Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Gevoel van veiligheid

We hadden het laatst met collega's over gevoel van veiligheid. De één is al doodsbang als er koplampen in huis schijnen, de ander achtervolgt eigenhandig met een hooivork eventuele inbrekers in haar achterafboerderij. Ik voel me eigenlijk wel veilig hier, in deze rustige laan en in een middelgroot dorp. Hier gebeurt nooit wat, riep ik fier. Offe...toch wel eigenlijk. De behangplaksel was nog niet droog na de verhuizing of er strandde al een politieachtervolging met inklemming op de oprit van de buren. In de drie jaar dat we hier wonen zijn er in een omtrek van 2 km drie dodelijke schietincidenten geweest, en vorige maand is er nog ingebroken bij de achterburen. Toch doet dat niet veel met mijn gevoel van (on)veiligheid. Misschien ben ik wel naïef, of wil ik dat gewoon niet mijn leven laten beïnvloeden. Ik merk wel dat ik voor mijn kinderen wel meer angst heb. Zeker nu ze in de leeftijd komen dat ze 's avonds ook meer gaan doen/buitenshuis zijn.
Hoe is het met jullie gevoel van veiligheid. Is dat toegenomen? Heb je er last van? Neem je voorzorgsmaatregelen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Veilig

Hiervoor woonden we vlak bij de stad. Daar gebeurden wel eens vreemde dingen. Mensen die aan de deur kwamen bedelen en vervolgens tegen het raam gingen bonken, mensen die achter je door je auto wilden induiken, naar je handtas, fiets uit de tuin gestolen, lijken in de rivier (oei, nu klinkt het wel heel erg, het viel wel mee hoor). In ieder geval wilde ik met mijn kinderen verhuizen en ben in de buurt gaan wonen waar ik ben opgegroeid. Ik voel me daar een stuk veiliger, hoewel hier ook wel een keer bijna is ingebroken. We hebben een deurklem en 's ochtends stond de deur op een kier: ze hadden via de brievenbus willen inbreken maar door de klem was dat niet gelukt. We hebben toen nog extra klemmen op de deur gezet, en die gaan meestal na het avondeten dicht omdat je toch veel hoort dat er mensen gewoon in hun huis overvallen worden. Overigens zit de deur wel met klemmen op slot, de sleutel gebruik ik nooit als ik in huis ben. Mijn grootste angst is brand en dan wil ik blindelings alleen die klemmen hoeven los te trekken in plaats van een sleutel te zoeken. O ja en mijn huis bij de stad had aan de buitenkant een klink in plaats van een knop. Dat vond ik zo stom.
Maar goed, in mijn huidige buurt voel ik mij vrij veilig, ik ken er de weg en laat mijn kinderen met een gerust hart buiten spelen.

Kaaskopje

Kaaskopje

07-04-2011 om 12:20

Clo

Ons huis had ook een klink in plaats van een knop en dat bleken mijn dochters eng te vinden. Die klink is sinds een tijdje dus vervangen door een knop. Mijn dochter is vorig jaar op straat mishandeld en is daardoor toch angstiger geworden. (voor wie dit nog weet: ze gaat gelukkig wel weer gewoon haar gang, maar er zijn nog restjes te merken dus) Ze duwt nog steeds de klink aan de binnenkant naar boven zodat de veiligheidspalletjes in de deurpost gaan. Daar voelt ze zich nog veiliger door. Ik denk dat als we de klink niet door een knop hadden vervangen dat na die mishandeling een serieus probleem voor haar was geworden.

