met de nieuwste snufjes.
- een meubelstuk (bank, tafel enz): vroeger kocht je dat totdat het tot de draad versleten was. Nu willen wij na een x aantal jaar wel weer een nieuwe look.
- auto's moeten zuinig, duurzaam, met de nieuwste snufjes enz. Ja, dat heeft ook zo z'n consequenties.
De techniek gaat hard, maar wij als consument zijn ook zeer verwend.
En een wasrek? Nou, die gaat net zo lang mee als vroeger. Alleen, wij accepteren niet meer dat het een beetje roestig wordt na verloop van tijd, slijtage oogt o.i.d.. Dan willen we weer een nieuwe.... Dat doen we toch echt zelf. En de fabrikant doet daar uiteraard vrolijk aan mee.
Als je vroeger andijvie wilde eten, kocht je een stronk. Die waste je uitgebreid en besteedde er tijd aan om in kleine stukjes te snijden. Nu hebben we daar geen zin/tijd meer voor, dus kopen voorgesneden. Handig. Maar: wél duurder (logisch), en sneller bedorven als je het wilt bewaren.
Kortom: wij zijn de verwende consumenten. En nog steeds kunnen we (grotendeels) onze eigen keuzes maken.
Miele
Ja, ik herken die heimwee ook wel. En het wordt ook wel vaak bevestigd, hoewel we nu natuurlijk inderdaad veel meer apparaten hebben dan vroeger.
Doet me denken aan die dame op tv vorige week, met haar onverwoestbare Miele stofzuiger uit 1971, waar ze geen zakken meer voor kon krijgen. Ging ze naar Duitsland, tot ze daar ook op waren. Belde ze Miele, blijkt dat die zakken al sinds jaar en dag niet meer gemaakt worden. Via het tv-programma (zal Radar wel geweest zijn) kreeg ze van Miele een nieuwe stofzuiger. Mevrouw blij.
Mijn Miele koelvriescombi daarentegen heeft het maar een paar jaar gedaan.
Maar mijn fiets schijnt er eentje te zijn uit 1909. Het frame dan. Het merk weet ik niet uit mijn hoofd, iets wat maar een paar jaar heeft bestaan of zo, zo kon de expert zien dat ie uit 1909 was. Dat vind ik dan ook weer ongelofelijk.
Stickertje
eens met ijsvogeltje, je blijft maar bij die magnetron hangen. Als iets stuk gaat tijdens de garantie dan weet de fabrikant ook dat er iets niet klopt. Het is voor de fabrikant geen pretje als alle apparaten tijdens de garantie stuk gaan dus wees gewoon blij dat het ding nu al stuk ging, dat je het vergoed krijgt en dat je gewoon de pech had dat er iets bij de fabricage niet goed ging of wat dan ook.
Kaaskopje
"Misschien helpt het als je eerst tot 10 telt voor je reageert.
Ik héb me al in de positie van de fabrikant ingeleefd. Die wil een goede omzet en dat bereik je niet met degelijk spul wat 50 jaar meegaat."
Clichedenken. De fabrikanten schatten volkomen correct in dat de consument niet bereid is extra te betalen voor iets wat ze over tien jaar toch naar de kringloopkelder brengen omdat het er te ouderwets uitziet of omdat het nieuwe model 'duurzamer' of moderner is. Hoeveel spullen uit je oma's tijd heb jij in je huis staan?
Zijn ongetwijfeld allemaal onverwoestbaar, maar we moeten ze niet meer. Die oude Bosch koelkast doet het vast nog, maar wie heeft er zo'n onpraktisch ding uit de zestiger jaren in huis? Niemand!
Je praat gewoon na wat je gehoord hebt.
Bieb...
Ik koop nog steeds stronken. Blijven zeker een week fris in de koelkast,men snijden is echt een fluitje vsn een cent.
Ingrid
Ik heb hier een goedkope tv staan van inmiddels ruim 12 jaar oud. Niet stuk te krijgen. Helaas, want we willen graag een nieuwe. Oudste apparaat hier in huis is een Miele wasdroger uit 1997. Ik gebruik hem niet vaak, want hij is op sterven na nood.
wel....
Mijn huis is uit de jaren 60 en hier valt het gruis ook van de muren hoor. Kwestie van slecht stucwerk, slecht materiaal.
Mijn wasdroger (genoeg gebruikt) is uit 1999. En nee, geen Miele. Magnetron uit het jaar kruik. Heel veel dingen gaan hier lang mee, ook modern geproduceerde dingen. Zelfs een laptop van 6 jaar oud.
