Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Gaan kinderen die in de stad wonen nog op kamers?

Dan ook maar in de rubriek 'dingen die men zich ineens afvraagt zonder duidelijke noodzaak'. Zelf ben ik zwanger van mijn eerste kindje. Tijdens studietijd in Amsterdam terecht gekomen en van plan om hier nog een hele tijd te blijven. Andere woonplaatsen trekken wel, maar man en ik worden het niet eens. We blijven dus voorlopig in Amsterdam en zelf zie ik ook veel voordelen in het laten opgroeien van kinderen in de stad.
Maar goed, waar ik opeens aan dacht (niet dat ik nu al wacht tot het ongeboren kind het huis uitgaat ), hoe gaat dat dan met op kamers wonen? Man en ik en ook mijn meeste vriendinnen konden niet wachten om te vertrekken uit hun geboorteplaats. Ik woonde zelf in een vinexdorp en heb na twee maanden studeren mijn intrek genomen in studentenkamertjes in de stad, waar tenminste iets gebeurde! De periode dat ik op kamers woonde heb ik als ontzettend leuk en leerzaam ervaren (aan het einde van de maand nog 5 euro hebben voor een week eten, contact met huisgenoten, loskomen van ouders), hoewel het ook echt wel tegenviel om te douchen in die smerige badkamers, om te gaan met lastige huisbazen en opeens alles zelf te moeten regelen.
Voor mij heeft op kamers gaan veel gedaan voor mijn zelfstandigheid. Mijn vraag aan jullie is of kinderen die in de stad opgroeien (waar het al leuk is en waar tal van mogelijkheden zijn) nog op kamers gaan of zo lang mogelijk bij paps en mams blijven plakken. En als je in Amsterdam woont waar ga je dan heen om te studeren?
Maanve

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Nou

het lijkt mij logisch in te calculeren dat er een kans is dat jouw kinderen vroeg of laat Amsterdam uit gaan. Studeren kan ook buiten Amsterdam, bepaalde studies zijn niet in Amsterdam en heen en weer reizen naar Eindhoven of Maastricht en Groningen is niet voor de hand liggend als je de 20 gepasseerd bent.

Hier wonen we in Haarlem ik zie wel wat er gebeurt tzt het duurt allemaal ook nog wel erg lang. Financieel lijkt het mij beter dat ze zo lang mogelijk blijven plakken maar ik kan mij ook wel voorstellen dat ze in Amsterdam willen gaan wonen als ze daar ook gaan studeren.

Maanve

Ik vraag het me ook af. "Je moet vooral klein wonen" roept een collega van mij altijd (die woont ook klein, pal in het centrum van A'dam). Want dan gaan je kinderen vanzelf weg.

Ik heb begrepen dat jongeren tegenwoordig veel langer thuis blijven wonen, en ik denk dat dat zich in Amsterdam misschien nog wel meer voordoet dan elders, omdat veel opleidingen hier voorhanden zijn, terwijl de woningmarkt tamelijk dramatisch is.
Vermoedelijk geldt trouwens hetzelfde voor Utrecht.

Kijk ik nu naar mijn eigen kinderen (1,5 en bijna 5) dan gok ik dat oudste (zoon) t.z.t. door ons hoogstpersoonlijk over de drempel gekieperd moet worden terwijl dochter speciaal een opleiding zal kiezen die niet in een dag te bereizen valt

Dit ervan uitgaand dat beide bloedjes gaan studeren. Als ze dat niet doen is het trouwens helemaal de vraag wanneer ze het huis uitgaan. Een ding weet ik wel: voor hun 18e verjaardag krijgen ze allebei een inschrijving bij Woningnet cadeau (als dat dan nog bestaat)

