Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Iris

Iris

08-01-2013 om 17:42

Nog meer digitale daklozen hier?

Ik ben digitaal dakloos, zoals dat heet. ik zit dus niet op Facebook, twitter of andere sociale media. Ik vraag me af ik er nog meer zijn zoals ik.
Eerlijk gezegd denk ik dat ik er heel zenuwachtig van wordt en ik heb echt geen tijd om al die mensen te gaan volgen of zo. Mijn buurvrouw twittert zich suf en ze wil mij steeds overhalen om ook te twitteren. Wat is het nut daarvan dank ik dan? Ik moet wel eerlijk zeggend at ik dan af en toe haar tweets lees. Dan gaat het alleen maar over dat ze lekker met de hond heeft geandeld, dat er een vlindertje in de tuin zat, wat ze heeft gegeten. Dus toen dacht ik, nu weet ik weer waarom ik niet twitter.
Wie nog meer niet en waarom doe je er niet aan mee?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Sancy

Sancy

08-01-2013 om 18:24

Twitter

Ik zit wel op twitter maar doe daar zelf niets mee eigenlijk. Maar ik gebruik twitter veel juist vanwege de tweets van anderen. Waar Sentinella niet geïnteresseerd is in de meningen van anderen, vind ik het juist verfrissend om over 1 onderwerp zo veel meningen te lezen. Het verbreedt mijn horizon.
Met Faceboook heb ik werkelijk niets. ik weiger categorisch om een account te maken, ondanks de vele verzoeken van familie, vrienden en bekenden.

neteret mut

neteret mut

08-01-2013 om 18:26

Alleen facebook

al heb ik er zelf nog geen enkel bericht erop gezet. Ik kijk af en toe op die van een ander en zet heel af en toe een berichtje bij een ander.

Rafelkap

Rafelkap

08-01-2013 om 18:40

Alleen ool

Alleen ool, maar dat telt niet
Ik wil niet teveel digitaal bezig zijn, ool kijken doe ik al teveel

Rafelkap

Rafelkap

08-01-2013 om 18:42

Man

mijn man heeft alleen linked-in, maar dat is dan ook wel nuttig. Hij heeft even op facebook gezeten ivm familie aan de andere kant van de wereld. Maar inderdaad: 'X heeft een hamburger gegeten en die smaakte prima' wordt wat saai, dat hoef ik allemaal niet te weten en ik voel er geen behoefte toe dit met iedereen te delen (al eet ik nooit een hamburger)

Evanlyn

Evanlyn

08-01-2013 om 18:59

Alleen linked in

Als je mij googelt, krijg je linked in en verder niets.Foto's van wilde feesten houd ik liever privé (als ik zulke feesten had tenminste).

Voor de familie aan de overkant is Skype prima.

tonny

tonny

08-01-2013 om 19:19

Wel facebook, geen twitter

zou niet weten wat voor boeiends ik te twitteren heb. Ik lees weleens tweets op het account van mijn wederhelft, maar zie daar niet zo vaak iets echt boeiends tussen.

FB vind ik aardig om wat 'bij te blijven' maar ik probeer daar niet al te veel tijd in te steken.

Nancy

Nancy

08-01-2013 om 20:12

Ook hier geen sociale media

Hallo Iris,

Hèhè een gelijkgestemde. Meestal als ik zeg dat ik niet of Facebook, Hyves, Linkedin, Msn, etc. zit gaan er wenkbrauwen omhoog. Waarom niet? Ik werk 5 dagen in de week en dit is grotendeels computer-gerelateerd, voor mijn werk heb ik wel met sociale media te maken maar dus niet prive. Daarnaast vind ik het tof om hier mee te lezen en af en toe te posten, dat doe ik zeker al 10 jaar. Ik houd contact met mijn vriendinnen per telefoon, email en What's app. Zo spannend is mijn leven niet om erover te twitteren denk ik dan....

