Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

Sassie

Sassie

11-09-2009 om 07:47

Zie ik het nu verkeerd?

Het gaat me een beetje te ver om dit onder de rubriek "relatieproblemen" te plaatsten, dus dan maar even hier...Ik wilde graag jullie mening over het volgende:

Mijn schoonvader fietst best veel en soms ook ver. Ik heb ooit tegen mijn schoonvader gezegd dat hij eens langs moet komen als hij in de buurt is. Wij wonen hemelsbreed zo'n 20km van elkaar vandaan (met de auto dan). Op de fiets zal het een stuk langer zijn.
Gisteren belde mijn schoonmoeder en die zei dat mijn schoonvader afgelopen dinsdag bij mij voor de deur heeft gestaan en ik was er niet?!! Op de manier waarop ze het zei waren ze nogal verontwaardigd hierover. Mijn schoonvader kon dioor het keukenraam zien dat de hond in de bench zat (dat doe ik altijd als ik wegga of wanneer ik iets boven ga doen wat lang duurt (mijn hond sloopt nogal veel nl.). Ik verbaasd en probeer automatisch mij die dag te herinneren en vooral wat ik toen deed! Achteraf bedacht ik me in ene keer dat ik mijn schoonmoeder helemaal geen tekst en uitleg verschuldig ben. Ze zei nog: "hij vond het niet leuk hoor, want het was nog zo warm en hij had geen water meer". Alles leuk en aardig, maar dat BEL je toch even of ik thuis ben?!
Dat schijnt mijn schoonmoeder dus echt niet te snappen! Op de toon zoals ze dat herhaalde: "Nou, ja...dan zeg ik hem wel dat hij eerst moet bellen dan...."(alsof ze het maar raar vond dat hij eerst moest bellen want ik had toch gezegd dat hij gewoon langs moest komen als hij in de buurt was??).
Ik begin nu sterk aan mezelf te twijfelen. Zo raar is het toch niet dat
wanneer iemand zo'n eind gefietst heeft en besluit door te fietsen...dat die dan even onderweg belt van: " joh, ben je thuis, dan wip ik even langs?!" Volgens mijn schoonmoeder heeft hij in totaal 75km gefietst en was hij zo moe toen hij thuiskwam dat hij niet meer kon eten....op zo'n toon van: "Kijk, dat komt er nu van....".

Zo gek is dat toch niet? Mijn schoonouders denken zeker dat ik de hele dag op de bank zit ofzo (mijn schoonmoeder komt zelf namelijk amper haar huis uit). Hetzelfde met bellen en je neemt bijvoorbeeld niet op. Dan blijft ze dat ook herhalen dat ze zoveel keer gebeld heeft en waarom je dan de telefoon niet opneemt.."Uh, omdat we er misschien niet waren?".

Wat vinden jullie nou? Je belt toch altijd of iemand thuis is voordat je onverwachts langkomt? en als je dat niet doet dat je dan de kans loopt dat iemand er niet is?! Ik krijg echt de indruk dat mijn schoonouders het echt niet begrijpen omdat ik heb gezegd: "kom eens leuk langs als je in de buurt fietst..."

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Yta Chalne

Yta Chalne

11-09-2009 om 08:05

Ik zou zeggen...

...laat het los(ssss) Niks aan de hand, sneu voor de beste man maar 1) water is overal te koop en 2) dit gebeurt 'm vast niet nog eens.
Het is in elk geval nergens verwijtbaar, hooguit jammer.

MaximeM

MaximeM

11-09-2009 om 08:43

Raar

Hoi,

Ja zoiets zou ik ook gezegd kunnen hebben, goh als je in de buurt bent, kom dan langs. Maar tja.. die persoon moet er vervolgens niet van uitgaan dat ik altijd thuis ben toch? Je schoonmoeder gaat toch ook wel eens naar de supermarkt bij wijze van spreken? Vreemd dat ze zich dat niet realiseert. Ik zou aangeven dat ik het jammer vond dat ik er niet was toen hij langs kwam en dat als hij even had gebeld ik er rekening mee had kunnen en willen houden.

