Allemaal spullen
Gisteren zette ik bij een wat te hoog opgelopen stapel strijkgoed de TV aan en belandde in de documentaire 'allemaal spullen'.
Iemand gezien misschien?
Ik vond het inspirerend. Heel gedoe, dat wel, maar inderdaad, wat zijn er veel spullen in huis en wat houden ze je bezig 
Later zag ik dat de film was gemaakt in samenwerking met de BOS, dus misschien zou ik deze discussie moeten starten in een wat inhoudelijkere rubriek, maar affijn. Ik vond het een leuk begin ter aanmoediging van een opgeruimd (letterlijk en figuurlijk) nieuwjaar.
Foto's
Volgens mij heb ik die tip in een grijs verleden hier opgedaan. Maak af en toe een foto van de meest favoriete knutsels, tekeningen en schilderijen. Leg ze desnoods bij elkaar zodat het een soort van collage wordt. Is erg leuk om later terug te kijken, als het origineel reeds lang gerecyceld is.
Weggeven
Ik heb net de docu bekeken. Erg interessant. En nee, zoveel hebben wij hier niet, weet ik echt zeker. Wij zijn geen kopers. Hoewel, man een aanzienlijke verzameling platen en boeken en cd's heeft.
Ik koop graag bakjes om dingen in op te ruimen. Daarvan heb ik nog lang niet genoeg, vind ik eigenlijk.
En de kinderen hebben veel. Vooral spullen die hebben gekregen. Wij krijgen altijd veel van anderen. Nog voor we het door hebben staat hier een bak K'nex, diertjes, spulletje, etc. Dan vind ik het altijd wel aardig, maar we hebben er niet om gevraagd. En het is veel, meer dan we zelf bij elkaar kunnen kopen.
Dat weggeven van knuffel aan 'zielige arme zieke kinderen' daar heb ik ook zo mijn twijfels bij. Volgens mij krijgen die kinderen juist heel veel knuffels. Onze Blikkie werd toen hij 2 was bij het Openluchtmuseum gestoken door een wesp. De EHBO mevrouw had zo'n handig zuignapje en 'kies maar een knuffeltje uit'. Geweldig lief hoor, echt waar, maar hij kwam er niet voor een knuffel. Braaf geweest bij de tandarts? 'Kies maar een speeltje'. Nou ja, misschien beter dan een snoepje, maar toch. Goed meegedaan in het museum? 'Alsjeblieft, een stuiterbal'. Al die zooi, alles zo goed bedoeld, maar waarom eigenlijk?
Dat vond ik wel het mooie van deze film dat ze zei: als ik het weg doe, dan is het niet weg, maar dan is het ergens anders.
Stoffer kan redelijk goed spullen weg doen als hij er niet meer mee speelt. Blik huilt al om de kerstboom, oude sokken, een mooi inpakpapiertje en een mislukte tekening. Met hem moeten we vast nog wat leermomentjes meemaken.
Groeten, Maw.
Knuffels en de tandarts
Wij kregen vroeger een snoepje van de tandarts als we stoer waren geweest. Ik kan me de verwarring als kind nog goed herinneren 
Vwb knuffels: mijn broer en ik hadden dezelfde knuffel, vroeger. Mijn vader heeft er een keer eentje ingezet als Sinterklaas surprise: opknippen, cadeau erin, dichtnaaien, klaar. Woest was ik, echt woest. Mind you, ik was 14 ofzo maar aan dat beest mocht hij niet komen. Beest ligt nu trouwens, met ritssluiting in zijn buik, op de kinderkamer . Ik hecht er nog steeds aan ...
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Speelgoedbeesten
Hier komen we ook ongeveer om in de speelgoedbeesten. Zo af en toe parkeer ik er een flinke zooi in een vuilniszak ergens in een afgelegen zolderhoekje. Als die na een paar maanden nog steeds niet gemist worden, beschouw ik ze als 'vergeten' en gaan ze weg. Via een kennisje naar een stichting die spullen naar oostbloklanden brengt.
Van kunstwerken maak ik foto's. De mooiste hangen altijd een tijdje op onze woonkamerdeur en na verloop van tijd gaat die deur op de foto en de kunstwerken bij het oud papier. De kinders snappen dat ook wel, ze zijn hun tekening na verloop van tijd ook wel beu. Of vinden hem niet mooi meer omdat ze intussen natuurlijk véél mooier hebben leren tekenen . Kijkdozen en dergelijke grotere objecten moet ik iets voorzichtiger verdonkeremanen, maar ook die blijken zelden meer gemist te worden.
En inderdaad, waarom krijg je overal een beloning in de vorm van weer een 'dingetje'? Je wordt op de duur simpel van al die losse itempjes. En dan heb ik het nog niet over de verzamelingen wuppies, guppies, fluppies en flippo's, of hoe ze allemaal heten mogen, die je door de diverse supermarkten door de strot worden geduwd. Verzamel ze állemaal!! En als ik er zelf niet kom, dan oma wel, of een tante of collega. "Hier, jouw kinderen vinden die streetbeans/voetbalplaatjes/tussendefietsspakensteekdingen vast leuk en ik doe er niks mee!" Aaaargh!