Off-topic discussies
Sanawiye
11-01-2012 om 22:30
Heimwee naar een gevoel
Wie kent dat gevoel dat je soms heimwee hebt naar een gevoel dat je ooit hebt gehad. Heimwee naar de gevoelens die je had voor een grote liefde. Heimwee naar een plaats waar je heel gelukkig bent geweest, heimweegevoelens als je bepaalde muziek hoort?
Het heeft voor mij niets met ongelukkig zijn te maken, want ik ben erg gelukkig. Maar meer met een hunkering naar een gevoel dat je ooit hebt gehad bij iets.
Ik heb het bijvoorbeeld heel erg als ik denk aan mijn grote liefde. Ik zou de man echt niet meer aan mijn zijde willen nu, maar het gevoel dat ik bij hem heb gehad was ongekend...
Zijn er mensen die dat herkennen?
Kaaskopje
12-01-2012 om 01:43
Sanawiye
Ik herken dit als een emotie van mijn man. Door hem weet ik dat dat gevoel van heimwee tot somberheid kan leiden. Je kunt blijkbaar ook téveel heimwee naar vroeger hebben. Ik heb dat niet tot zo goed als niet. Ik vind het énig om oude foto's te zien en herinneringen ophalen vind ik op zijn tijd ook heel leuk, maar ik ben toch meer van het heden en de blik op de toekomst. Als ik programma's zie uit vroegere jaren vind ik de herkenning echt heel grappig. Oh ja zo zagen wij er toen uit! Maar ook verbazing. Er zijn momenten waarop ik heb gedacht dat er niet zo heel veel meer zou veranderen aan het uiterlijk van mensen, maar toch is het uiterlijk van mensen uit 1985 nu gedateerd. Zo zal het ook altijd blijven.
ChrisH
12-01-2012 om 09:26
Nostalgie
Ik herken het wel, maar ik denk dat dat gevoel van heimwee gewoon nostalgie is (volgens wikipedia: het gevoel iets belangrijks, dierbaars te zijn kwijtgeraakt). Hoe ouder je wordt, hoe minder hoog de pieken en dalen in je emoties.
Ik kan af en toe wel een soort verlangen voelen naar de tijd dat ik alles nog moest ontdekken en elke nieuwe ervaring diep binnenkwam. Die 'leidenschaftlichtkeit' van mijn jonge jaren heb ik niet meer. Aan de andere kant ben ik heel tevreden met het leven dat ik heb dus het zit me verder niet dwars.
Chris
tonny
12-01-2012 om 10:13
Heimwee naar een gevoel
dat duikt bij mij op als de vogels op een bepaalde manier beginnen te kwinkeleren in het vroege voorjaar, zo tegen zonsopgang. Het is een heimwee naar iets onbestemds, niet perse aan een grote liefde of zo.
martine
12-01-2012 om 10:32
Heimwee naar...
Hmmmm is het zoiets als mijn heimwee naar tussen de middag thuis komen van de lagere school, en dat mama dan dikke plakken brood gesneden had die nog warm waren en met smeerworst of pindakaas belegd je tegemoet dampten ???? Het gaat mij bij die heimwee niet zozeer om de smaak (sterker nog, als ik het nu zou eten zou het me waarschijnlijk tegenvallen) maar om het gevoel van huiselijkheid, welkom en geluk wat ik had als ik thuiskwam.
Martine
ChrisH
12-01-2012 om 10:42
Tonny
Ja, die vogels in de lente! Ik weet (denk ik) precies wat je bedoelt. Het is een soort bitterzoet gevoel dat je echt als een steek in je hart voelt. Dat ontluikende leven dat je hoort en ruikt in de lente zorgt voor heimwee naar, ja naar wat? Het gevoel echt te leven, ofzo.
Hetzelfde gevoel krijg ik een beetje bij een zwoele zomeravond, als de warmte van de dag nog in nachtlucht hangt en je de geur van exotisch eten en uitlaatgassen ruikt (zo'n grotestadgeur).
Chris
Aïda
12-01-2012 om 10:50
Naar de kerst van vroeger
mijn ouders samen in de keuken (open keuken) en mijn broer en ik doen een spelletje. Op de tafel lekkere hapjes en op de platenspeler een kerstplaat met het prachtige nummer: waarom vechten grote mensen voor de vrede
Daar kan ik heimwee naar krijgen..
Aïda
12-01-2012 om 10:51
Naar dat gevoel dus
het gevoel van toen daar kan ik dus heimwee naar krijgen
Silone
12-01-2012 om 11:01
Waar precies die piek ligt van dat extreme 'voelen' weet ik niet. Ik denk bij mij zo ergens tussen mijn 8e en 18e. Ik was een gevoelig, introvert kind, ik herken die melancholie wel. De geur van petroleum is voor mij een weemoedige geur, die doet denken aan het oude huis van opa en oma, aan kruisbessen plukken en het pannetje op het petroleumstel.
