Bedelende zigeunerkinderen

Art1

Miriam:
Ik zou nog een stukje verder lezen. Zin 2 verbiedt de suggestie die je wekt "In het geval van keuzes (fout of niet), mag juist onderscheid worden gemaakt, omdat die keuzes tot niet-meer gelijke gevallen." dat zigeuners/roma/sinti, anders behandeld zouden mogen worden omdat ze nu eenmaal anders zijn."
ROFLOL. Ik geloof dat je een mening hebt (ook al is mij niet helemaal duidelijk welke), en daar de argumenten bij zoekt. Maar lees nu art1 ff echt. Discriminatie mag niet, als het gaat om gelijke gevallen. Maar hier gaat het niet om bevolkingsgroepen en gelijke gevallen, maar om individuele keuzes om kinderen te onttrekken aan de leerplicht. Maw: een zigeuner/roma/sinti) die zijn/haar kind wel naar school stuurt, of anders iig serieus thuisonderwijs geeft, is relevant anders dan een zigeuner die zijn kind onttrekt aan de leerplicht. DAT is het relevante onderscheid. En dara biedt het IVRK wel degelijk aanknopingspunten.

Miriam:
"Je principiële excersitie richting zigeuners/roma/sinti, komt daarom nogal selectief en in strijd met GW art. 1 over."
Nogmaals, ook jij valt in de Wilders-valkuil. Art1 is hier helemaal niet relevant. Zie voor uitleg boven.

Maar je beroep op Art1 suggereert wel, dat je vindt dat zigeuners een onvervreemdbaar recht hebben om in armoede te leven, de leerplicht te ontwijken, crimineel te zijn, etc etc. Of niet? Hoe zit dat dan?

