Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

presentje

presentje

05-01-2012 om 14:12

Wie koopt bij jullie de cadeaus?

Hier in huis ben ik eigenlijk degene die meestal de cadeaus uitzoekt voor jarigen. Dit geldt voor vrienden, familie en vriendjes/vriendinnetjes van onze kinderen.
Ik probeer ook altijd een voorraad te hebben van neutrale (kinder) cadeautjes, voor noodgevallen.
Maar ik merk dat ik eer steeds minder zin in heb.
Ik moet ze ook steeds vaker namens Oma (mijn moeder) kopen. En mijn schoonmoeder wil ook het liefst dat ik aanwijs wat ze moet kopen (net alleen voor mij maar ook voor man en kinderen). Van mijn moeder koop ik tegenwoordig dus zelf de cadeaus, ook die voor mij.
En iedereen heeft altijd alles al. Dus het is altijd weer moeilijk.
Nu vind ik zelf ook dat het vooral om het gebaar gaat (van mij mogen ze met lege handen komen, als ze maar komen), maar bij (schoon)ouders heerst het idee dat je voor iedereen hetzelfde budget hebt, en dat is best hoog. Het verschil wordt aangevuld met boekenbonnen (ik kan nog voor 300 euro aan boeken kopen )
Ik kan die boekenbon natuurlijk ook weer cadeau doen (alhoewel ik dat niet netjes vind).
Hoe gaan die dingen bij jullie?
En hoe maak ik mijn (schoon)ouders wat zelfstandiger in het kiezen van iets? En hoe maak ik hen wijs dat het niet om het gespendeerde bedrag gaat?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Moi

Ik ben in huis ook degene die de cadeaus koopt: voor mijn kinderen, hun jarige vriendjes, voor mezelf (want ik krijg meestal geld) en voor de jarige familieleden. En inderdaad ook weleens namens oma (mijn moeder) omdat die zelf niet weet wat ze moet kopen voor mijn kinderen. Dat snap ik ook wel, want ze hebben al zo veel.

Je schrijft dat je het steeds vervelender vindt dat jij in die rol van cadeautjeskoper wordt gedrongen. Nou, daar kun je alleen iets aan veranderen door aan te geven dat je dat dus voortaan niet meer doet . En als dat betekent dat er geen cadeautjes zijn, dan zij dat maar zo.

Je ouders en schoonouders zijn al zo lang gewend om het op deze manier te doen dat het waarschijnlijk niet zal meevallen om hen duidelijk te maken dat je ook niet per se altijd hetzelfde budget hebt voor iedereen. Maar als je echt van deze situatie af wilt, zit er niks anders op dan je duidelijk uit te spreken.

Succes ermee!

Chris

Merel

Merel

05-01-2012 om 17:38

Ja herkenning

Ik ken dit, mijn schoonmoeder (verder een lieverd) vroeg wel eens aan mij wat ik wilde voor mijn verjaardag (of man, of kind) en als ik dan met wat suggesties kwam, dan zei ze, oh ik geef wel geld..... HUH?
Ik was toen nog niet zo adrem om daar wat van te zeggen, ging dan klagen bij mijn man over haar. Het gaat mij inderdaad niet om het bedrag maar om de moeite, desnoods komt ze met een bosje bloemen, maakt me ook niet uit.
Maar ik snap het wel van ze als je zelf ook niet weet wat je zou willen, dus ook helemaal geen lijstje kan overleggen, kan je dat wel, dan zou je net als "moi" hierboven omschrijft het toch duidelijk moeten uitspreken. Blijkbaar zijn ze nu aan deze situatie gewend en vinden ze het wel lekker makkelijk zo.
Oh trouwens, ik heb wel eens van een gekregen boeken bon een nieuwe boekenbon voor iemand anders gekocht, gewoon omdat het zo uitkwam.
Je kan ook vragen of ze voortaan een vvv bon o.i.d. willen nemen, die kan je bij veel meer winkels uitgeven, leuk voor kleding, iets lekkers, luchtje weet ik veel, meer keuze in ieder geval

Niet zeuren

je krijgt een boekenbon, als die niet op gaan dan geef je ze toch gewoon weer weg aan een ander die er wel blij mee is, niets mis mee vind ik, het is een boekenBON.

