"Geluidoverlast" buiten of in openbare ruimten
Het valt me op dat geluidoverlast me steeds meee stoort, en ik vraag me af of het een eerste teken is dat ik een vervekend oud dametje aan het worden ben. Of is er werkelijk spraak is van teveel geluid buiten/in het openbaar. Een paar voorbeelden:
Ik zit vaak in de trein en ben zeer verbaasd over hoe luid veel mensen een gesprek voeren via hun mobieltjes, zonder door te hebben blijkbaar dat iedereen mee kan luisteren met hun getrompeteer. Ik zit nu te luisteren naar een dame die blijkbaar in de detachering werkt en uitgebreid het plaatsten van nieuwe krachten bespreekt om Marjolein te vervangen die alweer uitgevallen is... ik zou niet graag Marjolein willen zijn. Toen ik haar even geleden vroeg of het misschien wat zachter kon keek ze me bits aan "tis hier geen stilte coupé"...
Vanochtend ben ik in mijn tuin, onkruid aan het wieden en de buurman een paar huizen verderop zat naar muziek te luisteren in de tuin. Het zou nooit in mij opkomen om versterkte muziek buiten te luisteren. Gezien hoe dicht op elkaar we leven in Nederland, zou het vreselijk zijn als iedereen dat deed.
Maar eh, zijn er meer mensen hier die er last van hebben en wat doen jullie eraan? Ik merk dat ik er steeds.minder goed tegen kan.
Sini
Noise cancelling
Ik heb zo'n noise cancelling headphone. Dat scheelt echt een stuk. Je hebt niet altijd zin om jezelf helemaal af te sluiten, maar in het OV is het vrij ideaal.
Versterkte muziek buiten? Ik doe het ook niet maar het begint steeds normaler te worden.
ouderdom
en 'gevoelig' gehoor. Mijn moeder heeft een absoluut gehoor en toen zij ouder werd - richting de leeftijd dat je iets minder goed gaat horen en daarna - was het vooral 'overlast' waar ze van ging balen. Niet zozeer van verminderd gehoor (dat is natuurlijk ook niet fijn, maar dat is 'duidelijk' en als je dan dichterbij luistert gaat het beter). Het gaat volgens mij dus om jouw specifiek 'gehoor' en wat ouderdom daar voor invloed op heeft en waar jij dus last van krijgt.
En het last hebben ervan is ook vaak onderdeel van add/adhd/asperger symptomen.
gr Angela
Ik luister
dat soort gesprekken altijd af (nou ja af, ik hoor het gewoon). Het liefst luister ik naar 2 mensen die in gesprek zijn ipv. 1 met mobiel. Beetje quilty pleasure van mij 
trein
Je mag ook in de gewone coupé geen luidruchtige gesprekken voeren: https://www.ns.nl/binaries/_ht_1527840942226/content/assets/ns-nl/stationsinformatie/huisregels-ns.pdf
maar ik zit dan ook graag in de stiltecoupé al erger je je daar weer sneller aan iets van geluid en durf ik toch niks te zeggen
Vlak voor je
Dan is het niet eens luidruchtig, maar hoor je het toch. Ik luister meestal ook gewoon mee en probeer dan te raden waar het over gaat en wie de mensen zijn.
Een tijd geleden zat ik achter iemand die zat te bellen met ene Marloes om haar van advies te voorzien. Ik concludeerde dat de belster van mening was dat Marloes met een uitvaart in haar maag zat. Hoe Marloes er over dacht werd me niet duidelijk, omdat de belster nogal veel aan het woord was - met een zeikstem ook nog die de hele tijd de naam van haar gesprekspartner herhaalde. "Ja, Marloes.....dat heb je goed gedaan, Marloes. Maar weet je wat ik denk, Marloes?"
ik heb iemand er wel eens op aangesproken
Als er luidkeels privacy gevoelige informatie over personeel gedeeld werd via een telefoongesprek in de trein. Ik geloof alleen niet dat dat aankwam. Voor je het weet luistert er iemand mee die de persoon kent waar je het over hebt.