Groeten,

Temet

Kaaskopje

Kaaskopje

23-09-2010 om 13:26

Hangt ook van de stad af misschien

Wij wonen in een, vind ik zelf, leuke stad. Ik ben hier vanuit een dorp gaan wonen, want in de stad gebeurde het. Bovendien werkte ik hier al, had ik hier vrienden, mijn zussen woonden er. Best logisch dus om er zelf ook te gaan wonen. Voor mij was dit een stap naar gróter. Mijn dochters zien een stad als Haarlem als groter en met meer mogelijkheden. Of Groningen, Utrecht en zo nog meer plaatsen. Het is dus ook de uitdaging van méér of ánders stad dan je gewend bent, volgens mij en daarom in een stad of een ándere stad op kamers te gaan. Tenminste als dat logisch is ivm werk of studie. Als je in de eigen stad studeert is het wel zo goedkoop om thuis te blijven wonen.
De jongste heeft inmiddels een plan en kondigde laatst aan dat ze over 3 jaar het huis uit wil. Dan is ze 20. Ik vind dat heel acceptabel. De andere, nu 19, heeft het er ook wel eens over dat ze graag het huis uit wil. Ze is ons gezin af en toe een beetje zat Maar laatst was er toch een grappige situatie. Ik had hier al gemeld dat ze een vriend heeft die meubelmaker is (een vriend dus en niet haar vriend). De vriend en mijn dochter hebben een mooi bureau voor haar ontworpen die hij graag voor haar wil maken. Ik dacht dus dat dat binnenkort op stapel stond. In verband met een vraag van Pelle vroeg ik of de meubelmaker ook iets voor Pelle kon maken. Nou... dat kon pas over 2 jaar, als hij gediplomeerd was. Na 2 seconden viel het kwartje bij mij: "Dus... dat bureau van jou wordt pas over 2 jaar gemaakt!?" 'Ja' "Dus over 2 jaar ben je nog van plan om in je slaapkamer een bureau te laten inbouwen (bureau is ontworpen als ombouw van het raam) en dus woon je nog steeds bij ons??" Dochter lachte schaapachtig en zei 'ja maar je kunt dat bureau toch ook weer uit elkaar halen en meenemen!' Al met al vrees ik dus dat dochter ondanks haar gemopper hier nog héél lang woont. Vrees klinkt onaardig, maar ik vind dan ook dat kinderen niet tot hun dertigste bij hun ouders moeten blijven plakken.

Saskia

Saskia

23-09-2010 om 13:29

Hier

blijft de oudste voorlopig thuis wonen, universiteit is goed bereikbaar met trein en metro. Op kamers wonen kost veel geld en in de toekomst zal de studiebeurs alleen maar verder uitgekleed worden en moet er meer geleend gaan worden. Zijn (ex)klasgenoten wonen ook bijna allemaal nog thuis als dat qua afstand naar opleiding mogelijk is. Toen ik ging studeren, ging bijna iedereen automatisch op kamers wonen, maar toen was de studiefinanciering ook veel royaler.

Wat ik heb gezien

..is dat veel kinderen die in Amsterdam waren opgegroeid expres weggingen om te studeren, bijvoorbeeld naar Groningen.

Of ze studeren idd wel in de stad, dat komt ook voor, maar dan vervelen ze zich soms een beetje omdat ze door het opgroeien in de stad toch een beetje 'vroegrijp' zijn geworden; ze hebben al veel gezien, meer dan de studenten die van buiten komen.

Zelf ben ik opgegroeid met de vaste regel 18=wegwezen. Inderdaad vond ik op kamers wonen een verrijking, je doet dan heel veel ervaringen op imho. Maar goed, die ervaringen doe je anders op een andere manier op. Vooral het financieel krap zitten had ik niet willen missen. Mijn indruk is dat dat nog weleens mist bij mensen die van thuis naar samenwonen gaan. Die hebben hogere comfortverwachtingen.
Ik kan trouwens ook vergelijken want door de kamernood ben ik pas na anderhalf jaar op kamers gegaan.

Bastet

Bastet

23-09-2010 om 14:09

Hier

Wij wonen in een middelgrote stad,maar zoon zal met de bus naar de HBO gaan,dat is nog geen half uur.Hier heeft hij de hele zolder voor zichzelf,en wat er met de studiefinanciering gebeurt,moeten we ook afwachten.Ik kan niet bijspringen,boeken en collegegeld is al een heel bedrag.

reina

reina

23-09-2010 om 14:31

Wat is stad?