Ik koop wel graag meubilair uit vervlogen tijden. Echt massief hout, geen fineer.
Wasmachines
De wasmachines van deze tijd zijn echt gemaakt om snel vervangen te worden. Afgelopen jaren een paar keer na 3 of 4 jaar een nieuwe moeten kopen omdat het ding het echt niet meer deed. Nu maar weer een Bosch genomen. Hopelijk gaat dat beter. Onze vorige Bosch, van jaren terug ging zeker 10 jaar mee. De droger inmiddels al 12 jaar.
Fietsen is ook zoiets. Zoon had een jaar of twee geleden een Gazelle. Was werkelijk de slechtste fiets die hij ooit gehad heeft. Hij is altijd heel zuinig op zijn spullen, maar dit ding was echt heel snel kapot. Was een tweedehands, maar wel via de fietsenmaker. Fietsenmaker wist zelf ook niet wat hij ermee aan moest toen we ermee terug kwamen. Zoon heeft er volgens mij een half jaar op gereden, toen hebben we hem weggedaan en een veel slechter uitziende Aldo gekocht. Die rijdt nog steeds als een zonnetje. Wordt alleen wat klein. Ik ben nu een maat groter aan het zoeken, absoluut dus geen Gazelle meer. Zonde, want was vroeger toch een heel goed merk.
wasmachine
Mijn wasmachine is 8 jaar oud.nog nooit stuk geweest (afkloppen!) maar sinds kort bliept hij niet meer als je de knopjes indrukt. Begin van het einde?
Ingrid
Prima toch? Maar 9 op de 10 mensen doen dat niet meer. Geen zin, geen tijd, en er is toch ook gesneden, denkt en vindt men. Op zich ook prima. En ik snap dat ook in een tijd dat het gewoon en gewenst is, dat ook moeders een drukke baan heeft. Dus tot zover niets raars aan.
Maar dan niet klagen dat het duurder is (logisch) en/of eerder bederft ( ook logisch). Je hebt nog steeds de keuze.
Zoals je ook nog steeds de keuze hebt om een simpele handgrasmaaimachine te kopen. Je kan ook kiezen voor een supersonisch geval voor gemak en comfort. Een stuk duurder, een stuk comfotabeler en sneller, maar dus ook meer kans op mankementen en kosten.
Rode kool
Ik doe niet vaak boodschappen meer, maar vandaag stond ik te dubben over welke groente ik eens mee zou nemen. Ik zag een royale rodekool liggen. Biologisch nog wel en redelijk geprijsd, maar wat moet ik met een hele een best grote rodekool voor twee personen? Voor invriezen moet je ruimte hebben, inmaken doe ik niet. Dus toch maar het gemak van kant en klaar of gesneden kool. Dit is maar een voorbeeld, maar zo gaat het vaker. Ik ben dus wel blij met de moderne tijd met handige zakjes en diepvries in dit opzicht.
Wat de grasmaaier betreft, kan een elektrische er ook net voor zorgen dat je je grasmatje kunt onderhouden. De "vooruitgang" is niet alleen fijn voor luxe-gemak, maar soms ook voor noodzaak-gemak ivm de gezondheid.
Triva
"Dat van die auto's die nu langer meegaan vind ik een lastige. Er moet wel veel meer vervangen worden in dezelfde leeftijdsduur als vroeger."
Er zit veel - veel meer in dan vroeger - en dat kan ook kapot. Maar olie verversen noest vroeger twee keer zo vaak als nu. Minder beurten.
"Vroeger kon je, als je een beetje handig was, zelf van alles aan je auto doen, nu zit er zoveel elektronica in dat je daarvoor toch andere gereedschappen nodig hebt. Daarnaast zijn er auto's waar je heel veel werk hebt om zelf een lampje te vervangen, er zijn er zelfs exemplaren bij waar de bumper er eerst af moet. Toch onhandig en dat maakt het een dure grap."
Ik zei niet dat het goedkoop was, maaar die bereikbaarheid heeft dezelfde oorzaak. Als je in het motorcompartiment van een auto uit de 60er jaren kijkt was dat bijna leeg, nu zit het bijna volgebouwd. Het compartiment is kleiner geworden (voor meer ruimte in de auto) en er moet meer in (airco's, electronica, etc).
"Ik vraag me dus af of klopt wat je zegt mbt auto's."
In de 60er jaren hadden auto's 5 cijferige tellers. Nu zijn ze 6 cijferig.
