Vragen over een hondje
na lang wikken en wegen zijn we er uit: wij willen graag een hondje.
We hebben alleen nog wel een paar vragen:
In onze buurt is geen hondenuitlaatstrook en we hebben een echte hekel aan poep aan je schoen dus moeten we de poep opruimen. We hebben wel hondehaltes, dus er zijn wel papieren zakjes beschikbaar maar ik weet eigenlijk niet hoe handig dit is.
Uiteraard zullen de kinderen het hondje ook uitlaten maar kun je van ze verwachten dat ze de poep ook opruimen?
Het hondje zal elke werkdag alleen zijn van 9 tot 12. Is dat een probleem?
Hoe kom je eigenlijk aan een hond? Op marktplaats staan vooral importhondjes die ik niet wil. Heb niks tegen buitenlanders hoor 
maar de achtergrond van zo'n hond is me te onduidelijk.
We hoeven geen rashond.
Ik hoor graag je tips en ervaringen.
Poep aan je schoen
Ik gebruik altijd diepvrieszakjes van de AH, bindt er altijd een paar aan de lijn en eigenlijk in alle zakken van jassen etc zitten er ook wel een paar. Hier levert de gemeente plastic zakjes op een paar plekken. Maar ik vind al als je hond er 5 meter vandaan poept en je moet teruglopen om zo'n zak te pakken dan kun je de drol niet meer vinden, zeker nu alles zo hoog staat. Is niet zo moeilijk behalve als de poep niet van een al te stevige substantie is, dan krijg je niet alles weg, maar goed dan zal het ook wel wat sneller met een buitje de grond in zakken lijkt mij. Kinderen kunnen ook prima poep opruimen hoor, wel aanleren dat ze goed handen wassen. 3 uurtjes alleen is geen probleem, maar je moet dat wel opbouwen, dus je moet wel even vrij nemen ofzo in het begin. Marktplaats is geen goede plek, vaak broodfokkers die de honden ontzettend slecht behandelen, google maar eens op dit woord. Voordeel van een rashond is dat er ook een rasvereniging is en dat als de fokker erkend is door die vereniging dat je dan zeker weet dat er op een nette manier gefokt wordt. Ik weet niet of dat bij alle rassen zo is, maar wij hebben een labrador en de ouders moeten dan ook getest zijn op hd (heupdysplasie) en ed (elleboogdysplasie), deze aandoeningen komen veel voor bij honden. Als je weet dat er geen erfelijke aanleg is is de kans een stuk kleiner dat je hond dit soort dingen krijgt, daarnaast moet je nog op een paar dingen letten als pup, geen trappen lopen, niet in en uit de auto springen, geen gladde vloeren, dat soort dingen.
Hond
Waar een hond te krijgen: ik zou in eerste instantie in het asiel gaan kijken. Daar zitten vaak leuke honden.
Besluit je voor een rashond te gaan dan zou ik altijd kiezen voor een fokker die is aangesloten bij de rasvereniging. Dan betaal je wel een behoorlijk bedrag maar in elk geval is de kans dan het grootst dat de hond gezond is en dat er geen sprake is van exploitatie.
Verder kan via via ook een goede manier zijn. Het komt vaak genoeg voor dat mensen per ongeluk een gemixt nestje krijgen. Dan is het geen rashond maar dat maakt natuurlijk niks uit. Zolang je de mensen kent (of via via hun kent) en de achtergrond wat in kan schatten is een particulier nestje ook een prima oplossing als je geen rashond wilt.
Ik zou echt eerst even in het asiel gaan kijken. Het is niet altijd zo dat ze honden hebben die bij jullie passen maar er zitten daar echt hele leuke honden.
Via Marktplaats zou ik niet doen. Je weet nooit met wie je te maken hebt. Ik heb ook wel verhalen gehoord van broodfokkers die net doen alsof ze een particulier nestje aanbieden. Dan ga je er heen en lijkt alles in orde (gewoon huis, gezin, moeder hond aanwezig) maar dat is dus allemaal truc van broodfokkers. De meeste mensen zouden namelijk als ze een pup komen kopen er voor terugschrikken als ze echt bij een broodfokker binnen komen. Die lui weten dat natuurlijk ook dus vandaar dat toneelspel.
Wat betreft stront opruimen. We hebben nu geen hond maar die toen we die nog hadden gebruikte ik zo'n poep schepje en dan in een zakje. Na afloop schepje schoonmaken. Kinderen kunnen dat ook leren. Overigens wandelden we meestal in het bos en dan ruimde ik niet op. In een woonwijk of park wel behalve als het ver in de bosjes lag.