Versterkte muziek is hier ook een ergernis, mijn buren maken zich daar regelmatig schuldig aan. Vooral als ze dan ook nog de tuin vol mensen hebben is dat erg irritant (want dan moeten ze zelf harder praten om boven de muziek uit te komen). Ook hier heeft praten helaas niet geholpen.
Hier ook
Ik verbaas me ook over de informatie die gedeeld wordt via de mobiel in de trein. Hele medische dossiers gaan de coupé door. Of gebeurtenissen met nieuw vriendje, bestaand vriendje, ex-vriendje, vriendje van beste vriendin ...
Ik moet me altijd inhouden om niet luidkeels commentaar te geven.
Overigens heeft dat niet perse met ouderdom te maken. Ik ben ruim 11 jaar geleden verhuisd vanwege luidruchtige buren. En toen was ik nog piepjong 😂
bekende
Ik heb een keer in de trein een telefoongesprek kunnen volgen waarvan ik na minuut of wat vrijwel zeker wist dat het over een vriendin van mij ging. Het was een zakelijk gesprek - geen roddel - maar toch vervreemdend. Ik heb de beller er niet op aangesproken maar ik heb wel gelijk mijn vriendin geappt en haar wat inhoud van het gesprek meegeven
Vriendin werd s avonds door collega gebeld. Zij vertelde hem dat ze al wist wat hij ging vragen omdat een vriendin dat in de trein had gehoord
Lift
Vanmorgen stap ik met drie personen in een lift waar al iemand in stond te bellen, we gingen van 11 naar 5 en in de tussentijd hoorde ik alles over de euthanasie en de gang daar naar toe van een familielid. Ik stapte echte helemaal verbaasd uit, vooral ook omdat ik met een collega was (die naar 0 ging) die pas zijn partner is verloren.
Vreselijk
Ik word een oud wijf en hoor mijn moeder. Als ik thuiskom en tv staat aan en iemand anders is bv vaatwasser aan uitruimen dan tetteren mijn oren. Ik hoor mezelf zeggen: wat staat die tv hard.
Echt niet harder dan 10 jaar geleden.
Toen ik peuters had had ik nergens last van. Tv aan, kind banken, ander kind met lawaai speelgoed. Deed me niks.
Nu ga ik soms binnen eten omdat de buurtkinderen buiten spelen. Ook zo'n geschreeuw altijd.
Ik word oud.
Gesprekken in treinen luister ik altijd met open mond bijna mee en moet opletten dat ik niet mee ga praten. Kranten en appjes ed van buurman in trein lees ik altijd mee hihi
Guera
Ik hoop niet dat wij samen in trein reizen. Ik houd niet van luide gesprekken maar nog minder houd ik van mensen die denken het recht te hebben mee te lezen op mijn telefoon of boek. Als ik dat merk denk ik altijd "neem zelf een leven"
herrie van de trein
In wat voor treinen zitten jullie dat je gesprekken helemaal kunt volgen? Ik vind het al moeilijk om met iemand in gesprek te zijn in een trein door de herrie die de trein maakt. Ik begrijp die stiltecoupes ook helemaal niet.
Geluk
Ik heb misofonie en sowieso en scherp gehoor. Ik hoor alles en erger mij bijna overal aan. Het is niet makkelijk om mij te zijn 
Ik vind in het algemeen daar mensen te veel en te hard praten. Doorgaans is het allemaal niet zo interessant of noodzakelijk, maar veel mensen hebben de neiging alles wat ze zien en doen te 'ondertitelen'. Of ze horen zichzelf graag praten, of kunnen niet tegen stilte ofzo. Hou in de sauna, bij een concert of een voorstelling alsjeblieft even je waffel, wat jij te melden hebt is echt het verstoren van de saunarust of de voorstelling niet waard, denk ik vaak. En met 'denk ik vaak' bedoel ik dan daar ik zijn krijg om te gaan meppen maar het bij valse blikken toewerpen houd. Die overigens nooit doel treffen bij dat soort types.
skik
Miekemieke
'In wat voor treinen zitten jullie dat je gesprekken helemaal kunt volgen? '
Huh? Gewoon de standaard sprinters en intercity's.
