Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

An

An

07-12-2010 om 14:38

De plek waar je bent opgegroeid

Hoe denk je daaraan terug? Is het er nog, zoals je het je herinnert? Dit naar aanleiding van de ontploffing van gisteren. Die flat is de flat, waar ik heb gewoond en waar ik ben opgegroeit. Mijn familie woont daar niet meer in de buurt, dus de laatste keer dat ik daar was, is minstens 20 jaar geleden. Ik heb er leuke en mooie herinneringen aan. En gisteren was het dus allemaal op het journaal: de woning, mijn kleuterschool, de vijver waar ik heb leren schaatsen, het plantsoen achter de flat waar ik altijd knijpers ging zoeken met mijn vriendinnetje, de plaats waar ik heb leren fietsen, waar ik altijd tenniste (tot grote frustratie van de mensen die daar woonden) en rolschaatste, de flat waar mijn oma woonde. De speeltuin en de parkeerplaats waren veranderd en verplaatst en de flat is gemoderniseerd, maar verder zag het er nog hetzelfde uit. Ik vond het heel naar om het gisteren op deze manier weer terug te zien.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Nasha 1st

Nasha 1st

07-12-2010 om 14:47

Gemengde gevoelens

ik heb er leuke dingen liggen (spelen met vriendinnen enzo) maar ook minder leuke dingen. Ik kom er niet veel meer, het is niet ver hier vandaan hoor, maar de buurt is, hoe zal ik het netjes zeggen, nogal achteruit gegaan. Je laat er je pantoffels nog niet buiten staan, zal ik maar zeggen...Ik rij er hooguit 1 keer per jaar eens door de straat, uit een nostalgie gevoel, maar het is niet meer "mijn" buurt. Mijn school staat er niet meer, en ook de kleuterschool is al gesloopt. Woningen he....De plekken waar ik dus speelde zijn er gewoon niet meer....Het zit in mijn herinnering of op foto's. Dat is dan wel weer grappig als een oude schoolvriendin een foto op haar Hyves zet en je ineens weer een oude school uit je buurt er op ziet....

Phaedra

Phaedra

07-12-2010 om 18:29

Ik heb er niks (meer) mee

Ik woon in de plaats waar jij bent opgegroeid, An. Maar ben hier niet geboren en getogen. Dat was in een naburig dorp. Afgezien van het feit dat mijn ouders er nog wonen, heb ik er helemaal niets meer mee. Mijn ouderlijk huis is veranderd in een bouwval, mijn kleuterschool heeft een andere bestemming gekregen, mijn basisschool is gesloopt en het zwembad is al jaaaaaren verleden tijd. Ik zou er ook niet meer willen wonen; veel te klein, veel te weinig faciliteiten en teveel sociale controle. De herinneringen die ik heb aan mijn jeugd, zijn wel goed. Een onbezorgde tijd, waarin we nog buiten speelden tot 's avonds laat en nog konden zwemmen in het water voor ons huis.

Merel

Merel

07-12-2010 om 19:42

Ze wonen er nog

mijn ouders wonen nog in mijn ouderlijk huis. Ik kan dus nog steeds op mijn kamer kijken, of tenminste, wat vroeger mijn kamer was. Uitzicht is ook nog steeds hetzelfde. Het zal ooit wel raar zijn als het niet meer ons huis is, als er vreemden wonen in MIJN huis.... haha maar ja, voorlopig is het nog niet zo ver, maar het gaat natuurlijk een keer komen. Misschien nog maar eens veel foto's maken? Zijn er dingen die jullie achter af nog wel hadden willen doen/hebben ofzo? Maar wat jullie hebben nagelaten te doen?

Goede herinneringen

ik heb heel veel buiten gespeeld daar, dat kon ook veilig en we woonde in een klein doodlopend straatje met in elk huis minstens 2 kinderen van ongeveer dezelfde leeftijden. Ik herinner mij goed de hoge bult achter ons huis waar ik jarenlang elke dag wel even vanaf racede. En ik heb ook wel minder fijne herinneringen maar bovenal was de omgeving met de school (ik herinner 1e schooljuf van de 1e klas weer, met lange paardenstaart, juf Saskia). De school is een aantal jaren geleden gesloopt en vervangen door een nieuw gebouw, dat vind ik heel jammer want ik heb hele leuke herinneringen aan die school en dat gebouw.