Ik denk niet dat je je schoonouders moet gaan opvoeden in deze.

Kijk, mijn ouders slepen voor de kinderen enorme (werkelijk) stapels kado's mee, alles waar ik van schrik (formaat, kwaliteit) laat ik bij voorkeur daar achter (tenzij het hier over de drempel is gekomen...) "oh leuk voor hier, dan hebben ze weer wat als ze hier zijn".

Ik koop trouwens alle kado's. Mijn man koopt voor de kinderen wel iets kleins voor sinterklaas en verjaardag maar dat is vaker niet dan wel.

enkidoe

enkidoe

06-01-2012 om 11:20

Beetje flauw

Maar mijn ouders zijn dood. Dus daarmee is dit gedoe uit de wereld. Ik kan het niet aanraden.

Wel zie ik de laatste tijd vaker botsingen over dit onderwerp. Ook oma's die heel onpraktische kado's willen geven, zoals heel kwetsbare dingen die alleen maar in een etagere kunnen voor een meisje van 6, een tafeltennistafel voor een gezin met 3 kinderen dat daar op 100 m2 rijtjeshuis geen ruimte voor heeft, of giga dure Lego-dozen waar moeders alleen maar knettergek van worden.

Ik vroeg me af of dat bij vorige generaties ook zo ging, of dat de welvaart hier een rol speelt. Huizen waren vroeger aanmerkelijk leger en mensen hadden minder te willen, vroeger was jij misschien gewoon blij geweest met dat je moeder de keuze aan jou liet voor wat je gelovige jongste van Sint kreeg?
Of zijn deze conflicten van alle tijden. Dat zou ook goed kunnen, want heel vaak straalt er iets doorheen van miscommunicatie, verwachtingen, gezien willen worden (van 2 kanten). Ik weet niet of dat bij jou zo is. De miscommunicatie is er in ieder geval wel, er is iets gegroeid wat jij niet prettig vindt. Maar als je wat breder kijkt, hoe vind je dan dat de relatie is met je ouders en schoonouders? Ben je er blij mee, voel je je gezien? Heb je het idee dat zij zien wat een gedoe het voor jou is om dit allemaal te fixen?

Oh, en nog even over een andere boeg, wat dacht je van een spaarrekening en een klein presentje combineren met een vast bedrag op die rekening? Zou dat een compromis kunnen zijn, waarbij je kinderen misschien zelf een suggestie kunnen doen voor zowel de uiteindelijk bestemming van het spaargeld als de aard van het aardigheidje?

Wat de kado's voor jezelf betreft, een dure hobby lijkt me de enige oplossing. Net als Brio, Fischer technik of iets anders onzinnigs duurs voor kinderen waar je eindeloos onderdelen voor kunt bijkopen. Lego Star wars is ook zo'n gouden vondst voor als je geld kwijt wilt, maar ja, dat is alleen voor kinderen.

Vic

Vic

06-01-2012 om 12:15

Is het normaal?

Tja, wat is normaal? Het is in ieder geval overal hetzelfde, daar ben ik nu wel weer achter Mijn ouders kunnen heel goed cadeautjes kopen voor 0-6 jarigen, maar daarboven slaan ze de plank nogal eens mis. Zo kreeg 12-jarige vorig jaar o.a. een memoryspel en een barbie met ringetje erbij. Dit jaar heb ik dus het Sintcadeau van opa en oma voor oudste gekocht. De cadeaus voor mij kopen ze wel zelf, maar als ik dan bijv. onderzetters vraag kan ik er wel op rekenen dat ik iets krijg dat ik zelf nóóit zou kopen

Goed toch

vraag gewoon of ze voortaan het kadootje voor jou iig zelf weer kopen, geef ze wat suggesties zodra het zo ver is. Mijn schoonouders vragen nog wel eens wat ze moeten kopen voor de verjaardagen van de kinderen, vind ik wel handig. Mijn ouders hebben hun eigen giga koopgedrag aangevuld met bakken geld, het is allemaal gewoon te veel en te vaak, of je geeft een leuk kado waar de kinderen aan toe zijn of je geeft geld en dat ik wat koop, maar zij doen alles dubbelop. Ja eigenlijk irriteert mij dat steeds meer, zakken vol, heel veel is niet leuk, kopen om het geven, constant die stroom aan spullen.

ik vond die opmerking over dode ouders ook onnodig.

enkidoe

enkidoe

06-01-2012 om 12:58

Inderdaad, wat p zegt

Omdat draadstarter zo expliciet vraagt hoe het bij anderen gaat in haar tweede posting gaf ik daar antwoord op. Afgelopen Kerst was de eerste zonder beide ouders, dus het zat er nog heel vers (van vorige week) in bij mij hoe verschillend het nu is met 2 jaar geleden.
Excuses als het ongepast is overgekomen, ik nam de vraag "ik vraag me af hoe het bij anderen gaat" te letterlijk.

