SPOED: wel of niet douchen?
In hoeverre houden jullie rekening met je huisgenoten/kinderen?
Ik wil nu graag douchen (' s ochtend ca 9 uur op zaterdag), maar de badkamer zit naast de kamer van onze puber die dan waarschijnlijk wakker wordt (en puber was laat thuis van een feestje).
Wat doen jullie in zo'n situatie?
Nb Situatie zou zich juist ook 's avonds laat kunnen voordoen als puber al slaapt. Gaat niet altijd naar feestjes 
.
Vast patroon
Ik moet eerlijk zeggen dat wij ook een bepaald patroon hebben. Hoe ouder hoe meer in patroon, zeg maar. Maar dat is óns patroon. Dat patroon kan aan de kant als dat nodig is. Zo wil dochter nog wel eens rond 6 uur naar de zonnebank en dan vraagt ze of we half 7 kunnen eten. Van dat half uurtje vallen we niet om van de honger, dus dat kan dan best.
Wat betreft het waarom van vaste patronen, merk ik dat vaste patronen voor mij meer structuur betekent. Een stok achter de deur om 'normale' tijden aan te houden. In mijn eentje zou het kunnen gebeuren dat ik pas om half 3 mijn lunch eet en half 8 mijn warme maaltijd. Gewoon omdat ik niet door heb hoe laat het al is. Het zou zomaar kunnen dat dit ook de achterliggende reden voor mijn ouders is geweest. Mijn vader werkte tot laat in de nacht, of eigenlijk vroeg in de ochtend door, maar zat wel om half 10 aan de koffie. Maar goed... daar hoeven gasten geen last van te hebben vind ik.
hoezo eigenlijk
Ja snap ik hoor, enig patroon moet er wel zijn. Het biedt houvast. Trouwens, wat zou er eigenlijk erg aan zijn om op onregelmatige tijden te eten? Niet dat ik dat zo vreselijk doe maar vraag me dat ineens af. Wat is er erg aan eens een warme maaltijd om half acht en dan weer eens om zes uur enz? Is dat beter voor onze darmen/spijsvertering? Ik kan me herinneren dat ik zoiets eens ergens las.
Niet prettig...
Mijn lichaam vindt die variatie niet prettig. Van eten rond half 8 word ik niet blij.
Al herken ik wel het om half 3 lunchen. Als ik geen ritme vasthoud schuift het hier ook allemaal op.
Kan goed zijn dat dat ook bij mijn moeder speelde.
Al denk ik dat het ook aanleg is.
Ze heeft zelf wel eens verteld dat ze met mijn in de kinderwagen bij haar ouders op bezoek ging (na treinreis en best een aardig stukje lopen) en dat ze daar weggestuuurd werd omdat het wandeltijd was voor mijn oma.
Ze was er 20 jaar later nog boos over.
En dat zou mijn moeder ook nooit doen. Wij waren 24/7 welkom bij haar. Alleen eten ging wel op uur en tijd.
Al vond ze het verder ook geen enkel probleem als ik zelf effe de keuken indook om een boterham te smeren, als zij aar niet voortijdig aan de slag hoefde of aan tafel hoefde.
Lieve help
Wat een verhalen, zoveel dwangmatigheid, ik krijg het er benauwd van.
Die kerkdienst begon nu eenmaal om half 10,en daar moest ik hoe dan ook aantreden. Ook als puber nog. Verder werd er op zondag niet meer op de klok gekeken. Na de kerk was het koffietijd met gebak, was er bezoek meegekomen dan kwam daarna de pindaset op tafel en was het borreltijd (de woonkamer stond dan al aardig blauw), en dat liep dan vaak zo uit dat de lunch erbij inschoot en we aan het eind van de middag aan in onze zondagse kleren achter het warme eten schoven, meestal kip uit de Moulinex grill en aardappelkroketjes.
Jackie
Ik denk dat ik het ook niet zo'n ramp vind om met onregelmatigheid te leven, maar ik ben niet alleen .
Kenfan
Jaaa... die Moulinexoven! haha. Toen ik het huis uit ging kreeg ik die van mijn ouders mee. Ik moest er verdorie nog 50 gulden voor betalen ook! Maar goed, fijn om te hebben hoor. Tijdens een feestje heeft iemand de kast waar de oven in stond omgegooid doordat hij zijn evenwicht verloor, dus dat was einde Moulinex, maar gelúkkig had mijn zus dezelfde en die mocht ik verder verslijten.
Mijn ouders hebben de kerk, maar niet de bijbel, de rug toegekeerd toen ik nog klein was, maar de gebakjes op zondag zijn nog een hele tijd traditie gebleven. Nu ik erover nadenk zijn de gebakjes gek genoeg uit beeld verdwenen toen mijn vader beter ging verdienen. Daarvoor was het door de week sober en op zondag de luxe van het gebakje.