Een aantal jaar geleden ben ik weer eens terug gegaan na vele jaren, het was veel kleiner en 'gewoner' dan ik in mijn herinneringen had, wel woonde de buurvrouw er nog. Het is heel gek om te zien dat zij er nog wel wonen terwijl ik al heel lang weg ben en 100x verhuisd ben en in 3 steden heb gewoond sindsdien.

Ik denk dat mijn dochters later ook met overwegend goede herinneringen aan deze wijk, huis en gezin terug denken, dat hoop ik althans.

Terug

Op mijn 5e verhuisden wij naar een nieuwbouwwijk, ik heb er heerlijk gespeeld, er woonden allemaal jonge gezinnetjes met kinderen in mijn leeftijd. Op mijn 22e ben ik het huis uit gegaan. Op mijn 30e ben ik met vriend en kinderen terug in de wijk gaan wonen (mijn ouders wonen er overigens ook nog) en leuk is te zien dat er nog veel ouders van vroegere vriendinnetjes wonen, maar ook veel schoolgenootjes zijn er terug komen wonen. Het wemelt nog steeds van de kinderen dus en ik vind het zo leuk als dochter zegt dat ze bij het buiten spelen een geheime plaats heeft ontdekt en die vind ik noooooit en dan denk ik mwaah...

tonny

tonny

07-12-2010 om 22:35

Mijn hele jeugd is afgebroken

en omgebouwd tot Vinexwijk of wegen daar doorheen.

Ouderlijk huis weg, school weg, huizen van schoolvriendinnetjes weg, de weilanden waar we bloemen plukten en van de dijk rolden weg, de kerk weg, de bakker weg, de melkboer en de herenkapper. Het postagentschap, de textielwinkel. Allemaal weg.

Alleen het café is er nog. En de voetbal.

Terug naar vroeger is onmogelijk geworden. Maar in mijn herinnering bestaat alles nog

tonny

Kaaskopje

Kaaskopje

08-12-2010 om 01:00

Stad en dorp

Ik ben deels opgegroeid in Buitenveldert (Amsterdam) en de rest in een dorp. In Buitenveldert woonden we in een flat van 3 hoog, 3 dezelfde straten op rij en een paar hogere flats die daar dwars op stonden. Tussen de flats waren speelveldjes en parkeerplaatsen. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik het daar naar mijn zin had. De enige beperking die er was, is dat ik op de stoep moest leren fietsen en dat ging me niet zo goed af. Ik moest lopend naar school, een drukke weg over, maar dat deed je met de Klaar-over. Vervolgens moesten we langs of over een dijkje, daar zwierf volgens de geruchten altijd een kinderlokker rond, en daarachter lag de school. Je kon zo heerlijk van die dijk afrollen in de lente en zomer. Gewoon een stukje groen, midden tussen al dat steen. De school was gehuisvest in noodgebouwen. Toen wij gingen verhuizen zou de school overgaan naar een stenen gebouw op een andere plek, maar wel in de buurt.
Ik wilde mijn man graag laten zien waar ik het eerste deel van mijn jeugd had doorgebracht, althans... vanaf mijn 2de. Na zo'n 20 jaar ben ik daarom teruggegaan. De flats stonden er nog, maar het waren inmiddels koopflats geworden. Er woonde nog maar 1 buurvrouw en haar man. Ik heb bij haar aangebeld voor een kort praatje en dat was erg leuk. Het winkelcentrum in die buurt is er ook nog steeds, maar voor de rest was het onherkenbaar veranderd. De dijk kon ik niet meer vinden, die moet dus afgegraven zijn. Er stonden gebouwen die er toen nog niet stonden en ik kon de stenen school ook nergens vinden. Geen idee wat daar de reden van is. Dat was een rare gewaarwording.
Het dorp waar ik heb gewoond en 'groot' geworden ben, is sinds mijn vertrek flink uitgebreid. Als ik door de nieuwbouw ga is dat deel niet 'mijn dorp'. Voor de rest is alles nog hetzelfde. De zoon van de oorspronkelijke slager verkoopt nog steeds worst op hetzelfde punt, hetzelfde gaat op (maar dan met brood) voor de dochter van de toenmalige bakker. De familiekruidenier, later -supermarkt, is vervangen door een keten, dat dan weer wel. Ik heb het daar heerlijk gehad. Tegenover een weiland wonen, holletjes maken in hoog gras en daar met een kleedje in liggen, op de fiets naar het strand... dat is toch wel pure luxe vergeleken met het parkeerterrein en het speelveld achter de flat. Dat besefte ik eigenlijk pas goed toen ik er na 20 jaar weer terug was.