Marcella

Marcella

08-01-2013 om 20:17

Wat ik heb

Ik heb facebook, twitter en nog een oud account van hyves. Hyves is een zakelijk account (hier laat ik wat van mijn werk zien als reclame (fotograaf) of facebook heb ik een priveaccount en een zakelijkaccount. Prive vind ik het leuk om iedere dag wel eventjes mee te lezen. Ik heb er weinig mensen tussen zitten die niets boeiends schrijven. En degenen die dat wel doen die zet ik 'uit'. M.a.w. ik zie geen berichtjes meer van ze, maar kan ze wel bewust nog opzoeken (hun pagina) als ik nog eens wat wil melden of wat wil meelezen. Vind het leuk om een beetje bij te blijven en te weten hoe het werkt (wil geen social-media analfabeet worden)
Twitter heb ik ook alleen ik plaats zelf nooit berichtjes. Ik lees wel mee met Sylvia Witteman bijvoorbeeld (haar berichtjes komen op mijn computer binnen via tweetdeck, ik hoef dus niet de hele tijd naar twitter om het te gaan bekijken) twitter is bij mij eigenlijk begonnen omdat dochter en ik op die manier gratis konden 'sms-en' zonder te betalen. Zij had op school alleen wifi en weinig bel tegoed om te sms-en. Dit was de enige gratis manier om snel te communiceren tussen mij en haar (ze had toen een blackberry) nu hebben we meer manieren, maar twitter (alleen de priveberichtjes) vinden we nog steeds handig hiervoor.

Maar goed, ik blijf dus bewust meedoen. Zie nu bij mijn moeder dat ze het hele computer tijdperk gemist heeft en dus over heel veel dingen totaal niet meer mee kan praten. Wat ze ergens best jammer vindt.

Ely

Ely

08-01-2013 om 20:47

Je bent niet digitaal dakloos

Want je zit klaarblijkelijk op OO
Wel briljante uitdrukking trouwrns

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

sinas

sinas

08-01-2013 om 20:51

Facebook, twitter, hyves en linked in

die laatste alleen omdat ik ander werk zocht, niet dat het wat oplevert.
Ik begon met alleen Hyves, maar langzaam ging iedereen over naar Facebook, dus wilde ik digitaal in kontakt blijven, moest ik wel mee. Inmiddels zit ik meer op Facebook dan nog op Hyves. Twitter had ik ooit gedaan om een bepaalde discussie te volgen, nu heb ik het nog wel, maar gebruik het niet heel vaak. Wel komen er vaak meldingen van de verenigingen van de kinderen of trainen of zo doorgaat, dat is dan wel handig.

Tink

Tink

08-01-2013 om 23:56

Leuke uitdrukking inderdaad

Digitaal dakloos
Ik ben overigens niet geheel digitaal dakloos. Ik heb ooit een Hyves aangemaakt, voornamelijk om eem beetje in de gaten te houden wat mijn kinderen daar uitspoken. Zelf doe ik er bijna niets mee.
Twitteren doe ik wel, dat vind ik leuk door de snelle manier van berichtjes plaatsen. Niks bijzonders verder, en ik zet er echt niet elke kop koffie op.
Facebook heb ik niet, daar begin ik ook niet aan. Je leest tegenwoordig teveel berichten over wat er allemaal wordt doorverkocht door Facebook, en de beveiliging is ook bepaald niet waterdicht. Ik zou me daar niet vrij voelen.
Wel heb ik een Yammer account, een besloten groep met collega's, dat was min of meer 'verplicht'. Ik heb nog steeds niet helemaal door hoe het werkt (schijnt op Facebook te lijken?), ik heb er zelf ook eigenlijk nooit iets opgezet tot nu toe. Heel af en toe reageer ik ergens op maar ik vind er weinig aan. En mijn grote bezwaar is dat dat onder eigen naam moest, ik wil mijn naam helemaal niet op internet hebben. Ik doe dan ook verder alles op internet onder nicknames.
Ja en OO natuurlijk! Niet weg te denken
Mijn man is helemaal wars van social media, hij heeft een Twitter en een Hyves maar doet er niets mee. Wel heeft hij een Linkedin account gemaakt, maar dan ook alleen omdat hij werkzoekend is. En dan is het tegenwoordig bijna noodzaak dat je terug te vinden bent via de social media.