Kaaskopjes theorie
Als Kaaskopjes theorie (poulair bij dom-links *en* dom-rechts) waar was zouden fabrikanten die spullen maken die langer meegaan een kleiner marktaandeel hebben, maar het tegendeel is vaak waar.
Toyota maakt auto's die altijd bovenaan de lijstjes staan van duurzaamheid en storingsongevoeligheid en het is ook nog eens het grootste automaerk wereldwijd. Dus blijkbaar legt het je als fabrikant geen windeieren om producten te maken die lang meegaan.
Miele is ook zo'n voorbeeld van een merk met een reputatie van duurzaamheid (ten overvloede: ik gebruik het woord hier in de oorspronkelijke en niet in de hippie-betekenis). Misschien niet het grootste marktaandeel maar mensen zijn wel bereid er fiks meer voor te betalen.
Strijkijzer van oma
Ik heb nog steeds het strijkijzer van mijn oma, oma is intussen al 20 jaar niet meer onder ons, en het strijkijzer was toen al oud, zo'n zwarte met zilver en een zilverkleurig katoenen snoer. Er zitten geen snufjes op, maar hij doet het nog prima en dat kun je niet zeggen van het supersonische apparaat van Tefal, dat hield er na drie jaar mee op. Ook oma's mixer heeft het nog jaren gedaan, zo'n mooie oranje. En ook onze televisie, inmiddels 17 jaar oud, doet het (even afkloppen) nog prima, geen technische snufjes, maar die hebben wij ook niet nodig. Mijn zus heeft al de derde lcd of led tv in 12 jaar en niet omdat ze zo nodig nieuwe snufjes wilden, maar het beeldscherm vertoonde mankementen. Onze keuken is inmiddels twaalf jaar en we hebben al drie jaar een nieuwe vaatwasser en onze combi-magnetron is er inmiddels ook mee opgehouden, wat na twaalf jaar intensief gebruik niet zo vreemd is.
En zoals hierboven ergens geschreven gesneden groenten zijn duurder, ik snap wel dat je dat koopt als je een klein gezin hebt, ik heb een gezin van 6, met twee pubers, dan kan zo'n voorgesneden zak andijvie of rode kool niet uit, dus kopen we, bijna, alles vers en ongesneden is voor ons goedkoper en wat over is gaat in de vriezer.
precies Yaron
Dat wilde ik zeggen: meestal heb je nog steeds de keuze. Ook al kies men tegenwoordig vaak voor gemak en snufjes, het hoeft (meestal) niet.
Zo ook een strijkijzer. Een eenvoudige is nog steeds te koop.
kaaskopje
Zo'n grote rode kool kan je ook in tweeen delen. Het tweede deel blijft dágen goed (plasticfolie erover en in de groentela) en dan eet je het een paar dagen later nog eens. Een zak gesneden kool is voor ons meestal óf te weinig óf te veel. En bij te weinig is een tweede zak erbij kopen dan weer teveel. Het nadeel van gesneden is dat het snel bederft als je teveel hebt. Dus als je geen probleem hebt met een kool zelf snijden, dan zou ik voor de optie van een hele kool kiezen, die je dan in tweeen deel en nog best lang kan bewaren (ook nog goedkoper).
Kool
Zo'n halve kool blijft wel 2 weken goed in de koelkast. Folie erover en even een randje afsnijden als je helft 2 gebruikt. Maar rode kool snijden is trouwens wel een roklusje. Dat moet eigenlijk heel fijn. Andijvie gaat sneller.,,,
Ingrid
Waarom vroeger alles beter was
Nou ja, alles... Gebruiksvoorwerpen waren vroeger verhoudingsgewijs veel duurder dan nu. Zo'n wasrekje koop je nu voor 7,95 bij de Blokker (0,004% van je inkomen), je moeder betaalde er in de jaren zestig 25 gulden voor, dat was toen 10% van een modaal netto inkomen.
Ik heb er een gruwelijke hekel aan als apparaten geen (gewone) schroefjes hebben zodat je ze niet open kan maken of er misschien gewoon een draadje los zit. Openmaken is meteen onherstelbaar beschadigen.
Ik heb een televisie die snel na het aanzetten spontaan weer uit gaat. Het lijkt me dat dat een simpel gebrek is, maar ik ben er niet technisch genoeg voor en als je er een professional naar laat kijken ben je al bijna net zo veel geld kwijt als een nieuwe. Vrij irritant. En slecht voor het milieu.
skik
IngridT
Ik snij dan liever de rode kool, even water erover en schoon, in andijvie zit veel zand, dat kost veel meer tijd om te snijden en wassen. Ik wist overigens niet dat je een halve kool zolang in de koelkast kunt bewaren. Ik kook het en doe het restje daarna in de vriezer.