Kaaskopje

Kaaskopje

07-04-2011 om 12:26

Thuis veilig

Ik voel me in ons huis heel veilig. Zodra de deur dicht is, dénk ik dat me niks kan gebeuren. Die gedachte hou ik dus maar vastIn het verleden is er vlak naast ons ingebroken, maar dat was niet op persoonlijk bezit gericht, maar op 'zakelijk'. Die inbrekers braken niet bij mensen in dus. Ik heb die inbraken dus nooit op ons zelf betrokken en voelde mij er niet onveiliger door. Verder ben ik best een angsthaas. Ik weet niet hoe ik zou zijn als ik geen oogproblemen had gehad. Ik heb een zicht van ongeveer 50 procent én in het donker zie ik nog slechter. Daardoor zie ik beren die er niet zijn en dat maakt me onzeker en geeft me een groter gevoel van onveiligheid dénk ik vergeleken met mensen die gewoon scherp zien (in het donker).

Kaaskopje

Wat een akelig verhaal! Ik vind het echt raar, een klink aan de buitenkant, het lijkt alsof iedereen zo maar mag en kan binnenkomen en zeker als je angstig bent, zoals je dochter heel begrijpelijk, is dat geen prettig gevoel. Die nieuwe deurknop heeft vast geholpen een deel van haar angst te bezweren. Ons huis lag aan de straat, geen voortuin, portiek, niks. Heel raar. We hebben ons eerst eens op het hoofd gekrabd (huurhuis, daar mag je niet zomaar alles aan veranderen), ik vond het ook niet prettig omdat ik zoals gezegd liever niet de deur op slot heb middels een sleutel ivm brand. Vervolgens hebben we er niet lang genoeg gewoond om de klink toch te vervangen, wel veiligheidsklinken aan de binnenkant geplaatst, en nu hebben we een voortuin, portiek en deurknop

norma

norma

07-04-2011 om 12:40

Niet veilig

Bij ons is een hele inbraakgolf,ik voel me dus absoluut niet veilig,het is meer afwachten wanneer wij aan de beurt zijn.En hopen dat we dan niet thuis zijn....verder woon ik in een dorp,maar heb echt niet het idee dat we hier veiliger wonen voor de kinderen,ook drugsproblemen,aanrandingen ,vernielingen.

Isabel

Isabel

07-04-2011 om 12:45

Inbrekers

Ik voel me ook veilig, in huis en wijk.
's Nachts in huis met name als mijn man ook thuis is. Als hij er niet is, laat ik ergens licht aan. Onzin natuurlijk, maar ja.
Een paar jaar geleden hoorde mijn man 's nachts iets en dacht eerst aan vechtende katten. Hij ging beneden kijken en kwam snel weer naar boven - er waren inbrekers bezig bij het keukenraam. Ik mee, telefoon gepakt, wij naar de keuken. Daar hebben we lamellen voor de ramen, maar we zagen licht van een zaklamp op het raam schijnen en ze probeerden het raam open te breken. Voor ik de politie kon bellen dacht mijn man: ik kan ze maar beter stoppen voor ze binnen zijn. Hij ging vlak achter de lamellen staan, rukte ze open en schreeuwde heel hard BOE of iets dergelijks. De voorste inbreker deed een stap achteruit, viel tegen de achterste aan en samen vielen ze in de vijver die vlak achter het keukenraam ligt! Ze dropen af letterlijk. De politie kon later hun sporen volgen tot ze ophielden waar ze blijkbaar in een auto gestapt zijn. Wij blij, maar wat een stress zoiets.
Overigens gebeurde dit binnen een week nadat we een nieuwe (1 jaar oude) auto hadden gekocht. Toeval, of uit op de sleutels?

fladder

fladder

07-04-2011 om 13:04

Minder veilig...