Kaaskopje

Kaaskopje

09-01-2013 om 00:55

Niet dakloos

Ik zit op Facebook. Ik kijk nog heel af en toe op Hyves, als ik een melding van een verjaardag krijg. Niet zelden gebeurt het dat het laatste bericht van de jarige van het jaar ervoor is, dus ook het account van de jarige wordt dan duidelijk niet meer actief gebruikt. Hyves heeft het voor mij en de meesten om mij heen toch afgelegd tegen Facebook. Ik lees elke dag de berichtjes van bekenden op Facebook. Ik vind het een leuke aanvulling. Ik denk dat ik via Facebook meer betrokken ben geraakt met de mensen die ik daar als vriend heb, dan normaal het geval zou zijn geweest. Foto's van mijn achternichtje die ik normaal niet gezien had, een berichtje dat een kennis ziek is (dan kun je beterschap wensen), juich-berichtjes omdat een kind het A-diploma heeft gehaald bij zwemles. Ik waardeer Facebook dus wel.
Ik vrees dat ik de lol van Twitter nog niet ontdekt heb. Maar ik denk dat dat onervarenheid is. Ik snap het nog niet helemaal

Beetje

De digitale wereld komt me soms de neus uit (werk hé?) dus erg actief ben ik niet. Ik heb wel facebook, maar plaats zelden wat. Ik communiceer soms wel met mensen via face-book. Mensen in het buitenland en met de kinderen. Ook vind ik het wel praktisch dat ik zo kan zien wat de kinderen plaatsen(en op welke tijd, hahaha).
Ik 'heb' er verder weinig mee...al die berichtjes van ik vind dat en dat leuk en 'ik ga werken' of 'uitgaan!' tja...als je daar gelukkig van wordt.
Verder behelp ik me met viber en whats-app voor gratis communicatie.
Toch is het soms handig. Gisteren via facebook vriendin van oudste kunnen bereiken...Oudste's telefoon was uitgevallen en er had iemand voor haar gebeld wat niet kon wachten tot laat in de avond. Het tel. nr van die vriendin dat ik had klopte niet meer... (w.s. gewijzigd), maar haar facebook was nog hetzelfde.
groeten albana

krin

krin

09-01-2013 om 09:49

Digitale dwangbuis

Zo noemde een columnist in de Vk het vanmorgen. Dus het bestaan als digitale dakloze is wellicht wel zo gezond.
Ik zit er tussenin, denk ik. Voor Facebook ben ik na enige druk overstag gegaan een jaar geleden, maar het heeft me nog niet gegrepen. Ik heb verkeerde vrienden, denk ik, want voor mijn gevoel plaatsen ze alleen eindeloos kinderkiekjes, taartenkiekjes, quasiwijze teksten en van die doorgeplaatste reclamezooi. Zelf zet ik er gemiddeld eens per maand iets op, denk ik. Ik zou prima zonder kunnen.
Voor de inhoud heb ik Twitter. Daar volg ik vakgenoten, soortgenoten, schrijvers en tv-makers (Louis Theroux, bijvoorbeeld), familie/vrienden en gewoon interessante mensen (wegens hun observaties of hun taal of hun bezigheden). Ik vind het korter, gerichter en vooral inhoudelijk interessanter dan Facebook. En ik heb er al veel nieuwe dingen door ontdekt, van boeken en films tot ideeën. De liefhebber van aforismen kan op Twitter in elk geval zijn hart ophalen. (Definitie van aforisme volgens Buddingh': een aforisme is een waarheid als een kalfje.) Lichtelijk verslaafd ben ik er wel aan, vrees ik, maar ik zit niet in gesprekken met de telefoon voor mijn gezicht.
Het kan voelen of je iets mist zonder, dat was ook een reden om overstag te gaan voor Facebook, en dat komt deels omdat mensen iets eerder daar 'delen' dan het gewoon te vertellen. Voor die valkuil probeer ik wel te waken. Sommige van mijn briljante aforismen spui ik dus eerst in de werkelijkheid, en dan pas digitaal

Ook nog dakloos

ik wil het ook allemaal niet, ik lees (en schrijf) regelmatig op een bepaald forum en soms hier, maar dat is het dan.
Nu zit ik met een probleem dat dochter soms extra lessen volgt bij een dansverenging, maar dat zijn 'open dagen', niet op voorhand vastgelegd, dagen en uren veranderen telkens. En waar wordt dat allemaal meegedeeld... op facebook waar ik geen account heb. Heel erg vervelend want nu zou ik dus een account moeten aanmaken. Kan ik dat doen enkel voor deze ene vereniging (iets met aanmelden voor die groep) maar dat niemand anders mij kan zien?

