Bestaan er 'bluebandmoeders'?
Elders struikelde iemand hevig over deze benaming. Daarom de vraag: bestáán er bluebandmoeders? En zo ja, wat zijn hun kenmerken?
Mijn idee: soms, even bestaan ze, op een onverwacht moment. Dan zou de reclame kunnen komen filmen. Maar reclames zijn leugenachtig, dat weet toch iedereen.
Vraag twee: wanneer je persoonlijk minder ellende en tegenslag meemaakt in je dagelijks leven, brengt dat met zich dat je je minder kunt inleven in een ander?
Mijn idee: ja, helaas wel, persoonlijke tegenslag maakt dat je je veel meer van narigheid kunt voorstellen dan wanneer het puur 'verhalen uit een boekje/ van een ander' zijn. Pas als je iets zelf meemaakt, weet je 'oef, zo voelt dat, nooit geweten!' Helaas, helaas...
Tonny
´uitgedaagd´ met een vette knipoog
is erg leuk hoor 
Voor de rest hou ik ook van de recht-door-zee uitdrukkingen die weergeven wat je mankeert, dus ik hoef niet zonodig neurologisch uitgedaagd te zijn, ik heb gewoon MS..
Maar ik vind het zelf ontiegelijk grappig om mezelf bijv. neurologisch uitgedaagd te noemen en dan vooral de blikken van te luisteraars te bestuderen, goud waard! (das nog even wat meer dan bluebandzegeltjes :LOL)
Als ik blind zou zijn, zou ik ook erg veel plezier hebben als ik mezelf visueel uitgedaagd zou noemen...
Niet de term ´uitgedaagd´ als politiek verantwoord, maar vooral met veel humor.
PS Kaaskopje, moeilijk hoor, zo urinair uitgedaagd en dan ook nog podo (on) logisch uitgedaagd...klinkt heel, heel heftig :LOL
Ps vroeger noemde mijn pa het bonafamilie
maar het bleef wel in de boterhoek
Mien
Ik zit hardop te lachen
Je hebt gelijk in die zin is uitgedaagd grappig.
Yes yes yes (ot)
Ik weet wat ga zeggen als ik weer eens last heb van de overgang (met dank aan Mien*): `Ik word hormonaal uitgedaagd`
Had je ook malafamilie
Mien?
Neu, alleen
´n malafide familie 
(niet echt hoor)
Blijkbaar (kaaskopje, ot)
Is het toch niet zinloos om je er op aan te spreken, je gebruikt het namelijk consequent verkeerd hier op het forum, dat is me al vaker opgevallen. Je hebt het vaker ovr "geestelijk gehandicapt" en dat is gewoon een hele foute term.
Juist het feit dat je zelf op een sociale werkplaats hebt gewerkt geeft je altijd een air van "ik weet hoe die mensen zijn en doen" - dan vind ik dat je het juíst zou moeten weten.
Dat ik me erger aan dat verkeerde woordgebruik - dat is dan toch een bewijs van mijn inlevingsvermogen, of niet soms?
Tirza
Mien
Die Bonafamilie zat toch lekker broodjes te smeren in een arreslee?
Tirza
Volgens mij ben ik bepaald niet spraakzaam over mijn werktijd bij de 'sociale werkplaats', dus zo vaak zal ik het er nou ook weer niet over gehad hebben.
Ik ben deels nog opgegroeid met benamingen voor gehandicapten die ik ook liever niet meer gebruik omdat het scheldwoorden zijn (geworden), dat werd geestelijk gehandicapt, inmiddels moet het verstandelijke beperking heten en ook dat is niet meer goed want we hebben nóg en positievere benaming en dat is mensen met mogelijkheden. Kortom de hele mensheid valt onder die groep want we hebben allemáál mogelijkheden. Ik vind het allemaal zo'n larie.
Getikt of gewoon gek
Ik was er pas nog getuige van hoe een mongooltje aan een oudere (van rond de 95 jaar én erg slechthorend) probeerde uit te leggen wat ze nu eigenlijk had. De meneer drinkt elke ochtend koffie met haar....(mogooltje 'werkt' 's morgens in de koffiekamer bij ons en zet koffiemelk en suiker enzo klaar..), de meneer woont daar. De meneer dacht dat mongooltje daar ook woonde..."nee" zegt mongooltje, "ik ben nog niet oud genoeg." "Maar wat doe je dan hier? " vraagt de meneer. "Ik werk hier omdat ik getikt ben" zegt het mongooltje..."Gewatte???" vraagt de meneer " Ge-Ti-Kt!" schreeuwt het mongooltje (de meneer kijkt nog steeds of ie het niet snapt) "Gek ben ik! Gewoon G-E_K!" "oooo, zegt de meneer....zeg dat dan meteen!
