Links/rechts
Ik had net boodschappen gedaan en eenmaal buiten zei ik tegen man: weet je wat mij steeds meer begint te irriteren? Mensen in rolstoelen die standaard chagrijnig kijken en daarnaast naar je kijken met een blik van 'waarom moet ik om je heenrijden? Waarom moet ik op je wachten? Zie je niet dat ik eraan kom met mijn rolstoel?' Waarop man reageerde 'ha... je begint te verrechtsen Kaaskopje!' Auw dat was tegen het zere been! Het is een feit, ik heb het lang vergoeilijkt als deze mensen zich zo gedroegen. "Het is ook niet makkelijk voor ze." Maar het is toch geen teken van verrechtsing wanneer ik mij erger aan sociaal gedrag van een burger met een (gezondheids)probleem? Mijn man zat mij een beetje te plagen, maar hoe zien jullie dat? Is een 'linkse' sociaal tot hij erbij neervalt, ongeacht of dat realistisch is of niet? Zou dat het beeld zijn wat rechts heeft?
Kaaskopje
Gelukkig. Dat geeft jezelf ook weer een ander gevoel!
Zou ik er even langs mogen misschien?
Ik trek het even wat algemener: waar is de simpele vraag gebleven: "Zou ik er aub even langs mogen?". Ik vraag dat altijd als ik ergens niet door kan, in de winkel of waar dan ook, en zeg het ook steevast tegen mensen die mij opzij duwen, tegen me aan rijden met winkelwagentje, boos kijken, geirriteerd zuchten, of zelfs gaan schelden: "U zou ook even kunnen vragen of u er langs mag. Want dat mag natuurlijk"
Heel vreemd, vinden mensen dat. Waarom eigenlijk?
Ik zou het niet weten stenna
Ik ben zelf nogal beleefd op dit gebied. Inschattingsfouten, of gewoon een keer iets niet doorhebben kan iedereen overkomen, mij dus ook, maar op zich vraag ik altijd netjes of ik erlangs mag. Op de fiets roep ik zelfs ´kijk uit hoor, ik ga erlangs´ als ik twijfel of ze dat doorhebben. Of als ik zie dat de situatie wat onzeker is, zoals bij een hond of een klein kind ga ik voorzichtig fietsen. Ik neem gewoon niets voor vanzelfsprekend aan. Iedereen die aan het verkeer deelneemt, lopend of rijdend, is voor mij onberekenbaar. Ik heb ongelukken gehad waardoor ik voorzichtig ben geworden voor mijzelf. En anderen behandel ik in principe net zo als hoe ik behandeld wil worden.
Stenna
Mee eens, ik vraag het ook gewon even en dan gaat men gewoon netjes opzij.