Enorme twijfels gastouder, hoe gesprek aangaan?
Hallo,
mijn vriend en ik hebben een meisjestweeling van bijna 9 maanden. Qua opvang wilden we eigenlijk beginnen met gastouderopvang. Echter viel de eerste gastouder die wij hadden gevonden al gelijk door de mand, doordat zij niet was goedgekeurd door de GGD en wij daardoor er ook geen vertrouwen meer in hadden (dat was eind oktober). Toen waren we van ons idealistische idee afgestapt wat betreft gastouderschap en zijn ze half november 1 dag per week naar de kinderopvang gegaan. In december hadden we voor 2 a 3 uurtjes lastminute een oppas nodig en die hebben we via oppasmadelief kunnen regelen. Aan het eind van het oppassen vertelde toevallig dat ze ook gastouder is geweest en nog op zoek was. Toevallig ook nog op de dagen dat wij iemand zochten. Dus toch maar weer het vertrouwen opgebouwd hiermee. Ze vertelde daarbij dat ze veel kinderopvangervaring had, veel en lang heeft opgepast op een jongetje van 10 maanden. Ik hoefde bij haar ook niet het verschonen van een luier e.d. uit te leggen. Dus uiteindelijk met haar in zee gegaan en het traject van gastouderschap weer ingegaan. Allemaal gelukkig goedgekeurd door de GGD (nu wel een zachtere GGD-er dan de vorige). Maar nu is het volgende voorgevallen.
Voordat ze vorige week officieel begonnen was, heeft ze daarvoor een paar keer opgepast. Ook voor ons en haar om te wennen aan elkaar. Echter zijn mij al te veel dingen opgevallen die niet door de beugel kunnen. Ik som ze hier kort op:
* na 4 keer oppassen merkte ik opeens op dat ze een melkflesje niet warm had gemaakt. Ik vroeg hier na en ze keek verbaasd op van : moet dat dan? Dat heb je mij ook niet verteld. Voornamelijk de manier waarop vond ik niet ok.
* De keer voordat ze officieel van start ging, zei ze opeens tegen mij toen ik er was dat ze werken met baby's helemaal niet zo leuk vind...pas wanneer ze kunnen praten...Dit zei ze een week later precies hetzelfde tegen de schoonmaakster...en die zei gelijk van: kappen met dat meisje...want die had haar heel passief en gedemotiveerd met de meisjes gezien. Ook zat ze volgens de schoonmaakster veel op haar mobiel...
* Vorige week was ik ook even een uurtje thuis en toen ging ik thee drinken. Opeens ging zij ook thee zetten en ging zij opeens bij mij zitten terwijl de kindjes in de woonkamer zaten...toen heb ik dit ook gelijk tegen haar gezegd...
* 3 weken geleden zag ik opeens dat zij hele lange nagels heeft. Daar heb ik kort met haar over gehad, maar toen zij ze heel dominant, zonder dat ik er al naar ging vragen of ze het kort wil maken voor de opvang, dat het een medische reden betreft dat ze lang zijn en dit ook niet wil aanpassen...
* Schrijft niets 'pedagogisch' in de boekjes op tijdens de opvang, terwijl ze wel naar 24kitchen kijkt
* Argh...het is teveel eigenlijk om op te noemen merk ik...Lijkt mij voor nu voldoende
Ik wilde met haar vanaf het eerste incident (flesjes warm maken) al kappen, maar mijn vriend vond het fijn dat er opvang 'geregeld' was en zag het flesjesincident als 'incident'. Ik ben daarom niet de confrontatie met hem aangegaan, maar mijn voorgevoel zat dus toen al niet lekker. Nu langzamerhand gaat hij het inzien...en dat is nu ook het probleem. Hij denkt alleen dat zij het niet met ons eens is en zal blijven komen e.d. Hij is ook bang dat als we het opzeggen met de maand opzegtermijn, dat zij dan nog minder gemotiveerd is om op te vangen...
