goede doelen - ik wil de collectebus terug!
Ik moet er ineens aan denken nav de opmerkingen in het (licht ontsporende) draadje over biologisch voedsel in Huis Tuin en Keuken: dat je dus tegenwoordig eigenlijk geen goed doel meer kan steunen door gewoon wat in de collectebus te stoppen.
Gisteren ook weer een mevrouw aan de deur, van het KWF geloof ik (mijn partner poeierde haar af). Die natuurlijk weer wilde dat wij ergens voor zouden tekenen, waardoor wij voor langere tijd aan zo'n doel vastzitten.
Ik vind het zò irritant. Ooit heb ik een keer de fout begaan om aan een of ander fonds te gireren, en nog zeker 3 jaar werd ik met brieven achtervolgd (internet stelde nog niks voor). Kan ik niet gewoon ergens geld geven op het moment dat het mij uitkomt en niks geven als het mij niet uitkomt zonder gezeur aan mijn hoofd?
Nee, kennelijk, men wil donateurs. Nu ben ik al lid van AI (die me vervolgens ook nog om de haverklap met brieven bestoken), ik vind het wel genoeg zo. Mag de gewone collectebus weer terug, in plaats van die fris geboende en op provisiebasis werkende studentjes met clipboard?
Of ben ik een zeur die niet met haar tijd meegaat en vinden jullie de huidige situatie (clipboard, telefoontjes) een enorme verbetering tov die collecteweken waarbij je dan wat aan zo'n aardige middelbare mevrouw gaf?
En voor wie er nu zegt: als je 's avonds de huizen langsgaat met een collectebus loop je kans overvallen te worden (dat zou een argument tegen die bus kunnen zijn): je kan ook overdag met een bus staan rammelen voor de supermarkt. Heb ik ook wel eens gedaan, en ik kreeg een heleboel van die karreguldens.
Nou ja, ik wil dus de collectebus terug. Wie nog meer?
Groeten,
Temet
Bij mij word je ook aangenomen met de bedoeling om je er met max twee contracten weer een half jaar uit te zetten. Ik begrijp nog steeds niet wat er mis is met outboundwerk en waarom dat niet mag worden ingezet als vervanging van een uitkering volgens jou? Heb je echt wel eens gezien wat schoonmakers meemaken als ze toiletten moeten doen en denk je dan echt dat je nog wat te klagen heb met outbound werk lekker warm al zittend op een kantoor?
Jamie
Nou Jamie, ik maak echt veel liever gore toiletten schoon (nee, geen fijne klus) dan dat ik mensen allerlei rommel aan moet smeren. Outbound call center werk lijkt me geestdodend en psychologisch zwaar. Het is niet leuk om avond aan avond elke minuut weer afgewezen te worden of uitgescholden te worden. En daar komt het toch vaak op neer. Je belt 100 mensen en wie weet heb je bij 101 beet. Is psychologisch een stuk zwaarder dan schoonmaak werk doen.
Waar zeg ik dat het niet psychologisch zwaarder zou zijn? Natuurlijk is het dat wel maar dat betekent nog niet dat je dat werk dan maar niet hoeft te doen en gewoon een uitkering mag gaan trekken toch?
En nee, ik ga de stront, de tampons, de kots en de pis van een ander niet opruimen, voor geen goud. Ik heb enorm respect voor die mensen en dat zeg ik ze ook.
Niet rechtstreeks
Je schrijft het inderdaad nergens rechstreeks maar je laatste zin
'Heb je echt wel eens gezien wat schoonmakers meemaken als ze toiletten moeten doen en denk je dan echt dat je nog wat te klagen heb met outbound werk lekker warm al zittend op een kantoor?'
impliceert dat schoonmaken rottiger en vervelender werk is dan outbound bellen. Dat is misschien voor jou persoonlijk zo maar kan je niet zo in het algemeen zeggen.
Ik zou veel meer klagen als ik outbound moest bellen dan als ik moest schoonmaken (heb ik een poos als bijbaan gedaan, kantoren schoonmaken)
Schoonmaken is lichamelijk zwaarder werk en ja, het kan soms heel goor zijn. Maar persoonlijk vind ik dat een outbound beller minstens zo veel te klagen mag hebben als een schoonmaker.
