Meezingen met de matthäus passion
Ik ben gisteren naar de Matthäus Passion geweest en ik vond het helemaal geweldig, maar.... naast mij zat een mevrouw die mee ging zingen tijdens de koralen.
En ik zat mij daar dus vreselijk aan te irriteren. (Voor de goede orde: het was géén meezing Passion.)
Na de pauze, toen ze weer mee begon te zingen, heb ik er iets van gezegd ("Moet u nou echt meezingen?")Mevrouw werd boos en vond dat ík dan maar ergens anders moest gaan zitten. Ik ben daar niet op ingegaan, was niet bepaald de plaats of het moment om een scene te trappen.
Ik kon mij er gelukkig van afsluiten en heb erg genoten van de rest.
Wat vinden jullie? Is het "not done" om er iets van te zeggen?
Vreselijk
Ik zou me ook wild hebben geërgerd aan die mevrouw! Mijn moeder kan soms als je met haar ergens loopt ook zo in zichzelf gaan neuriën. Gek word ik daarvan.
Ik vind dat je er zeker wat van kan zeggen tegen die mevrouw en ik vind het idioot dat ze zo reageerde!
Alleen meezingen als
het in het programmaboekje staat. Verder houdt je je mond tijdens een klassiek concert. Zelf dochterlief weet dat al. (na een donderpreek van mama bij een concert van een vriendin van mij)
Of je koopt gewoon de hele tent
Mijn schoonmoeder had laatst voor een verjaardag een concert geregeld voor vrienden en familie - zaal afgehuurd en musici geengageerd... mijn zoon van 8 zong mee bij de Zwaan..sja, cello-repertoire he. Schoonmoeder vond het juist leuk en de cellist kon het niet horen...
maar dat is dan ook de énige situatie die ik kan bedenken waarin meezingen is toegestaan!
Ik zou het kunnen zijn...
Nee hoor, maar ik krijg wel altijd meezingneigingen als ik naar een koor luister. Het zou maar zo kunnen als ik er helemaal "inzit" dat ik dan per ongeluk zachtjes meezing dan wel neurie.
Maar... als iemand mij daarop wees zou ik mij diep schamen, mijn excuses aanbieden en mijn mond stijf dichthouden.
O vreselijk
Het is niet dat ik de neiging niet begrijp, maar het is echt not done. Dat vind ik trouwens niet alleen voor zang gelden: ooit heeft de concertgast die achter mij zat een heel pianoconcert van Rachmaninov ritmisch tegen mijn stoel meegetrapt. En ondanks de woeste blikken die ik achterom wierp, ging hij er gewoon mee door.
Niny
Thnx!
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zich er aan stoort!
Een collega van mij zingt mee en zij gaat vragen of volgend jaar in het boekje gezet wordt dat er niet mee gezongen mag worden 
))