Draadje vergeten

Ik was eerlijk gezegd dit draadje helemaal vergeten. Mijn bijdrage was vooral in aanvulling op de bijdrage van Nathalie, die aangaf dat de situatie van zigeuners in Nederland ook niet zo best is.
Ik las iets over keuzes: gaat dat over de keuzes van de Nederlandse samenleving, wel of geen geld erin pompen? Of gaat dat over de keuzes van zigeuners om zich wel of niet aan te passen aan de westerse samenleving? Ik vraag mijzelf iig af of het wel een keuze betreft, als het om de zigeuners zou gaan. En ook nog even over de term 'zigeuners': dat is het eerste wat ons werd verteld toen we er kwamen wonen: 'wij zijn zigeuners!', zo moesten we ze noemen.
Ten tweede: ik discrimineer niet tegen zigeuners, wij gingen ze allebei niet uit de weg, ik liep (nogmaals) gewoon bij de familie naar binnen als er iets was, ook als er iets leuks was, om te feliciteren, maar ook om te klagen. Ik maakte praatjes met de kinderen (je moest eens weten hoeveel gewone, keurige mensen zigeunerkinderen behandelen als oud vuil) en omdat ik ze al kende vanaf klein kind, kon ik ook gewoon met ze praten als pubers, in het winkelcentrum, in de stad als ik ze tegenkwam, en ook als er problemen waren. En die waren er in overvloed.
Waar het mij om gaat is om de kinderen: kinderen die ongevraagd en onschuldig in een uitzichtloze situatie belanden. En dan gaat het niet alleen om niet naar school gaan: geen speelgoed, geen ritme, geen veilige thuissituatie, geen ouders waar je van op aan kunt, geen uitzicht op een bestendige toekomst, geen normale sociale omgang met elkaar of met anderen. Alles draait om macht, macht tussen vrouwen en mannen, macht tussen mannen en andere mannen, macht tussen zigeunermannen en niet-zigeunermannen.
Voorbeeld: bij ons in de straat woonde een zigeunergezin, officieel alleen een oudere vrouw. Bij haar woonde haar zoon, en ook bij haar woonde haar kleinkind, een meisje. De ouders van dat meisje woonden 300 meter verderop. Hun twee oudere zoons wilden geen zusje, gooiden het meisje als pasgeboren babytje op de grond, waarna het meisje, dus als pasgeboren babytje, bij haar oma kwam wonen. De volgende kinderen bleven overigens wel bij hun ouders wonen. Af en toe sloegen die ouders elkaar in elkaar en verbleef er een in de gevangenis, of kwam bij oma wonen, waar ook vaak meerdere andere kinderen verbleven, die dan weer door een dronken overspannen vader de trap af werden gegooid. Allemaal behoorlijk regelmatig. Er staat me nog levendig een situatie bij die ook het landelijke nieuws heeft gehaald, toen er in huis ineens iemand doordraaide die om zich heen begon te schieten waarna kleine kinderen in paniek oa. het balkon afsprongen. Dat is geen veilige situatie, en het waren ook geen incidenten, dit was en is nog steeds de realiteit van alledag voor die kleine kinderen. Kleine kinderen die mee uit stelen genomen werden, kleine kinderen die zelf uit stelen gingen, de dierenwinkel bedreigden waarna ze daar bv. vissen meekregen in een plastic zakje, waar ze mee gingen overgooien.
Kinderen die dan een hondje kregen, een jonkie, die ze vervolgens aan het halsbandje aan het nekje heen en weer zwiepten, zodat ik (alweer) naar binnen ging om daarover te praten, waarna oma weer bij mij klaagde over dat hondje, en waarna we weer moesten regelen om dat hondje bij het asiel af te leveren. En bij dat alles geen ouders die het wilden regelen, het interesseerde ze geen biet.
Ik vraag me dan af of het een keuze is. In het begin gaf ik speelgoed dat we niet meer gebruikten aan hen, bv. een driewieler of een step en die lag dan een dag later in de bosjes, helemaal kapot en afgeragd. Niemand die kinderen leert zuinig op spullen te zijn, omdat de spullen van niemand zijn en niemand zich verantwoordelijk voelt. Idem in huis, om de zoveel tijd was de hele inboedel kort en klein geslagen door een dronken vader. Om de zoveel tijd stond er weer een wehkamp wagen met een nieuwe inboedel.
In de tijd dat ik er woonde is er een periode lang 6 ton per jaar naar het zigeunerwerk gegaan. Dan moesten de kinderen naar een soort tref voor moeders en kinderen, met speelgoed en fietsjes van het buurthuis. Dat ging een of twee keer goed, en dan was het speelgoed weg (dus de dure steppen en wagentjes die je ook op de kleuterschool hebt), klaagde het buurthuis weer, en hield het weer op. Er zijn meerdere projecten geweest om de kinderen naar school te helpen, met taxis die klaar stonden, elke ochtend. Dat duurde een week, daarna stonden ze daar en klom er geen kind meer in. Er is een project geweest dat een speciale zigeunerwerker de kinderen naar school zou begeleiden. Dat duurde een week, daarna werd er gewoon niet meer open gedaan. Er zijn projecten geweest die werkten als dreigement: kind niet naar school, dan minder uitkering. Dat werkte ook niet. Niets werkt. En dan heb ik het nog niet over de overlast die oudere kinderen en volwassen zigeuners hebben voor de buurt. Al die kinderen worden groot, en echt, als ze veertien zijn worden de meisjes uitgehuwelijkt, tegen hun zin natuurlijk, en begint het opnieuw. Een van die meisjes (het meisje dat bij oma in huis woonde) was net zo oud als mijn stiefdochter, haar heb ik nog wel eens gezien toen ze 17 was met twee kinderen. Een ander meisje, een jonger zusje van haar, is net zo oud als mijn dochter, nu 15 en is nu zwanger. De jongens worden allemaal vader als ze 17 zijn. Is dit een keuze?
Er is echt heel veel geprobeerd: eigen huis, eigen wagen, toch weer eigen huis, uithuiszetting (ach, die zitten nu allemaal bij oma), vele projecten om de kinderen naar school te krijgen, overleg zonder zigeuners, overleg met zigeuners, overleg met de buurt zonder zigeuners, overleg met de buurt met zigeuners, overleg met de winkeliersverenigingen.
Ik vind het heel erg, dat al deze kinderen een inhoudsloosleven tegemoet gaan, want het is stelen, bij elkaar voor de deur rondhangen en ruzie maken, en voor de vrouwen is er helemaal niets te doen. Dat vind ik erg, vooral voor de meisjes en de jonge vrouwen. Oma klaagde veel, die wil wel anders, maar er gebeurt helemaal niks.
Hoe doorbreek je die cirkel dan? Overleggen wat zij zelf graag willen? Dat is geprobeerd met de vrouwen. Maar waar de maatschappelijk werkers even niet aan dachten is dat bij zigeuners vrouwen geen macht hebben. Totaal niet. Dus ze kunnen wel wat willen, maar het gebeurt toch niet. Ga eens een poos naast ze wonen, het is echt waar ten hemel schreiend, voor de kinderen.