Een ochtend alleen thuis zijn kan prima. Inderdaad de tijd wat opbouwen maar is verder geen probleem in verreweg de meeste gevallen.
Wij willen na de zomer ook weer een hondje nemen maar twijfelen nog een beetje over pup of volwassen hond en waar vandaan.
Asiel
"Het hondje zal elke werkdag alleen zijn van 9 tot 12. Is dat een probleem?"
Dat is wel erg lang voor een pup maar ook voor een hond net uit het asiel. En dat moet je niet onderschatten. In het begin plaste onze hond overal en zat aan meubels etc. Uit angst en verveling. Als er maar iemand ergens in huis was, was het al goed. Nu heb je daar allerlei oplossinkjes voor. Die zijn prima voor later maar in het begin zou ik dat niet doen. Ik weet nog dat de onze verlatingsangst had. Wat wij wel hebben gedaan bij onze hond was de deur uit, kort rondje lopen en dan weer naar binnen en liefdevol negeren. En niet elke hond heeft dat, hoor. Een kat kan je makkelijk alleen laten maar met een hond is dat lastig. Vooral omdat ze niet zelf op de bak kunnen.
"Hoe kom je eigenlijk aan een hond?"
Marktplaats moet je niet doen. Ik zou het asiel bezoeken. En als het goed is, zoekt het hondje jullie uit 
. In het asiel hebben ze ook een goede blik of een hond bij kinderen past en bij jullie manier van opvoeden: kunnen jullie een hond aan die zich de hoogste in de roedel voelt of past bij jullie beter een hondje dat dat niet is. Er is ook een site van dierenasiels.. vaak met wat informatie over de achtergrond van de hond bij. http://dierenasiels.com/ Eventueel kan je besluiten adhv deze site eens wat te lezen over bepaalde rassen, of het karakter daarvan iets is wat bij jullie past.
En kijk gelijk eens rond voor een gehoorzaamheidscursus. Altijd goed voor de band hond-baasje.
Dana
Als jullie niet op vakantie gaan zou ik proberen om de pup op te halen als de vakantie begint. Als je een vakantie hebt gepland waar de hond niet mee kan zou ik het uitstellen tot na de vakantie. Dus als je nu gaat zoeken zou ik kijken naar nestjes die er net zijn, dan mag je de pup in de zomer halen.
Wat het soort hond betreft, zou je ook kunnen kijken of rasverenigingen weten of er pups zijn met schoonheidsfoutjes. Misschien kun je die met korting krijgen. Je weet maar nooit. Je zou ook kunnen informeren of ze adressen kennen met kruisingen. Die zijn ook goedkoper. Wij hadden onze kruising-hond uit de krant. Van een particulier dus. Hun eigen hond was al een kruising tussen een boxer en een labrador en de buren hadden een boxer-reu. Daardoor hadden wij een hond die er zo goed als boxer uitzag, maar zwart en iets breder bij de heupen. Een prachtig beest. Via particulieren een hond vinden kan dus wel, maar je moet áltijd bij de mensen thuis gaan kijken. Advertenties waar meerdere soorten honden aangeboden worden zou ik niet vertrouwen.
Wij hebben honden gehad die als pup bij ons zijn gekomen en als volwassen hond. Persoonlijk wil ik met die ervaring alleen nog pups. Dan kun je ze vanaf het begin 'kneden' zoals bij jou past en zit je niet met de foutjes uit de vorige situatie.
Daarnaast, ook door eigen ervaring, adviseer ik ook om heel goed na te denken over wat voor soort hond je wilt. Ik wil bijvoorbeeld nooit meer een hond die haarverzorging nodig heeft en/of veel verhaard. Wij hebben bijvoorbeeld een keeshond gehad. Dat soort honden hebben een dubbele vacht. Man, wat een werk. Heb je dat ervoor over? Zit een behandeling bij een trimsalon er financieel gezien met regelmaat in.
Behalve het haarverhaal zijn bijvoorbeeld honden met een duidelijk jachtinstinct weer anders dan honden die niet voor de jacht zijn 'ontwikkeld'. Ik zou er eens een paar boeken over halen. Zelfs bij een bastaardje heb je toch te maken met de rassen die erin zitten.
Toepoels puppywijzer
is een een heel fijn boek waarin ook heel veel staat over het in huis halen van een hond.
Mijk
Twee honden
Min of meer door toeval hebben wij toen de kinderen weer een hondje wilden, twee honden in huis gekregen. De pup en zijn moeder uit het asiel.
Dat is ontzettend goed bevallen. Doordat ze gezelschap aan elkaar hebben konden ze meteen langer alleen blijven en de destructie van de pup is op die manier binnen de perken gebleven.
