Een vraagje over de marokkaanse a (massi?)
Het valt mij op dat in veel Marokkaanse namen de a zo te horen eigenlijk als een è moet worden uitgesproken. Beide kinderen hebben nogal wat groepsgenootjes met een Marokkaanse achtergrond en nu weet ik dus dat je Rihab uitspreekt als rieheb [ik moet steeds aan dat liedje denken, maar dat terzijde], Ihsane als igsen, Ayoub als èjoeb en Yassine als jèssin (Mohamed en Fatima is zooo vorige eeuw, mensen)
Maar die namen zijn toch Arabisch van oorsprong, zou ik denken. Waarom is er, toen e.e.a. naar het Latijnse schrift werd omgezet, voor gekozen om een a te schrijven, een e had dan toch net zo goed gekund? Dit lijkt me erg onhandig, al die kindertjes gaan op school/ het kdv met verbasterde namen door het leven.
Weet iemand hoe dit zit? Is die a in andere delen van de Arabisch sprekende wereld misschien wel een echte a ofzo? Massi, weet jij het toevallig?
Groeten,
Temet
Net als engels?
Hoi,
In het engels spreek je de a ook net als een e uit... waarschijnlijk hebben deze kinderen er in engels taalgebied helemaal geen last van. Het is maar wat je gewend bent.
Arabisch vriendje van jongste heet Musse (maar spreek uit moessa) net andersom dus met die e-a
Misschien
Volgens mij gaat het vaak om klanken die 'tussen 2 letters' inzitten, net geen a, net gaan e, dus wordt een van de 2 gebruikt. Vaak noemen onze leerlingen zich al 'op z'n Hollands' en pas als ik ouders spreek hoor ik hoe de naam echt uitgesproken wordt, dat is ook bij HIndoestaande namen vaak het geval.
Reina heeft gelijk
Het is in feite een a noch een e, maar iets ertussenin. Je ziet het aan de verschillende manieren om Enes/Anass te spellen. Wat ik zelf erg grappig vind, is dat veel Marokkaantjes in de provincie (waar ik nu lesgeef) er zo aan gewend zijn dat de docent hun naam op zijn Hollands uitspreekt, dat ze van hun stoel rollen als je de naam 'goed' zegt.
Maar het inderdaad correcter om er een korte e van te maken, dat benadert het origineel beter. En er zijn enorme streekverschillen in uitspraak, waardoor je maar beter gewoon het kind kunt vragen hoe hij/zij het zelf gezegd wil hebben 
.
En het allerergst: mijn eigen dochter spreekt haar Marokkaanse naam op zijn Nederlands uit. Tot verdriet van haar vader.
Groetjes
Massi
Gecheckt bij man
De 'a' is inderdaad de Arabische 'a', door de Fransen (en andere koloniale machthebbers) overgezet naar de Latijnse a. Volgens man worden namen als "Yassine" overal met een korte e uitgesproken, ook in bijvoorbeeld Irak. Waarom die a dan een e wordt is man ook niet helemaal duidelijk. Wel vindt hij dat Berbers er verder in gaan dan Arabieren en bijvoorbeeld de 'a' aan het einde van een meisjesnaam ook een beetje richting 'e' uitspreken.
Groetjes
Massi
Massi, nog een vraag aan jou ( ot)
Ik sta op schoolplein met het fietsje van jongste klaar, te wachten tot hij uit school komt. Komt er een klein peutertje aan, en die probeert het fietsje af te pakken van mij ( ja echt, heel schattig) dus ik hurk bij hem, en zeg: dit fietsje is van ruud, en die komt zo uit school.
Komt moeder van het peutertje eraan en zegt: niet die fiets jatten! tja zijn vader is een marokaan, dus dan vraag je erom he! ze neemt het kind aan de hand en loopt weg...
mij met open mond achterlatend. Is dit nou grappig? had ik moeten lachen? was het een belediging? dacht ze dat ik zo vooroordelend was? Ik snap er niks van... Ik was echt flabbergasted!
Dit heet
zelfspot of gewoon een grapje. Ik denk niet dat ze verder iets over jouw dacht. Betrek het dus zeker niet op jezelf. Gewoon vriendelijk toelachen.
Ik ben wel geen Massi.
Polly
Ze moet haast wel een grapje bedoeld hebben, lijkt mij. En anders is ze behoorlijk teleurgesteld geraakt in de vader van haar zoontje (ik hoop het niet, natuurlijk).
Wij maken ook wel eens Marokkanengrappen (of juist Hollandergrappen) thuis, maar nooit waar vreemden bij zijn.
Ik blijf het ook een beetje raar vinden van die mevrouw.
Groetjes
Massi
Zelfspot
Ik ben niet vies van zelfspot, daar houd ik wel van, maar in deze situatie vond ik het toch wel erg raar!
zelfspot is vaak zo overduidelijk, en misschien lag het aan haar intonatie maar dat was nu niet het geval.
Blijf het raar vinden.
Zelfspot
Zelfspot inderdaad, bij ons op school maken Antilliaanse en Marokkaanse jongeren ook regelmatig dit soort grapjes.
Over uitspraak
Massi: "Wat ik zelf erg grappig vind, is dat veel Marokkaantjes in de provincie (waar ik nu lesgeef) er zo aan gewend zijn dat de docent hun naam op zijn Hollands uitspreekt, dat ze van hun stoel rollen als je de naam \'goed\' zegt. "
Nou, daar hoef je niet voor in de provincie te wonen, blijkt me inmiddels. En ook geen Marokkaan te zijn. Zoon heeft een Omer in de klas. Nu vroeg ik laatst aan zijn moeder of het nu Omer was of ömer {sorry, kan geen hoofdletter met umlaut maken]. Dat laatste dus. Maar niet alleen de juf weet dat zo te horen niet, ook zijn even Turkse klasgenootjes noemen het joch Omer-zonder-puntjes, hoorde ik vandaag. Ik vermoed dat het kind straks denkt dat zijn moeder een spraakgebrek heeft 
groeten,
Temet