Prijs is voor mij niet de bepalende factor
Ik heb het er best voor over om een duurder wasrek te kopen als dat langer meegaat als een goedkope. Ook zo met apparaten, liever een dure mixer die het 10 jaar doet dan een goedkope die ik in 10 jaar drie keer moet vervangen. Dan ben ik volgens mij duurder uit.
Ik wil kwalitatief goede spullen en dat mag best meer kosten, maar dan moet het ook wel echt langer meegaan.
Wasrek
Mijn wasrekje, zo'n staand model, is ook al minstens 20 jaar oud. Wat kan daar nu stuk aan gaan?
kapot
Ik heb Leifheitrekjes, nu hoogstens een jaar of 5 oud. Onlangs is eerst aan de ene kant op de lasnaad de bovenkant aan een kant afgebroken, een week of 2 later aan de andere kant. Ze staan altijd binnen, ik vraag me af hoe dat kan. Ik heb er de normale was in hangen. Duus ja, ze kunnen kapot.
Gegoogeld
Mijn wasrek heet een droogtoren. Paar jaar geleden heb ik mijn moeder er ook een gegeven en daar is ook nog niets stuk aan.
Ad Hombre
Het intelligente midden irriteert zich aan mij? Gut...
Miele is ook zo'n voorbeeld van een merk met een reputatie van duurzaamheid (ten overvloede: ik gebruik het woord hier in de oorspronkelijke en niet in de hippie-betekenis). Misschien niet het grootste marktaandeel maar mensen zijn wel bereid er fiks meer voor te betalen.===
Wij hebben een Miele koelkast, zoals ik eerder vertelde. Die moet echt rúim 20 jaar zijn. Eerder 25 dan 20, ik ben het kwijt hoe lang echt. Dus ja, Miele maakt degelijke spullen die lang meegaan. Daar hangt dus een prijskaartje aan. En voor hun prijzen hebben veel mensen het budget niet. Ik niet in ieder geval. Dus ben je aangewezen op spullen die goedkoper zijn, minder slijtvast e.d..
Rodekool
Twee weken achter elkaar rodekool eten, komt niet vaak voor bij ons. De verse kool was, uit mijn hoofd, 1,89. Twee pakken diepvries rodekool met appeltjes erdoor samen 1,70. In dit soort situaties ga ik dus niet zelf aan de slag.
Youtube en ask an owner
Wat betreft alles waar een snoer aanzit. Met behulp van YouTube en ask an owner repareert mijn man en oudste zoon van alles en nog wat. Bijv. de vaatwasser pompte het water niet meer weg. Volgens de reparateur moest er een nieuwe komen. Kon niet meer gemaakt worden. Inmiddels weten we dat de leidingen dan dichtgeslipt zijn. En dat bepaalde klepjes dan blijven hangen. Inmiddels al 3x zelf dit euvel verholpen. En ook 1x een relais'tje verplaatst omdat het water niet meer warm werd. Inmiddels is de vaatwasser 14 jaar oud en draait gemiddeld 10x/week. Bij de Lidl van die speciale schroevendraaiertjes gekocht en je komt een heel eind. Inmiddels hebben we de wasdroger, wasmachine, legotreinen, magnetron, stofzuiger etc. allemaal al een gerepareerd. Met behulp van YouTube zijn we inmiddels ook professionnelle fietsenmakers geworden. Met 4 kinderen die aan mountainbiken en wielrenner doen gingen we bijna failliet aan de fietsenmaker. Alleen de DVD/Cd speler is een moeilijk geval hier. Bijna niet gebruikt en dan weigeren op moment suprême. Grrrr.
Maman
Dat doet man hier ook hoor maar wel als de garantie is verlopen tot die tijd brengen we de spullen terug naar de winkel van aankoop. De Cd speler is hier ook een ding dat moeilijk te repareren valt maar goed dat we alle muziek op de computer hebben staan, tijdens een huiselijk feestje sluiten we de computer aan op de radio en dan hoeven we ook meteen geen cd meer te wisselen.
Ik wist niet dat het een wedstrijdje was?
diepvries
is een goed alternatief (zeker in de pure varianten, dus zonder a la creme e.d.). Werkt uitstekend met koolsoorten (rode, boeren), spinazie, erwtjes. Maar ik vind het 3x niks met spercie/snijbonen, bloemkool, broccoli e.d., wordt pap.