En terug naar de inhoud: ik zou toch nog wat dieper graven naar hoe jullie relatie is en wat je prioriteiten daarbij zijn, want dit:
"met meteen de mededeling dat een cadeautje van 10 euro echt genoeg is voor mij, en dat ze de rest maar aan een goed doel mogen geven ofzo. En dat ik mijn eigen cadeau echt niet meer zelf wil kopen. En dat ik voor mijn huisgenoten best een suggestie wil doen, maar ook: koop het gewoon zelf (tenzij er echt iets is wat ze binnen houdt, zoals ziek zijn)."

...klinkt erg eenzijdig. Je zet een heel harde grens neer. Ik vind niet dat je kan voorschrijven wat je ouders je kado geven. Als zij je meer geld willen geven moet je daar een weg in vinden. Zelf een goed doel uitkiezen bijvoorbeeld. Wat betreft je kinderen heb je meer ruimte om eisen te stellen, omdat jij ze opvoedt, maar ook daar zou ik proberen eerst beter te achterhalen wat je ouders eigenlijk willen met die kado's en hoe je dat zou kunnen matchen. Nu stel je een harde grens maar je hebt niet achterhaald wat het belang, het 'verhaal', aan de andere kant is. Dat zou ik in jouw plaats wel willen weten. Is het gemakzucht, onzekerheid, welke intentie overheerst er bij hen in de keuze voor een bepaald kado?

Merel

Merel

06-01-2012 om 16:02

Suggesties

Nou in ieder geval kan je vragen of je je eigen kado voortaan niet meer hoeft te kopen, dat snappen ze toch ook wel, dat dat nou niet echt verrassend voor je is? Zorg dat je een paar suggesties hebt, je kan er een heel jaar over denken, een luchtje bijvoorbeeld, of een mooie sjaal (dan wel winkel en prijs erbij, dan hoeven ze niet te zoeken) of dat en dat vest, daar en daar te koop. Hebben zij wat uit te kiezen en is het voor jou toch een beetje een verrassing. Verder denk ik dat je ook je man hierin moet betrekken (als je die hebt) want ook hij laat het allemaal door jou doen neem ik aan? Samen overleggen dat je het graag anders ziet, en geld in de zak van sinterklaas slaat inderdaad helemaal nergens op, kleine moeite om even iets te halen bij Bart Smit, het gaat voor de kinderen toch vaak om het uitpakken (pak stiften en een tekenblok waren hier altijd geslaagd)

Rafelkap

Rafelkap

06-01-2012 om 17:52

Ik ben dol op cadeautjes kopen

Ik koop ook alle cadeautjes, maar alleen namens mijzelf, de kinderen en namens mijn man. En ik ben dol op cadeautjes kopen (en ook heel goed in), voor mij geen probleem om wat te verzinnen.
Namens de opa's en oma's kopen had ik graag gedaan, mijn ouders houden zich goed aan het verlanglijstje dat ik maak en de instructies (niet iets met batterijen bv), mijn schoonouders willen nog wel eens iets veel te duur kopen waar ik al vantevoren had kunnen zeggen dat er niet mee wordt gespeeld.
Je schoonmoeder wil gewoon geen misser kopen, maar iets waar jij en je gezin blij mee bent, dat is toch alleen maar aardig? Ik zou ook heel blij zijn met boekenbonnen, komen altijd op. En anders vraag je je ega om in te springen, handelt hij zijn familie af, jij de jouwe. Of krijg je dan suffe lingeriesetjes ?