Ik wil tzt wel weer verhuizen

prima hier om te wonen als je kleine kinderen hebt maar ik vind het hier toch wel iets te tuttig. Dus ik heb nu al het plan om zodra de jongste de straat en de buurkinderen niet meer nodig heeft weer terug naar het centrum te gaan, dus over een jaar of 10. Weg uit deze stad wil ik niet. Maar ik vraag me dan af of de kinderen dat dan jammer vinden, weg uit het ouderlijk huis zeg maar.

Massi Nissa

Massi Nissa

08-12-2010 om 11:49

In een monument

Ik ben opgegroeid in Loenen aan de Vecht, wat eigenlijk een groot monument is. Je mag er niets aan veranderen en dus ziet het er na al die jaren nog precies hetzelfde uit. Mijn ouderlijk huis staat er nog (ook een monument, zelfs de kleur van de luiken is tot op de druppel vastgelegd). Alles staat er nog.
Het gekke is dat ik Loenen aan de ene kant nog steeds een ongelooflijk mooi dorp vind (al is Vreeland nog mooier), maar er aan de andere kant weinig emotionele binding meer mee heb. Ik zou er wel willen wonen maar het is geen brandende ambitie.
Ik laat het dorp trouwens wel altijd zien aan buitenlandse vrienden. We lopen dan van Nieuwersluis tot Vreeland op het jaagpad langs de Vecht en dat maakt altijd veel indruk.
Mijn man komt uit een stad in Marokko die sinds zijn jeugd iets van twintig keer zo groot is geworden. Dat vindt hij zelf niet leuk, alle voetbalveldjes en vergezichten zijn verdwenen. Er ligt ook veel meer afval dan vroeger (tja, mensen hebben meer te besteden dan toen) en bovendien is er in het wilde weg bijgebouwd zonder enige stadsplanning. Met als resultaat natuurlijk een lelijk allegaartje. Ik begrijp zijn frustraties.
Groetjes
Massi

Wel erg klein

Mijn ouderlijk huis (waar ik geboren ben en een deel mijn jeugd doorbracht) staat er nog. Het is nu de winkel van mijn broertje. Ons woongedeelte is bij wat vroeger het winkelgedeelte was bijgetrokken. Dus nu is het een grote winkel en de slaapkamers zijn kantoren. Mijn slaapkamer is mijn broertjes kantoor, hahaha.Onze badkamer is nu keuken en kantine en de kamer waar ik ter wereld kwam is 'ontvangstkamer' (voor klanten), de andere 2 slaapkamers ook kantoren. Op zolder is nog een kantoor en opslagruimte etc.
Mijn oude bureau dat mijn vader in mijn slaapkamer bouwde in een soort nis in de muur (ernaast rookkanaal)en waar ik erg trots op was 'vroeger' ,daarvan is het bureaugedeelte (dat een beetje uitstak) afgezaagt en het is nu een plankenkast in de muur...(mijn arme bureau...)
Als ik er ben (natuurlijk komt dat regelmatig voor) en aan 'vroeger' denk verbaas ik me er alleen maar over dat het zo 'klein' is qua opppervlakte. Onze oude keuken zit er nog in op dezelfde plek,die is alleen hoger gezet....en werkelijk je kan je amper omdraaien daar....Met z'n tweeën erdoor kan al helemaal niet. In mijn 'hoofd' is het allemaal véél groter.De oorpsronkelijke woonkamer ook...die past nog in wat wij nu thuis als keuken hebben.Maar goed ik was toen zelf klein dus zag w.s. alles in een ander perspectief.
groeten albana

Wilma

Wilma

08-12-2010 om 17:09

Een stuk kleiner dan in mijn herinnering

Dan heb ik het over het huis van mijn pake en beppe. In mijn beleving was het een héél groot huis, met een héél grote hal, kon je eindeloos verstoppertje spelen. Een héél grote woonkamer en keuken en vooral een héél grote tuin.