Helemaal niks

Ik heb ook geen facebook, twitter of wat dan ook. Alleen een registratie op OOL. Ik zie er voor mezelf het nut niet van in en ik vind het niet leuk. Als ik eens op social media van anderen kijk, krijg ik niet het gevoel dat ik wat mis. Niet aan de info die men daar deelt en niet aan het feit dat ik er zelf niet actief aan deelneem.

Ik vind het zelfs afknabbelen van de realiteit. Voorbeeld: ik was op een feest en kwam daar een vriend van een vriendin tegen die ik anders nooit zomaar tegenkom. Hij maakte een foto van ons en zette die op facebook. Toen ik die vriendin tegenkwam, kon ik dus niet zeggen: raad eens wie ik tegenkwam. Om vervolgens te vertellen over het feest. Want dat wist ze al, het was al oud nieuws. En toen ik laatst in het SR-telefoonteam zat, zaten de meesten ook alleen maar te facebooken. Zo jammer, want het lijkt me leuker om je ervaringen te delen met mensen die ter plekke zijn en hetzelfde beleven, dan met je virtuele volgers. Iedereen zat daar maar in zijn eigen bubble.

skik

koentje

koentje

09-01-2013 om 10:29

Maar

je kunt een facebook account openen en 1 of 2 vrienden maken, en er verder helemaal niks mee doen; alleen gebruiken om te kijken op de pagina's die jij wil.

heb linked in, doe ik weinig mee trouwens, heel af en toe accepteerd ik contacten en nodig ik iemand uit. En dan accepteer/nodig ik alleen mensen uit die ik ken of die leuk staan in mijn lijstje.

ik moet mijn cv eens updaten denk ik.

Mama 5

Mama 5

09-01-2013 om 12:09

Hier

Ikzelf doe niet aan dat soort netwerken.
Toevallig kwam ik laatst nog een keertje op de hyvesaccount van mijn dochter (die controleerde ik vroeger regelmatig om dat daar heel naar op gepest is, vroeger). Het is wel een beetje treurig, al die mensen die niets meer met hyves doen. Zo'n profiel met een laatste post uit 2011. Al die uitgestorven profielen zwerven maar een beetje rond in cyberspace.

Mama 5

Best zielig eigenlijk ja, van die uitgestorven hyves-profielen. Ik zie ze zo op mijn netvlies, wanhopig op de digitale deuren van facebook bonkend...
Ik zou bijna geneigd zijn een opvanghuis te beginnen
n@nny

Kennen jullie deze site?

http://weneverlookup.tumblr.com/

het is niet echt een ontwikkeling waar ik blij van word....

Ingrid (ook digitaal dakloos)

Uitgestorven profielen

Er schijnen nog 30 miljoen facebookaccounts te zijn van mensen die inmiddels overleden zijn. Nou is het voor jezelf geloof ik al niet zo heel makkelijk om je account op te heffen, maar voor nabestaanden die de juiste info niet hebben, onmogelijk.

Er zijn ook van die irritante websites waar je personen kunt opzoeken. Daar krijg je info te zien van sites die allang niet meer bestaan, of info die al van de site af is. Ik streef er naar om ongooglebaar te zijn. Heel vroeger zette ik nog wel eens wat online met mijn eigen, hele naam (een vraag of een review bijvoorbeeld). Of iemand anders zette info over mij met naam en toenaam op een site. Ook al heb ik dat verwijderd, en is de website die ik zelf ooit gehad hebt opgeheven, via die personenzoeksites komt alles weer tevoorschijn. Waarschijnlijk voor eeuwig.

skik

Fred de Velde

Fred de Velde

09-01-2013 om 17:24

Archeologie

"Het is wel een beetje treurig, al die mensen die niets meer met hyves doen. Zo\'n profiel met een laatste post uit 2011. "

Ooit vinden digitale archeologen die terug, net zoals ze nu nederzettingen uit de Bronstijd terug vinden. Compleet met interpretaties van de archeologen.