Rafelkap

Rafelkap

06-01-2012 om 17:55

Oja

en ik ben allang gestopt met het idee dat ik mijn ouders of schoonouders kan opvoeden. Dus je kan proberen te zeggen dat niet alles op de weegschaal moet, maar het gaat er echt niet in. Ga dus lekker boeken lezen van die bonnen en geniet van deze gulheid.

Marjolein

Marjolein

07-01-2012 om 12:09

Ja, presentje, herkenbaar!

Ik koop meestal zelf en ik heb er geen moeite mee om dit voor Oma te doen, zij wordt echt al wat ouder en vindt het moeilijk om zich in te leven in pubers en wil de plank niet misslaan. Ook is ze slecht ter been.
Maar ik had wel een soortgelijke bewustwording als Presentje afgelopen Kerst. Wij "doen" niet aan kerstcadeautjes, maar ik had een kleinigheidje gekocht voor iedereen. Zegt mijn zeer romantische kerel stomverbaasd en enigszins verwijtend: "En waar is jouw cadeautje?"
Pardon?!?

Valkyre

Valkyre

07-01-2012 om 20:12

Wat heb ik een geluk!

Ik koop ook bijna alle cadeautjes, behalve die van mijn man aan mij, en die van mijn man aan schoonvader - daar heeft man meer kijk op (gezamenlijke liefde voor muziek op vinyl). Voor Sint/Kerst gaan we meestal 1x samen de stad in; wat we dan nog niet hebben, doe ik. Ik vind winkelen ook bepaald geen straf - vooral niet als ik het ruim van tevoren kan doen (ik kom regelmatig voor werk of hobby in de binnenstad, en kan dan best even 1 of 2 winkels in tussendoor). Als ik haast begin te krijgen, of ik heb het te druk overdag, is er altijd nog het internet - voor boeken en speelgoed.

Verder werken we zowel in mijn als mijn man's familie met verlanglijstjes - zowel voor kinderen als volwassenen! Krijg je tenminste geen zesde set servetringen als je die nooit gebruikt (ofzo). En als ik niks weet, vraag ik gewoon of er nog wensen zijn - ik geef liever iets dat iemand echt wil hebben, mits binnen mijn budget natuurlijk! Zelf krijg ik dus meestal ook dingen die ik echt graag wil hebben.

Wat mij wel vervelend lijkt, is nooit een cadeautje krijgen, maar altijd geld. Op zich begrijp ik wel dat mensen denken: als je het zelf uitkiest, is het tenminste goed, maar het is niet erg feestelijk. Je (schoon-)ouders heropvoeden lijkt me echter lastig. Misschien kun je als alternatief een lijstje van op internet verkrijgbare cadeautjes maken, met link en al? Dat heb ik voor mijn moeder gedaan dit jaar. Ze was er erg blij mee, en Spruitje kreeg geweldige piratenspullen van de Sint (en man en ik kregen ook moois waar we iets mee konden).

Succes ermee!

groet, Valkyre

tonny

tonny

10-01-2012 om 18:59

Ach

de een vindt cadeaus veel belangrijker dan de ander; er zijn mensen die meer geven om samenzijn dan om cadeaus, die gaan liever ergens eten of zo.

Ik denk dat je er wijs aan doet het los te laten, veranderen gaat het toch niet. Maak zelf een keus, koop boeken ( 'van boeken heb je nooit genoeg'), computerspellen, dvd's, er is toch wel iets te verzinnen. Zelfs als je ziek bent kun je per internet wel wat regelen toch?

Ik heb van mijn schoonmoeder zelden een cadeau gekregen, maar wat ik kreeg, dat was belangrijk voor haar en daarom voor mij en ik weet nog precies wat het was.
Mijn man is ook geen cadeautjespersoon, en áls hij wat koopt, dan samen met een van de kinderen.
Mijn vader kocht ook nooit wat, maar het enige cadeau dat hij (samen met mij) voor mijn moeder kocht, onthoud ik nog steeds.

Voor mijn moeder koop ik al jaren de cadeautjes, voor mezelf, mijn man, de kinderen en kleinkinderen. Wat ze krijgen gaat in overleg. Oma houdt geen strak budget aan, hangt van het cadeautje af. ze geeft trouwens graag wat nuttigs

Wat boekenbonnen doorgeven betreft: dat doe ik gerust, geen enkel probleem. Waarom niet? Er bestaat haast niks neutralers dan een boekenbon.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.