Mijn kinderen zijn opgegroeid in Almere, jongste ging voor zijn werk/opleiding in A'dam wonen (was hij 17 geloof ik), maasr kwam elke vrije dag thuis, ook als dat in het weekend viel, want hij wilde hier uitgaan Dochter ging op zichzelf wonen toen ze in A'dam op school zat, maar woonde in Almere, ze wilde zelfstandig zijn (ze woont sinds haar 19e niet meer thuis), dat herkende ik, had ik vroeger hetzelfde.

Op kamers

als dat nodig is voor de afstand.
Of als het thuis niet botert.

Niet voor de aardigheid, daar is het veel te prijzig voor. De stufi stelt niet veel voor en lenen, hm, of dat zo verstandig is als er niet echt noodzaak toe bestaat?

Oudste is bezig met een eigen optrekje samen met vrienden, nog geen 5 minuten lopen van het ouderlijk huis.
Gewoon, omdat het leuk is om op jezelf te gaan wonen.

Oh en

Aanvulling: we wonen klein en het botert best tussen ons
Moet wel zeggen dat het nieuwe optrekje hem vrijwel niets kost.

Yta Chalne

Yta Chalne

23-09-2010 om 15:55

Leerzaam krap zitten

Als je graag uit huis wilt vind je altijd wel een reden om in een andere stad dan je eigen te gaan studeren. Op kamers gaan is nog steeds populair (er is nog altijd geen kameroverschot), maar wel erg duur en niet te combineren met sommige studies/ ouders...Alles goed en wel met zelfstandigheid, maar het lijkt toch de kant op te gaan dat vooral de ouders straks een week per maand van 5 euro moeten rondkomen als ze een studerend uitwonend kind hebben. Dat zal niet elke ouder voor haar kind overhebben

Maanve

Maanve

23-09-2010 om 16:27 Topicstarter

Afstand/niet boteren/studieschuld

Leuk om jullie eigen ervaringen of ervaringen met oudere kinderen te lezen! Reina, grapig dat je zoon op kamers ging en in het weekend nog bij jullie kwam stappen. Zelf herken ik wel dat mijn oude woonplek opeens best te pruimen was toen ik er zelf niet meer hoefde te wonen .
Volgens mij heb je in elk gezin kinderen die niet kunnen wachten om uit te vliegen, terwijl anderen het prima vinden allemaal. Ik zie het aan mijn jongste broertje die 23 was toen hij na langdurige dwang van mijn ouders op zichzelf ging wonen. Overigens ging hij toen meteen samenwonen, wat ik zelf dus echt een stap overslaan zou vinden. Een inschrijving voor Woningnet op de 18e verjaardag is een goed idee!
Klein wonen is inderdaad ook vast een oplossing om kinderen eens te laten verhuizen. Bastet, een hele zolder voor jezelf is natuurlijk heerlijk, vind die ruimte maar eens in een studentenhuis!
Verder herken ik niet dat de redenen om uit huis te gaan de afstand zijn of het niet boteren tussen ouders en kind. Zelf ging ik 30 kilometer verder op studeren en kom ik het prima vinden met mijn ouders, of gewoon zoals elke pubers wel eens wat hebben met hun ouders. Ik wilde gewoon verder kijken, zelf bepalen wat ik wilde eten en met wie, mijn eigen gang gaan. Toen ik klaar was met mijn studie (7 jaar geleden) was de beurs al niet meer zo royaal. Ouders betaalden mijn collegeld, maar verder betaalde ik boeken, huur en dagelijkse kosten zelf. Ik had een baantje en heb tijdens mijn studie geleend. Dat betaal ik nog af, een bedrag van 77 euro per maand. Ja, je kan dat zonde vinden maar ik had mijn studietijd toch niet op een andere manier willen doorbrengen. Als het dus enigzinds financieel haalbaar is zou ik mijn kinderen willen stimuleren om op kamers te gaan. We hebben nog heel wat jaren om voor studie te sparen en lenen met beleid vind ik niet zo bezwaarlijk.

