Naamsverandering
Hallo,
Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met het veranderen van hun voornaam. Zover ik op internet heb kunnen vinden moet je hiervoor naar een advocaat en moet het voor de rechter komen. Ik wil graag mijn roepnaam toevoegen aan mijn officiele namen. Heeft iemand dit wel eens gedaan en hoe is dat verlopen en wat waren de uiteindelijke kosten?
Alvast bedankt.
AnkgeW
Ik snap er niks van
Ik mag de naam van mijn partner wettelijk gezien niet eens voeren, want we zijn niet getrouwd 
(even uit het hoofd: de wet zegt dat iemands naam op de geboorteakte staat maar dat de gehuwde recht heeft de naam van zijn of haar echtgenoot/echtgenote te voeren dan wel deze aan de eigen naam te laten voorafgaan; recht dus, geen plicht). Kind heeft achternaam van de vader. En ik heb er echt werkelijk nooit een enkel probleem mee of over gehad. Bij het bellen naar instanties ivm kind zeg ik altijd 'met Temet eigennaam, moeder van Ukje vriendsnaam'en dat levert nooit verwarring op.
Ik kan me voorstellen dat het een gedoe is als jezelf Spiliotopoulos heet en je man Saunderanayagam oid - het is zo'n mondvol, nietwaar - maar mijn achternaam heeft 1 lettergreep, die van vriend 2, dus dat is te overzien.
Groeten,
Temet
Oh jawel hoor temet (ot)
"Ik mag de naam van mijn partner wettelijk gezien niet eens voeren, want we zijn niet getrouwd "
Kijk maar eens in art. 1:8 BW, daar staat 'Hij die naam van ander zonder diens toestemming voert, handelt jegens die persoon onrechtmatig, wanneer hij daardoor de schijn wekt die ander te zijn of tot diens geslacht of gezin te behoren.'
Dit houdt ook in dat als je wél toestemming hebt van je levenspartner, je die naam best mag voeren
Sancy
Verdraaid, je hebt gelijk. Het is maar goed dat mijn vriend dat niet weet, want die is nogal ouderwetserig in een hoop dingen en zou het waarschijnlijk prima vinden als ik zijn achternaam zou gebruiken.
Wat ik trouwens gek vind - enigszins terzijde - zijn vrouwen die onder hun eigen naam beroemd zijn geworden en die dan na hun huwelijk ineens bij hun mansnaam (of dubbele naam) worden aangeduid. Leontien Zijlaard-van Moorsel bijvoorbeeld, die onder haar eigen naam al een complete prijzenkast bij elkaar had gereden en ineens onder een andere naam door het leven lijkt te gaan. Wil zo iemand dat nou zelf of zijn de media zo conservatief bezig, vraag ik me dan af.
(Zag laatst geloof ik ook ergens 'Katja Römer-Schuurman' en moest echt even nadenken wie dat nou was).
Groeten,
Temet
Temet (nog ot)
Och, alles is relatief. Je vriend mag met jouw toestemming ook best jouw naam gebruiken toch? Toen ik achter deze mogelijkheid kwam, hebben sancyman en ik (gewoon voor de lol) elkaar maar toestemming gegeven.
Hanne (lang)
Ik ben het met Tihama eens dat het de wereld op z'n kop is dat we zelf zo'n moeite voor moeten doen om onze naam onze naam te laten. In het huidige systeem gaat men ervan uit dat de vrouw haar eigen naam houdt. Alle andere opties zijn varianten. Dat het in de praktijk vrouwen vaak anders kiezen doet daar niets aan af.
Maar om op je vraag te antwoorden: ja, in mijn omgeving weet iedereen dat ik mijn eigen naam voer. Is bij alles overduidelijk. Ik ben er meteen na ons trouwen mee begonnen: we hebben bewust schriftelijke bedankjes rondgestuurd met daarop onze beide voor- en achternamen, op de geboortekaartjes van onze kinderen staan we met allebei onze voor- en achternamen, op ons naambord staan allebei onze voor- en achternamen. Geen misverstand over mogelijk. En ja, dan ergert het me wanneer die bekenden me toch aanschrijven onder mijn mans naam, liefst op z'n Amerikaans, onder zijn voorletter.
