Koosnamen

Sies

tot afschuw van mijn dochters. Ik gebruik het nu ook niet meer zo vaak.

Hahaha

koentje!

En andersom

Tegen kinderen en man zeg ik meestal 'liefje', dus als ik heel hard naar beneden roep: 'lieieiefje!', krijg ik antwoord van de verkeerde of mijn dochter bijv, roept: 'welk liefje?'
Verder allerlei varianten, ook op hun naam. Tegen dochter: 'Ha lief meisje', tegen zoon: 'Ha jonkie'. En, nooit verwacht, maar 'lekker liefje' is er ook ingeslopen. 'Lekkere knuf' (ja we zijn vrij 'plakkerig' geworden!).
Andersom, zoontje van 7 zegt vaak 'lieverd' tegen mij of 'moemi'. Afgelopen avond: 'welterusten lieve moemi! En lieve....poepie, haha!' (want papa was ook nog in de buurt).
Leuke vraag. Ik word er erg blij van nu ik er zo over nadenk!

Hier

Zoeteke, moppie, hoempie, hoempelepoempje (dat vindt dochter de leukste, die mag ik niet voor de baby gebruiken want dat is haar woord). Man en ik gebruiken onderling veel Berberse koosnaampjes voor elkaar. Man noemt dochter en zoon 'habib/habibe', 'papatinu'.
Ik gebruik ook veel woorden die verder niet als koosnaampje bekend staan: "ha lekkere mopperkont van me", dat werk.
Groetjes
Massi

Hier

hier:
Kruimeltje en Beertje, heeft niets met die ene film te maken trouwens en nu ze groter worden wordt het dus ook Kruimel en Beer haha. Oh en zoon wil ik ook wel eens "vriend" of vroeger "vriendje" noemen.

Tot nu toe...

Tot nu toe in gebruik voor babyzoon van bijna zes maanden; kereltje, mannetje, vriendje en apekopje (als een soort hele vreemde verbastering van zijn naam).
Heerlijk al die lieve woordjes.

Hier

Voor zoon: mannetje, kereltje, lekker ventje (is bijna 11, maar blijft mijn baby). Voor puberdochter: hormonelientje, liefje, mooi meisje.

Mijn dochter roept mij vaak met "moederfiguur!". Haar vader is 'papaai'. Naar een Braziliaans snoepgoed (heeft ze ooit gelezen).

En alhoewel mijn man en ik al 3 jaar uit elkaar zijn, floept er nog wel eens een "schatz" uit.

Ook van alles

Vroeger: poppedijntje, krummel, frummmel.
Nu: meiteke, juffrouw flut (echt lief bedoeld hoor, mijn vader noemde mij vroeger ook zo), Rozalina (zo wilde ze eigenlijk heten), schatteke, schetebolleke (moet ze altijd om lachen).

Leuk, al die naampjes van iedereen. Vooral Hoempelepoempie vind ik geweldig lief.

Ah leuk

Dochter:

Meisemijn
tante pollewops
hutteflut (echt lief0
poppetje
schattebout

Zoon:

Stijnemijn
Stijnemans
mijnlievejongen
Jochie
vent
kerel

De eerste drie mogen echt niet meer (hij is bijna 9) dus nu vervang ik ze maar door wat stoerdere woorden...

Dochter zes zegt sinds een paar dagen geen papa en mama meer maar pa en ma.. OOk gek..

Mijk (en dat was mijn koosnaampje vroeger!)

Pfff

Dat soort dingen kan ik toch echt niet meer hardop zeggen hier in huis. Ik ben al sowieso niet van de troetelnaampjes...Ik word zelf ook het liefst gewoon bij mijn voornaam genoemd of mam/mama door de kinderen. Echtgenoot noemt me wel eens plagend pop, duifje, moeder(!) enz. omdat hij weet dat het me ergert. Onze kinderen hebben lange voornamen die we soms inkorten, dat dan weer wel. Jongste vind het nog wel eens fijn om kruimel genoemd te worden, of kleintje. Maar dat duurt niet lang meer, dan ben ik de kleinste ;-(

Baas

Zo noem ik mijn zoon (9 jaar) vaak. Ik roep hem niet zo aan, maar gebruik het meer als toevoeging, bijv. "dag baas, tot morgen" als ik hem naar bed heb gebracht. Het komt van mijn schoonfamilie; schoonvader noemde mijn vriend ook zo vroeger (en soms nog steeds). Ik vind het wel lief klinken. En het is ook "stoer" genoeg om (nog) niet afgekeurd te worden door zoon, haha.

