'vrouw waardeert kookkunsten man niet'
Haha, hebben jullie deze al gelezen? (nu.nl):
"AMSTERDAM - Uit een enquête, uitgevoerd door onderzoeksbureau De Vos & Jansen in opdracht van NET 5, blijkt dat vrouwen de kookkunsten van hun man maar weinig waarderen. Bij bijna de helft van de ondervraagden wordt er vaker door de man gekookt dan vroeger. Volgens 15 procent van de vrouwen kookt hun partner echter nooit. Mannen die hun kookkunsten wel vertonen, worden niet altijd gewaardeerd. Slechts 68 procent van de ondevraagde vrouwen geeft aan te vinden dat hun partner goed kan koken. Traditionele rolverdeling Ondanks dat de man tegenwoordig vaker kookt dan vroeger, is de rolverdeling in de Nederlandse keuken nog erg traditioneel. Bij driekwart van de huishoudens staat de vrouw traditiegetrouw nog steeds achter het fornuis, aldus het onderzoek. Mannen blijken andersom een stuk minder kritisch: zo vindt 92 procent dat hun vrouw een prima maaltijd op tafel kan zetten. Opvallend is dat het toch vaker mannen zijn die de neiging hebben om beroepsmatig iets met koken te doen. Voor het onderzoek werden 540 mensen ondervraagd, waarbij de man-vrouwverdeling gelijk was."
Auwauw, wat een herkenning! Mijn man doet echt wel zijn best hoor, met koken, maar hij komt niet verder dan het letterlijk volgen van een recept. Meestal doe ik het dus maar. En als hij het wél doet, krijgt hij ook nog commentaar van mij. "Dit is geen nasi, dit is gekookte rijst met losse groente. Hoe kun je nou zeggen dat dit nasi is?". Etc. Ja, ik probeer mijn leven wel te beteren, maar ik snap het gewoon niet. Ik kan er helaas slecht tegen als de regels van de edele kookkunst worden mishandeld. Het smaakt regelmatig toch best wel aardig, wat hij me voorzet, maar ja, écht koken leert hij jammer genoeg nooit.
Leeftijd
Volgens mij heeft het niet met leeftijd te maken, meer met interesse. Mijn man vindt overigens zelf dat hij bést kan koken. Dat zijn de ergsten, niet kunnen koken maar dan ook nog eens totaal niet openstaan voor raadgevingen of, God verhoede het, kritiek 
. Gelukkig kan hij verder alles (echt waar), dus ik klaag helemaal nergens over. Wat kan mij het nou schelen hoe iets verdeeld is, ik vind het best (ik kook graag).
Stampot rauwe andijvie kan erger (nav anna n)
"Dit weekend had mijn man stamppot rauwe andijvie gemaakt. Hij heeft de aardappels zonder zout gekookt, net niet helemaal gaar, en even geprakt. Dan zo de grofgesneden andijvie erbij en klaar! Zelden zo'n smakeloze, droge hap gegeten."
Dan die stampot rauwe andijvie van mijn man. Gestampte aardappels, rozijnen erbij, stukjes kaas, misschien zelfs spekjes. Zag er op m'n bord best lekker uit, maar ik heb toch alles teruggestuurd naar de keuken. Met het verzoek om er ook andijvie doorheen te doen. 
Leeftijd
Ik weet niet of dat ermee te maken heeft hoor. Mijn opa (geboren 1904) ging ook aardappels schillen na zijn pensionering (heel veel meer behelsde "koken" niet bij mijn grootouders ).
Veel mannen (en ook best wat vrouwen) die ik ken hebben trouwens niet van hun ouders leren koken, maar toen ze op zichzelf waren gaan wonen. Bij ons thuis kookte mijn broertje veel vaker dan ik, want hij vond het leuk en ik hield niet van eten.
Tijgeroog
Die is echt grappig!
Andijviestamppot
Nog erger Mijn man heeft eens 'mijn' andijviestamppot verprutst. Ik vroeg of hij wilde stampen omdat ik dat altijd zo'n klus vind. Vervolgens was ik twee tellen de keuken uit, heeft hij een scheut azijn erdoor gegooid 'want dat doet zijn moeder altijd'. Getsie!
Leeftijd
Nee, volgens mij heeft het niet met leeftijd te maken. Mijn vader is 80 en hij kookt al goed zolang ik me kan herinneren, ook zijn vader stond regelmatig in de keuken. Mijn broers (47 en 52) hebben van kinds af aan leren koken en mijn zoon is kok (dus kan ook koken ). Mijn man daarentegen had nog nooit gekookt toen ik hem leerde kennen en ook zijn vader kon echt helemaal niets koken, zelfs nog geen ei! Dus meer gezins- dan leeftijdsgebonden.
Tikkeltje leeftijd
Het heeft natuurlijk te maken met de leeftijd én het gezin waar je uitkomt, in combinatie met al dan niet kooktalent hebben. Hoe verder je terug gaat in de tijd, hoe ongebruikelijker het was dat jongens leerden koken.
Mijn man had een ouderwetse moeder, in dat opzicht. Pas op zijn 18e ofzo moest hij voor het eerst een kookpan aanraken...te laat om echte feeling voor het koken te ontwikkelen.
Te laat?
Nou, ik kreeg pas rond mijn 26e animo om te koken (dankzij mijn schoonvader), en ik vind het nu leuk, en doe het volgens mijn man aardig goed hoor! Het is NOOOOOIT te laat om iets te leren, zeker koken niet!
Inderdaad, nooit te laat
Mijn vader, van wie ik me herinner dat hij bij een poging tot koken wanhopig op de keukenkruk neerzeeg nadat hij alle pannen die we rijk waren op het aanrecht had verzameld, aardappels had geschild en boter voor het vlees alvast had laten aanbranden ("wat moet ik nu eerst doen?"), is gaan koken toen mijn moeder dat tijdelijk niet kon, zo rond zijn zestigste, en is binnen een maand verslaafd geraakt. Hij kookt nu vier dagen per week, en goed ook.
Geluksvogels!
Kennelijk was het kooktalent dan toch wel aanwezig bij deze heren. Bij mijn man was het beslist beter geweest als hij het vanaf zijn 8e had geleerd, zeker weten.
Ik hou me aanbevolen om een van die geweldig kokende mannen een dagje asiel te verlenen.
Rare mannen
Wat zijn jullie met rare mannen getrouwd?
Die van mij waardeert de kookkunsten van zijn ega (ik dus) weer niet (altijd), ik kan helaas niet aan de zijne tippen. (Maar ik heb weer andere kwaliteiten)
Lol en pret!
Mannen zijn nèt mensen...