Dat voelt als geen respect hebben voor iemands keuze. In mijn ogen hoef je de keuzen van anderen niet te begrijpen of ze 'goed' te vinden, om ze toch te respecteren. Ik schrijf schoonzus, of vriendinnen die ervoor kiezen om de naam van hun man te gebruiken ook niet meer onder hun eigen naam aan. Ik snap hun keuze niet, maar respecteer hem wel. Daar gaat het volgens mij maar om.
Het gaat me dus vooral om mensen die weten dat je een bepaalde keuze maakt maar dat gewoon 'raar' vinden, of te moeilijk om aan te passen in hun bestand. Ik snap heus wel dat mensen die het niet weten me wel eens zullen aanschrijven of -spreken met zijn mans naam. Dat zet ik recht. Zo zijn er ook mensen die mij beter kennen dan mijn man en die hem met mijn naam aanschrijven of -spreken. Ook dat zetten we wel recht. Maar om je daar nu aan te ergeren....
Wat me wel weer stoort zijn de officiële instanties en de computerprogramma's die er anno nu nog niet op berekend zijn dat vrouwen niet onder de naam van hun man gaan. Bij de verloskundige waar het computerprogramma je naam ineens verandert in mansnaam als blijkt dat je gehuwd bent, een werkgever waar je naam ineens veranderd wordt wanneer men weet dat je met meneer die en die getrouwd bent. Toppunt: bij mijn huidige werk sta ik bekend onder mijn eigennaam. Heb netjes een brief gehad waarin men mij vroeg onder welke naam ik aangeschreven wil worden: 1: eigen naam, 2 mansnaam-eigennaam, of alleen mansnaam. Ik heb natuurlijk optie 1 ingevuld en krijg alleen maar post op mijn eigen naam, salarisstrookjes, infoblad, mededelingen over arbeidsvoorwaarden, echt alles. Tot zo ver geen probleem dus. Maar; ik ben vanaf het begin van mijn komst daar ook lid van de personeelsvereniging. En bij de pv was ik op een gegeven moment onvindbaar als lid. Wat bleek: ik stond bij hen ingeschreven onder mijn mans naam, omdat de salarisadministratie dat zo doorgeeft. Terwijl diezelfde salarisadministratie mij aanschrijft onder mijn eigen naam. Hoe raar kan het zijn...
Groet,
Dirkje
Eigen naam
Ik herken me helemaal in wat Emmawee schrijft: mijn naam is mijn naam omdat ik 'm al heb vanaf mijn geboorte. Niet omdat ik 'm gekregen heb van mijn vader. Soms hoor ik vrouwen dat wel eens als argument gebruiken: die naam is ook maar gekregen van mijn vader. Heb ik altijd een raar argument gevonden en nog niet zo lang geleden sloeg iemand hier wat mij betreft de spijker op de kop toen ze zei: de naam van mijn vader is in ieder geval de naam van mijn vader en niet die van mijn schoonvader.
Verder gaat het wat mij betreft ook niet dat de ene of de andere naam mooier zou zijn: mijn naam past mij mij omdat ik er m'n hele leven al mee genoemd word.
Groet,
Dirkje
Lies
Ook ik heb kinderen en de onhandigheid die je beschrijft herken ik totaal niet. Bij alles wat de kinderen aangaat meld ik me als Dirkje Eigennaam, de moeder van Kind Dirkmansnaam. Nooit een probleem. Voel me ook niet buitengesloten doordat de andere leden van mijn gezin een andere achternaam hebben. De verbondenheid zit voor mij niet in de naam.
Groet,
Dirkje
Dwarsliggende instanties
Er zijn ook intanties die iedere vrouw met alle geweld met hun meisjesnaam willen blijven aanschrijven. Het zou leuk zijn als ze gewoon de keus respecteren die je aangeeft, maar ach, je ergeren... neuh.
Gaat altijd goed
Ik ben nog nooit op officiële post aangeschreven als Mw. Mansnaam. Ik sta bij mijn weten overal onder mijn eigen naam geregistreerd. Heb ik dan zoveel geluk gehad?
