Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

jessica 5

jessica 5

07-02-2012 om 01:23

Engeltje op je schouder

Van morgen toen ik de kinderen naar school had gebracht gebeurde er iets.
Ik stond bij het stoplicht en het werd groen(de fietsers hebben al een tijd groen voordat je als auto kunt gaan rijden). Ik trek op en ik slip weg door de sneeuw die er nog ligt,kom dus niet snel weg. En dat was dus maar goed ook, want op dat moment rijd er een auto echt keihard door rood over de weg die ik wilde oversteken!. Als ik niet gelipt had dan had hij mij vol geraakt!. Zat daarna nog hevig te beven in de auto van het gebeuren.
Hebben jullie ook wel eens zo iets mee gemaakt?.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Fiorucci

Fiorucci

07-02-2012 om 07:19

Winter, 19.00 'savonds, pikdonker. ik loop naar de bibliotheek. Langs onze flat loopt een spoorbaan, en via beide kanten loopt een pad naar de bibliotheek. Ik ga altijd links langs de spoorbaan, en op het laatste nippertje pak ik het pad rechts, geen idee waarom. Een dag later lees ik in de krant dat op dat moment op het linkse pad een vrouw is verkracht....

Mama_Lynn

Mama_Lynn

07-02-2012 om 08:18

Jaren geleden, ik op de fiets een hele drukkke 80-km weg overstekend. Het kostte me net even moeite om op te trekken...tot mijn geluk. Ik had groen, maar er kwam van links een enorme vrachtwagen met 80 km door rood denderen...wat was ik geschrokken zeg. Was ik een seconde eerder geweest, of de vrachtwagen een seconde later, dan had ik dit berichtje nu niet kunnen typen.

Lynn

Autobaan

We rijden naar Italië, vertrekken 's nachts, nog in de tijd dat airco een luxe bijzonderheid was en dus onbetaalbaar. En gaan om de hitte te ontlopen 's nachts.
We zijn goed uitgerust de dagen ervoor en rijden om en om. Het is mijn beurt om te rijden. Ik rijd ong. 3 uur en dan stoppen we, gaan we ontbijten en mag man voor het laatste stuk. Man slaapt, kinderen slapen. Ik luister radio. 2 baansautobaan. Ik rijd links...rechts rijden vrijwel alleen vrachtauto's. Links naast me vangrail en daarnaast de tegenliggers(ook 2 baans). Na een uurtje of 1,5 begin ik last te krijgen van de lampen van mijn tegenliggers. Maar man slaapt nog zo lekker en ik besluit door te rijden. Na 2 uur vind ik het welletjes...en tegen de afspraak in besluit ik rechts in te voegen tussen de stinkende vrachtwagens om een afslag te nemen om te ontbijten. Dan maar wat eerder, niks aan te doen. Mijn ogen prikken en het 'voelt' niet goed.
Op het moment dat ik net stabiel en met gepaste afstand tussen de vrachtwagen rijd...volgt er van alles elkaar snel op. Er staat een wagen met pech aan de andere kant van de autobaan...1 bestuurder ziet dat niet en knalt er vol tegenop...hierop knalt er nog 1 bovenop en die schuift met enorm geweld tegen de vangrail en een regen van auto-onderdelen treffen de auto die net zo'n 2 uur lang achter mij aan reed en nu enigzins scheef 'voor' mij rijd. Ook de vrachtauto's voor en achter mij vangen wat onderdelen, maar rijden stabiel door, met mij ertussen dus. Beschermd door die hoge vrachtwagens....We remmen wel....en onze snelheid neemt af...maar we maken geen enkele brokken. In mijn spiegels zie ik een heleboel ellende...de auto die net achter mij reed zit ook tegen de vangrail en auto's daar weer achter rijden er tegen op en er liggen auto's op kop met mensen er half uit.
Later op het BBC journaal en in de krant lees ik de hele toedracht en hoe die ontstond, want ik was zo van slag dat ik de volgorde niet meer helemaal helder had...
Kettingbotsing dus...aan beide kanten, 3 doden, tig gewonden.
Man en kinderen waren wakker van alle kabaal...het was muisstil in de auto. Man en ik huilen beiden geluidloos. En de eerste de beste afslag rijd ik op mijn automatische piloot al trillend in. Met voor en achter me nog steeds die vrachtauto's. Al trillend stappen we uit. Vrachtwagenchauffeurs trouwens ook. Die zijn stukken rustiger en 1 kan mij in hakkelend Engels vertellen dat ik enorm 'luckey' was dat ik net ingevoegd had tussen hen. Ze inspecteren hun wagens, 1 heeft een beetje schade opgelopen op zijn cabine en op het zeil van de oplegger. En vertrekken weer.
Wij niet. Eerst zitten we daar een tijdlang. Ik wil niet meer rijden. En uiteindelijk besluit man om een dorpje te zoeken om wat afleiding te zoeken.
's avonds pas rijden we weer, dit keer man, die het laatste stukje zelf maar rijd.
Zelfs oudste die toen denk ik 5 of 6 was, heeft het soms nu nog over dat erge ongeluk. Die zat achterstevoren en heeft een groot gedeelte meegekregen.
groeten albana

Brianna F

Brianna F

07-02-2012 om 09:39

Albana

Wat een verhaal zeg, ik zit het met kippenvel te lezen.

koentje

koentje

07-02-2012 om 10:18

Tjonge,

heftig, albana!!!

