Mijn moeder naar verzorgingshuis
Dag allemaal,
Mijn moeder (85 en zeer zwak de laatste weken) heeft eindelijk toegestemd met een verhuizing naar een verzorgingshuis. De hulp die elke dag door de gemeente gestuurd werd schrok van hoe ze loopt en hoe moe ze is, ze eet amper want ze is alleen en kan het niet opbrengen om te koken voor zichzelf, en zelfs de Franse variant van tafeltje dekje (maaltijden worden klaar maar koud opgeleverd, moeten opgewarmd worden in de magnetron) vindt ze te veel werk.
Ik ga vanuit Nederland elke maand naar haar toe, met liefde maar behalve boodschappen halen als ik er ben kan ik weinig doen. Ze heeft ook 7 katten, wat eigenlijk altijd de reden was om niet naar een verzorgingshuis te gaan: “wat gaat er gebeuren met mijn beesten”? Maar ze kan er niet meer goed voor zorgen en haar huis vervuilt door die katten.
Nu moeten we een goed huis vinden voor haar, voor de tijd dat ze over heeft (of het weken, maanden of nog een paar jaar weet ik niet). Dat is niet het probleem. Ik merk dat ik zelf veel moeite heb met haar laatste levensfase. Onze relatie is altijd erg moeilijk geweest, ze had altijd kritiek op wat ik deed, hoe ik mijn kinderen opvoedde. Pas de laatste jaren is ze mild geworden en kreeg ik complimenten van haar. Ik had denk ik graag langer willen “genieten” van deze situatie. En nu kom ik op een moment dat ik haar langzaam afscheid zie nemen van het leven. En het hoort erbij, zij 85 en ik 57, maar toch. Ik heb geen broer of zus, wel halfjes van mijn vaders kant maar zij en ik waren een eenheid (tegen wil en dank te close).
Kortom: ik worstel enorm. En weet niet zo goed hoe het aan te pakken. Is het voor iemand herkenbaar?
Sini
Het is ook niet niks Sinilind!
Hopelijk kun je dit weekend genieten van je warme bad! Even alle zorgen los weken!
Fourtyfour schreef op 20-01-2023 om 22:00:
Het is ook niet niks Sinilind!
Hopelijk kun je dit weekend genieten van je warme bad! Even alle zorgen los weken!
Ik realiseer nu pas wat voor invloed het gehad heeft. Ik slaap heel slecht, kan me niet concentreren, en ben nu aan de Kerstvakantie toe (was ik ook op 23 december maar toen begon de ellende met mijn moeder). Ik ga weer aan het werk terwijl mijn hoofd er absoluut niet naar staat, en hoop dat het werkelijk weer op school me goed gaat doen. Ik ben nog half in Frankrijk bij mijn moeder.
Over twee weken ga ik er weer een lang weekend naar toe, haar flat moet leeg opgeleverd worden en er zijn zo veel persoonlijke spullen dat ik het zelf wil doen. gelukkig hebben we op school de week daarna geen lessen maar proefwerken en activiteiten, waardoor ik geen lessen hoef voor te bereiden. En dan nog twee weken werken en de februari-vakantie komt er aan. We hadden plannen om bij mijn vader in Portugal te gaan voor 4 dagen maar op het ogenblik kan ik me niet voorstellen dat het leuk is. Ik wil lang in bad (inderdaad fortyfour), breien bij de open haard en Zweedse krimi's lezen.
Ik ben wel tevreden over mijn moeder: ze weigerde altijd fel om haar katten achter te laten en te verhuizen naar een verzorgingshuis, maar ze lijkt “op te bloeien”: ze slaapt beter, zit er weer verzorgd uit en kijkt met plezier naar programma’s op haar nieuwe TV.
Ik heb veel steun gehad aan mijn dochter van 31, die had ook een goede band met haar oma. Maar het is een ontzettend heftige tijd geweest, en ik zal niet zomaar ongeschonden eruit komen.
sini
Blijf wel aan jezelf denken Sini! Je hoeft je nu geen zorgen te maken over je moeder, dat is al heel fijn.
Ga je alleen dat weekend of gaat er een partner/vriendin/of wie dan ook mee?
Fourtyfour ik moet helaas alleen. Mijn man heeft een familieweekend dat al ruim een jaar ingepland is, en is bovendien zwaar allergisch voor katten (mijn moeder had er 8 op het laatst). Mijn dochter heeft al veel gedaan. Mijn zoon heeft tentamens. Kortom: deze keer moet ik het wel alleen doen. In februari halen mijn man en ik de spullen dat ik (ontdaan van kattenharen) in de kelder van moeder ga bewaren en nemen we die mee naar ons huis in Frankrijk. Dan kan alles wat over blijft opgehaald worden door Emmaüs en het appartement leeg opgeleverd worden.
KortoM: het moeilijkste is gedaan (mijn moeder verhuizen, maar ik ben er nog niet.
sini