Mijn man heeft trouwens nog nooit geklaagd dat hij een andere achternaam voert dan de rest van het gezin. Kennelijk neemt men voetstoots aan dat hij de vader is, andere naam of niet. Of men realiseert zich niet dat híj bij ons de afwijkende naam heeft. Hij krijgt ook nooit post voor Dhr. Guinevere.
Temet
wat wel grappig is van Katja Romer-Schuurman, is dat ook haar man Romer-Schuurman heet. Da's toch echt niet conservatief
En het zou nog mooier zijn ishtar
Als hij dan Schuurman- Römer zou heten......
Tirza
Genista
Volgens mij heeft dat aanhouden van een meisjesnaam soms wel een doel. Bijvoorbeeld bij medische gegevens, waar het heel belangrijk is om over de gehele levensduur gegevens aan een persoon gekoppeld te houden.
Natuurlijk is er altijd een technische oplossing te bedenken om zoiets op te lossen, maar ik denk dat dat er iets mee te maken heeft. Je bouwt namelijk ook data op in de fase van je leven dat je nog je meisjesnaam hebt, en dat moet anders worden gekoppeld op de een of andere manier.
Bij school/opleidingsgegevens zie je hetzelfde fenomeen.
Toppunt vind ik toch wel mijn bank
Ik moest wat zaken voor mijn man regelen. Dus ik ben op met Kiki eigennaam, ik wil wat weten over dit en dit van mijn man.
Nee daar konden ze me niet aan helpen. Mijn man moest zelf bellen. Nou tot zover snap ik dat. Privacygevoelig enzo
tien minuten later bel ik op en gebruik Kiki mansnaam, ik moet wat weten over dit en dat van mijn man
Geen enkel probleem, ze konden me niet snel genoeg helpen.
Mijn garage is ook een erge. Mijn auto onder mijn naam ingeschreven, ook de auto van mijn man staat op mijn naam. Maar zodra ik die zaak binnenkom is het goedemorgen mevrouw mansnaam.
Dat stoort me enorm. Inderdaad bij de verloskundige ook. Ben je gehuwd, hoe heet je partner en floep mijn naam veranderde mee.
Ik heb geeist dat ze dat veranderden. Dat kon niet in het systeem. Nou je verzint maar iets, want dat is niet mijn naam.
Kiki
Bij onze bank werkt dat niet zo, omdat ik met een vrouwenstem spreek kan ik geen zaken voor mijn man per telefoon regelen. Voor mijn zoon (toen hij op zee zat) deden we dat wel, dan belde mijn man, gebruikte de naam van mijn zoon en er was geen probleem, als ik voor hem belde kon ik niks doen.
Wel mijn naam...
Mijn bank heeft mij wel mijn naam gegeven, maar de geboortedatum van mijn man. Zie ik er toch piep jong uit voor mijn leeftijd
Groet,
Miriam Lavell (in werkelijkheid met de geboortedatum van mijn zus)
Rodebeuk
Inderdaad is daar heel prima een technische oplossing voor te vinden. Kwestie van je database goed opzetten. De SVB heeft het bijvoorbeeld prima geregeld, die schreven mij de eerste brief op mijn meisjesnaam en vroegen mij hoe ik in het vervolg aangeschreven wilde worden, met de keus uit de vier wettelijke mogelijkheden. Sindsdien word ik netjes met Genistus' naam aangeschreven, terwijl intern alles nog aan mijn meisjesnaam hangt.
Een beetje IT-er zegt dat dat geen probleem hoeft te zijn.
Dirkje en tihama
Nu ik het nalees realiseer ik me dat de vraag niet alleen voor de ‘eigennamers’ geldt, maar ook voor de ‘nieuwenamers’ ik heb nl nog nooit meegemaakt dat iemand meldde hoe hij/zij na z’n huwelijk zou gaan heten, terwijl ik alle mogelijke combi's wel tegen ben gekomen incl hij krijgt haar naam en zij zijn naam. Maar als je het meldt heb je m.i. inderdaad reden om (een beetje) geïrriteerd te worden.