Maanve

Bastet

Bastet

23-09-2010 om 17:00

Maanve

Ik was op mijn 18e al weg thuis,gewoon,omdat ik daar aan toe was,en omdat ik wilde samenwonen met mijn man.Maar zoonlief is pas 23 als hij klaar is met studeren,dus volgens huidige maatstaven nog best jong.Hij kan zijn hele leven nog krap zitten..)
Hij betaald zelf zijn ziektekostenverzekering,kleding en straks een deel van zijn studie en werkt op zaterdag.

Emmawee

Emmawee

23-09-2010 om 21:45

Mijn plan

Ik vind het zelf een geweldig leuk idee om ons huis t.z.t. te verhuren aan zoons plus vriend(inn)en en zelf lekker in de binnenstad te gaan wonen.
Volgens mijn man gaan ze lekker in het buitenland studeren, maar dat zegt hij vooral om mij te pesten. (Ze zijn 7,5 en 4.)
Groeten, Maw.

reina

reina

23-09-2010 om 21:55

Bromvlieg

Hier hoefde het niet voor de afstand en het boterde prima (doet het nog steeds ), maar er was een stuk vrijheidsdrang, zeg maar. Omdat ik dat helemaal herkende vond ik het prima. Wij betaalden alles voor de studie + de verzekeringen, aan het uit-huis-wonen hebben we nooit meebetaald, dat werd bekostigd door bijbaantjes, geleend is er niet.

reina

reina

23-09-2010 om 21:57

Maw

"Volgens mijn man gaan ze lekker in het buitenland studeren" Leuk! Heb je lekker goede redenen om regelmatig naar het buitenland te moeten

Ik zei

ook altijd, ze gaan met 18 de deur uit ! Maar we wonen in een grote stad met wel 4 universiteiten, dus ze hebben allemaal de studie van hun keuze ( gevolgd). De oudste is nu zonder studieschuld in Londen aan het werk. Nummer 2 kon al thuis wonend flink sparen en studeert nu 9 maanden in Amerika en nummer 3 heeft nu flink wat ruimte in huis en ook de 2e auto (bijna) voor zich alleen. Die zullen we waarschijnlijk tzt met een koffer buiten moeten zetten :o)

En hier

We wonen in een middelgrote stad,waar het erg leuk vertoeven is.
Twee van onze kinderen studeren allebei in Amsterdam waar ze met hun ov kaart elke dag heen reizen.
ze wonen beiden op zichzelf,hier in hun eigen woonplaats.
we hebben prima contact,maar ze wilden graag op zichzelf wonen.
ze bekostigen hun studie én hun huisvesting met stufi ,huursubsidie en een bijbaan.

neteret mut

neteret mut

24-09-2010 om 00:44

Ze wonen nog thuis

oudste studeert, is 20, station is 5 min fietsen, treinreis ong 30 min totaal, unief is dan nog een paar min lopen. Hij heeft er geen behoefte aan en ons zit hij niet in de weg. Tweede zit in klas 6, is net 19, en als hij naar de hogeschool wil ( hier in de stad) dan is het ms 10 min fietsen. Ook hem zie ik niet op kamers gaan. Zelf zaten we wel op kamers, oa door de afstand toen ik zag het niet zitten om anderhalf uur enkele reis ( of was het toch 2 uur? ) elke dag te ondernemen.

Maanve

Maanve

24-09-2010 om 12:21 Topicstarter

Verhuizen naar een dorrup

Jeetje, eigenlijk mee thuisblijvers dan ik dacht. Geen veroordeling, want het is ook pittig om studie te combineren met een fikse bijbaan en eigen huishoudentje.
Als mijn kinderen in de toekomst geen aanstalten maken om uit te vliegen en ik/wij toch denken dat de tijd daarvoor is gekomen, dan weet ik vast de tips van kleiner gaan wonen en verhuzien naar een dorp (zonder treinstation) nog!

Maylise

Maylise

24-09-2010 om 12:59

Hier

Voor mij is op kamers wonen iets wat je alleen doet als het noodzakelijk is omdat je verder van huis gaat studeren. Dat is ook de enige reden dat ik enige financiële bijstand aan op kamers wonen zou verlenen. Ik ga geen geld uitgeven aan op kamers wonen als project voor zelf ontwikkeling. Willen ze wel op kamers wonen ondanks dat er geen enkele noodzaak toe bestaat zullen ze dat echt helemaal zelf moeten betalen.

