Hoe pak ik dit het beste aan. Ik weet het echt niet.
Hoi allemaal,
Ik heb een vriendin die ik al zo’n zes jaar ken. We hebben onze pieken en dalen gehad, maar ik heb de vriendschap altijd als lastig en energiezuigend ervaren. Ik ben van mezelf wat te soft, en omdat zij verder niemand heeft, durfde ik er nooit echt iets van te zeggen.
Ze heeft sterke narcistische trekjes en is behoorlijk manipulatief. Nu ik ouder ben, zie ik dat steeds duidelijker. Alles draait altijd om haar hoe zwaar haar leven is, en dat continu. Als ik iets probeer te delen of ergens over wil praten, luistert ze nauwelijks, reageert kortaf of negeert het gewoon.
Ik loop hier al lang mee rond en heb eerder geprobeerd het gesprek met haar aan te gaan. Toen begon ze te huilen en zei ze dat ze het niet zo bedoelde, en dat het haar wél boeide. Maar na een week was alles weer zoals voorheen.
Ik ben nu tot het besef gekomen dat het eigenlijk gek is om zo’n vriendschap in stand te houden, als die me geen geluk of energie meer geeft. Alleen vind ik het echt moeilijk, omdat ik haar enige vriendin ben en zij me enorm goed een schuldgevoel weet aan te praten. Een gesprek aangaan voelt zinloos, omdat het toch geen blijvende verandering brengt.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken?
zodra ze gaat dreigen met zelfmoord, gewoon afkappen en zeggen: dat is jouw beslissing daar kan ik niks aan doen. Hoe meer ze dreigen ermee hoe kleiner de kans dat ze het doet.
sterkte ermee, ik snap dat je het moeilijk vindt omdat jij wel empathie kent. Zij walst over jou heen, dus dat mag je best stoppen
als jullie 18 zijn snap ik het meer. Ik ging op die leeftijd ook nog wel achter mijn vriendinnen, zelf namen ze wenig iniatief, dus deed ik het zelf maar. Op deze leeftijd zou ik dat nooit meer doen. Maar ja, dat niet luisteren en constant over jezelf praten, daar kan denk ik niemand tegen. En als je een vriendschap hebt moet je naar elkaars problemen kunnen luisteren en elkaar kunnen helpen. En het zeggen is echt heel moeilijk, ik vind het al heel knap dat je dat wel al hebt geprobeerd.
Meerdere keren per dag bellen, midden in de nacht aan de deur staan omdat ze ruzie had, niet weten wat ze zonder jou moet...klinkt niet gezond. Geen inzicht in private space, persoonlijke grenzen en normale omgangsvormen. Heel afhankelijk ook. Dat maakt de vriendschap in geen enkel opzicht gelijkwaardig. Ik was hier al lang klaar mee geweest.
Pluisje2006 schreef op 10-08-2025 om 13:10:
ik wist heel lang niet wat ik er mee aan moest. Ik ben eerder een gesprek aan gegaan maar dat hielp niks. Het nu sinds een paar dagen dat ik denk dit wil ik niet meer. ik denk dat ik maar nog 1 keer een gesprek aan ga en kijken hoe ze dat oppikt. Niet goed gok ik.. we zullen het zien. Ik zal het laten weten
Goed van je. Ik denk dat het kan helpen als je een aantal dingen doordenkt voor je erheen gaat. Gebaseerd op je ervaring met haar:
verwacht dat ze gaat huilen, verwacht een wanhopige emotie bij haar, verwacht dat ze zal zeggen alle best te gaan doen om haar gedrag te veranderen.
Zeer waarschijnlijk zal ze die reakties geven en dan is het voor jou dat je er iets meer op bent voorbereid en je minder overspoelt voelt. En bij je standpunt kunt blijven.
dankjewel allemaal. Wat zijn jullie toch lief en begripvol bedankt voor het advies. Ik ga het vandaag zeggen. Ik weet niet niet wat ik ga zeggen of hoe, maar dat komt wel goed.
en als ze met dingen gaat dreigen verwijs je haar terug naar haar ouders of verzorgers.
laat even weten hoe het ging. Heel veel succes
Als ze dreigt met zelfmoord (de ultieme poging tot manipulatie), vraag zeg je zo droog mogelijk dat als zij denkt dat dat de beste oplossing is, je haar niet kunt tegenhouden. Dat is namelijk ook zo. Je kunt dat niet. Probeer geen emoties te laten zien.