"De vele plaatjes van kittens duiden erop dat de kat toen een populair huisdier was, en wellicht zelfs een religieuze functie had". hahah

Zarah

Zarah

09-01-2013 om 17:56

Facebook

Ik ken juist iemand wiens dierbare is overleden en die haar facebook pagina juist graag behoudt. Een digitale herinnering waar vrienden en vriendinnen nog wel eens op kijken en lezen of soms nog eens een berichtje plaatsen. Zo kan het dus ook voor nabestaanden zijn.

Fred de Velde

Fred de Velde

09-01-2013 om 19:00

De doden van nu.

Sja, wat dat betreft heeft al dat getwitter over alles en nog wat ook misschien een positieve functie.

Als vroeger iemand stierf die je niet goed kende, moest je het doen met verhalen van de rest van die familie. Iedere keer vragen "hoe was papa al kind'?? Totdat die mensen zat waren van het beantwoorden van je vragen.

De 'doden van nu' kun je intiem volgens, alle details van hun leven. Of dat Echt Belangrijke Info is, daar kun je natuurlijk over twisten. Maar je hebt in ieder geval meer info dan vroeger. En je kan het gewoon zelf opzoeken, je hoeft het niet steeds te vragen.

Ik heb een overleden oom naar wie ik best wel nieuwsgierig ben. Had die Facebook gehad dan had ik zelf van allerlei details kunnen opzoeken.

Ging hij veel naar feestjes? Vond hij dat leuk? Hield hij van school? Wat was zijn lievelingseten? Hoe ging hij met zijn vrienden om? Wat voor humor had hij?

Al die dingen weet de rest van zijn familie niet meer zo 1,2,3.

Niks

Niks hier, behalve OOL. Kom op zeg, ik verspil al teveel tijd op het net. Twitter lijkt me eigenlijk vooral iets voor mensen die een smartphone hebben, en die heb ik ook niet.

Wel denk ik af en toe dat ik aan de LinkedIn moet, want als ik nou werkelijk van baan wil veranderen en ik begin er dan pas aan dan staat het ook zo zielig. Kan je zien hoe lang iemand al op LinkedIn actief is, eigenlijk? Want als je dat niet kan zien dan maak ik me zorgen voor niks en dan schuif ik dit zonder schuldgevoel voor me uit.

Partner zit sporadisch op facebook. Maar die heeft familie en vrienden/kennisen in verschillende werelddelen en tijdzones, en dan kan Fb reuze praktisch zijn. Maar ik hoef niet zo nodig. Mijn echte vrienden mail of bel ik wel. Of ik zoek ze op

Groeten,

Temet

krin

krin

09-01-2013 om 21:10

We never look up

Mooie foto's.
Maar wat als al die mensen nou een (echt) boek voor hun neus hadden gehad? Had ik er dan tevreden naar gekeken, blij om zoveel leesplezier?

Leuke vraag krin

Ik vond de foto's ook heel mooi, maar ook een beetje triest. Al die mensen in hun eigen wereldje. Vooral als er dan iemand naast zit, of tegenover, die ook naar zijn eigen schermpje staart.

Of mensen die al lopend alles om zich heen missen.

Het verschil met een boek is denk ik dat je meestal een boek leest op momenten dat je even niet deelneemt aan het sociale leven, maar dat dat eeuwige op je mobiel staren zo vaak plaatsvindt op al die momenten dat je ook 'echt' sociaal zou kunnen zijn, of oog voor je omgeving zou kunnen hebben. Zo zou ik het erg raar vinden als ik met iemand aan de praat was die telkens onder het praten even een paar regels uit zijn boek zou lezen. Maar op je smartphone kijken is doodnormaal geworden. Ik zou het ook raar vinden als iedereen op straat met een boek in de hand liep, of als je al lezend zwijgend je pinbetaling aan de kassa van de supermarkt zou doen. of zo. Een boek piept trouwens ook niet hoorbaar of trillend om aandacht op de meest ongelegen momenten. Dat scheelt ook. Daar kies je echt zelf voor als het je schikt. En dan ook niet 180 keer per dag steeds 30 seconden. maar gewoon een uurtje achter elkaar. Heerlijk.

weet je wat,

Ik ga naar bed. met een boek!

Ingrid

Kaaskopje

Kaaskopje

10-01-2013 om 01:54

"al die mensen in hun eigen wereldje."