Misofonie
Hallo Skik,
Ik weet wat je voelt. Heb het helaas ook. Zaterdag is er een straatfeest, herrie tot laat in de nacht, ik verheug me er nu al op .......
maar de vraag van Sinilind
Ik heb wel het idee dat je met het ouder worden je inderdaad eerder stoort aan geluiden. Ik merk het aan mezelf en aan mensen om me heen. Misschien omdat je concentratie ook minder wordt....ik weet het niet. Ik stoor me ook wel een de steeds meer gewoonte om buiten met keiharde muziek rond te lopen of te fietsen. Dat komt volgens mij ook door dat nieuwe ding wat beter geluid geeft wat je via de telefoon aan die box kan doen.
En of je nu een vervelend oud dametje wordt... daar heb ik geen oordeel over! Jij?
Niet altijd
Ik kan juist wat beter weer tegen lawaai
Maar relatief gezien kan ik er slecht tegen, altijd al.
Maar de periode met kleine kinderen was me zo ontzettend druk/lawaaierig dat ik bijv bijna nooit meer muziek kon verdragen. Ik wilde STILTE en stilte en nog eens stilte.
Sinds een paar jaar zet ik steeds vaker radio weer zelf op. En niet altijd voor nieuwszenders of rustige muziek. Soms ook gewoon voor het lawaai!
Gelukkig maar, anders had ik geen leven met pubers in huis.
(maar nog steeds ben ik verder erg voor stilte!! Heb een cruise gedaan pas, jeeee, wat een lawaai, de hele dag door! En de meeste mensen zag ik er blij bij kijken hihi, blijkbaar vinden veel mensen doorlopend hard lawaai ok of zelfs plezierig.
Storen of bewuster worden?
Ik zit met dezelfde gewetensvragen. Ben ik een ouwe zeur of is het realistisch wat ik vervelend vind. Vanavond had ik typisch een gevalletje dat de ergernis niet alleen om het geluid ging maar ook om de locatie en wel direct naast onze tuin. Een stel jongens was met lachgas bezig. Voor het eerst dat dat zo openlijk naast de tuin gedaan werd. Ze doen in principe niets illegaals, dus ik moet het accepteren, maar omdat ze dus bij mijn tuin staan, zwelt mijn ergernis wel aan. Oh mijn hemel nog zo'n ballon die leegloopt, het lijkt wel of ze hem steeds luidruchtiger laten leeglopen...grrrr... zijn die ballonnen nu nog niet op? Mijn hemel, ze zijn daar al twee uur!! In eerste instantie kon ik het geluid niet plaatsen. Ik had de indruk dat in een gebouw schoonmakers bezig waren en dat het geluid daar uit voortkwam, maar het licht in het gebouw was op een gegeven moment uit en toch dat geluid. En opeens viel het kwartje wat het was... oh een ballon.... oh aha dus lachgas... ooh vandaar... en ging de ergernisknop aan. Nú nog, hoe laat denken ze dat het is, de buren slapen, waarom houden ze geen rekening met dat feit, grrrr... Ik zat hele preken in mijn hoofd af te steken, maar dat leek me sowieso niet zo'n handig idee. Dus met de hond naar buiten, onzichtbare boze blikken naar die jongens gestuurd, dat zagen ze toch niet, maar ik deed in ieder geval iets, haha. Gelukkig gingen ze niet lang daarna toch weg. In een auto, op een scooter, lekker veilig dus.
Ik weet niet of ik me als 20-jarige net zo aan zo'n situatie geërgerd zou hebben. Ik was mij net als de jongens bij ons buiten waarschijnlijk, niet echt bewust van wat het in een huis teweeg kan brengen als er rare lawaaierige dingen gebeuren op straat. Nu weet ik dat kinderen daar van kunnen schrikken, een hond zenuwachtig wordt, iemand ongerust wordt en zich onveilig voelt. Geen ouwe zeur dus, maar door de jaren heen bewuster geworden van het een en ander.