Bij mijn oudste kinderen is het ook een beetje op die manier gelopen. De oudste heeft zijn studie op de universiteit gedaan in onze toenmalige woonplaats en na zijn studie is hij een vervolg opleiding gaan doen in een andere plaats waardoor hij daar op kamers is gaan wonen. Hij was toen 25 jaar en had een beurs dus we hebben financieel daar ook geen enorme kosten van gehad. De tweede en derde hebben hun studie ook in onze woonplaats gedaan en bleven tijdens hun studie afgezien van een korte periode in het buitenland thuis wonen. De tweede is uiteindelijk een Master in het buitenland gaan doen en is daar blijven plakken. Zij was rond de 24 toen ze definitief het huis uit ging. De derde is na zijn studie ook nog thuis blijven wonen.
De vierde is ook in onze woonplaats gaan studeren maar wij zij nu zelf net verhuisd en zij heeft besloten om niet mee te gaan maar haar studie daar af te maken. Ze is 22 nu. Overigens woont ze op dit moment bij familie en niet op kamers. Ik denk wel dat ze ergens volgend jaar op zich zelf gaat wonen.
De vijfde is 20 en volgt een opleiding in onze nieuwe woonplaats en woont ook nog thuis. Die blijft voorlopig ook nog wel thuis.

Hier zijn ze dus wel redelijk laat het huis uit gegaan gemiddeld. Zelf was ik jonger omdat ik ver weg ging studeren maar anders was ik waarschijnlijk ook wel langer thuis blijven wonen.

Maylise

Financieren

Ik financier alleen mee als er gestudeerd gaat worden, anders niet. Het uithuiswoonproject van mijn oudste is ook iets waar ik financieel niet aan bijdraag. HIj regelt alles zelf.
Alleen de zorgverzekering betaal ik, omdat hij over een paar weken naar verre oorden vertrekt voor een paar maanden. Mocht hij bij terugkomst niet gaan studeren, dan moet hij zichzelf financieren, dan betaal ik ook de zorgverzekering niet meer.
Vaak hebben jongvolwassenen die thuiswonen en een flinke bijbaan (kunnen) hebben omdat de was, boodschappen en het eten gedaan wordt, meer geld te besteden per maand voor zichzelf dan hun ouders. Daar leer je niet van met geld omgaan.
Afzien op jezelf met weinig geld brood met pindakaas eten op 2ehands meubels, wel. Dát vind ik in elk geval.

Tjonge

Wat een kromme zinnen...

Tirza G.

Tirza G.

24-09-2010 om 16:15

Kan wel, mag niet

Dochter kon eigenlijk best wel thuis blijven wonen, het is wel te bereizen. Maar van haar opleiding móet ze op de campus wonen. Gelukkig wilde ze dat ook zelf Heel Erg Graag. En geeft haar eens ongelijk, met zo'n moeder.

Tirza

Jujube

Jujube

26-09-2010 om 13:16

Nu nog thuis

Mijn oudste (zoon, 17 jaar) is net begonnen aan de school voor journalistiek in Utrecht, waar we ook wonen. Hij woont nu nog thuis, maar heeft zich ingeschreven bij de SSH en de gemeente als woningzoekende. Hij is van plan voor volgend schooljaar het huis uit te zijn.
Hij heeft al jaren een bijbaan. Wij betalen nu zijn collegeld, hij betaalt zelf zijn boeken. Zakgeld en kleedgeld krijgt hij niet meer.
Wij hebben er overigens voor gekozen vooralsnog geen studiefinanciering aan te vragen. Je hebt nog maar 4 jaar tegenwoordig en nu heeft hij wat meer speelruimte voor het geval zijn studie langer duurt of als hij nog een master gaat doen. Hij woont al in de stad waar hij studeert, dus een OV kaart is overbodig. En die basisbeurs voor thuiswonenden is toch peanuts.
Groet,
Jujube

Goed idee

de studiefinanciering uitstellen.
Maar dat is alleen handig als je op de fiets naar je opleiding kunt, anders ga je die OV-kaart hard missen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.