Leuk zeg

Al die koosnamen. Mijn zoon van 9 noem ik regelmatig, stoere vent, kerel en grote smurf. Mijn meiske van 4 noem ik regelmatig kleine smurf, grapjas, meiske, tuttebolleke(lief bedoelt)en Lieve meid.
Muizemeis

Net wat in me opkomt

Tante Pollewop is wel de meest gebruikte geloof ik. Maar ik roep net zo makkelijk augurk, druif, poppedoppie, of wat dan ook. Ik dik het meestal iets aan. Serieus troetelnaampjes gebruiken zit namelijk niet in mijn karakter. Toen ze klein waren zei ik wel eens lievie, of meis, maar meis is geen blijverdje gebleken. Lievie wel, maar zeer beperkt gebruikt.

Koek

Ik heb Stoffer lange tijd Koek genoemd, maar dat is er langzaam uitgegaan. Jammer eigenlijk. Ik vind hee Koek, enorm gezellig klinken.
Verder: Mop, Drop, Moppie, Droppie, Mopper, Druif, Knakkie de worst, vent, kerel, Aap, Schaap en voor de jongste natuurlijk: Blikkie (als hij me met grote ogen staat aan te kijken).
Groeten, Maw.

Ik mag niet meer

Geen Gekke Henkie, druivemans, spruitje, spruitestein, dromelina, grote vriend, held van de dag, mooie jongen, lieverliefste, zelfs geen knapperd. Ik mag hem nog slechts bij zijn naam noemen. Tja. Ik doe mijn best, maar protesteer wel wanneer hij die naam door zijn vrienden wel gewoon laat afkorten, met zo'n afschuwelijke brouw-r op het eind.

Smurf

Mijn meiden zijn mijn smurfjes

(null)

Wat leuk!

Goh, wat leuk om te lezen... Ik realiseer me dat m'n lijstje lang niet compleet was. Ook hier moppie, schatteke, stoere vent, grapjas, grapjurk, cookiemonster en... (heel erg!) schatzipoepsie Hij is bijna vier, en vindt 't allemaal prima, behalve "stoere jongen", dan zegt hij "ik ben geen stoere jongen! Ik ben een LIEVE jongen!" Haha... Hij heeft wel zelfkennis

Oh, en als ik Meneer Koekepeer zeg, noemt hij mij Mevrouw Koekepauw

Blij dat ik niet de enige ben

Ik ben nogal van de naamsverbasteringen, dus toen we een naam voor onze dochter-in-wording moesten bedenken, wilde ik een korte naam waar niet zoveel aan te verbasteren viel. Dacht ik...
Verder ook een boel koosnamen: mupke (moppie) leef lekker deerke (lief lekker diertje) Schatzepatz (geen idee...) smurf, kabouter (ze is bijna even groot als ik), pubie (afgeleid van puber, ze is 10), en vast en zeker nog een hele serie die me nu niet te binnen schieten.
Ik ben behalve mama ook mutti, moeke, lieffie en gewoon mijn voornaam.
Mijn man is behalve papa ook vati, pake, lieffie en ook z'n voornaam.

Heel veel varianten op hun voornamen

Jongste noemen we sowieso liefkozend altijd zijn voornaam in de verkleinvorm.
We hebben voor de jongste ook een liedje, dat vindt vooral de oudste geweldig leuk om te zingen.

Verder noem ik ze allebei bij de begroeting "he lekker ding"
Manneke, ventje, liefie, schatti, ach ik ben zo wee als het om mijn jongens gaat.

Lollig

oudste.. noemde we vaak The king ( "its good to be the king") of smoekempje

middelste noemde we als baby altijd "vette bad eend" ( naar een reclame van fristie: en voor jou ouders een hele vette badeend)

Jongste noemen we Bolletje, terrorruud, reumaruud

oudste noemen we tegenwoordig Maat ( rugby realated)

middelste noemen we nu Joey ( euh?? waarom?? lijkt wat op zijn eigen naam)

jongste.. nog steeds bolletje, bollie.

Een lief krengetje

Onze dochter van 3 noemen we krengelengetje, het is nl een krengetje maar ze is ook heel lief Ik noem haar ook wel eens minimensje (ze is erg klein voor haar leeftijd), maar dan wordt ze boos en roept dat ze geen mens is maar een meisje
Voor de rest ook hier verbasteringen van hun eigen namen of zo maar iets geks. Onze jongste (14 maanden) noemen we hadjaa, omdat hij dat vaak roep als hij enthousiast is, of Buster, omdat hij zo stevig is (man is Iers, vandaar engelse benaming). Onze andere zoon noemen we vaak Mr Magoo, naar Mr Magoo en onze oudste The Boss.