Ik heb alleen wel het gevoel dat de ‘eigennamers’ er meer moeite mee lijken te hebben om verkeerd aangeschreven te worden dan de ‘nieuwenamers’.
In heel veel systemen blijf je nl onder je ‘eigen naam’ geregistreerd staan, en dus krijg ik regelmatig post op m’n meisjesnaam, Gemeente, Belastingdienst, kenteken registratie (en de daaruit voortvloeiende ‘uw auto moet een APK briefjes’ ook de SVB blijft bij mij in tegenstelling tot bij Genista mij halsstarrig met m'n meisjes aanschrijven....
Mij persoonlijke ‘toppunt’ is dat mijn werk e-mail adres m’n meisjesnaam is, hoewel ik al lang een breed getrouwd was toen ik daar kwam werken. Ik krijg het niet gewijzigd. Motivatie: Anders moeten ze het weer veranderen als ik ga scheiden (zij weten blijkbaar meer dan ik) Tot die tijd moet de rest van de wereld blijkbaar maar automatisch begrijpen dat mevrouw A mailt als persoon B.
Hanne
Volgens mij blijft een aantal instanties je inderdaad onder je eigen naam aanschrijven, omdat dat nu eenmaal je eigen naam is en blijft. De naam van een partner wordt namelijk nooit je eigen naam, je hebt alleen het recht 'm te gebruiken. Kijk maar in je trouwboekje, daar staat in dat de geslachtsnaam na het huwelijk je eigen naam is. Dat is dus het enige dat nooit verandert, tenzij je die geslachtsnaam officieel laat veranderen. Om verwarring te voorkomen kiest een aantal officiële instanties ervoor alle mensen aan te schrijven onder hun eigen geslachtsnaam. De meeste particuliere instellingen doen dat niet, maar jij hebt dus een werkgever die dat wel doet. Blijkbaar hebben we de ervaring dat sommigen hun naam vaker dan eens laten veranderen en hebben ze om de last daarvan te omzeilen gekozen voor de oplossing van de officiële instanties. In jouw geval vervelend dus, zou ik in jouw schoenen ook van balen.
Groet,
Dirkje
Ankge w sorry
voor het kapen van je draadje, het gaat ondertussen over iets heel anders dan jouw vraag.
Ik heb er geen ervaring mee om een voornaam te laten toevoegen, maar herken wel een beetje dat het lastig kan zijn dat je officiële voornaam en je roepnaam niet dezelfde zijn. Bij een van onze kinderen is dat ook het geval. Bewust gedaan trouwens omdat kind een gecombineerde voornaam heeft: vernoemd naar twee mensen. We wilden graag de officiële namen gebruiken en dat leverde een andere eerste voornaam dan roepnaam op. We hebben er wel op gelet dat de eerste letter van die officiële voornaam dezelfde is als de roepnaam. Tegelijkertijd ligt de roepnaam in de lijn van die naam (en de tweede naam). We hebben dus geen 'Johannes Hendricus, we noemen hem Wesley'. Met dit alles is het niet verwarrend voor de buitenwacht en (belangrijker nog)kind zelf. Op dingen als bankafschriften, etiketten van de apotheek enzovoorts staat kind gewoon met roepnaam. Bij heel officiële post van de gemeente staat de officiële eerste naam.
Ik weet natuurlijk niet hoe kind hier dit gaat ervaren in de toekomst, maar als jij er last van hebt zou ik zeker kijken wat de mogelijkheden zijn om je roepnaam toe te voegen aan jouw namen. Kijk vooral naar wat je zelf plezierig zou vinden.
Groet,
Dirkje
Hanne, daar zou ik me ook aan storen hoor
Het is andersom inderdaad net zo irritant. Wij hebben tegenwoordig een keuze, dan moeten mensen die wel respecteren.
Moeilijker te veranderen na een scheiding vind ik een kul-argument. Ik zou echt net zo lang gedramd hebben tot ze het veranderd hebben.
Bij mij ook een keer een telefonische verkoper. Spreek ik met de mevrouw mansnaam, nee je spreekt met mevrouw eigen naam. O heb ik dan een verkeerd nummer gedraaid. Nee hoor.
Gut zeg, wat lastig allemaal, kunnen jullie dat niet veranderen.