Ik laat mijn leven er niet door beheersen en weiger als angsthaas door het leven te gaan, maar toch... "Onveilig" is een groot woord, er zijn plekken waar het nog erger is en overal gebeurt wel eens wat, maar ik moet bekennen dat ik er niet blij mee ben. Bijvoorbeeld:

Als ik 's zomers op een terrasje in het centrum zie, en duur opgepimpte auto's met intimiderend kijkende jongelingen, een forse geluidsinstallatie en wolken weed zie langskomen (niet één, maar meerdere... Waar is de tijd dat je je "chickie" met een Kreidler of Zündapp probeerde te versieren ). Het intimiderend kijken is op zich geen probleem, ik hoef het niet te zien. Wel in combinatie met de dichte weeddampen en de auto die een gemiddelde jongeling nooit van een gemiddeld jongelingenloontje kan betalen. En dat geeft me een onaangenaam gevoel.
Als ik weer in de krant lees dat er iemand op klaarlichte dag bij "mijn" bushalte is overvallen... Of op het fietspad langs het spoor (ook dichtbij mijn huis) en dat daar soms wel eens schoten bij gelost worden... En dat het de krant niet eens meer haalt als pubers worden overvallen, omdat het zo vaak voorkomt...
Als de bus-chauffeurs regelmatig staken of met extra personeel rijden vanwege overvallen en agressie...
Als mijn buurtsuper voor de zoveelste keer overvallen is (ooit 3x in 6 weken)...
Als de andere supermarkten waar ik regelmatig kom ook al vaker dan 1x overvallen zijn...
Als ik in een andere plaats een onheilspellend pavlov-effect-gevoel krijg als er een helicopter overvliegt ("oh jee, alweer een overval!") omdat het in mijn woonplaats 9 van de 10 keer een teken van "er is weer wat gebeurd" is...
Als tijdens een evenement de fiets van één van de kinderen min of meer onder zijn kont vandaan wordt gejat terwijl de politie er 10 meter vanaf staat... Mind you, de daders waren dezelfden als degenen die het evenement probeerden te verstoren, leeftijd vanaf een jaar of 12...
En zo kan ik nog wel een tijdje doorsomberen...

Kaaskopje

Kaaskopje

07-04-2011 om 13:15

Clo

Je mag aan je woningverhuurder vragen om de deurknop te veranderen. De kosten zijn voor eigen rekening, behalve de arbeidskosten.
Wij vonden die deurknop eigenlijk wel prettig, man en ik dus. Iedereen kon gewoon doorlopen. Maar ja... écht iedereen dus. Man en ik zaten daar niet mee, we voelden ons er echt niet onveiliger door, maar de kinderen dus wel.

Kaaskopje

Kaaskopje

07-04-2011 om 13:24

Fladder

Er staat met enige regelmaat een auto achter ons huis op de parkeerplaats. Die parkeerplaats is op ons huis en van onze buren na, redelijk afgelegen. Er kan dus lekker gehandeld worden. We gaan er vanuit dat dat zeker het geval is. Ik ben het niet eens met dat handelen, maar ik voel me er niet minder veilig door. Weedrokers zijn niet gevaarlijker dan niet-weedrokers. Dat ze in drugs (soft of hard) handelen betekent niet dat ik in gevaar ben.
Dat pubers die overvallen worden de krant niet meer halen, daar ben ik het niet mee eens. Ik zou bijna zeggen dat ze helaas wel regelmatig de krant halen.
Dat het met de mentaliteit van sommige 'mede-burgers' slecht gesteld is en dat hun daden verwerpelijk of verboden zijn dáár ben ik het mee eens. Maar daarmee trek je het onderwerp naar een breder punt dan het gevoel van eigen veiligheid.

Kaaskopje

We zijn er niet toe gekomen daadwerkelijk de klink te vervangen, maar anders had ik het toch wel gedaan. Ik snap gewoon werkelijk niet hoe iemand er op komt, een klink op de voordeur. Er wonen nu trouwens vrienden van ons in dat huis. Heb er niet meer op gelet of ze de klink nog hebben eigenlijk....