Wat bij mijn ouders thuis een keer gebeurde; oom kwam bij hoge uitzondering een keer langs na een eind fietsen (30 km had hij waarschijnlijk al gefiets en moest ook weer 30 km terug) en mijn ouders waren niet thuis, wel mijn broers, toen pubers... die hebben de man op het buitenbankje laten uitpuffen (het was mooi weer dus ze zaten buiten) en toen is oom weer opgestapt, ze hebben hem geeneens wat drinken aangeboden!! Schandalig hé, mijn moeder schaamde zich dood later, maar kreeg geen boos telefoontje zoals jij nu hebt gekregen trouwens hoor. (gelukkig had oom nog een zus in hetzelfde dorp wonen, ik hoop dat hij daar wat te drinken heeft gekregen)

Maxime

amk

amk

11-09-2009 om 08:57

Eh sassie

20 km hemelsbreed is net zo ver met de fiets als met de auto. De route kan wel heel anders zijn, maar 20 km hemelsbreed kan ook met de auto veel meer zijn.

2 klasgenootjes van mij woonden hemeslbreed 15m van elkaar, maar omdat er geen brug echt dichtbij hun huizen was moesten ze toch 10km fietsen.

Rafelkap

Rafelkap

11-09-2009 om 09:09

Tja

Dat is gewoon het risico wat je neemt als je ergens aanwipt, hij hoeft jou niks te verwijten.
Laat lekker zitten.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

11-09-2009 om 09:54

Niks geks

Nee, je hebt niks geks gedaan. Als je niet belt voor je langskomt, kun je voor een dichte deur staan. Zo gaat dat.

Sommige mensen (ik zeg sommige) worden als ze ouder worden erg star in hun manier van denken. Zoals zij het doen en denken en verwachten is het normaal, en wat daarvan afwijkt is gek. Ik weet niet of het door de leeftijd op zich komt, of doordat het wereldje erg klein wordt en ze geen andere input meer uit de buitenwereld (werk, collega's, etc) krijgen, maar misschien dat er zoiets bij jouw schoonouders aan de hand is.

Bastet

Bastet

11-09-2009 om 11:29

Je hebt gelijk

je hebt gelijk hoor,mijn schoonouders fietsen ook weleens aan onverwacht,maar maken er geen punt van als we er niet zijn.Als ze zeker willen weten of we er zijn,bellen ze.
Groetjes,Bastet

Sassie

Sassie

11-09-2009 om 14:24

Bedankt hoor...

Voor alle reacties. Mijn man zei ook al van: "dan moet hij gewoon bellen".
Ik weet niet wie het zei, maar mijn schoonouders leven inderdaad in een "klein wereldje" waar eigenlijk weinig tot niets gebeurd (zij zijn bijvoorbeeld altijd thuis) en als de dingen dan anders lopen dan zij voor ogen hadden dan hebben ze daar weinig tot geen begrip voor. Ze hebben een beeld in hun hoofd zoals de dingen moeten lopen of moeten zijn en als dat niet zo is dan zijn ze verontwaardigd.

Ik maak me er verder ook niet druk om en moest er eerlijk gezegd ook om lachen, maar het verbaasde me wel dat mijn schoonmoeder nogal verongelijkt reageerde. Maar 1 ding is zeker: dit doet mijn schoonvader maar 1 keer....ha,ha,ha.

Sassie

Sassie

11-09-2009 om 14:27

Amk

Nou, van onze stad naar die van hun is dan 20 km (via de snelweg dan); dat heen en weer is dan 40km.
Ik hoorde van mijn schoonmoeder dat mijn schoonvader in totaal 75km had gereden, dus hij zal wel de creatieve route hebben gereden....ha,ha,ha.

reina

reina

11-09-2009 om 14:33

Wat herkenbaar!

Deja vu! Schoonmoeder, die inmiddels niet meer leeft, maar ons herhaaldelijk verweet dat we er niet eens waren als ze (ook dik in de 70) van Hilversum naar Almere was komen fietsen Ook wij zeiden dat ze dan even had moeten bellen, was een domme opmerking, we h0orden gewoon thuis te zijn als ze kwam. Toen ergerde ik me eraan, nu lach ik erom

Ah

Dus je moet gewoon voortdurend thuis zijn, wachtend op schoonvader die eventueel langs komt fietsen?
Hier kunnen mensen ook rustig onverwacht langskomen, maar ze moeten er ook rekening mee houden dat we er misschien niet zijn of onverwacht weg moeten. Dan zeg ik rustig dat het niet uitkomt.