Het gakken van ganzen die in een koude najaarslucht in v-vorm overtrekken geeft bij een een soort veilig gevoel maar ook met een gevoel van afscheid (ofzo, slecht te omschrijven). En 's nachts door een verlaten stad lopen. Her en der straatlantaarns aan. Dat geeft bij mij een gemengd gevoel van verlatenheid en juist van 'in controle' zijn. Lastig te verwoorden, dit.
Sanawiye
12-01-2012 om 11:21
Leuk
Wat leuk om jullie reacties te lezen. Ik herken die vogelgeluiden van Tonny ook. En het speciale kerstgevoel!
Tijgeroog
12-01-2012 om 11:34
Jarig zijn
Naar dat echte gevoel van jarig zijn zoals ik op m'n 5e kon hebben. De hele dag het besef dat het _mijn_ dag was en dat het daarom feest was. Met een nieuwe jurk en trakteren en slingers en cadeautjes en bezoek en kaarten en de zon die scheen en 's avonds pannenkoeken eten.
Ik hoop dat mijn kinderen er nu ook zo van genieten als ik vroeger. Voor mij zit het er niet meer zo in, als 3e jarige in huis in een week is de lol van de slingers die er nog steeds hangen wel een beetje af. Framilie komt ook niet 3 keer langs en als ze wel langskomen op mijn verjaardag is dat toch het feest van m'n zoon en maar een klein beetje van mij. Geeft niet, ik geniet als hij er van geniet.
Kaaskopje
12-01-2012 om 12:02
Moeder die alles doet en verjaardag
Bij de voorbeelden van moeder die voor je zorgt en de verjaardag waar je nog echt het jarige kind mag zijn, heb ik wel het gevoel van 'oh ja!' Ik voel me niet meer zo heel erg jarig. Als kind voelde ik me al van de dag ervoor tot de dag erna jarig. Vanwege de spanning en omdat je de volgende dag lekker met je speelgoed kon spelen. Ik ben morgen jarig (echt waar... vrijdag de 13de, waarop ik ook geboren ben). Ik ga gewoon naar mijn werk, kind moet ook werken, dus om 8 uur ben ik jarig. En om 9 uur is dat weer afgelopen.
En de wens dat mijn moeder nog eens voor mij zou zorgen, heb ik vooral na een dagje uit. Vroeger kwam ik thuis, met de hitte van het zonnetje nog op mijn huid en een knorrende maag van alle buitenlucht en dan kon ik gelijk aanvallen op versgebakken aardappels met zelfgemaakte appelmoes of sla.
Brianna F
12-01-2012 om 12:36
Jarig
Ik ben vandaag jarig en ik voel me ook echt jarig, meer nog dan toen ik thuis woonde, we hebben allerlei tradities in het leven geroepen rondom verjaren (zoals ontbijt en cadeaus op bed) en de kinderen houden dat in ere.
Jammer dat oudste uit huis is, die hing ook nog altijd slingers op. Misschien heimwee naar dat gevoel van iedereen thuis bij elkaar, nu er eentje weg is. Dat komt nooit meer terug, maar ik kan dat gevoel nog zo terughalen.
Isabella
12-01-2012 om 13:07
De geur van je pasgeboren baby
De geur van je baby als hij/zij net geboren is en nog ongewassen op je buik ligt. Een beetje zoete, weeïge geur van het vruchtwater. Die typische geur hadden mijn baby's alleen de eerste dag want na het eerst badje roken ze alleen nog maar naar Zwitsal.
Dit is een speciale geursensatie die later nooit meer terugkomt en daar kan ik nog wel eens naar terug verlangen.
Jade
12-01-2012 om 19:29
Heimwee...
...naar mijn lieve beppe als ik de geur van parfum ruik, die zij altijd op had. Zij was als een 2e moeder voor mij......ik vind het ook nog eens een heerlijke geur, maar ik koop 'm niet, ben anders bang dat het heimweegevoel de overhand krijgt
Manda Rijn
12-01-2012 om 21:09
Oh ja
ik heb van die opwellingen, goh een verliefdheid, hoe is het met ex zus en zo (rijk maar wel kaal), (maakt mooie kunst maar ook kalend) etc of dan denk ik ach ja, nog een baby, nog 1 keer een hele set maatje 50 kopen, rompertjes met strikbandjes, zachte kleine badstof sokjes, bedje toch wel lakken voor de laatste.
maar nee, het leven is goed, kan vast ook beter maar vooral veel slechter, al hoewel zo'n zware verliefdheid in de eerste weken van het elkaar leren kennen, ach ja dat was al die keren wel erg leuk (ik viel ook af als sneeuw voor de zon...).