fladder

fladder

07-04-2011 om 18:55

Kaaskopje

Dat handelen... Denk je werkelijk dat de spullen betaald worden van wat er tijdens het bijbaantje bij de buurtsuper wordt verdiend? Als die opgepimpte auto van de opbrengst van drugshandel is gekocht (wat ik niet weet), dan geloof ik nooit dat de klantjes van die drugshandelaars hun centjes allemaal hebben verdiend als krantenbezorger, maar wel van de verkochte mobieltjes die ze hun leeftijdgenoten uit de zak dwingen, liefst met een mes of erger erbij.
En als het geen drugshandelaars zijn (nogmaals, dat weet ik niet), dan geloof ik ook echt niet dat ze die auto met eerlijk geld hebben verdiend. Maar wel op een manier die misdaad, ja, ook het soort dat hier in mijn wijk en in mijn stad plaats vindt, in de hand werkt.
Verder zei je dat overvallen pubers bij jullie de krant (helaas, ja) nog wel halen. Geloof me: hier niet meer, hoogstens een berichtje op de 112-site.
"Dat het met de mentaliteit van sommige \'mede-burgers\' slecht gesteld is en dat hun daden verwerpelijk of verboden zijn dáár ben ik het mee eens. Maar daarmee trek je het onderwerp naar een breder punt dan het gevoel van eigen veiligheid."
Nee, dan begrijp je me niet goed. Die mentaliteit en de manier/mate waarop dat hier voor komt, die geven mij een onveilig gevoel. Daar heb ik geen breder punt voor nodig.
Het gaat hier over het GEVOEL van veiligheid. En dat is bij mij niet zo groot, omdat ik hoor, zie, lees (heb o.a. contacten met de regionale media) en wéét wat er gebeurt. Ik loop niet de hele dag met samengeknepen bilspieren rond, want dat helpt niemand, maar het is helaas wel een feit dat er behoorlijk vaak dingen gebeuren die echt niet getuigen van "veiligheid".
Met een burgemeester die alles afdoet als "een incident" en een politieke partij in de gemeenteraad die meent dat het beter wordt als je hoofddoekjes in de ban doet, schiet het ook al niet op.
Sorry, leuker kunnen we het niet maken...

fladder

fladder

07-04-2011 om 18:57

Aanvulling

"Verder zei je dat overvallen pubers bij jullie de krant (helaas, ja) nog wel halen. Geloof me: hier niet meer, hoogstens een berichtje op de 112-site."

Als er flink geweld is gebruikt wordt het nog wel eens vermeld. Maar de "gewone overvallen" niet meer.

Fiorucci

Fiorucci

07-04-2011 om 19:03

Hier wel

Hier worden dergelijke overvallen op bijv. pubers wel gemeld. Hier is de laatste tijd veel ingebroken, en bij een flat verderop zijn in korte tijd drie heftige geweldsdelicten gepleegd. Weliswaar in de relatiesfeer,maar toch. Ik zal niet snel s'avonds laat alleen over straat gaan, in zoverre hou ik er rekening mee.

Tirza G.

Tirza G.

07-04-2011 om 20:51

Heel persoonlijk

Ik voel me eigenlijk altijd wel veilig en op m'n gemak en doe daar niks voor. Ik heb de nodige vervelende incidenten meegemaakt, vooral (dat vind ik dan weer wonderlijk) OV-gerelateerd. Bezopen jongelui in de trein die rotzooi trappen, dat soort werk. Wij hebben een buitendeur met een klink, die doe je dus zo van buitenaf open. En hij is alleen 's nachts op slot.
Ik ben wél alert en heb ook goeie antennes. Ik voel de rottigheid aan, za'k maar zeggen, ik voel spanning en broeierigheid in metro's, in winkelpassages, in tunneltjes. Maar ik ben niet bang.

Tirza

Kaaskopje

Kaaskopje

08-04-2011 om 00:23

Fladder?