Pup hebben namelijk zo wie zo al de neiging om dingen kapot te kauwen, maar nog meer uit eenzaamheid.
Verder is het een goed idee om je wat in te lezen in rassen. Een vuilnisbakken hondje is wel geen ras, maar heeft toch meestal de eigenschappen van de rashond waar die op lijkit, omdat die daar van afstamt.
Als je een gezin hebt zoek dan vooral een lieve hond die niet schrikachtig is en zeker geen dominante hond.
Groeten Primavera
Een pup
kun je niet nemen als je van plan bent om hem na een paardagen direct steeds drie uur alleen te laten. Een pup is sowieso een hele investering: je zult de hond moeten opvoeden (honden training) en je kinderen moeten opvoeden in het omgaan met de hond.
Poep opruimen moet je sowieso. Als je kind dat niet kan of wil dan kan ie dus de hond niet uitlaten. Er staat een boete op, maar bovenal kun je gewoon niet maken anderen op te zadelen met de poep van jouw hond vind ik.
Als je je kinderen met de hond wilt laten lopen moet je je een aantal dingen heel goed realiseren.
Kunnen ze de hond goed handelen; weten ze de commando's en accepteert de hond leiding van het kind?
Is de hond niet te groot/sterk voor ze? Kunnen ze hem houden als er ineens een situatie ontstaat waardoor hij hard gaat trekken?
Weten ze wat te doen als er agressie van andere honden komt?
M.a.w. bezin eer ge begint!
Twijfels bij asiel
Hoi,
wij hebben nu 1,5 jaar een hond, op (dringend) verzoek van dochter. Hieronder wat van mijn ervaringen, misschien heb je er iets aan.
Ik heb toen wel via internet alle honden uit de asiels hier in de buurt bekeken, maar eigenlijk stond bij alle honden dat ze niet geschikt waren voor een gezin met kinderen. Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar het blijft opletten met honden en kinderen.
Via marktplaats zou ik nooit doen! Alleen maar slechte verhalen over gehoord. Onze overburen hebben dat gedaan, en die hebben echt een hond met gedragsproblemen (grommen, andere honden aanvallen, kinderen bijten enz.)
Onze dochter laat ons hondje af en toe uit (wel minder dan wij als ouders zouden willen, maar dat zit erin met kinderen). Poep opruimen doen wij ook met plastic zakjes, zijn we inmiddels helemaal aan gewend.
Je kunt een hond inderdaad goed leren 3 uur alleen te zijn, maar daar moet je wel tijd en aandacht aan besteden (en ook een beetje boffen met de hond, denk ik)
Onze hond heeft nog nooit ergens aan gekauwd. Hij stapt over de knuffels van onze dochter heen, en speelt alleen met zijn eigen knuffels, ik vind dat heel knap van hem.
Wij hebben wel gekozen voor een rashond. Ik heb een testje op internet gedaan 'welke hond past bij ons' o.i.d., daar kwamen drie rassen uit, en daar hebben we er een uit gekozen.
Het is gezellig een hond in huis. Ik vind het wel heel lastig qua dagjes uit, en weekendjes weg. Vakanties ook wel, je mogelijkheden zijn beperkt. Of je moet natuurlijk een logeeradres/pension hebben waar je vertrouwen in hebt.
Onze dochter heeft een cursus doggydance gedaan, en gaat nu een cursus Sport en spel doen met de hond. Ik heb zelf een gehoorzaamheidscursus met hem gedaan. Leuk om te doen, maar ook intensief.
Eigenlijk ben ik er wel achter gekomen dat ik niet het karakter heb om een hond te hebben. Je moet toch echt consequent zijn, en uitstralen dat JIJ de leider van de roedel bent. Ik ben meer een doetje. Onze dochter is wat harder, en doet het heel goed met de hond! Grappig om te zien.
Kortom, je ziet jezelf en elkaar weer eens van een andere kant met een hond in huis.
Succes met dit grote gezinsavontuur!
groetjes
Dihanne
Mijn ervaring met asielhonden...
Ik heb twee keer een asielhond gehad (de laatste leeft nog). Het was heel moeilijk een hond te vinden. Ze hadden bijna allemaal wel problemen. En dan moet je denken aan: doodsbang voor mannen, niet alleen kunnen zijn, een behoorlijk geldverslindende ziekte waar ze wel oud mee kunnen worden, niet goed zindelijk geworden, kortom, het viel niet mee. Ik vond het makkelijker een kat te vinden!
De eerste hond was vóór we zelf kinderen hadden, dus kindvriendelijkheid speelde nog niet. Want het was een best beest, maar niet erg kindgeschikt.