En ze keuvelen net zo weer verder over het weer en de fijne stoelen buiten.
groeten albana
Oh ja
Kom ik ook nog ff zeuren; persoonlijk vind ik het woord 'mongooltje' ook echt niet meer okay. Ik neem aan dat je het hebt over een meisje/vrouw met Downsyndroom?
(Leuk verhaal overigens
Aangenaam toch dat we steeds betere termen gebruiken om normale mensen te beschrijven die een verstandelijke beperking hebben? Ik vind dat nou bij uitstek niet iets om je tegen af te zetten.
Tops
En nu weer een fout bezittelijk voornaamwoord. Overigens, ik vind zeuren over taalfouten heel wat anders dan zeuren over benamingen van mensen. Dan zijn er mensen mee gemoeid die het misschien wel heel vervelend vinden dat jij hen of hun familieleden met een politiek incorrecte term benoemt, dus dat hoor je simpelweg niet te doen.
Werken in die wereld
Mijn dochter heeft een poosje bij 'beperkten' gewerkt in de vakantie. (ze hoopte nog een contract voor 3 maanden te krijgen. Er is uitgebreid gezocht of dat mogelijk was, want ze wilden haar wel houden, maar helaas... )Een van de eerste dagen komt ze thuis met een grappig verhaal. Bij haar uitleg over wat voor mensen er wonen vertelde ze dat er ook iemand met het syndroom van Down woont. Ik verstond haar niet goed.. 'een mongooltje'. Dus we kregen het over het woord mongooltje en mijn dochter legde uit 'als we als personeel over X praten kunnen we beter de term mongooltje hanteren, want dan weet ze niet dat we het over haar hebben. Ze kent die term niet'. En dan heb je het dus over de zorg zelf, die er verder heel correct mee omgaat.
Pelle
Vind je mensen met mogelijkheden wel een goede uitvinding?
Ik had het er net weer even met mijn dochter over en in de zorg zelf wordt veel nonchalanter omgesprongen met de benoemingen van de beperkingen. En niemand die daar aanstoot aan neemt. Als het wat officiëler besproken of beschreven moet worden worden de juiste termen gebruikt. Maar okee, ik zal mijn best doen om met de stroom mee te gaan... verstandelijk beperkt.
Yta
ik heb een arts eens horen betogen dat we ook het woord Downsyndroom niet meer moeten gebruiken. Meneer Down hield er volgens haar namelijk racistische ideeën op na. De correcte term is volgens haar: iemand met een trisomie 21 (iemand die drie chromosomen nr. 21 heeft). Als de theorie klopt (heb het niet nagezocht, toch eens doen), dan zie ik er wel wat in. Belangrijker is nog dat de term 'trisomie 21' een feitelijke term is en dat 'ie daarmee uiteindelijk heel erg neutraal is. Maar het probleem is dat het 'gewoon niet bekt' om in zo'n medisch jargon te spreken. Het spreken over het Syndroom van Down is al veel normaler geworden.
Groet,
Dirkje
PS In de tijd dat ik werkte met mensen met een verstandelijke handicap sprak mijn familie altijd gekscherend over 'halve zolen'. Was echt gekscherend bedoeld, maar niet echt (lees: echt niet) grappig.
Mensen met mogelijkheden
vind ik een term die nergens op slaat. Het kan alles betekenen en daarom betekent het niks.
Mensen met een verstandelijke beperking is naar mijn idee de juiste benaming (en daar vallen ook die lui onder die vannacht op het strandfeest in HvH gingen schieten!!!) en ze wonen kennelijk overal, maar dit terzijde.
Een geestelijke beperking is iets anders.
Verstand en geest zijn niet hetzelfde.
Tonny
Geestelijke gezondheidszorg
Wat moeten we dan met de naam 'geestelijke gezondheidszorg'?
Oef kaaskopje
Geestelijke gezondheidszorg is GEEN zorg voor verstandelijk gehandicapten, maar voor mensen met psychische en psychiatrische stoornissen. Geestesziek, dus.
Trisomie 21
In het Frans wordt vaak de term un trisomique gebruikt voor iemand met syndroom van down. Ook geen correcte term want er bestaan meer vormen van Trisomie dan Trisomie 21.
Maar ik vind het een fijner woord dan mongool in elk geval. Mongool vind ik een rot woord omdat:
a) er ook een volk is wat zo heet en die verwarring niet handig is
b)het te vaak als scheldwoord wordt gebruik.
Ik zou dat zelf dus niet vlug gebruiken en stoor me er ergens ook wel aan als anderen het gebruiken.
Verstandelijk gehandicapt vind ik een duidelijke term en klinkt verder vrij neutraal.
Mensen met
mogelijkheden is een vage term omdat we dat allemaal zijn, maar dat geldt ook voor de term mensen met een verstandelijke beperking. Hoewel ik vind dat deze term toch wat meer helderheid geeft over waar het om gaat.