Mwah, viel wat tegen allemaal ... Wel nog hetzelfde huis (wel andere bewoners), maar 't oogde gewoon een stúk kleiner.

Groetjes,
Wilma

CCbloom

CCbloom

08-12-2010 om 17:47

Het is er nog

Het huis waar ik in gemaakt ben, is afgebroken.
Het huis waar ik in geboren ben, staat er nog.
Het huis van mijn meeste jeugdherinneringen, daar wonen mijn ouders nog steeds. Ik denk met heel veel plezier en liefde terug aan mijn jeugd en vind het leuk dat mijn kinderen nu ook rondhobbelen in dat huis.
Wat ik wel heel bijzonder vind is dat mijn vriendin nu in een huis woont, vlakbij mijn geboortehuis. Toen ik er rond liep, voordat haar meubeltjes erin gingen, had ik echt een gevoel van herkenning. Echt met opmerkingen: Ohja, hier zaten ensuite deuren, ohja hier sliep ik, oh wat is de kamer van mijn broer eigenlijk erg klein
Wat ook wel leuk is dat juist dit jaar steeds meer mensen uit mijn jeugd (zeg basisschoolleeftijd) in mijn leven terugkomen. Hetzij een reünie, hetzij de overstap naar een andere kerk.... Voel me net een oude theemuts.

Tirza G.

Tirza G.

08-12-2010 om 18:58

Nee

Niets heb ik er mee, sowieso niet met Het Verleden. Ik verhuisde op mijn 28e naar het huis waar ik nu, dik 20 jr later, nog steeds woon. Het was toen mijn 14e verhuizing dus reken maar uit Ik weet de adressen niet eens meer, zoveel zijn het er geweest. Ik heb op 2 kleuterscholen gezeten en op 4 basisscholen, ik weet niet welke juf bij welke klas/school/periode hoort. Óf de school/juf/kinderen kloppen niet, óf het huis klopt niet Ik heb geen ouderlijk huis, nooit gehad ook naar mijn idee, mijn ouders leven al láng niet meer, kortom: ik heb er niet zo veel mee. Wel soms als ik een plaatsnaam hoor (ik ben Rotterdamse van geboorte); goh: daar heb ik ook nog eens gewoond.

Tirza

Kaaskopje

Kaaskopje

09-12-2010 om 01:02

Tirza

Ook al voel je het misschien zelf niet zo, komt het wel wat triest op mij over. "er niets mee hebben" is misschien ook een vorm van 'uit je geheugen verbannen'?

rosa

rosa

09-12-2010 om 09:01

Aangebeld

Ik ben opgegroeid in een villadorp. Mooie huizen, grote tuinen,enorm veel speelruimte. Ik was ook altijd buiten met mijn vriendjes. Maar ons huis was ook prachtig. Veel hoekjes, heel gezellig. En een tuin om hutten in te maken, bomen te klimmen, tuinen van buren om stiekem doorheen te sluipen - megaspannend als ze dat niet goed vonden natuurlijk.
Een paar jaar geleden ben ik er met mijn kinderen geweest. Gewoon aangebeld en we mochten rondkijken. Sommige dingen waren veranderd, maar de sfeer van het huis was hetzelfde. Iets kleiner inderdaad dan in mijn herinnering, maar zo leuk om terug te zien.
Als ik niet kan slapen, loop ik in gedachten door dat huis en de tuin - werkt altijd.
Het lijkt me heel naar als je oude huis en omgeving zo veranderd zijn.

notje

notje

09-12-2010 om 09:22

Nog hetzelfde

Ik ben gedeeltelijk in de Kaag opgegroeid.Ik kom er bijna nooit de laatste keer was 2 jaar geleden met mijn hartsvriendin van toen en nu nog steeds!
Mijn geboortehuis de kleine school met 4 lokalen,de kerk het pontje vaart gewoon heen en weer.Alsof de tijd heeft stil gestaan.Heerlijk over het water kijken,ik mis de BM die we hadden ook wel.
Op mijn 9e verhuisd naar limburg,daar ben ik niet meer terug geweest en heb daar ook helemaal geen behoefte aan.Daar zal ook niet teveel veranderd zijn,maar ik heb er gewoon niet veel mee.Een gesloten gemeenschap en vriendschappen heb ik er ook niet aan overgehouden.