Wel grappig die bijnamen/koosnamen. Mijn vader had er vroeger ook een voor me, vergeet dat nooit meer.

Hier

Veel verbasteringen van zijn naam
Mr Bear
Fat-Face / Thunder-thighs (vnl toen ie nog baby was)
Sweetheart/sweety
Gorgeous
Sir Whingealot
Sweetpea
Bubba

Toen hij nog in mijn buik zat heette hij Blobby. De baby die nu in mijn buik zit heet Pickle.

Ja polly, bolletje!

Die was ik nog vergeten. Dochter heeft als baby een periode gehad dat ze kogelrond was. Ik noemde haar toen Bolletje en doe dat nog steeds regelmatig - tot grote verbazing van omstanders, want ze is inmiddels een slanke kleuter.
Mijn eigen moeder gebruikte onze volledige voornamen alleen als ze boos was, en ik ben bang dat dat bij mij thuis nu ook ongeveer zo gaat lopen.
Groetjes
Massi

Hier

Dochter van 12 mag ik als enige Miep noemen. Dat is toen ze nog heel klein was van moppie naar miepie en miepje gegaan.
Voor zoon kan ik mij niet herinneren eigenlijk. Mijn man krijgt soms een A achter zijn naam, dan wordt het wordt het vrouwelijk.

Vera

Leuk

Zoon van 9: Frutsel (niet in het openbaar), Vent(je), Knulletje, Manneke, Langharig Tuig (hij heeft lang haar waar hij heel trots op is en ik plaag hem daar graag mee, maar hij weet ook dat ik lang haar leuk vindt bij jongens).
Dochter van 6: Miep, Muppie, Muppewup, Kleine Klier, Miezemuis. Er zijn dagen dat ik mijn dochter vaker met Miep aanspreek dan met haar echte naam
Tegen allebei zeg ik ook regelmatig Lekker Ding.
Verder noem ik te pas en te onpas iedereen in huis lieverd of schatje, met als gevolg dat niemand weet tegen wie ik het eigenlijk had

En hier

dochter van bijna 3 is meestal prul of prulleke, tante T, lekker wijffie of vrouw Holle (tja... géén idee waar dat vandaan komt).
Zoon van ruim 6 is meestal lekker ding of lekker dier. Dit vooral niet meer in de klas doen, dat kan écht niet meer hoor mam....

Ik heb

boef en schoffie nog niet gehoord. Dat zeggen we hier nog wel eens tegen mannetje.

Oh ja koentje

Boef, dat zeggen wij ook nog wel eens tegen zoon.

Haha lorwyn

Dat doe ik ook, lichtje van mijn leven. Vooral als dochter iets moet doen waar ze geen zin in heeft, zoals het uitruimen van de afwasmachine. Dan roep ik "Engel, schatje, licht van mijn leven, kom je even helpen?" Dan weet ze al hoe laat het is.
Verder heette ze als kleintje achtereenvolgens droppie, muppet, pluis, tante Pollewop, snoetje, prinses, smurf en kabouter. Die laatste drie flap ik er nog wel eens uit ("Zeg smurf, nu is het wel bedtijd." Of "Zeg prinses, die jas mag aan de kapstok en die schoenen eronder.")

Ik gebruik wel koosnaampjes hoewel het eigenlijk niet klinkt als je over nadenkt.

Een hele boel generieke koosnamen die ik inwisselbaar voor al mijn kinderen en neefjes en nichtjes en buurkinderen gebruik als: schat, liefje, lieverd, mon amour, ma puce, mon ange, kleintje, baby, bébé, hommeltje,jongen, jochie, Laddie, Buddy, meiske, bengeltje, schavuit, schobbejak...

Dan zijn er nog die ik alleen voor één kind gebruik. Zo noemde ik mijn een na oudste zoon vaak Pom. Waarom weet ik niet. Dat is er zo ingeslopen. Het is niet afgeleid van zijn naam of zo verder. Hij is nu allang volwassen dus het is nu allang geen Pom meer behalve heel af en toe. Dan ontglipt het mij nog steeds.

Mijn één na jongste zoon noemde ik vroeger vaak Teddy. Dat kwam van Teddybeer omdat ik hem zo'n klein beertje vond. Eerst noemde ik hem dus beertje en toen werd het Teddy. Tegenwoordig noem ik hem vaak bij een afkorting van zijn tweede voornaam. Mijn oudste dochter noemt hem nog steeds Teddy.

Mijn jongste noemen we wel eens Tigger of Tig omdat hij net zo druk is als Teigetje. Mag nu ook al niet meer

Verder gebruik ik vaak afkortingen of afgeleiden van hun eigen naam.