Jij: Dat handelen... Denk je werkelijk dat de spullen betaald worden van wat er tijdens het bijbaantje bij de buurtsuper wordt verdiend? Als die opgepimpte auto van de opbrengst van drugshandel is gekocht (wat ik niet weet), dan geloof ik nooit dat de klantjes van die drugshandelaars hun centjes allemaal hebben verdiend als krantenbezorger, maar wel van de verkochte mobieltjes die ze hun leeftijdgenoten uit de zak dwingen, liefst met een mes of erger erbij===
Ik heb nérgens gezegd dat ik denk dat die auto er met vakkenvullen is gekomen. En ik heb ook nergens gezegd dat ik hun 'activiteiten' normaal vind. Dat vind ik het zeker niet. Maar we hebben het in dit draadje over ons persoonlijke veiligheidsgevoel en ik voel geen gevaar doordat er een auto met vermoedelijk drugshandel achter ons huis staat geparkeerd. Ik zal er niet gezellig heenlopen om te vragen wat ze aan het doen zijn, maar zolang onze wegen elkaar niet kruisen ben ik niet bang voor ze.
Er zijn bepaalde plaatsen in de stad waar ik liever niet alleen loop, de parken ga ik 's avonds niet meer in. Ik voel me sowieso in het donker prettiger met een ander dan in mijn eentje. Maar dat heeft meer te maken met een kinderlijke angst voor enge mannen die uit de bosjes springen, dan dat ik algemeen gevaar voel. Bovendien denk ik dat dat soort onveiligheidsgevoel van alle tijden is. Tweehonderd jaar geleden was het ook verstandig om niet in je eentje een donker park in te gaan. Ik kan me héél goed voorstellen dat ik mij veiliger voel dan jij omdat ik in een stad woon waar het verhoudingsgewijs rustiger is dan bij jou. Maar er komt ook bij dat ik me niet gek laat maken over alles wat mogelijk kan gebeuren. De buschauffeur die bedreigd wordt is akelig voor de buschauffeur, maar niet voor mij. Ik betrek het algemene gevoel van onveiligheid dus niet onnodig op mijzelf. Daar heeft niemand iets aan.

fladder

fladder

08-04-2011 om 07:14

Kaaskopje

"Ik betrek het algemene gevoel van onveiligheid dus niet onnodig op mijzelf. Daar heeft niemand iets aan."

Huh?!? Waar staat dat ik dat algemene gevoel op mezelf betrek? Het gaat toch over GEVOEL!!! van veiligheid?!? En een gevoel is altijd iets van jezelf.
Als ik een gevoel van onveiligheid ervaar n.a.v. een fietspad waar overvallen vaak voorkomen of in een gebied waar jongeren nogal intimiderend rondrijden in opgepimpte auto's, is dat IMHO precies waar het topic over gaat.

"Maar we hebben het in dit draadje over ons persoonlijke veiligheidsgevoel en ik voel geen gevaar doordat er een auto met vermoedelijk drugshandel achter ons huis staat geparkeerd. Ik zal er niet gezellig heenlopen om te vragen wat ze aan het doen zijn, maar zolang onze wegen elkaar niet kruisen ben ik niet bang voor ze."

Wat ik daarmee doe, of ik bijvoorbeeld thuisblijf of toch naar dat terrasje ga, of ik de bus mijd of niet, dat schrijf ik niet eens. Ik snap dan ook helemaal niet waarom je zo reageert op mijn verhaal. Ook schrijf ik nergens dat ik me als een kluizenaar terugtrek vanwege dat gevoel. Bang ben ik niet, maar het geeft me geen veilig gevoel.

"Ik kan me héél goed voorstellen dat ik mij veiliger voel dan jij omdat ik in een stad woon waar het verhoudingsgewijs rustiger is dan bij jou. Maar er komt ook bij dat ik me niet gek laat maken over alles wat mogelijk kan gebeuren."

Waar héb je het in godsnaam over? Wáár staat dat ik me gek laat maken? Nogmaals: ik som alleen een aantal feiten op die (regelmatig) in mijn stad gebeuren. Ik laat me niet gek maken. Ik ga gewoon naar de supermarkten ondanks de overvallen, naar dat terrasje als het weer zomer is, ik stap gewoon de bus in (als mijn auto en fiets stuk zijn), ik fiets over dat fietspad (al doe ik dat liever niet 's nachts, maar daarin ben ik niet bepaald afwijkend als ik jouw verhaal lees).