Vraag daarna zo droog mogelijk of ze dat echt meent, omdat je dan nu 112 gaat bellen en er binnen 10 minuten een ambulance voor de deur staat. Zegt ze ja, dan bel je ook echt 112. Die mensen zullen met haar praten en haar zo nodig opnemen. Als je gebeld hebt ga je weg en blokkeer je haar nummer en socials. Niet in discussie gaan, zeker niet gaan smeken of toegeven. Hier heb je namelijk echt geen invloed op.
Pluisje2006 schreef op 11-08-2025 om 06:51:
dankjewel allemaal. Wat zijn jullie toch lief en begripvol bedankt voor het advies. Ik ga het vandaag zeggen. Ik weet niet niet wat ik ga zeggen of hoe, maar dat komt wel goed.
Meteen doen werkt beste én dan is het uit je hoofd. Er is geen goede manier helaas. Doe het niet te soft. Dan ziet ze de deur op kier staan. Doe de deur stevig dicht. Kies voor jezelf.
Jij bent iemand met empathie, je zegt dat zij dat niet heeft en ik geloof je, anders zou ze zich niet zo gedragen. Maar het betekent ook dat zij je manipuleert via je empathie. Dat zal jou als empathisch persoon verbijsteren en dat kan je niet begrijpen omdat je zelf niet zo bent maar deze persoon klinkt heel problematisch, zo sterk dat ik me afvraag of er niet meer aan de hand is, zoals een persoonlijkheidsstoornis. In ieder geval moet jij je zelf redden en los komen van haar. Hoe moeilijk het ook is: ga het niet uitleggen of jezelf verdedigen, dat geeft haar een voet tussen de deur, bedenk dat zielig doen, dreigen met zelfmoord of je toch weer bellen of langs komen manieren zijn om jou te manipuleren, trap er niet in, verbreek alle banden. Sterkte vandaag!
Dit is niet makkelijk om te zeggen, maar wel nodig. Ik ben op een punt gekomen waarop ik mijn leven anders wil inrichten en bewust voor mezelf wil kiezen. Daar horen ook keuzes bij die zwaar zijn, en dit is er één van. Ik merk dat onze band niet gezond voor mij is. Ik voel dat mijn empathie en loyaliteit vaak worden gebruikt, en dat het contact meer draait om aandacht en controle dan om wederzijds respect. Ik wil alleen nog energie steken in relaties die gelijkwaardig zijn en waarin mijn waarde wordt gezien. Daarom neem ik afstand. Bedankt voor de leuke momenten die er ook waren. Ik hoop dat je op een dag inziet hoe je gedrag invloed heeft op anderen. Dit is mijn beslissing en daar blijf ik bij.
Dit heb ik gezegd. Ze is nu ver weg dus daarom niet face to face wat sowieso beter is, want dan ben ik bang dat ik weer over gehaald wordt. Ik heb geen reactie terug gehad, maar het is goed zo. Ik vind het wel lastig, maar super trots dat ik het heb gezegd!
Heel knap, complimenten.
heel knap, vooral omdat je het heel erg bij jezelf hebt gehouden en niet hebt gezegd: jij doet dit en jij doet dat fout. Toch heb je wel laten weten dat haar gedrag niet meer bij je past.
Echt goed en hopelijk maakt ze het je niet lastig door te vragen of jullie nog één keer kunnen praten.
Heel goed ik wou dat ik dit had gekund op mijn 18e. En als je nou toch een reactie van haar krijgt, gewoon je boodschap blijven herhalen, desnoods in andere bewoordingen. Volhouden zodat ze merkt dat ze je niet kan manipuleren. Goed hoor.
IMI-x2 schreef op 11-08-2025 om 21:55:
Heel knap, complimenten.
Volledig mee eens