Wat mij betreft vind ik dat er weinig verschil is tussen iemand die zich met een boek of film afsluit van de buitenwereld en iemand die allerlei nieuwtjes en leukigheden van Facebook leest en bekijkt. Bespeur ik een zekere mate van erboven willen staan in jullie reacties?
Als ik in de trein zit, kijk ik op mijn smartphone-scherm. Een ander kijkt in zijn boek. Het landschap waar de trein doorheen rijdt, heb ik al máándenlang bekeken, dus dat ken ik nu wel. En als er bijvoorbeeld sneeuw ligt, of de bloembollen zijn weer op hun mooist, dan kijk ik daar evengoed nog steeds naar en ik probeer er zelfs foto's van te maken.
Mensen, meestal jongeren, die echt niets anders meer kunnen dan op hun scherm staren vind ik ook wel een beetje zottig. Aan een kant bewonder ik het multitasken wat ze doen, ik vind het best knap dat ze niet overal tegenop lopen, maar als ze ook tijdens het lopen of afrekenen nog aan dat scherm vastgelijmd lijken, ziet het er wel erg wanbopig uit.
Maar het fenomeen 'smartphone' vind ik voor mijzelf een verrijking. Heerlijk om altijd een zakcomputer bij mij te hebben. Overal waar ik ben kan ik alles opzoeken wat ik wil, lezen wat ik wil en genieten van wat anderen te vertellen hebben. Een van mijn 'FB-vriendinnen', maakt prachtige foto's en deelt die met ons. Zonde Fb, had ik die foto's niet gezien. En als ik ga slapen, kijk ik ook altijd nog even op mijn scherm. In plaats van lezen, want dat lukt me niet zo goed meer bij schemerlicht door mijn ogen.

Ik vraag me ook af of die wel facebooken?

Het is ook nogal makkelijk om maar even automatisch aan te nemen dat ze face-booken. Net of dat het enige is dat ze met die mobiel doen. En ik geloof er ook niets van. De berichten die ik doorgaans zie komen vrijwel allemaal binnen in de avonduren...als mensen rustig voor de t.v. zitten/vrije tijd hebben. De tijd staat erbij als je iets verder zoekt.....De tijd dat ze het erop hebben gezet dus. Zelfs mijn pubers face-booken vrijwel alleen in hun vrije tijd en niet op de fiets. Misschien dat ze even gauw kijken wat erop gezet is...maar dat is vast niet zoveel...dat wordt ook geplaatst door 'vrienden' die ook aan het werk/school zijn en dus niets plaatsen overdag.
Dat is ook te 'lastig'. Ik denk eerder dat die fietsende pubers sms-berichten lezen die binnen zijn gekomen toen ze onbereikbaar waren (b.v. op school/werk) of groepsgesprekken van anderen op chat-programma's....Kwestie van 'even bijlezen' wat anderen besproken hebben/ge-sms't hebben en w.s. beantwoorden ze er dan wat. En zelfs mijn pubers laden schoolwerk/opdrachten en boeken ook in hun telefoon...
Dus misschien zijn die op smartphone kijkende mensen in de trein wel verslagen van vergaderingen aan het lezen of een boek. Zo'n telefoon is in ieder geval niet zo zwaar als zo'n tas vol papierwerk en boeken.
Om nu al die telefoonkijkende mensen maar toe te dichten dat ze facebooken lijkt me iets te kort door de bocht. En ik weet zeker dat dat beeld er ook al was vóórdat facebook of hyves zo in de mode kwam. Verder denk ik dat het ook een kwestie is van hoe ga je er zelf mee om ? Ik zou het b.v. nooit doen...hoogstens in een rustig uurtje treinen of in een pauze waarin ik alleen zit. En de pubers zie ik hoogstens een keertje kijken als er vriendinnen zijn', zo'n blik tussendoor en weer verder met vriendin en vaak gaat het dan nog om dingen waar die vriendin van op de hoogste is/mee instemt. B.v. even vragen of die en die zaterdag mee wil...En in het gezin? Nou wij lezen ook rustig een boek als we op de bank zitten in onze vrije tijd, ook dan sluiten we ons af voor de rest. Ik zie het verschil niet zo....
groeten albana

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.