Tja

Dat denk ik ook wel eens, wat als... enz. Aan de andere kant, hoe vaak ben je niet door het oog van de naald gekropen terwijl je het niet weet? Veel vaker misschien.
Toch maakt zo'n bijna ongeluk wel veel indruk. Vooral dat verlammende gevoel van niet meer kunnen ingrijpen. Je ziet het gebeuren en kunt er geen invloed op uitoefenen. Dan besef je maar weer hoe kwetsbaar je eigenlijk bent, en dat je elke dag moet vieren.

Bellefleur

Bellefleur

07-02-2012 om 12:45

Old timer

Samen met een vriendin rijd ik naar mijn vader in het ziekenhuis. Mijn vriendin rijdt. Voor ons een auto met een oldtimer op de aanhangwagen. De auto slingert een beetje, en mijn vriendin gaat naar de linkerrijbaan. Ze geeft gas, en we zijn er voorbij. In de achteruitspiegel zie ik dat de aanhangwagen enorm begint te slingeren, en vervolgens schuiven auto en aanhangwagen richting vangrail en knallen er tegen aan. Wat ben ik blij dat we daar voorbij zijn!
Inderdaad, hoevaak maak je een narrow escape mee?

Puck

Puck

07-02-2012 om 13:45

Ook met de auto

Een jaar of 6 geleden zal het zijn geweest. Gezellig dagje met de kinderen en oma naar een museum geweest en het laatste stukje met de trein gegaan zodat de auto niet de drukke stad in hoefde. Terug bij de auto: ingebroken. Knap balen dus. Kinderen bij oma achtergelaten zodat ik naar de carglass kon voor een nieuwe ruit. Op de terugweg naar oma vliegt de uitlaat onder de auto uit. Nog meer balen, maar bij oma de ANWB gebeld die het razendsnel opgelost hebben. Tot nu toe dus alleen duiveltjes op mijn schouder . Daarna met de kinderen naar huis en net toen ik de snelweg opgedraaid was en wat dichter achter een vrachtwagen kroop om in te halen vloog er van die vrachtwagen een houte plaat of zo iets af. Als ik op dat moment niet zo dicht achter hem had gezeten was hij vol bij mij naar binnen gekomen, nu vloog hij rakelings over mij heen. Ik was maar wat blij dat die rottige duiveltjes op dat moment hun plaatsje hadden afgestaan aan een engeltje.

jessica 5

jessica 5

08-02-2012 om 00:04

Silone

""Aan de andere kant, hoe vaak ben je niet door het oog van de naald gekropen terwijl je het niet weet? Veel vaker misschien.""
We zullen allemaal wel eens door het oog van de naald zijn gekropen,terwijl we het niet weten.
Maar op het moment dat je het "ziet" gebeuren dan besef je inderdaad hoe kwetsbaar je eigenlijk bent. En mooi gezegd eigenlijk zou je inderdaad elke dag moeten vieren. maar ja ook ik sta daar niet elke dag bij stil totdat je zoiets overkomt. Over een tijdje ben je ook dat weer vergeten.

jessica 5

jessica 5

08-02-2012 om 00:11

Albana

Heftige ervaring!. Deed me denken aan een kettingbotsing al weer een jaar of 10 terug bij Lyon. Een paar uur daarvoor spraken we daar ook een Nederlands gezin op een parkeerplaats. Zij reden eerder weg en bij Lyon zagen we dat dat gezin in die kettingbotsing zat. Ook zo bizar!. Ik geloof niet dat daar toen doden zijn gevallen.

Flashbacks

Dit is al denk ik jaar of 12 geleden. Nu nog heb ik met regelmaat als ik in het halfdonker (ook als het begin van de avond is dus) en op een autobaan rijd van die flashbacks....dan zié ik het weer gebeuren....Meestal als mijn gezin bij me is.
Het overkomt me totaal onverwachts en kan ook gebeuren als we maar een klein stukje moeten b.v.
Pas geleden nog...oud en nieuw, vierden we met een etentje bij een nichtje van man. Eind van de middag rijden we weg, naar huis want de kinderen willen per sé thuis zijn oudejaarsavond. Is niet ver...30 km ofzo.
Eerst kletst iedereen....en dan opeens is het stil en het is autobaan...nog 2 baans ook. En ook nog tegen de tijd dat het donker begint te worden. En dan bams opeens overvalt het me....Zo'n soort film die afgedraaid wordt en die je niet kan stoppen. En dan erna zo'n enorm gevoel van verdriet. Die avond kon het gelukkig van me af zetten..maar soms blijf ik er ook echt in 'hangen'.
Gelukkig beïnvloed het mijn rijstijl niet. Ik moét van mezelf op de weg letten....en ondertussen gaat de film maar door en door....
Zal wel klein gevalletje 'trauma' zijn ofzo....
groeten albana