Nur
Nou, wat let Kaaskopje dan als het zo'n goed werk is: er is werk zat als schoonmaker maar ik vermoed dat dat lichamelijk veel te zwaar is op rottige tijden. Verder: schoonmaken op een kantoor is niet te vergelijken met openbare toiletten, dat is wat ik bedoelde. Ik denk dat men op een kantoor het toilet echt wel probeert netjes te houden omdat men ziet wie er naar toe gaat en omdat je er vaak zelf nog eens moet zijn op een dag.
Jamie
Jamie, je wijst de werkwijze van callcenters af, zodra ze meer dan 1 x nee negeren, zijn ze jouw respect kwijt, maar je vind het wel prima werk voor iedereen die van een uitkering naar een betaalde baan 'gestimuleerd' wordt? Ik vind dat wel een hele bijzondere wending.
Als jij callcenterwerk acceptabel werk vindt voor iedereen die vanuit een uitkering naar betaald werk moet, dan accepteer je ook dat je tot het bandje van het bel-me-niet register beleefd moet blijven tegen iedereen die jou 'lastig valt' met een leuke aanbieding. Als ze namelijk niet meer dan 1 x doorvragen of je echt echt hun mooie aanbod niet wilt, worden ze daarop afgerekend. Aan de deur zullen ze daar niet echt controle op kunnen uitoefenen, maar als je elke keer onder de maat presteert is het gevolg hetzelfde.
Je hebt mij overigens nergens zien zeggen, dat ik vind dat callcenterwerk niet als echt werk gezien mag worden door de overheid en het uwv. Integendeel. Het is bijzonder echt werk. Maar als het werk je niet als een goede jas past, is het stressvol werk. Je hebt dan constant het gevoel dat je onder een grote loep ligt. Waarom haal je de targets niet, waarom voer je de gesprekken niet zoals dat van ons moet, het ligt aan de toon in je stem, het ligt aan dit, het ligt aan dat. XX, lijkt het je geen beter idee om naar ander werk uit te kijken?
Waar de overheid en het uwv geen rekening mee wil houden, is dat de bedrijfscultuur van veel callcentersbedrijven of 'inhouse'-callcenters echt om te gillen is als je het niet leuk vindt om te scoren en commerciële capaciteiten te moeten ontwikkelen waar je die niet van nature bezit. Dat vind ik kwalijk. Ik heb een tijdje terug bij een bedrijf gesolliciteerd, dat grond verkoopt aan particulieren. Niet om te beleggen, maar om twee maanden later met dikke winst weer door te verkopen aan bouwbedrijven. De boer krijgt relatief weinig geld voor zijn land en mede door de tussenkomst van dit bedrijf wordt het als bouwgrond een stúk duurder. Hoe klop je de huizenprijzen op? Zo dus. Maar goed, bij binnenkomst was het rustig, maar toen we de lift op de tweede verdieping verlieten leek het wel of je in een disco was beland. Harde muziek, rondspringende werknemers, wat een feest. "Dit is nog de rustige afdeling, kom maar mee naar de eerste verdieping!" Daar was de muziek echt oorverdovend en hingen de werknemers nog net niet ondersteboven aan hun werktafel. Allemaal om energiek te klinken. De werktijden zijn daar van 12 tot half 10. In die werktijden zit een verplichte gezamenlijke lunch, gratis aangeboden, uiteraard met peptalk om de middag te kunnen knallen, na de middag volgde het wederom gratis gezamenlijke avondeten, bereid door twee echte koks, opnieuw met inspirerende praatjes van de leiding uiteraard om in de avond het hoogtepunt van de dag te kunnen creëren. Op iedere afdeling was ook nog eens een complete natte cel, want eigenlijk was het ook de bedoeling dat je 's morgens met elkaar ging sporten. De hele dag optrekken met je collega's, zo kweek je een band. Ik heb bedankt, ik pas daar niet tussen. Ondanks de mooie belofte dat je bij succes een héél goed inkomen kunt bereiken. Heel Amerikaans, heel walgelijk.