Margriet*
12-01-2012 om 23:17
Ja melancholisch
worden van kleine babietjes. Dochter nog lekker in mijn armen, hele winter op de arm in een doek. En luieren met eerste, middagdutjes doen op de bank. En met de jongste tutteren als de andere al op school zaten...
Maar ook naar vroeger, op de fiets naar het strand en daar hele middagen kastelen bouwen.... Zou het de leeftijd zijn (40+)?
wil40
12-01-2012 om 23:25
Echt lachen
Dubbel liggen van het lachen, vooral als puber. Zo veel lol hebben dat je soms bijna in je broek plaste van het lachen.Het is lang geleden dat mijn kaken zeer deden van het lachen.
Mamvantwee
13-01-2012 om 07:11
Kaaskopje
Jij gefeliciteerd vandaag....!
(ik zag toch ergens in dit draadje dat je vandaag jarig bent?)
Groet, Mamvantwee
galaxias
13-01-2012 om 08:56
Naar de onbezorgde gevoel.......
dat je al kind kon hebben. Lekker buiten spelen, af en toe thuis langs voor een beker ranja en een snoepje, eindeloze zomers, winters waarin de sneeuw alleen maar leuk was en nooit modderig en vies. Waarin gras naar gras rook, en als het regende rook de straat naar natte straat, en de kerstboom rook je al voor je de kamer binnen kwam..............
(en zo kan ik nog wel even doorgaan).
G
Silone
13-01-2012 om 10:21
O ja galaxis
Of een beetje ziekjes op de bank liggen, lekker verwend worden met warme melk of een sapje. Wegdommelen met huiselijke geluiden om je heen en niets te moeten.
Fiorucci
13-01-2012 om 11:53
Oh silone
Maar dat lukt mij nog weleens hoor, als ik ziek ben...met kinderen die al groter zijn en thee voor me zetten!
Silone
13-01-2012 om 12:28
Ha fio!
Lekker hoor. Ik zou bijna wensen dat ik eens ziek was, maar ik kan het me niet heugen. De laatste keer dat ik overdag in bed bleef was bij de bevalling van de jongste (bijna 12 jaar geleden)
tonny
13-01-2012 om 12:44
Heee kaaskopje!
Van harte met je verjaardag!
Ik heb van de week mijn hyvesaccount verwijderd en kon je dus niet meer zo makkelijk langs die weg feliciteren! Een plezierige dag en alle goeds in het nieuwe jaar!
galaxias
13-01-2012 om 13:09
Silone!
Ja !! Ik kreeg van mijn moeder altijd appelsap als ik ziek was. Dat was echt iets wat wij anders nooit dronken/kregen.
Ik mocht dan op de bank met een slaapzak over mij heen. Dan voelde je je toch speciaal ook al was je beroerd..
G
Shanti O
13-01-2012 om 15:00
Sociale controle
Bij ons in de buurt is er een grote sociale controle op hondenpoep opruimen. Ik zie mensen hier allemaal met zakjes lopen en langs de route staan palen met daaraan zakjes die je kan gebruiken als de hond gepoept heeft. Ik zie nauwelijks mensen om mij heen (en ik loop vaak met de hond) die de poep van hun hond niet opruimen. Toch ligt er wel poep in het park (waar uitdrukkelijk gevraagd wordt het op te ruimen), dus niet iedereen doet dat. Het lijkt een beetje op roken vind ik, het is eigenlijk niet meer "done" maar sommigen doen het nog
De hond mag hier nergens los alleen in de wintermaanden in een parkje hier vlak bij. Dat doet dus ook iedereen. Maar ik zie de meesten de poep opruimen. Misschien laten ze het liggen als er niemand is?
Kattenpoep ligt er wel vaak in mijn tuin. Verbazend hoe groot die drollen nog zijn. En stinken...Vind ik wel vervelend, maar ik realiseer me dat mijn buren daar ook niet veel aan kunnen doen. Katten heb je nu eenmaal niet aan de lijn. Ben wel blij dat mijn hond de meeste katten wegjaagt uit de tuinIs ook beter voor de vogelpopulatie.
Fiorucci
13-01-2012 om 18:16
Silone (ot)
Tja, we zijn hier grotendeels allemaal migraineklanten, dus helaas is het dekentje op de bank wat vaker dan gebruikelijk nodig . Vandaar waarschijnlijk de empathie van mijn kinders, ze weten hoe het is, helaas.