Opgeheven

http://www.brabantsdagblad.nl/regios/10960339/Instituut-Sinti-en-Roma-opgeheven.ece?start=2&sort=asc#reakties
Het instituut voor Roma en Sinti.
De doelgroep wil niet.
Toch jammer dat we ons niet allemaal willen laten gelijkschakelen.
Het blijft een kunst om toch naar kansen te blijven kijken. Maar ook realistisch te zijn.

Anti-conceptie

zoals voorgesteld door meneer Van Vollenhoven en consorten, nl bij een bepaalde vooraf gedefinieerde groep voordat er iets gebeurd is, vind ik verwerpelijk.
Uit huis plaatsing is hier in Nederland wel iets wat steeds regelmatig gebeurt en als regulier instrument wordt ingezet. Het punt is: dit is een onbereikbare groep, je kunt hier niet praten over een eigen kracht conferentie bijvoorbeeld, omdat de kring eromheen dezelfde levensstijl heeft. Overigens heb ik het hier over de groep die ik ken, waarvan aanwijsbaar de kinderen generatie op generatie niet naar school gaan, de meisjes zeer jong kinderen krijgen binnen relaties die ze vaak zelf niet willen, de mannen (en vrouwen) geen opleiding hebben en een stelend leven leiden.
Misschien ook als een soort stok achter de deur... Om te voorkomen dat nog meer kinderen hetzelfde inhoudsloze leven krijgen...

Linkje plus tekst

http://www.telegraaf.nl/binnenland/7745788/__Roma_Nieuwegein_eisen_100.000_euro__.html
Roma Nieuwegein eisen 100.000 euro
NIEUWEGEIN - Twintig Roma-families in Nieuwegein willen 100.000 euro per gezin. "En dan zijn we weg", aldus Rade Duric namens enkele families.

"Nergens is het zo erg voor Roma als hier". Duric reageert op het plan van burgemeester De Vos die de discussie wil opstarten over de vraag hoe vaak Roma in de fout gaan. In een gesprek met het AD trekt Rade direct de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog en de Jodenvervolging. "Je moet samenwerken met Roma en niet met dwang werken. Kom maar met een oprotpremie. Dan gaan we ergens anders aan de toekomst bouwen". De zus van Rade, Kostana Jovanovic, zegt tegen de krant dat haar broer "erg emotioneel is. Wat hij zegt is niet goed voor de Roma in Nieuwegein".

Gisteren bleek dat 75% van de Roma in Nieuwegein een strafblad heeft, bijna niemand werkt en kinderen gaan ondanks tientallen jaren begeleiding nauwelijks naar school. Nieuwegein steekt jaarlijks vier ton in het heropvoedingsproject voor de Roma.

Voor zover ik weet

was het niet vier ton maar zes ton wat jaarlijks werd weggegooid. De met name genoemde personen zijn personen die ik ken. De man is vorig jaar met zijn gezin (iets van acht kids) uit huis gezet en is bij oma in gaan wonen. Je wordt nog steeds niet zomaar uit huis gezet...

Familiebanden

Dat zijn me nog eens familiebanden Mirreke, je huis kwijt en dan trek je in bij oma. En andersom.
Ik kan me de frustratie heus heel goed voorstellen. Toch krijg ik er de engste voorstellingen bij als je daar UHP op los wil laten. Het middel is hier erger dan de kwaal. Uit elkaar gerukte families, kinderen met heimwee, onbegrip voor hun achtergrond, hun taal en cultuur kwijt, geen zelfvertrouwen, boosheid op de samenleving, niemand om op terug te vallen als ze op 18jarige leeftijd uit het systeem gegooid worden. En grotere kinderen lopen gewoon terug naar huis en pa en ma verkassen naar een ander deel van Europa. Haat en oorlog met de instanties want ook ziguenerouders zijn leeuwen als het om hun kinderen gaat.
Doet me denken aan de American linguistics society die in het oerwoud op onbeschaafde indianen jaagden om ze te dopen (die linguistics society is op veel plaatsen niet alleen aan het bijbelvertalen maar ook aan het onder dwang bekeren). Na een korte arbeidstraining op een boerderij aan de rand van het oerwoud werden ze afgezet aan de rand van de stad waar ze in de prostitutie en de criminaliteit verdwenen, dronken en in de goot.