Wat schoonmaakwerk betreft, weet ik hoe goor dat kan zijn. Ik heb een dag meegelopen in de plaatselijke bioscoop en het is echt wanstaltig. Een avondje uit staat gelijk aan, gooi de rotzooi maar om je heen, smeer de wc muur onder, laat condooms slingeren, pies naast de bak, etc.. Om mijn rug en polsen daarop stuk te werken, nou nee, dank je wel. Als ik mijn eigen huis heb doorgewerkt loop ik al de kans dat ik een week pijn her en der heb. Alle bewondering dus voor mensen die dat wel doen.
Jamie
Kantoortoiletten, vooral die van vrouwen, worden ook heel erg vies. Je begrijpt soms niet hoe het kan dat vrouwen zulke viespeuken zijn als het niet om hun eigen kraakheldere wc gaat.
Jamie
Nou verleg je de doelposten wel weer. Je hebt het nu opeens over openbare toiletten. Eerder alleen over toiletten.Je kan dat wel bedoeld hebben maar je schreef het niet.
Je zou inderdaad denken dat mensen op kantoor de boel wat schoon proberen te houden. Dat valt echter ook wel tegen. Zeker in de toiletten op de begane grond. Die zijn vaak best goor. Zeker als daar ook mensen van buiten gebruik maken. Ik had altijd het idee dat mensen zich op hun afdelingstoiletten nog wel redelijk gedragen maar de begane grond toiletten behoren vaak niet aan een vaste afdeling en die waren vaak minder netjes. Maar sowieso tref je wel gore wc's aan. Ook niet het ergste.
En ja lichamelijk is het vrij zwaar werken en de tijden zijn niet handig ('s ochtends heel vroeg of 's avonds). Veel mensen werken gesplitste shiften ('s ochtends een aantal uur en dan 's avonds weer, tussendoor ben je een aantal uur vrij) En ondanks die nadelen kies ik daar eerder voor dan outbound bellen.
Een ander maakt een andere keuze maar of het een objectief zwaarder is dan het ander kan je niet zo stellen. Dat hangt echt van de persoon af. Jij gaat liever in een callcenter zitten om outbound dingen te verkopen, ik ga liever schoonmaken. Het zijn waarschijnlijk in geen van beide gevallen onze ideale banen maar als ik echt geen keuze had zou ik daarvoor kiezen.
Ik zou een slechte schoonmaakster zijn
Een tijdje terug vroeg mijn dochter of ik die spinnenwebben niet zag. Wáár dan?? Ze richtte er een lamp op en ik schrok me dood. Ik mis dat soort details. Ook als ze best groot zijn.
nur en kk
Jij gaat liever in een callcenter zitten om outbound dingen te verkopen, ik ga liever schoonmaken.
Nou nee. Ik wil beide niet. Daarom doe ik dat ook niet. Jij ook niet nu toch? En precies wat ik bedoelde: toiletten die bezocht worden door mensen die daar niet werken zijn het smerigst. Ik laat me niet gebruiken door mensen die zo denken over schoonmakers. Daar ga ik psychisch aan onderdoor. Waarschijnlijk ook aan callcenterwerk hoor.
Kk: wat wil je dan? Gaat u maar lekker een uitkering trekken als u geen lich werk aan kan en niet flitsend snel genoeg bent voor outbound werk?
Kaaskopje
Even een opmerking: niet elke verkoper wordt opgeleid om twee keer nee te negeren. Er zijn ook zat projecten waar dat zelfs niet mag. Hangt van de opdrachtgever af, er zijn hele callcenters waarbij het doordrammen helemaal niet mag.
fio
Dank je wel, ik begon al te twijfelen aan alle callcenters in Nederland 
Nee
Ik heb net eens gezocht op verkoopgesprekken en kwam op verkopersonline.nl. Moet je nagaan... in 2006 ben ik met telefoonwerk begonnen en nu zie ik pas al die sites met verkooptechnieken, haha. Maar ik kom deze zin tegen:
► Wanneer de klant/prospect nee zegt, betekent dat in vrijwel alle gevallen dat u in de fase van behoeften ontdekken, het inventariseren, ergens een fout heeft gemaakt.