"Bovendien denk ik dat dat soort onveiligheidsgevoel van alle tijden is. Tweehonderd jaar geleden was het ook verstandig om niet in je eentje een donker park in te gaan."

Heb ik ergens iets anders geschreven?

Ik snap nog steeds niet waarom je mijn posting eruit pikt om tegenin te gaan. Nergens roep ik dat ik "nooit meer" naar een terrasje ga vanwege opgepimpte auto's. Nergens staat dat ik nooit meer naar de door overvallen geteisterde buurtsuper ga. Of dat beruchte fietspad op ga, of naar die bushalte (de laatste overval was op een klaarlichte, doordeweekse dag).
Ik beschrijf een aantal dingen die me niet zinnen en me een onveilig gevoel geven. Maar ik mijd het niet. Het enige dat ik mijd zijn bepaalde plekjes in het donker en het OV op late tijdstippen. Ook jij geeft toe dat je je in het donker minder prettig voelt. Dus zo gek ben ik blijkbaar niet.

"Ik kan me héél goed voorstellen dat ik mij veiliger voel dan jij omdat ik in een stad woon waar het verhoudingsgewijs rustiger is dan bij jou. Maar er komt ook bij dat ik me niet gek laat maken over alles wat mogelijk kan gebeuren."

Ik ook niet. Als jij dat wel van mij denkt ligt dat toch echt aan jou en jouw idee over mij.

fladder

fladder

08-04-2011 om 07:30

By the way

Als ik schrijf over het pavloveffect dat een helicopter mij heeft (en niet alleen op mij, weet ik) zegt dat vooral iets over het feit dat die helicopter hier vaak een teken is dat er weer een overval is gepleegd. Ligt echt niet aan mij en het "op mezelf betrekken". Noem het het effect dat veel mensen hebben als ze de sirene van de ambulance, politie of brandweer horen.

Anna

Anna

08-04-2011 om 11:55

Voor mezelf.....

In m'n eigen huis voel ik me veilig, ook als ik alleen thuis ben (maal ik dus niet om).

Wel is het zo dat bij het naar bed gaan alle deuren op de grendel gaan. Dit vanwege het feit dat onze wijk zo nu en dan weer eens wordt geteisterd door inbraakgolven.
Ik maak het ze liever zo moeilijk mogelijk. Lig ook nooit verstijfd in bed omdat ik buiten geluiden hoor ofzo....

Waar ik meer moeite mee heb zijn de dingen die in onze stad gebeuren. Niet zozeer om hetgeen ik zelf ervaar (soms ook weer wel), maar wat je hoort/leest enz...

Zo zijn op het fietspad waar ik zelf duizenden keren overheen fiets al meerdere mensen 's avonds overvallen. En ook op "normale" tijdstippen als bijv. 20.00 uur 's avonds. Worden mensen bedreigd met een mes ofzo en dan beroofd van mobiel en geld.

En dan nog natuurlijk de stroom geweldsdelicten in onze stad die in elke stad spelen...
Geweld in het uitgaansleven (steekpartijen e.d.), agressie tegen buschauffeurs/taxichauffeurs, aanrandingen/verkrachtingen, straatroven enz.... Het is geen irreele angst, dit zijn zaken die regelmatig voorkomen in m'n eigen stadje. Ik merk aan mezelf wel at ik er dingen door "laat".... S'Avonds de deur uitgaan vind ik niet prettig, dan ga ik per auto en als ik moet fietsen dan met een ander samen. Niet door de plantsoenen heen enz enz... Zie ik niet als een offer hoor, ik ben nu moeder van 3 kinderen en ga 's avonds een enkele keer naar een vriendin of een vergadering. Sporten heb ik al naar overdag verschoven..

Ben me er wel van bewust en ga niet meer onbevangen 's avonds een lekker stukje fietsen/lopen.