Morgen hebben we een evaluatiegesprek met haar. Ik heb subtiel laten weten aan haar dat we terugkijken en vooruitkijken. Maar als zij opnieuw bijv. weigert om haar nagels kort te knippen bijv., dan lijkt het ons al verstandig om niet met haar door te gaan. MAar naar mijn idee is zij enorm onvoorspelbaar en kan ze misschien wel poeslief opeens gaan reageren en opeens een hele goede, reflectieve kant van haar laten zien.
Wat is nu een juiste manier om het gesprek morgen op te starten en wat kunnen we haar het beste vragen? Ik ben benieuwd of jullie tips/ adviezen hebben voor ons.
proeftijd?
Heeft ze geen proeftijd waarin je haar per direct kunt opzeggen?
reflectieve kant
Ze zal zich waarschijnlijk refelectief opstellen. Klopt het dat je bang bent er weer "in te trappen"? Leg haar uit hoe het voor jou is dat zij zich zo gedraagt. Even een reflectief moment bij haar is voor jou niet voldoende om je zorgen weg te nemen. Eerst zien, dan geloven lijkt me. Zorg dat je man meegaat, niets van jouw gevoel bagatelliseert en jou 100% steunt.
Nu ik het zo opschrijf denk ik dat het doel van het gesprek is om haar duidelijk te maken dat jullie met de opvang gaan stoppen. Je vertrouwt haar niet. Het is verstandig het gesprek met die mededeling te beginnen. Blijf daarna dicht bij je eigen gevoel. Zeg niet wat je denkt over dat van haar. Hou je bij de feiten die voor jullie zichtbaar zijn. Succes!
gaat om jouw kinderen
En al zou de hele wereld zeggen dat dit een betrouwbare opvangouder is, maar jij ervaart het anders, dan zou jouw gevoel toch de doorslag moeten geven. Het gaat om je kinderen, het is niet je auto die je uitleent. Dus als het voor jou niet goed voelt, en andere opvang wel, dan zou ik voor andere opvang kiezen.
Je gevoel volgen.
Je laat je kinderen niet met een veilig gevoel bij haar achter, stoppen ermee.
En natuurlijk blijft ze niet gewoon komen als jij dat niet wilt. Per direct ontslaan en netjes een maand doorbetalen als dat de afspraak was.
Het hoe en waarom hoef je niet tot in kleine details aan haar uit te leggen. Over haar lange nagels is ze duidelijk geweest bijvoorbeeld, heeft weinig zin dat nogmaals te bespreken.
Het gaat niet zoals je het graag wilt met je kinderen, jullie manier van verzorgen ligt te ver uiteen.
waar ben je bang voor?
Je bent wel erg bang voor zo'n jong kind zeg: "Hij denkt alleen dat zij het niet met ons eens is en zal blijven komen e.d."
Als jij niet meer wil dat ze komt dan levert ze de sleutel bij je in. Dacht je man echt dat ze binnenkomt en voor de kinderen gaat zorgen?
Ben wel benieuwd naar de medische reden voor lange nagels!
Kom op, jij bent werkgever en zij is werknemer. Jij bent de baas, zij moet zich aan jouw opdracht en wensen - mits in redelijkheid natuurlijk - houden. Lange nagels in de kinderopvang kan niet. Dat moet ze bij haar opleiding hebben geleerd.
Ik zou tijdens het gesprek die paar punten noemen die je zijn opgevallen, maar natuurlijk eerst benoemen dat ze (bijvoorbeeld) lief is voor de kinderen, maar......
Het vervelende is natuurlijk wel dat je zo weinig controle hebt op je gastouder, dat maakt het bekijken of de afspraken worden nagekomen moeilijk.
Succes!
voelt niet goed
Nee, dit voelt denk ik niet goed voor jullie. Ik zou gaan uitzoeken wat jullie met de komende maand gaan doen en haar direct opzetten en die opzegmaand uitbetalen. Ze hoeft niet meer te komen, die laatste maand voelt dan toch al helemaal niet meer oké.
Vraag veel rond bij vrienden en kennissen of zij niemand weten waar ze goede verhalen over hebben gehoord. Er moeten toch genoeg wél leuke en lieve gastouders bestaan, jullie hebben gewoon pech gehad.