Vic

Vic

11-09-2009 om 15:32

Niet uitkomen

Mijn schoonvader komt ook wel eens onverwacht langs (100 km op de motor), maar dan zou het niet in me op komen om te zeggen dat het niet uitkomt hoor. Als we er niet zijn is wat anders, maar ik ga hem niet weg sturen.

Tirza G.

Tirza G.

11-09-2009 om 16:53

Ooooo sassie

Ik lig echt in een scheur. Ik heb een licht dementerende schoonmoeder van tegen de 90, ik verbaas me nergens meer over. Je schoonmoeder denkt als volgt: jíj hebt gezegd: kom dan eens gezellig langs en dan kómt die man langs en dan bén je er niet eens, tssssssss.
Gewoon heerlijk helemaal vanuit jezelf redeneren. Geweldig, geweldig. Wat Reina ook al schrijft: nu erger je je er aan, over een paar jaar lach je er om. Mijn vader plukte ooit een oude man van de weg die héél gevaarlijk over ging steken met zijn fiets. Bóós dat die man was! Ze wéten toch dat ik elke donderdag naar onze Wullem ga. Dan kunnen ze bést even stoppen. Tuurlijk schat. Dat weten al die mensen die daar langsrazen.

Tirza

Sassie

Sassie

11-09-2009 om 18:58

Jaaaa tirza

Ja, ja,ja. precies wat je zegt. Ik heb inderdaad gezegd: "Joh, als je in de buurt bent, kom dan eens langs". Je hoeft niet hoogbegaafd te zijn om te beredeneren dat het wellicht handig is om even te bellen.....maaarrrrr, zover denken zij niet eens. Je hebt het zegt, dus je moet er zijn....ha,ha,ha.

en echt hoor...ze snapt het echt niet....en het ergste is nog...ze is nog niet eens zo oud. ze is eigenlijk altijd al zo geweest volgens mijn man.....oei,oei....dubbel zo erg...

nee, ik erger me niet hoor, ik verwonder me wel erg ha,ha,ha.

Wijlen mijn spaanstalige schoonvader

werd altijd ziedend dat we de telefoon niet opnamen wanneer we niet thuiswaren. Hij bleef maar achter elkaar bellen en sprak uiteindelijk vrij aggressieve teksten in zoals: "Conho de tu madre, donde estan ustedes!" oftwel "Kut van je moeder, waar zijn jullie nou?" De kinderen stonden vaak naast me als de boodschappen van opa weer eens afspeelde. Nu kan ik er inderdaad om lachen.

reina

reina

12-09-2009 om 08:11

Sassie

"het ergste is nog...ze is nog niet eens zo oud. ze is eigenlijk altijd al zo geweest volgens mijn man....." Ook dat is herkenbaar, later werd het afgeschoven op haar leeftijd (heerlijk excuus ), maar toen ze 20 jaar jonger was (en ik haar ook al kende) was ze ook al zo

Marmar

Marmar

13-09-2009 om 00:24

Wat ze bezielt? uit d'oude doos....

Mijn ouders gingen met ons, de kinderen, nog wel eens onverwacht een weekendje weg. Mooi weer, caravan achter de auto en hóp....
Toen mijn oma ons telefonisch niet kon bereiken rook ze direct onraad. Want mij vader was militair. Dus toen we na een paar dagen weer ons smalle straatje in reden, voorzichtig manouvrerend met die sleurhut, werd de weg letterlijk versperd door militairen en politieauto's. Alle buren (meesten ook militair) werden geinterviewd. Want oma wist het zeker: we waren met het hele gezin ontvoerd door de Russische geheime dienst oid.
Oké, oma zag ze toen al vliegen, maar dat instanties daar dan intrappen!
Nee, in die tijd hadden we geen straatfeest nodig. Alleen één maffe oma, die zorgde ervoor de we ons massaal een bult lachtten. Schept ook een band.

Vic, niet uitkomen

Er kunnen gewoon situaties zijn waarin het echt niet uitkomt. Dat risico neem je als je onverwacht bij iemand aanwaait. Of diegene nu van 200 km ver komt of van 2 straten verder, dat is voor mij maar een heel klein verschil.
Overigens hebben we dan ook wel echt goede redenen, geen wissewasjes. Toen hier een stel vrienden logeerde en er onverwacht twee mensen uit Duitsland langskwamen, zijn we gewoon ingeschikt, qua slapen. Zoiets kan. Verder houden we er zelf ook rekening mee dat het misschien niet uitkomt als we onverwacht ergens langsgaan. En bij mensen van wie ik weet dat ze niet van onverwacht bezoek houden, zal ik altijd van tevoren even bellen.