Ik betrap me er ook weleens op dat ik wel naar 'zeur' neig. Muziek naast ons huis bijvoorbeeld. Dan start ik bijna meteen met chagrijnig worden, omdat ik dat gedrag niet op prijs stel. Ik stoor me dan dus meer aan gedrag dan geluid. Maar een tijdje terug probeerde ik dat toch eens los te laten en gewoon naar de muziek te luisteren. En eigenlijk viel het toen best mee. Oké, ik zou het niet doen, ik ben opgevoed met 'denk om de buren!', maar de wereld vergaat nu ook weer niet. Die muziek moet niet eindeloos aanwezig blijven, want dan gaat mijn begripstoestand weer voorbij, maar goed... dan heb ik het toch even voor lief kunnen nemen.
Heel in het algemeen gezegd denk ik wel dat ik me langzaam aan minder goed kan afsluiten voor veel geluiden naast en door elkaar. Ik heb er altijd wel wat last van gehad denk ik, maar mijn oren kunnen niet altijd alles filteren, waardoor ik wat ik wil horen minder goed kan horen, omdat ik de rest te nadrukkelijk hoor. Staat de televisie aan en gaat mijn man tegelijkertijd naar muziek op zijn telefoon luisteren, dan word ik helemaal gek. Uit met dat ding! Ik ben dan zo afgeleid dat ik ook echt niets meer opneem van wat ik op tv zie en hoor. Omdat ik regelmatig zeg dat het me stoort, groeit de ergernis.
Ergernis over kinderlawaai , daar betrap ik me ook wel op en ik leg een deel van de oorzaak bij dat ik uit de kinderen ben en dat ik de acceptatiestand daardoor in een veel lager standje heb staan. Met eigen kinderen is het een soort overlevings'moeten' dat je het kunt accepteren, dus als je dan toch al in die stand staat, dan ook maar van andere kinderen rond het huis. Is dat overlevings'moeten' niet meer nodig, dan valt die beschermlaag dus weg en zit je met de gebakken peren .
De ergernis aan kinderlawaai vind ik voor het andere deel ook wel terecht. Ik ben dus opgevoed met 'denk om de buren'. Iets te nadrukkelijk vind ik toch wel. Maar wat ik nu op straat rond ons huis hoor is haast het tegenovergestelde. Denk nooit om de buren. En ik acht de ouders daar toch ook verantwoordelijk voor.
Wat ik ook opmerk, is dat je soms met gewoonteverschillen zit. Wij als rechtgeaarde Hollanders, hebben de pan met piepers (bij wijze van spreken ) om 6 uur op tafel staan. En dan potjandriedubbeltjes gaan er een paar kinderregisters op straat open, omdat moeder waarschijnlijk aan het koken is en vader met de kinderen de straat op is gestuurd, zodat moeder ongestoord haar werk kan doen. Wij dus aan de prak en op de achtergrond gillende kinderen... Pffff... ). Als ik heel eerlijk ben hoor ik een stel kinderen die ontzettend veel plezier met hun vader maken. Maar ja, de timing en het aantal decibellen hè.
Moemie
Zo'n straatfeest kan ik wel hebben als ik weet hoe laat het afgelopen is. Maar ik krijg moordneigingen van de microgeluidjes die mijn collega de hele dag produceert. Zoals ze haar eten eet, haar drinken drinkt, de pen op de tafel legt. Normale geluidjes, maar ik word er echt gek van.
skik
Verschild
Ik denk niet dat ik er minder tegen kan nu ik de 50 gepasseerd ben.
Maar of ik me erger aan geluiden verschilt heel erg per x en het soort geluid. Muziek bij de buren heb ik meestal geen last van maar bv hoge drukspuiten en schuurmachines vind ik erg irritant.
In de trein ga ik het liefst niet in de stilte coupe zitten vind het erg irritant als ik niet met mijn mede reizigers mag zeggen. En vooral mijn dochter wil zich hier heel strikt aan houden als we er per ongeluk wel zitten.