Opzeggen
Blijf zakelijk en haal er niet allerlei dingen bij. Opzeggen, betalen en sleutel in laten leveren. Maak vervolgens de keuze wel geen gastouder. As je weer voor een gastouder kiest vraag dan vervolgens om referenties om na te bellen. Bij jonge mensen; ga op je gevoel af en kijk of iemand bereid is te leren en haar best te doen. Misschien is het ook een idee om je alvast op de wachtlijst voor het kinderdagverblijf te zetten.
Voelt niet goed voor jullie
En dus is het klaar. Dat is voldoende, daar hoef je de nagels niet bij te halen. Ik vertrouwde mijn oppassen volledig en ze zijn echt jaren gebleven. Ze hebben een belangrijke rol in de levens van de kinderen gespeeld. Het gaat niet alleen om te eten geven en zorgen dat ze niks overkomt.
Geen redenen
Geen redenen verzinnen die iedereen kunnen overkomen: je bent niet tevreden en dus is het klaar.
Lange nagels om een medische reden...het is wel een bijdehandje blijkbaar.
Zelf heb ik geen bezwaar tegen lange(re) nagels, het zijn geen baby's van 9 weken maar al een stuk minder kwetsbaar. Mensen met lange nagels pakken vaak sowieso al dingen voorzichtiger op want stoten is pijnlijk, niet alleen voor de gestotene. En wat is lang?
Waarom moet ze pedagogische dingen opschrijven als je haar aan het eind van de dag weer ziet?
Dus jij ging theedrinken en dan vind je het gek dat ze bij he komt zitten. Ze was dan wel werkend op dat moment, maar het blijven jouw kinderen. Je had ook even bij ze kunnen zitten en haar thee kunnen geven. Lijkt me trouwens voor de kinderen erg verwarrend als je tussendoor komt kijken.
Je vertrouwt iemand het kostbaarste toe dat je hebt. Als dat niet goed voelt dan stop je, simpel.
Er is geen vertrouwen maar je miept ook wel een beetje. Mijn kinderen kregen ook geen warm flesje op die leeftijd maar gewoon een tuitbeker melk.
Maakt niet uit, het zijn jouw kinderen, maar puur om aan te geven dat je, zo lijkt het, ofwel wat zoekt of een beetje overbezorgd was.
Had de schoonmaakster het niet druk genoeg met schoonmaken dat ze tegen jou kon klikken? Tenzij het om iets vreselijks gaat, houd ik er niet van als " collega's" elkaar zwartmaken.
Succes.
Hmmm
Veel kinderopvangervaring en dan niet weten dat je een flesje warm moet maken?
Ik had haar er toen al uitgezet geloof ik.
Rutiel
Dat moet van wie?
De kinderen zijn 9 maanden, niet 9 weken. Die van mij dronken geen warme melk neer met 9 mond, sterker nog, ze dronken geen babyvoeding meer naar zaten op " normaal eten en drinken" . Dus nogmaals: iemand er uitgooien omdat ze een flesje niet verwarmen?
Nou Kloud
Mijn kinderen kregen op die leeftijd nog gewoon borstvoeding, dus eventuele flesjes tussendoor waren ook warm. Ik vind het dus wel vreemd. Als iemand ervaring heeft met babyverzorging had ze het moeten vragen.
Lange nagels, mwah, ligt eraan hoe lang. Ik heb zelf ook lange nagels, ook toen de kinderen baby’s waren.
En verder lijkt me dat er vooraf gewoon te weinig afspraken zijn gemaakt, zoals bijvoorbeeld over wel of niet samen thee drinken. Ik vind het zelf niet nodig, misschien zelfs niet gezond, als er 24/7 iemand bij de kinderen is. Ze mogen best af en toe alleen zijn. Als het maar veilig is.
Dus ja, misschien wel een beetje te voorzichtig. Maak heldere afspraken ober de punten die nu storen en geef het nog een kans. Je hebt nou ook weer niet morgen een ander oppas...
geen klik?
Je schreef in het begin "na 4 keer oppassen merkte ik opeens op dat ze een melkflesje niet warm had gemaakt. Ik vroeg hier na en ze keek verbaasd op van : moet dat dan? Dat heb je mij ook niet verteld. Voornamelijk de manier waarop vond ik niet ok."
