Hart onder de riem-gedicht gezocht
Het zoontje van een vriendin / kennis van me ligt op sterven (bah, wat klinkt dat naar). Zo te lezen op het blog wat ze bijhoudt is het een kwestie van dagen, uren misschien wel.
Ik wil heel graag een kaart sturen met een mooi gedicht en vraag daarom jullie hulp. Ik heb hier al zo vaak van die mooie gedichten voorbij zien komen.
(Ik heb ook al via google gezocht, maar kan daar niet echt het juiste vinden.)
Troostgedicht
Ach, wat een groot verdriet!
Ik weet niet of je het gedicht nu wilt sturen, voor die laatste momenten, of als het kind begraven of gecremeerd wordt? Ik heb namelijk een paar jaar geleden een prachtig gedicht gehoord tijdens een afscheid waarvan ik me alleen de woorden "sta niet aan mijn graf en ween" kan herinneren. Het heeft iedereen diep geraakt toen het werd gedeclameerd.
Op google vond ik verschillende versies, ook een wikipedia-pagina: http://nl.wikipedia.org/wiki/Do_not_stand_at_my_grave_and_weep
Heb even gekeken voor je
Op internet gevonden en aangepast:
*Jullie prinsje bleef vechten
Al kon hij niet winnen
Hij lachte zo vaak nog
Gaf jullie warmte van binnen
Jullie moeten samen nu verder
Zijn tot steun voor elkaar
maar als jullie een schouder nodig hebben
staan wij voor je klaar
* ... lichtje zal voor iedereen blijven schijnen
niet alleen in deze tijd van verdriet
het zal nooit verdwijnen
vergeten kunnen en willen wij hem niet
* Are you tired little boy
you had such al long brave fight
Are you tired little boy
close your eyes, it is allright
Are you tired little boy
let your soul take off in flight
We all miss you little boy
but you'll be happy in the light
*We zouden je willen troosten
met dit overstelpende verdriet
maar we kunnen alleen maar zeggen
veel sterkte en medeleven
we vergeten ... niet
*In deze droevige tijden
is het moeilijk woorden te bedenken
die jou in al je lijden
enige troost zouden schenken
Stilte om je heen
maar bedenk: je staat niet alleen
* Voor dit jonge leven
was te weinig tijd
Put kracht uit de herinnering
en raak die nooit meer kwijt
* In tijden net als deze
kan een mens een ander niet troosten
Ik kan je pijn niet verzachten
en ook niet je verdriet
Het enige wat ik kan zeggen is:
we vergeten ... niet
Misschien geen dichtsel maar
meer je eigen woorden en gevoel..
Hoe machteloos je je voelt als je achter je computer meeleest en leeft
Dat je het zo verdrietig vindt, dat je zo'n bewondering voelt voor hoe zij samen ...
enz..enz..
Als je er even voor gaat zitten en opschrijft wat je denkt, dan komt er vast veel boven..gewoon schrijven!
Wordt zeker gewaardeerd, waarschijnlijk nog wel meer dan een gedicht..
Bedankt
voor reacties. Op dit moment is het jongetje nog niet overleden. Ik denk dat ik met evt. wat lichte aanpassingen wel wat met de gedichten kan.
Aan de andere kant wat Mien schrijft, is ook weer zo. Ik reageer nu al wel op de blogs met zulke teksten, maar inderdaad waarom niet op een kaart. Ik vind het altijd wel moeilijk om uit wat in mijn hoofd zit het op papier te krijgen.