madelief

madelief

08-02-2012 om 19:21

Ook

Ik was 7 jaar en haalde een vriendje op om samen naar school te lopen. Mijn moeder bleef altijd kijken tot ik aan de overkant van onze zeer rustige straat was. Ik nam altijd dezelfde oversteekroute op het kruispunt maar die dag ineens niet. Geen idee waarom maar ik stak anders over. Op dat moment kwamen er uit verschillende richtingen auto's aanrijden die bovenop elkaar klapte. Één auto werd de stoep op geslingerd.. Waar ik dus normaal altijd stond. Het was echt frappant, altijd en nu dus niet... Het was een enorme klap!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

jessica 5

jessica 5

09-02-2012 om 01:05

Madelief

Pff dus ook een engeltje op je schouder die dag!.

jessica 5

jessica 5

09-02-2012 om 01:14

Albana

Tjeetje nou dat is heftig zeg dat je er nu in het donker nog regelmatig last van hebt.
""Gelukkig beïnvloed het mijn rijstijl niet. Ik moét van mezelf op de weg letten....en ondertussen gaat de film maar door en door.... ""
Misschien toch eens hulp daar voor gaan zoeken?.
Komende weken let ik natuurlijk wel weer extra goed op ook bij groen licht, maar daarna zal ook dat weer verslappen denk ik.

Nou (jessica)

Naarmate het 'langer' geleden is neemt de keren dat ik er 'last' van heb wel af. Ooit (het jaar erna) had ik het best erg vaak (maandelijks denk ik). Nu misschien 2 keer per jaar nog. En op een gegeven moment kan ik het ook 'van me af zetten' dat kon ik eerder niet. Dus het neemt op zich wel 'af'. En zolang ik dát idee nog heb, denk ik dat het vanzelf wel 'goed' komt. Over nog 5 jaar hoop ik er écht vanaf te zijn.....
groeten albana

Rafelkap

Rafelkap

09-02-2012 om 13:10

Ook

Ik was 8 jaar en zat achterin. Naast mij zat mijn broer, 2 jaar ouder dan ik. Auto-ongeluk, ik overleef, net als mijn moeder en oudere broer (voorin), broer naast mij niet. We zaten allemaal in de riemen, toen al. Lang durfde ik niet rechtsachter te zitten, dacht dat ik dan ook doodging. En ik was bang om ook 10 te zijn en x aantal maanden. En op een dag was ik ouder dan hij en niet dood.
Er werd mij uitgelegd dat ik geluk had gehad, aan de 'goede kant' van de auto zat en net wat lichter was.

madelief

madelief

09-02-2012 om 14:54

Rafelkap

Wat een afschuwelijk verhaal rafelkap! Een echte nachtmerrie, kan me voorstellen dat je je lang zo hebt gevoeld.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Snuggle's

Snuggle's

09-02-2012 om 19:14

Rafelkap

Zo Rafelkap...dat is wel een heel heftig verhaal. Ik ben er stil van...

Rafelkap

Rafelkap

09-02-2012 om 19:28

vaak vertel ik dit ook niet, het is ook nogal heftig merk ik dan. Ook omdat we zelf geen afscheid konden nemen (want zwaar gewond). Maar het is een wonder dat ik hier nu zit, met alleen nog een paar (grote) littekens als herinnering.

Ely

Ely

10-02-2012 om 00:17

Rafelkap

Wat een heftig verhaal, mag ik je mij medeleven betuigen of condoleren of hoe dat dan ook heet na al die tijd... Maar in ieder geval nou ja, hopelijk snap je me

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Brabander

Brabander

10-02-2012 om 13:07

Gisteren

gisteren reed ik van Kiel/Duitsland naar huis. En in Duitsland kun je stevig doorrijden op sommige stukken. Op een gegeven moment rijdt ik op de derde baan, en het "voelt" niet helemaal lekker. Alsof er spoorvorming is, of lichte aquaplaning. Aan de weg is niets te zien. Toch maar terug naar de middenbaan. Vijf seconden later raakt een bmw op die derde baan in een super-slip, ik kan hem nog net ontwijken, en de bmw komt (zonder schade!) tot stilstand op de vluchtstrook. IJzel! Blijf heel rustig in de tweede baan rijden, links rijd een zwarte golf, raakt in een tollende slip, en klapt uiteindelijk tegen het talud; duidelijk total loss, maar ik denk dat de bestuurder met de schrik vrij kwam.
Het eerste uur heel rustig gereden.....

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.