Is de laatste zin misschien niet nog meer hetgeen waarover je valt dan alle kleine voorbeeldjes, waarover je nog kunt discussieren of het allemaal wel of niet erg is?
Is het niet zo, dat zij op een manier reageert, die je vervelend vindt?
Zodat je (te) weinig vertrouwen in haar hebt dat zij zal doen wat jullie willen dat ze doet?
Als het niet goed voelt zou ik ermee stoppen. Moet je natuurlijk wel een alternatief hebben.
Pennenstreek offtopic
Zo zie je maar dat wat de ene denkt dat de standaard is, voor de ander niet gewoon is. Moeder had haar haar regels en gewoontes moeten uitleggen/duidelijk maken, je kunt als oppas niet alles vragen of er vanuit gaan dat een ander net zo denkt als jij. Zeker niet als een oppas jong is en dat vermoeden heb ik hier.
Kloud
Je hebt helemaal gelijk: een flesje "moet" natuurlijk helemaal niet warm gemaakt worden. Dat is de keuze van de ouders en/of de voorkeur van het kind zelf.
Maar ik vind het beeld niet kloppen bij een ervaren oppas. Iemand die vaak op baby's past weet dat flesjes soms, zo niet heel vaak, warm worden toegediend. Dus dan vraag je minstens wat precies de bedoeling is en doe je niet zomaar wat. En je reageert beslist niet met een "oh, moest dat dan?" alsof het iets heel eigenaardigs is.
Ik zou dus mijn twijfels hebben bij het verhaal dat ze veel ervaring heeft. En ja, dan zou ik haar er toch uitgezet hebben. Niet vanwege dat koude flesje, maar omdat ik er niet op kan vertrouwen dat ze weet wat ze doet.
Dat bedoel ik
Als een oppas ervaren is, dan vraagt ze naar wensen en gewoonten. Maakt ze (of hij) op eigen initiatief een afsprakenlijst. Want een onervaren ouder (onervaren in de zin van geen ervaring met opvang) denkt vast dat zijn/haar manier de enige is. Net als in alle gevallen waarbij je een professional inhuurt. Of dat nou de pedicure is, school, het verpleeghuis voor je ouders: de professional heeft een verantwoordelijkheid om te zorgen dat alles helder is, dat er goede en duidelijke afspraken gemaakt worden.
Zelfs mijn moeder en schoonmoeder, die 'gewoon' op wat buur(t)kinderen pasten, hadden daar een lijstje van. Wat willen de ouders, wat zeker niet. En daarnaast hadden zij elk zo hun dingen die ze op hun eigen manier wilden doen, maar dat was dan ook van tevoren afgestemd met de ouders. Hoeveel snoep, wat te doen als kinderen niet willen eten, speelafspraakjes, middagdutjes, er zijn zoveel dingen die belangrijk zijn bij het opvangen van een kind. Daar maak je dus afspraken over, dat bepaal je als oppas niet (alleen maar) zelf.
Natuurlijk heeft de inlenende partij ook de verantwoordelijkheid voor het maken van goede afspraken, uiteraard. Zeker als het om je (jonge) kind gaat. Maar ik krijg de indruk dat het wat tegenvalt met de professionaliteit, juist omdat het aan heldere afspraken over heel basale dingen lijkt te ontbreken.
Ik ben intussen wel heel nieuwsgierig hoe het nu is. Is er al een gesprek geweest met de oppas?
kwestie van vertrouwen
Over dit soort dingen kan je helemaal geen gesprek voeren: het is jouw gevoel en daar is geen discussie wat daar nog iets aan kan veranderen. Als het vertrouwen weg is, om welke reden dan ook, moet je er weg zijn. Het gaat hier om een kind dat jou niet kan vertellen of uitleggen en overgeleverd wordt aan iemand die jij niet vertrouwt (los van de mogelijkheid of zij wel of niet te vertrouwen is). Bovendien voelt de oppas dat waarschijnlijk ook en dat is ook niet bevorderlijk voor de relatie. Je hebt een oppas zodat jij rustig iets anders kan doen. Maar het brengt je onrust dus je schiet het hele doel voorbij.