Dus in dat opzicht voel ik me toch niet meer helemaal veilig.

Van jaren geleden weet ik nog wel dat ik in een flat woonde en elke ochtend met dezelfde man bij de bushalte stond. Iedere ochtend weer "goeiemorgen" en we stapten in dezelfde bus naar het centraal station.
Op een dag zie ik hem niet meer en lees ik dus in de krant dat er een echtpaar in de flat was vermoord met jawel de foto van mijn bushalte-vriend. Ben toen wel heel erg geschrokken en heb me destijds in m'n wijk niet echt lekker meer gevoeld.

In huis gelukkig nog veilig voelen, daarbuiten ben ik alerter geworden!

gr. Anna

fladder

fladder

08-04-2011 om 13:40

Anna

Wat jij beschrijft herken ik in mijn eigen stad.

Kaaskopje

Kaaskopje

08-04-2011 om 21:04

Fladder

We zijn lekker bezig We trekken aan beide kanten zo te zien de verkeerde conclusies uit elkaars tekst.
Wat ik schreef was heel persoonlijk over mij, geen oordeel over jou dus. Gewoon hoe ik het beleef, meer niet. Ik heb het hier "Er zijn bepaalde plaatsen...een donker park in te gaan." niet over wat jij geschreven heb. En daarna zeg ik ook dat ik begrip heb voor het verschil tussen jouw en mijn stad. Ik schrijf ook niet dat jij je gek laat maken. Ik zeg dat ík me niet gek laat maken.
Ik reageer nogal eens vanuit hoe ik iets beleef zonder de intentie te hebben een ander te veroordelen of zo. Sorry als het verkeerd overkwam.

fladder

fladder

08-04-2011 om 22:53

Kaaskopje

Geen zorgen, we zijn nog steeds vriendjes!

Dat is de handicap met geschreven tekst, het kan wel eens verkeerd worden opgevat Ook excuses van mij omdat ik het verkeerd heb begrepen!

Kaaskopje

Kaaskopje

09-04-2011 om 01:04

Fladder

Vriendjes

Anna

Anna

09-04-2011 om 09:50

Fladder....

Ja, jammer is dat toch als je je eigen stad toch min of meer ziet "verloederen"....

Of is mijn beeld gekleurd en was het vroeger echt niet veel beter ??

Op mijn 18e fietste ik fluitend door het plantsoen 's morgens vanaf de kroeg terug naar huis (oeeeeeeeeeiiiiiiiiiiii). En toen ik vorig jaar na zeeeeeeeer lange afwezigheid in het uitgaansleven eens een keertje ging stappen met manlief ging ik trillend de kroeg uit. Enge groepjes her en der, de een kijkt nog dreigender dan de ander, niks geen gezellige sfeer, eerder een grimmige en agressieve sfeer.

Ook manlief (normaliter nuchter tot en met) nam me stevig in de arm en we zijn als speren naar onze auto "gevlucht"...

In 20 jaar tijd is er naar mijn idee toch veel veranderd en is het er niet echt leuker op geworden.

Helaas, houd van m'n stadje maar veilig voelt het beslist niet altijd.

gr. Anna

fladder

fladder

09-04-2011 om 11:00

Grimmig

Dat vind ik een mooie omschrijving voor het zaterdagavondleven. Het is niet zo dat ik trillend gevlucht ben, maar het is op een gemiddelde uitgaansavond grimmig, met agressiviteit uitstralende groepjes. Al dan niet in opgepimpte auto's.
Ik ben nog nooit persoonlijk aangevallen, maar het is niet bepaald een aantrekkelijke omgeving waar ik relaxed ga stappen.
Ik ben geen fanatiek stapper, maar af en toe spreek ik met een groepje af in het centrum om wat te drinken, en dan valt het me altijd weer opnieuw op.
Jammer... Maar ik zit relaxter op bijvoorbeeld het Amsterdamse Rembrandtsplein (waar ook echt van alles en nog wat langskomt, maar ik heb het idee dat daar ook beter gecontroleerd wordt) dan op het uitgaansplein van mijn stad. Het lijkt verdorie wel of al het schuim dan en daar komt bovendrijven

Tirza G.