De tweede hond (we hadden inmiddels kinderen) zat nog in quarantaine, want net ingeleverd door een jong gezin. Een ontzettend kindvriendelijke hond van nog geen jaar oud, maar ook een ongeleid projectiel. Tja, boxer... En die hebben nou eenmaal een strakke opvoeding nodig, want ze walsen in hun enthousiasme over je heen...!
Met hulp van het asiel hebben we de ergste kantjes er van af gekregen, maar het bleef een ongeleid projectiel, en een allemansvriend (deuren en hekjes dicht!).
Toch hebben we nooit spijt van haar gehad. Het eiste best inzet, maar dat was ons eerlijk verteld. Ze is nu ruim 11, hoogbejaard (voor een boxer), scheef, gammel, scheel na alweer een kleine tia, stokdoof, licht dementerend en geen ongeleid projectiel meer, verder laat ze scheten waar, zo zou Reve zeggen, niemand om gevraagd heeft, maar zolang ze nog geen pijn heeft en nog graag aangehaald wil worden, mag ze blijven.
Kortom: een asielhond die bij een gezin past is best moeilijk te vinden en dan nog bestaat de kans dat er extra aan gewerkt moet worden, maar vooral van onze mesjogge boxer hebben we nooit spijt gehad
Fladder
Onze eerste hond was ook een boxer. Later hebben we er een kruising bij gekregen, maar die ´echte´ boxer is wat ons betreft nog steeds onze favoriet. Helaas te vroeg doodgegaan door een gekantelde maag toen ze bijna 9 was. 11 jaar is voor een boxer toch nog niet stókoud? Een boxer kan zomaar 14 jaar worden.
Kan ouder, ja
Ik heb een levendige boxer van 13 gekend, en een ouwe sok van nog geen 10. Ik ga af op wat boxerkenners me hebben gezegd: boxers worden gemiddeld niet zo oud als andere honden vanwege o.a. gevoeligheid voor kanker of (wat bij jullie is gebeurd) een gekantelde maag. Ze schijnen wat kwetsbare kantjes te hebben, maar tegelijkertijd zijn er oer-taai.
Die van ons is echt een oud, sukkelig wijffie geworden. Taai, maar echt oud, lichamelijk, met diverse makke. Maar zolang ze, op haar manier, nog van haar hondenleventje geniet zonder teveel pijn en lijden, is het prima zo.
Fladder
Nou, hopelijk nog lang plezier met en van je krakkemikje
Asiel
Onze asiel honden waren ontzettend leuke honden. Ze pasten echt precies bij ons. Een hebben we als grote pup gekregen (maand of 8) en de ander was al een paar jaar. Geen seconde spijt van gehad. Het waren ook gewoon super honden. Ik mis ze allebei nog steeds.
Overigens de honden die we van een fokker via een rasvereniging hebben gekocht waren ook hele leuke honden daar niet van. Alle honden die we hebben gehad waren super.
In het asiel verschilt het aanbod natuurlijk wel steeds. Het kan best zijn dat de ene week er geen hond bij is die geschikt is voor jullie en de volgende week zijn er wel drie. Wij zijn ook eens een keer in het asiel geweest en toen was er geen een hond geschikt voor ons gezin (met kleine kinderen, katten en redelijk druk) dus dan gaat het over. Drie weken later werden we gebeld dat ze een leuke hond hadden en toen we kwamen kijken klikte het meteen.
Bij particulieren zou ik trouwens echt oppassen. Broodfokkers nemen potentiële klanten meestal echt niet mee naar een schuur vol met hokken maar ontvangen mensen ook gewoon in een woonhuis om een betrouwbaar beeld te geven. Mensen die je via via kent is wat dat betreft nog altijd het beste. Laat je omgeving ook weten dat je op zoek bent naar een hond. Daar komt vaak ook wel wat uit voort (advies of ze kennen toevallig iemand met een nestje...)
Aanvulling
Ik vind dat je dan ook volledig in je ´recht´ staat als je bij een particulier vraagt of je mag zien waar de honden spelen en dergelijke. Bij de mensen waar wij onze particuliere pup vandaan hadden was alles open en bloot zichtbaar, dus dat vertrouwde ik meteen. Ik vind ook dat je daar gewoon eerlijk over moet kunnen praten met zo´n fokker. Als zo´n persoon moeilijk gaat doen en je niets wil laten zien zou ik hem lekker met zijn hondjes laten zitten. Heel jammer voor zowel de pup als voor de nieuwe baas, maar het moet wel duidelijk goed zitten.