Ik zou dus zo snel mogelijk een mooi afscheid-iets regelen en gracieus afscheid nemen.
geen baby-ervaring
"Maar ik vind het beeld niet kloppen bij een ervaren oppas. Iemand die vaak op baby's past weet dat flesjes soms, zo niet heel vaak, warm worden toegediend."
In de begin-posting wordt gesproken over iemand met veel oppas-ervaring, o.a. een jongetje van 10 maanden. Daar maak ik uit op dat het verder dus om oudere kinderen ging. Logisch ook: de meeste kinderen waarop gepast wordt, zijn geen baby meer.
Je kunt dus niet verwachten dat ze alles weet.
Veel kinderen van 9 of 10 maanden drinken al lang geen warme melk meer. En massa's moeders hebben ook gewoon lange nagels.
(maar alles draait om vertrouwen. als het niet goed voelt, dan moet je er gewoon mee stoppen)
Overigens
Het vertrouwen is weg, soit, daar doe je niets meer aan.
Maar toch denk ik ook dat je als ouder je eisen moet bijstellen in de zin dat je een oppas inhuurt (tegen vaak een heel laag bedrag, waar meestal alleen jonge meisjes (dan wel jonge jongens) voor willen werken) om op te passen en niet om het kind de hele dag bezig te houden, mee te knutselen, voorschoolse vaardigheden mee te oefenen en wat meer zij. Natuurlijk, het is leuk als de oppas dat doet omdat het leuk is, maar eisen of verwachten, nee. Als je er zo eentje treft, knijp in je handen. Betekent natuurlijk ook niet dat een kind zich moet gaan vervelen, maakt het oppassen ook weer zwaar. Een kind voeden, van een schone luier voorzien, beetje basaal bezig houden, veiligheid en verstand voorop, dat is het idee min of meer. Oppassen is doorgaans gewoon wat saai. Weinigen vinden jouw baby leuker of interessanter dan jijzelf dat vindt. Als een oppas dan tv kijkt of op de telefoon, dat hoort er bij, afhankelijk in de mate waarin dat gebeurt.
Wil je meer, moet je er ook meer voor betalen maar in principe is het gewoon wachten tot mama of papa weer thuis is.
Oppas
Hier zat de oppas wel erg veel op haar mobiel, maar daar hebben de kinderen tot mijn stomme verbazing mooi Arabisch van geleerd. De taal zelf is nu weggezakt, maar hun uitspraak is nog steeds perfect en een van de kinderen wil er verder mee.
Maar ik vertrouwde haar net als mezelf, misschien nog wel meer, omdat ze een zeer ervaren moeder was.En ze was dol op de kinderen. Dat vind ik belangrijker dan knutselwerkjes en zo. Die kun je ook zelf met ze doen in het weekend.
uitslag reactie
Vorige week dinsdag hebben we het evaluatiegesprek gevoerd met haar. Ik heb de nacht ervoor er niet van kunnen slapen. Ik ben heel blij geweest met jullie begripvolle reacties. Net een paar uur voor het gesprek mijn vriend eindelijk kunnen overtuigen om het contract met haar te beëindigen. Tijdens het gesprek merkte mijn vriend eindelijk ook dingen die echt niet ok waren, zoals ons verwijten dat ze 'nooit' alleen was, dat ze baby's minder leuk vind dan kindjes vanaf 2, en over hygiëne en lange nagels wist ze zelf niets van...Ook zei ze dat ze het zag aankomen, misschien als verdediging. En, ter opluchting van mijn vriend, wilde ze ook per direct stoppen. Kortom, het is goed gekomen. Dank jullie wel!
fijn
Tjee, wat kan iets je bezighouden, he? Ik begrijp het wel hoor.
Maar fijn dat je gehoor hebt gegeven aan je "gevoel" dat zij niet bij jullie paste. Een hele onderbouwing met feiten, maar je gevoel zei gewoon "niet mee verder gaan".
Hebben jullie al alternatieve opvang gergeeld?