Zoals Brigitte Kaandorp aan gaf 'mensen met een intellectuele uitdaging'
Hahahaha... dat zijn we dus ook allemaal.
Parel
Ik heb blijkbaar iets doms gezegd
Inderdaad nikus
dat vind ik dus ook. Geestelijk gehandicapt kan dan niet meer van deze tijd zijn, maar verstandelijk beperkt is dat straks ook niet meer. Ondertussen blijven de mensen die zo genoemd worden hetzelfde en het zal ze vast worst zijn als je maar normaal tegen ze doet.
Het zijn gewoon mensen
Ik heb met 'verstandelijk beperkten' gewerkt en in heb er zijdelings nog steeds mee te maken. En in het 'werkveld' zijn er geen echte benamingen voor hen. Daar zijn ze gewoon een persoon. Annie of Mientje of mevrouw Pietersen of Jan-Jaap van der Wal. Ze hebben gewoon namen. Zíjn iemand...Zelfs voor mongooltjes of mensen met het syndroom van down (of downy's hoorde ik laatst toevallig op een congres) zijn geen 'apparte namen' , die vallen gewoon onder de grote noemer verstandelijk beperkten.
Maar ik kan hier moeilijk namen gaan lopen roepen...dat maakt het verhaal veel te herkenbaar. En voor de duidelijkheid is het wel zo handig dat iédereen het snapt. En geloof mij maar, de groep zelf en de naaste familie maakt het geen fluit uit hoe je ze noemt, die vinden het belangrijker dat je ze accepteert als onderdeel van de maatschappij, daar doet zo'n naam niets aan. Dat je ze ziet als 'mens' zeg maar, als persoon. Met z'n mogelijkheden en onmogelijkheden.
groeten albana
Eufemismen (ot)
Als ik 'uitgegaagd' hoor (vreselijk inspiratieloos overgenomen uit het Engels, maar dat terzijde) moet ik altijd denken aan de film Clueless uit de midden jaren negentig.
Tai: Cher, you're a virgin?
Cher: You say that like it's a bad thing.
Dionne: Besides, the PC term is 'Hymenally challenged'.
Vond ik erg grappig, en de scenarioschrijvers steken de draak met politiek correct en eufemistisch taalgebruik. Ik heb altijd het idee dat het taalgebruik met name in de welzijnssector onnodig eufemistisch en verhullend is. Je kunt ook overdrijven met zogenaamd kieze benamingen voor afwijkingen. A rose is a rose by any other name.
Chris
Vraag aan nikus
Waarom begin je opnieuw met dezlefde vraag, terwijl je die al had gesteld in 'Algemeen'?
Nikus
Wat heb je in hemelsnaam aan onze antwoorden? Of moeten we er onze hele levensgeschiedenis bijschrijven zodat jij kan zien of we wel of niet onder jouw definitie van niet-zo-compassievolle-bluebandgezinnen vallen?
Maar goed, ik weet niet hoe ik op dat moment reageer.
Katrien
Nikus
Dus je bent kennelijk wel degelijk van mening dat een blueband gezin(whatever that is)niet zou helpen?Nee,ik ga je niet helpen om je mening bij te schaven,je mening staat allang vast,zeker over bepaalde mensen hier op het forum.
Bye! Bastet
Etaleren van ellende
vreselijk vindt ik dat, dat constant etaleren van je 'ellende' en dat aandragen als reden van....(what-ever- dan ook). Brrrr
Ik snap er ook niets van....is het leuk ofzo om die ellende continu weer onder de aandacht te brengen?? Van wie dan ook? Ik ben altijd juist blij dat mensen die ik 'nieuw' ken (=korte tijd) niks weten van mijn ellende. Hoef ik het daar in ieder geval niet over te hebben. En weten ze meteen dat ik, ik ben. En gewoon van mezelf mezelf ben.
groeten albana
Nikus
"Nou ben gewoon benieuwd, wellicht kan ik mijn mening bijschaven?"
Je schrijft het dus zelf. Je wil je mening bijschaven. Dat kan je enkel als je weet of de persoon die antwoordt al dan niet aan jouw beschrijving van "bluebandgezin" beantwoordt.
Maar zoals ik al schreef. Ik weet nu niet hoe ik op zo'n moment zou reageren.
Katrien
Ja, maar
Nikus:
"Nu vraag ik gericht aan een ieder wat hij/zij zal doen in een dergelijke situatie."
Ja, maar waarom vraag je dat nog een keer hier? Je hebt het al een keer gevraagd in dat andere draadje, en daar allerlei bruikbare antwoorden om over na te denken gekregen.
Ik ben het namelijk eens met wat daar al was gezegd (mn door Zofia gisteren), dat er geen verband is tussen bluebandgezin en compassie.