De schrijver van deze adviezen is van mening dat je niet moet drammen, en daar heeft hij gelijk in. Maar de hier geplakte zin laat eigenlijk weer wat anders zien. Het is de kunst om zonder drammen je zin te krijgen, lukt dat niet dan ligt de fout dus áltijd bij de verkoper. Dus eigenlijk moet je het drammen mooi verpakken.
Een van de technieken is de ja-modus. Als een klant aldoor ja antwoord is de verkoopvraag ook makkelijker beantwoord met ja. Bij ons op het (mijn vroegere) werk mochten we daarnaast dus de eerste nee niet als afwijzing accepteren, de tweede ook niet. Ik vond dat niks, dus deed dat niet. Zo zijn er meer punten op te noemen, waarop ze konden scoren op mijn negatieve dossier. Maar je mag in een gesprek ook geen negatieve woordkeus gebruiken. Niet, geen, nooit... fout. Ik weet niet of jullie het spelletje kennen dat je een bepaald woord niet mag zeggen? Nou, de opdracht om geen nooit, nee, niet, geen te mogen zeggen had op mij hetzelfde effect. Natuurlijk gebruikte ik die woorden, nooit met opzet, maar als je je best moet doen om iets niet te zeggen gaat je mond een eigen leven leiden... hij zegt toch niet, nooit, geen en dergelijke.
Kaaskopje, heel erg off topic
Niet dat ik me met jouw leven en werk wil bemoeien, maar zou een callcenter zoals de Treinreiswinkel iets voor je zij? Of heb je daarvoor een bepaalde opleiding nodig?
Want daar bellen de klanten jou en zijn ze dolblij als ze je aan de lijn krijgen om iets te kunnen regelen. Lijkt me wel fijn.
Heb je daar een vacature gezien? En waar is dat? Ik zal eens googlen. Dat soort werk heeft inderdaad mijn voorkeur. Ik werk nu op de klantenservice van een verzekeringsbedrijf.
Helaas
Heel vervelend, maar ik heb een zwak punt en dat is mijn talenkennis. Ik solliciteer daarom alleen op functies waar alleen goede kennis van de Nederlandse taal in vermeld staat.
kaaskopje
Je kan natuurlijk sowieso meer denken in de richting van een servicecontactpunt. En of dat nou commercieel is of overheid o.i.d., het gaat erom dat de beller (dus iemand belt jóu, niet andersom) blij is je te spreken om vragen te kunnen te stellen en zich te laten helpen.
Bieb
Maar bij zoiets werkt Kaaskopje toch allang?
Bieb
Van de 9,5 jaar waarin ik met een hoofdtelefoon op mijn oren zit, heb ik er ruim 7,5 jaar serviceverlenend gewerkt. Dat wil niet zeggen dat mensen standaard blij zijn om je te spreken overigens. Maar bedankt voor de suggestie dat ik dat ook nog zou kunnen doen 
. Ik ben er behoorlijk goed in. Mijn afdeling wil mij ook helemaal niet kwijt, maar dat verandert helaas niets (meer).
kaaskopje
waarom dan niet je talenkennis opvijzelen als dat een beperking is. Dat hoeft geen cursus bij de nonnen te zijn, in die Kaasstad zijn genoeg cursussen via buurtwerk etc die stukken betaalbaarder zijn.
Denk bv aan de Volksuniversiteit, daar kun je ook korting krijgen als je de stadspas hebt.
Noet
Dat is een goede tip. 
Vandaag 2 keer tijdens het eten
van die fondsenwervers aan de deur. Allebei van de hartstichting, en die had ik een paar weken geleden ook al aan de deur gehad. Toen heb ik het hele verhaal aangehoord, over een onderzoek wat ze bij huisartsenposten willen gaan inrichten gericht op hart- en vaatziekten specifiek voor vrouwen. Ik vond dat meer iets wat door een bevolkingsonderzoek gedaan zou moeten worden, als het al echt zinvol zou zijn, maar ze bleef maar haar riedeltje afdraaien. Het kwam erop neer dat ze donateurs aan het werven was... Dat doen we dus niet aan de deur, zelfs niet bij de hartstichting. En vandaag dus tot 2 keer toe binnen een half uur weer opnieuw. Geef mij de collectebus maar.