Een tijd terug zat ik overigens in een coupe met een teken met daarop een laptop en een koptelefoon. Er stapte 2 vrouwen met wat kinderen in die vrij druk waren. Toen er een vrouw opstond om te vertellen dat ze zachtjes moesten doen omdat dat teken betekende dat je zachtjes moest praten. Die twee vrouwen beledigd en gingen hier zeer luid tegen elkaar over praten waarop die vrouw nog bozer werd. Toen de conducteur kwam vroegen die vrouwen of het een stilte coupe was toen de conducteur zei dat dat niet zo was riepen ze zie je nou tegen die vrouw waarop die vrouw heel boos opsprong en de conducteur er echt tussen moest gaan staan.
Ik denk dan als je je zo erger ga dan ergens anders zitten maar goed ik had wat entertainment op mijn treinreis
Nou
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik zit professioneel al in een luide omgeving (middelbare school), en als ik eruit kom vind ik het vervelend en vooral vermoeiend om met zoveel herrie geconfronteerd te worden.
Daarnaaar vind ik het inderdaad vaak onbeschoft. Buurjongetje hier heeft net voor zijn verjaardag een "leuke" electrische auto gekregen, en rijdt luid toeterend door de tuin. Twee andere kinderen hebben toetertjes. En ik was zo blij om weer in de tuin te kunnen zitten omdat het weer nu mooier is.
Ik ga naar binnen omdat ik gek word van de herrie. Ik denk dat ik eigenlijk rijp ben voor een seniorenwoning of eerder een hut op de hei met GEEN BUREN....
Sini
Seniorenwoning?
Daar hebben al die oudjes hun tv op standje 20 staan omdat ze anders Omroep Max niet kunnen verstaan ;(
skik
Pooh bear
'Ik denk dan als je je zo erger ga dan ergens anders zitten'
Het lastige is dat mijn treinreizen vaak tellen als werktijd. Dus dan wil ik een vergadering voorbereiden, mail beantwoorden of een stuk schrijven. Dat gaat niet in een coupé waar gepraat wordt. Daar zijn de stiltecoupés voor.
Stiltecoupé
Is iets anders dan een laptop ruimte.
De stiltecoupé heeft een logo van een poppetje met een vinger voor de mond. Zoals je ook tegen kleuters zegt dat ze stil moeten zijn.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken mag je in de eerste klas gewoon praten. Kreeg ooit ook eens flink op mijn kop, omdat ik met een kind van anderhalf in de eerste klas zat. Kind gilde "voor zover ze dat al kon" : kijk koeien!
Nu even on topic
De normale buitengeluiden op normale tijden daar kan ik prima tegen. Het snoeien van een heg vroeg in de avond, een buurman die de dakgoot schuurt prima te doen. Zeker als ik zelf ook bezig ben.
Hier in de multiculturele buurt zijn er kleine kinderen soms nog heel laat op straat aan het spelen.
Tot een uur of 22.00 kan ik dat wel hebben, mijn pubers kijken nog een filmpje, lachen wat er gaat een muziekje aan dan verdwijnt dat gegil een beetje.
Als mijn pubers dan op bed zijn (morgen vroege dienst bij het baantje) gaat het gegil nog door en wordt ook dreinerig.
Pas kwam jongste vragen waarom die kinderen zo laat nog harder gingen gillen. Toen had man een rake opmerking dat die kinderen gilden omdat ze graag naar bed gebracht wilden worden en dat ze hoopten dat zo voor elkaar te krijgen.
Misschien is dat wel zo. Mijn eigen kinderen werden als peuters en kleuters ook altijd mega druk als ik ze te lang wakker hield.
Knurf
Dat snap ik maar ik bedoel als je er echt ruzie om gaat maken dan kan je toch beter verhuizen naar de stiltecoupé.
Dit was dus geen stiltecoupé en die kinderen deden ook niet heel gek of zo waren gewoon enthousiast na een dagje uit of zo.
Maar zelf erger ik me soms ook wel. Weet nog in de tijd dat ik nog geen kinderen had en voor mijn werk heel de week vroeg op moest. Ik wilde dan in het weekend uitslapen maar elk weekend logeerde de kleinkinderen bij mijn buren die met mooi weer vaak om 7 uur al in de tuin liepen met veel kabaal geruzie gehuil enz.
