''Het is stom om je geïntimideerd te voelen door een taal'
tasjes met arabische opschriften, bedoeld om een statement te maken. 'Het is stom om je geïntimideerd te voelen door een taal' is de gedachte van de makers.
Hoe komt dat bij jullie over?
Volgens mij voel je je niet geintimideerd door een taal op zich, maar door het niet verstaan van wat er gecommuniceerd wordt. Zo'n actie schiet zijn doel voorbij volgens mij.
Ook is het niet slim om mensen die je wilt 'opvoeden' als stom te betitelen.
Ook positieve ervaringen
Natuurlijk zijn er ook positieve ervaringen. We hebben ook weleens met leerkracht en ouders een bekend verjaardagslied en internationaal bekend kerstlied van coupletten in diverse talen voorzien voor de bijeenkomst. Ex en ik knutselden in het arabisch. Dat vind ik leuk. En vooral leuk dat kinderen dan in een hun bekende taal meedoen, die herkenning is leuk.
Het is leuk om met mensen over hun eigen taal te spreken en er wat begroetingen of couleur locale van op te doen, op je eigen balkon. Allemaal anecdotisch maar voegt voor mij wel toe aan plezier.
Nederlandse emigranten hebben elders ook Nederlandse verenigingen waar men ook nog Nederlands kan spreken, de zoveelste generatie, zonder dat dit afdoet aan hun integratie, dat is gewoon een beperkte opvatting over taal.
AnneJ
Dat hadden de Belgen misschien ook moeten doen
. Óf spreek Engels op zijn Engels uit óf maak zelf een goed alternatief. Vanuit mijn Nederlandse 'we spreken alles uit zoals het is' beleving, vind ik vernederlandst Engels geen gehoor.
taal leren
Mijn zoon is geboren in Griekenland. Hij is nu 18 jaar en spreekt zowel Grieks als Nederlands. Ik heb altijd Nederlands met hem gesproken, vind het belangrijk dat hij ook zijn moeders taal goed leerde spreken. Ook buitenshuis spreken we meestal Nederlands.
Mijn man is Grieks, wij spreken Grieks en Engels met elkaar. Ik spreek niet zo goed Grieks en heb vooral in gezelschap weleens moeite om het gesprek te volgen. Ondanks cursussen is het me nog steeds niet gelukt me de taal echt eigen te maken. Ik krijg ook geregeld opmerkingen over mijn uitspraak en grammaticale fouten.
Ik begrijp maar al te goed hoe moeilijk het is om als volwassenen een vreemde taal te leren. Er ontgaan je nuances, grapjes en woordspelingen. Vaak heb je het gevoel er niet echt bij te horen.
Dus mensen, heb geduld met mensen die je taal nog niet zo goed spreken en probeer een beetje te helpen.
Feta
Wat ik meestal een enorm verschil vind maken, is als mensen gewoon eerlijk laten merken hoe lastig ze een taal vinden, maar ondertussen toch maar hun best doen. Dan ben ik een en al begrip en geduld.
kaaskopje
Begrip en geduld , dat werkt bemoedigend !
Als je de taal niet helemaal beheerst heb je in een gesprek geen tijd om steeds te denken aan de juiste naamval of de uitspraak van een lastig woord.
Nee
En dat geeft ook niks. Zoals gezegd heb ik liever dat iemand een zin volledig verhakseld, dan dat diegene verwacht dat ik in zijn taal ga praten. Dat wil ik op zich best, maar wel in het kader van 'samen ons best doen'. Ik heb tijdens mijn werk gemerkt dat nog best veel mensen aannemen dat je wel even in het Engels met ze gaat praten. Als ik vervolgens voorstelde om beiden onze eigen taal te spreken als die ander zei wel Nederlands te begrijpen, bleek dat ze opeens véél meer Nederlandse woorden kennen dan ze bij aanvang deden doen geloven. Ik complimenteerde ze daar dan ook uitbundig voor.