Prulletje

Prulletje

13-09-2009 om 12:15

Marmar

Okay, jij wint! Hahaha! Jouw oma was wel heel erg!
Overigens laten wij het wel altijd aan de ouders weten als we een weekend weg zijn. Niet omdat ze dergelijke fratsen zullen uithalen, maar wel omdat ik het fijn vind als ze weten waar we zijn. En andersom ook.

Prulletje

MRI

MRI

13-09-2009 om 15:50

Nee dan hier

Vorige week nog: moeder leent voor ons boek van de bieb waar we helemaal niet om vragen. Nee ze zou het zelf wel terugbrengen. Tegen de uiterste datum is ze hier maar heeft ze geen zin om het boek mee te nemen. Nou dan doe ik het wel, zeg ik. Nee ze komt het wel halen. Belt ze op, krijgt mijn antwoordapparaat. Daarop zegt ze dat ze eraan komt. Ik weet van niks natuurlijk want ben mijn kind van school halen. Kom ik een half uur later, zit mijn moeder op het bankje voor mijn huis met hartgrondige en diepe verwijten dat ze al een kwartier zit te wachten.

En altijd dingen willen doen, op zich heel lief maar het geeft alleen maar gedoe en drama: valletje voor de wieg helemaal raar dicht door elkaar gestikt zodat ik het moet uithalen en zelf opnieuw doen.
Of een een zwart-wit geruit tafelkleed waar ik om een gele had gevraag (nou ja gevraagd, ik had maar toegegeven aan haar smeekbeden een tafelkeed te maken) Ik houd niet van ruiten. 'ja maar geel was zo besmettelijk"

Langskomen en bellen doet ze de hele tijd en ze zal het me ook elke keer verwijten als ik niet thuisben.

En ook: heel veel eten in huis halen en dan kwaad en verdrietig worden als ik niet kom (en dan hebben we helemaal geen afspraak of zo, zij haalt een bepaalde kaas en dan moet ik komen) Velen zullen zeggen: het mensje is al oud; nou dat is het heus waar niet. Ze doet dit al 32 jaar. Zo lang ik op mijzelf woon.

En ook: mijn dochter bij haar thuis dingen (paletje met verf)te 'geven' en dan zeggen 'ja maar het moet wel hier blijven' En dat wel 20 keer en ook met dezelfde potloodjes/ verf. Ze bestond het zelfs om, toen ik zei 'okay dan gaan we nu lekker hier schilderen' te zeggen dat dat ook niet kon want het palet moest in het plastic blijven.

Zoveel gekke onredelijke dingen. En natuurlijk heb ik het vaak rustig uit proberen te leggen. Ze luistert niet eens.

Maar het blijft je verbazen, nou zeg maar verbijsteren.

Die mensen bestaan dus gewoon.

MR

Sassie

Sassie

14-09-2009 om 14:11

Ja,ja,ja...

zeer herkenbaar allemaal.

Mijn schoonmoeder op een verjaardag. Haalt ze salades in huis en broodjes en weet ik niet wat allemaal, maarrrrrr verteld niets tegen de mensen die komen. Komt iedereen....dan wacht ze zo ontzettend lang met dat eten klaarzetten dat de eerste mensen al weer naar huis gaan. Wij dus ook. Dan komt ze ineens haast verontwaardigd van.....ja maar ik heb broodjes en salades in huis gehaald hoor. Ja, jammer. Dan had ze dat eerder moeten zeggen; dan waren wij ook wat later gekomen.
Wij hebben een klein babytje dat ook moet eten en slapen (dat gaat om praktische redenen helaaas niet bij mijn schoonouders....). Dat begrijpt mijn schoonmoeder dus ook niet. "Kan ze dan niet in de maxi-cosi slapen dan?!" Uh, nee, dat kan ze niet nee....

Of nog een mooiere.......mijn schoonmoeder presteert het ook wel eens om niemand uit te nodigen voor een verjaardag (van haar, mijn schoonvader of schoonzus) om dan vervolgens zeer verontwaardigd te raken als er dan niemand komt. ha,ha,ha,ha....herkenbaar?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.