Vic

Vic

09-12-2010 om 18:16

Leuke jeugd

Wij woonden in een galerijflat. Ik vond het een heel gezellige buurt, veel kinderen en we speelden altijd buiten. Achteraf bezien was het toen wellicht al een beetje een achterbuurt, want we (de kinderen) haalden best wel eens wat uit waar ik nu de lol niet van zou inzien. Mijn vader woont nog bij onze oude flat in de buurt. Ik heb mijn kinderen wel eens meegenomen voor een rondje langs de flat. Reuze spannend, compleet met een uitgebrande auto en winkelwagentjes die van 6 hoog naar beneden waren gekeild.

Tirza G.

Tirza G.

09-12-2010 om 18:35

Kaaskopje

Dat weet ik natuurlijk niet van mezelf Zou zomaar kunnen. Mijn zus is dól op geschiedenis en heeft toch ongeveer eenzelfde historie. Nou ja, toch wel een verhuizinkje of 10. Ik heb nooit wat met geschiedenis gehad, ook niet op school al. Nooit die klik met 'mooie verhalen' enzo, het leek me eigenlijk allemaal behoorlijk primitief en koud en donker enzo.
Ik woon in een monumentenstad (dat heb ik dan weer ), maar daar word ik niet warm of koud van. Ik ken de historie van de gebouwen en ik zie heus wel dat het er mooi bij staat, maar als ze het morgen afbreken: prima. Ik heb ook niks met oudheids-musea; ik hou van moderne kunst bijvoorbeeld.
Helaas trouwde ik een man met een groot gevoel voor historie, ik zie wat af, ik zie wat af

Tirza

liora

liora

09-12-2010 om 23:59

Woon er nog

Ik woon in de buurt waar ik de eerste jaren van mijn leven woonde. Heb er heel veel jeugdherinneringen. Denk dat het in Amsterdam uitzonderlijk is dat je woont in de buurt waar je bent opgegroeid, met uitzondering van Amsterdam-Noord.

Liora

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Kaaskopje

Kaaskopje

10-12-2010 om 00:31

Tirza

Geschiedenis heeft mij altijd wel geïnteresseerd, op school naast Nederlands mijn favoriete les, en ik vind monumenten juist prachtig Wij gaan graag naar openluchtmusea met oude huisjes of een museum of kasteel waarin je het leven van vroeger nog kunt aanschouwen.
Ik heb een man die bepaald niet van strak modern houdt en dol is op het verleden en geschiedenis. Hij weet veel, dat moet ik zeggen.

Minet

Minet

10-12-2010 om 08:36

Leuk om er even te rijden

Mijn ouders en broer wonen nog altijd in de plaats waar ik opgroeide, ik was er zelf al weg toen ik net 17 was.
Een of 2 keer per jaar rij ik nog door mijn oude buurt, nu een achterstandswijk, toen een nieuwe wijk waar allemaal jonge gezinnen kwamen te wonen.
Ik vind het heerlijk om de plekken te zien waar ik speelde, waar ik me met vriendjes/vriendinnen verstopte, waar ik zwom en waar ik cake gapte uit de fabriek. Het geeft me altijd een heel vredig gevoel.
Er is niets verandert in die wijk, alles is nog hetzelfde, dus heel herkenbaar voor mij.

Tirza G.

Tirza G.

10-12-2010 om 20:20

Nou kaaskopje

Wat let je. Mijn woonplaats heeft geloof ik de grootste monumentendichtheid per vierkante kilometer van Nederland. En in al die leuke huisjes wonen gewoon nog mensen

Tirza

neteret mut

neteret mut

11-12-2010 om 11:19

Man bijt hond belgie

heeft een stukje waarin iemand naar het huis waarhij is opgegroeid teruggaat en daar rond loopt.

Tink

Tink

12-12-2010 om 19:48

Neteret

Dat zou ik nou best eens willen, rondlopen in mijn ouderlijk huis. Het is al 2x verkocht en verbouwd sinds mijn vader overleed en ik ben best benieuwd wat ze ervan gemaakt hebben! Soms rijd ik wel eens door die straat en dan vind ik het er niet slecht uit zien allemaal.
Maar ja, dat doe je dan weer niet he, zomaar even aanbellen bij wildvreemden

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.