Tirza G.

09-04-2011 om 16:27

Sirenes

Da's denk ik ook een heel persoonlijk gevoel. Mij geven sirenes altijd een gevoel van veiligheid, er is hulp onderweg! Hou vol! Ja, goed, er is dan wel wat gebeurd - dat snap ik ook wel. Maar we komen er aan om je te helpen! Helikopters in de lucht ken ik alleen maar van druktepeilingen in de zomer

Tirza

Kaaskopje

Kaaskopje

10-04-2011 om 00:54

Single lady

Hoe raar het ook klinkt als het net gebeurd is, maar het slijt. Er komt een dag dat ook hier het leven weer gewoon doorgaat. Maar ´lekker winkelen´ lijkt me daar voorlopig niet aan de orde.
Ik heb in mijn leven een paar keer iets meegemaakt waardoor de schrik erin zat en ik heb gemerkt dat het mijn gedachten na een poosje niet meer beheerste en dat ik het onveilige gevoel langzaam maar zeker kwijtraakte. Zo was mijn ervaring tenminste.

fladder

fladder

10-04-2011 om 13:11

Single lady

Op zo'n moment wordt "het gedoe" in mijn stad opeens erg klein... Ik merk dat het me erg bezig houdt, omdat ik mensen in Alphen ken en het zo dus best wel dichtbij komt. Ik probeer me wel voor te houden dat de kans dat dit je overkomt klein is, maar ja, nog niet zo lang geleden stond er in mijn buurtsuper ook een psycho met een pistool tegen het hoofd van een kassajongen (een kwartier nadat ik daar even in en uit was gerend wegens een vergeten boodschapje)...

mar

mar

11-04-2011 om 09:28

Alphen

Ik had dagen geleden de vraag van Silone gelezen en kon er nog niet zoveel mee. Ik voel mij over het algemeen niet onveilig, maar ga bijvoorbeeld niet midden in de nacht op het station van Rotterdam rondhangen omdat ik dat niet prettig vind.
Sinds zaterdag realiseer ik mij dat er wel een gevoel is van denken dat je (min of meer) veilig bent en dat uiteindelijk niet blijkt te zijn. En dan met name bij de simpele dingen als boodschappen doen ed.
Het betreffende winkelcentrum is "ons" winkelcentrum. Man en kind waren net terug van boodschappen doen. Tien minuten later en ze hadden er midden in gezeten. Dat is zo onwerkelijk en ongrijpbaar. En ik weet, het is een onberekenbare actie geweest, maar toch. De laatste tijd zijn er een aantal mensen in mijn omgeving op een "niet geplande" manier aan hun eind gekomen. (niet allemaal in Alphen hoor). Dat maakt het gevoel van onveilig zijn. Je hoeft de "verkeerde plek" niet op te zoeken, maar het kan vanzelf komen.

Ik liep vanmorgen....

...in een heel ander (overdekt) winkelcentrum. Heb me daar nog nooit onveilig gevloed. maar vanochtend zat ik me (tot mijn eigen verbazing, ik ben normnaal niet zo projecteerderig) me af te vragen hoe dat nou zou zijn, als je 'gewoon' door de Jumbo loopt en opeens geknal hoort, en mensen ziet omvallen. Ik was vroeg, en zag sommige winkels net hun rolluiken openen. En toen zag ik in gedachten al die winkeleigenaars in Alphen in paniek hun rolluiken sluiten, en nog een verdwaalde kleuter eronderdoor naar binnen trekken. Bah, op een of andere manier overviel het me daar nog meer dan toen ik het nieuws zag dit weekend.

Ik was trouwens niet de enige, want ik hoorde om me heen diverse gesprekken van mensen met soortgelijke gedachten..

Ingrid

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.