Six feet under, vraag over laatste aflevering
Ben emotioneel nog aan het bij komen (heb hem net gezien). My God, wat een serie, en wat een einde. Maar omdat ik een enorme schijterd ben, en vanavond alleen thuis was, heb ik de enge scenes maar half gezien, en die ene van David, waarin hij volgens de gegeven info "zijn demomen onder ogen ziet", heb ik helemaal geskipt. Die trok ik niet, elke keer die rode griezel en dan dat muziekje eronder. Ik zei het al: ik ben een schijterd.
Maar nu zit ik er maar mooi mee: wát heeft-ie onder ogen gezien? Wat is er gebeurd waardoor hij opeens zijn angsten overwint, besluit de zaak voort te zetten etc.?
(ik vond de laatste 5 minuten echt briljant. Wel heel erg dat Keith toch niet verder is gekomen dan de security. Moet zijn ego enorm gekwetst hebben - stoere cop die hij ooit was)
Zichzelf
Hij bleek het zelf te zijn die verscholen was onder die capuchon. Toen de capuchon afging, keek hij zichzelf aan: een bang, geschrokken jongetje, eigenlijk.
God, wat heb ik zitten snikken tijdens die laatste beelden, prachtig!
Groet, Lelie
Geweldige serie
Hoi,
Inderdaad een geweldige serie, die ik helemaal van begin tot eind heb gevolgd. Ik vond het einde echter tegenvallen. De mooie ondertoon van de serie was altijd het niet weten hoe je leven zal gaan, niet weten wanneer je dood gaat terwijl de dood altijd zo dichtbij is.
Maar dan ineens wordt met een blik in de toekomst verteld hoe ieders leven verdergaat. Jammer vond ik dat. Bovendien heb ik het niet zo op al die ouder-maak-make-up.
Ik heb heel vaak gehuild bij deze serie, ook nu op het eind omdat Claire vertrekt, maar niet bij al die inkijkjes in de toekomst!
Liora
Cobi!
Getverdergetver, ook die scene heb ik glurend door mijn vingers gezien en dit fijne detail was me ontgaan. Gelukkig ben ik weer helemaal op de hoogte 
Ja, mooi was het hè...ik zat ook te snikken hoor Lelie, 't ging me echt aan het hart.
Overigens was ik echt geschókt toen Nate overleed. Ik geloofde er geen donder van, heb gauw in de gids gekeken bij de week erna, waar gelukkig gewoon stond dat Brenda ervan baalde dat Nate zo vervelend deed. 't Kwam totaal niet in me op dat dat zijn postmortale verschijning zou zijn....
Aaah
Wij hadden de DVD's al jaren in huis maar waren nooit aan serie 5 toegekomen. Pas onlangs begonnnen en toevallig zag ik dat dezelfde serie ook net op TV was. Wij hebben de laatste aflevering twee weken geleden of zo gekeken. Maar ik kon er toen met niemand over praten want "Nederland" was nog niet zo ver. Nu is het zover! Heerlijk! Ik mag er eindelijk over praten (Al ben ik er al weer wat overheen).
Maar goed, alles is ook al gezegd. Ik vond het einde verschrikkelijk, ik ben het helemaal met Liora eens. Wat een afknapper. Niets wordt meer aan de verbeelding overgelaten, je mag niet meer blijven zwijmelen bij je personages, je weet precies hoe het zal lopen, je hoeft er niets meer aan toe te voegen. Dat vind ik nou juist zo lekker bij series! Ik heb Rome nog altijd een beetje bij me
Maar afgezien van het vreselijke eind vond ik het ook een heerlijke serie. Wel vond ik het niet altijd even sterk moet ik zeggen, het ging op en neer. Ook in serie vijf vond ik sommige dingen "niet nodig", bijvoorbeeld dat adoptiegedoe van David en Keith, of dat gedoe met Ruth de hele tijd. Maar afgezien daarvan: het was veel te goed om je daar aan te storen.
(Hebben jullie dan ook de Sopranos gevolgd? Daar moest ik eerst ontzettend in komen - al dat geweld - maar op een gegeven moment was ik compleet verslaafd. Mijn man vindt Sopranos beter dan SFU. Ik niet hoor. Maar ik was wel met mijn man eens dat Sopranos eigenlijk alleen maar steeds beter werd, en het einde van Sopranos was een bevredigende climax).
Margje
Nog even over het einde
Grappig dat het zulke verschillende reacties oproept. Ik vond het, zoals gezegd, prachtig. Ik had het wel lelijk gevonden als je van ieder nog een hele scène, of anderszins veel informatie had gekregen, aan het einde van hun leven. Maar nu zie je ze alleen in hun laatste seconden. Je weet niet écht hoe het ze verder vergaat, er wordt niets verteld. Wat mij betreft is er nog zat aan de verbeelding overgelaten: iedereen gaat dood, dus dat zij doodgaan, mag geen verassing zijn.
Ik vond het prachtig, de cirkel is rond, de laatste aflevering begon met een nieuw leven (itt tot alle andere afleveringen die begonnen met een sterven), en het eindigde ermee dat uiteindelijk toch iedereen sterft. Ook de mensen om wie de hele serie draaide, ze ontkomen er niet aan, al rijdt Claire nog zo veelbelovend de horizon tegemoet.
Wat jammer dat je zo'n serie maar 1x zo kunt beleven.
Sopranos: heb ik nooit gezien vanweg het late tijdstip (had toen nog geen dvd-recorder), maar wel regelmatig wat over gelezen en ik weet wel zeker dat ik dat ook een goede serie had gevonden. Ik heb niet zoveel series gevolgd hoor, maar ik kan even niks bedenken wat aan SFU kan tippen.