Ik heb uiteraard niets gekocht van die man 
'mevrouw mansnaam''
Een (overigens ongehuwde) vriendin van mij geeft op de vraag 'spreek ik met mevrouw mansnaam' standaard het antwoord 'nee, dat is mijn schoonzuster'
(voor de goede orde: schoonzus is de zuster van haar vriend. Niet de echtgenote van de broer van haar vriend )
Groeten,
Temet
En dan...
krijg ik vandaag de ontvangstbevestiging van het EPD-bezwaar....gericht aan mw Meisjesnaam......
Nasha, ik ook
Maar ik had voor alle veiligheid dan ook mijn meisjesnaam ingevuld op de papieren. Want in de administratie van die EPD-jongens heb ik weinig fiducie, dus laat ik vooral geen aanleiding geven tot fouten...
Genista
zoals ik altijd doe, heb ik het bezwaar gestuurd als mw Nashaman-Meisjesnaam..... 
Op mijn paspoort staat ook Meisjesnaam e/v Nashaman.....dus daar konden ze dat ook zien...
Ik wilde geen risico nemen
Ik zei al, zo'n hoge pet heb ik er niet van op. Overigens voer ik nooit een dubbele naam, altijd slechts Genistus' naam. Mooi zat Instanties die mijn met alle geweld met dubbele naam willen aanschrijven, kunnen dus ook op mijn "minachting" rekenen.
En nasha, ook gezien?
"Geachte heer, mevrouw Achternaam" heft de brief aan. Zelfs dàt kunnen ze er niet even normaal bij zetten...
Klopt...
tis ook moeilijk he, een brief maken....
Waarom ik wel altijd Meisjesnaam er achter zet, is omdat mijn handtekening nog steeds alleen Meisjesnaam toont.....
Hou op, schei uit
In 1999 ben ik getrouwd, maar heb ik mijn eigen naam gehouden (ik was er erg aan gehecht na ruim dertig jaar). In 2000 had ik een nieuw paspoort nodig waarin het inmiddels gearriveerde zoontje (mansnaam) ook werd bijgeschreven. Tot mijn verbazing zag ik dat het vakje echtgenote van niet was ingevuld. Nee, natturlijk niet, dat moest ik speciaal aanvragen. In 2005 dus de herkansing: mevrouw ik heb mijn eigen naam gehouden toen ik trouwde, maar ik wil wel graag de naam van mijn man in het vakje echtgenote van hebben staan, want de kinderen hebben zijn naam, inmiddels een eigen paspoort en ik ben ook wel eens zonder hun vader met hen op stap. Geen enkel probleem mevrouw! Nee inderdaad, keurig een paspoort gekregen met mimanaam echtgenote van mansnaam. Tot de eerste brief van de belasting binnen kwam, gericht aan mevrouw mansnaam-mimanaam, gevolgd door de ziektekostenverzekering, het ziekenhuis en ga zo maar door........ Je staat er versteld van wat er allemaal gekoppeld zit aan de gemeentelijke administratie. In 2010 probeer ik het maar weer opnieuw. Iemand nog suggesties hoe ik de vraag dan kan formuleren om eindelijk mijn zin te krijgen?
Mimajoli
Ik ga nu echt steil achterover. Van dergelijke koppelingen merk ik juist niets! Ik moet het tig keer zeggen... Wat hopeloos zeg, als je "echtgenote van" bent, zegt dat op zich toch niets over de naam die je wilt voeren?
E.v.
Hi Mimajoli,
Ik heb ook mijn eigen naam gehouden en e.v. met mans naam in mijn paspoort laten zetten. Ik vind het belangrijk voor in het buitenland en ook als ik met mijn kind alleen reis. Toen ik het kwam ophalen riepen ze om: mevrouw "mansnaam". Precies wat ik niet wilde, ha ha. Maar verder gaat het nooit mis eigenlijk. Alleen een keer gedoe op Schiphol toen ik naar de VS reisde met dochter die dus mansnaam heeft. Ik denk dat ze het bij jou verkeerd in het gba hebben gezet? heb je dat wel eens nagevraagd?
Jonne