Fluitjes
Ik kan best wat hebben qua geluid, al vind ik dat luide telefoneren in de trein ook irritant.
Mijn ergenis ligt bij fluitjes. Kleine kinderen met fluitjes. Die dan maar doorgaan met het fluiten erop.
Vroeger mochten mijn kinderen ze gewoon niet en àls er eens eentje mee kwam van een traktatie, dan was ie gauw kwijt of ik ging er per ongeluk op staan.
Dat mag ik niet doen met fluitjes van andermans kinderen. Maar ik wil het wel😤😁
Tijden
Wat mij vaak het meest stoort zijn de tijden waarop lawaai wordt geproduceerd.
Vanochtend ging hier voor dag en dauw een heistelling aan. Kort na 6.30 gingen er 3 palen de grond in en toen werd het weer rustig. Net als gisteren en eergisteren.
Als de pubers naar school zijn dan ben ik op die tijd wakker en bezig dan stoort het mij niet. Nu ik er wakker van werd dus wel.
De centrifugerende wasmachine van de buren om 20 30 kan ik prima handelen, zeker na wat we gewend waren. De vorige buren zetten de wasmachine op een eco programma aan als ze naar bed gingen en die centrifugeerde dan om 03.00 uur. Op de badkamer die grenst aan onze slaapkamer. Werd ik dus altijd wakker van.
Pooh bear en Hangkous
'Dit was dus geen stiltecoupé '
Dat verandert de zaak.
'Is iets anders dan een laptop ruimte.'
De laptopruimte wil alleen zeggen dat er stopcontacten zitten.
Ouwe zeur
Ja ik word wel een ouwe zeur geloof ik. Ik heb de neiging om als ik iemand met kleine kinderen de coupé binnen zie komen ergens anders te gaan zitten. Vreselijk, die hoge stemmetjes. Terwijl ik daar - toen mijn kinderen zelf klein waren - veel minder last van had. En ze bovendien indertijd met succes qua volume onze agapornissen overstemden. En dat wil wat zeggen, zo weet de vogelkenner waarschijnlijk.
Laatst bekeken we weer eens een video van toen de kinderen klein waren. Mijn hemel! Wat een herrie!! Ik had na 10 minuten echt schreeuwende hoofdpijn. Terwijl mijn jongere ik gewoon glimlachend verder ging en het blijkbaar niet stoorde.
Dus ja, de leeftijd denk ik toch...
kwestie van hormonen
Ik heb ooit gehoord of gelezen dat het vrouwelijke "zorghormoon" afneemt als een vrouw ouder wordt. Daardoor kunnen kindergeluiden eerder als "onaangenaam" binnen komen. En ik herken me er wel in...
Met name in de trein, zoals al werd genoemd. Ik maak regelmatig lange treinreizen met een sprinter en neem daarbij een hulpmiddel mee, waardoor ik noodgedwongen in de "fietswagon" moet zitten waar ook ouders met kinderwagens komen. Met wat pech zijn er meerdere kinderen, ze zijn vaak moe en hangerig (ik reis vaan ook 's avonds) en gaan dreinen. Kunnen ze niets aan doen, maar het hindert me steeds meer.
Maar ook oudere kinderen die luid gillend heen en weer rennen en tot overmaat van ramp draaien ze dan rond de paal die in deze wagon staat, waarna ze duizelig worden en tegen de passagiers aanbotsen die er zitten. Zelden worden deze kinderen tot de orde geroepen, waardoor ik me dubbel erger.
Lieve help, ik word echt een oud wijf...! 
Ooit kon ik daar wel tegen, maar tegenwoordig heel slecht. Ik doe mijn oortelefoontje dan maar in...
In mijn buurt wonen heel rustige kinderen. Ze krijsen nooit. En toch merk ik, als mijn raam open staat, dat hun gespeel me irriteert. Ik spreek mezelf dan wel bestraffend toe, want het kan niet zo zijn dat een kind niet eens meer netjes buiten zou kunnen spelen omdat er toevallig een oud wijf is dat daar last van heeft 
Maar het schijnt dus iets biologisch te zijn.