Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Tihama

Tihama

22-11-2010 om 09:28

Online leven (aan de twitteraars)

Ik vraag me iets af over social media en andere digitale werelden. Ik spreek steeds meer mensen die aangeven dat ze eigenlijk niet kunnen leven zonder Twitter. Die mij ook en passant vertellen dat ik een belangrijke bron laat liggen en dat ik zo achter ga lopen.
Ik zit nu 15 jaar op het net. Ik ben een tijdje behoorlijk diehard geweest. Ik was geabonneerd op tig nieuwsgroepen, ik was lid van minimaal 10 mailinglijsten. Elke avond als ik thuis kwam, belde ik in en las ik de berichten van minimaal 200 mensen, vespreid over de wereld, want ik was ook lid van internationale lijsten. Als er ergens iets van belang gebeurde in mijn netwerk, in de wereld: ik wist het.

Op een dag merkte ik dat ik gewoon geleefd werd door al die contacten. De drang tot lezen, reageren, bijhouden was immens. Hoe meer ik deed, hoe meer erbij kwam. Hoe meer ik wist, hoe meer ik wist wat ik nog niet wist. Ik heb in fasen al mijn mailinglijsten afgeschaft, op 1 na. Ik lees alleen nog bepaalde fora (deze en ik volg de normale nieuwsberichten.

Op mijn mobiel komen alleen de amberalerts van buitenaf binnnen. Verder is het lekker stil. Soms zit ik te praten met een twitteraar en ik zie de drang om elke keer snel te checken. Soms houden ze me dan ook spontaan op de hoogte van het nieuwtje.

Mijn man en ik bespraken gisteren het belang van Twitter. Zijn zus vertelde me dat ze zich qua werk niet kan veroorloven om haar mail in het weekend niet te checken. Net zo min als ze haar twitter kan missen. Er is dan alweer teveel gebeurd, waarop ze had moeten reageren. Mijn man en ik hebben allebei lang geleden het boek The Soul of a New Machine gelezen. Een non-fictieboek over Silicon Valley in 1980. Op een dag ligt daar een brief van een van de ingenieurs. Hij deelt mee dat hij niet meer wil leven in een wereld van nanoseconden waarin je moet reageren, dus dat hij vertrekt naar een commune in Tibet. We hadden allebei datzelfde gevoel bij deze fenomenen. Prima als iemand dat wil, maar volgens mij kun je nog steeds een prima actief, sociaal leven leiden zonder permanent online te zijn. Ik hoef niet naar een commune, maar ik hou graag wat afstand.

Wij krijgen nu wel eens het 'verwijt' dat we niet weten wat we missen. Dus aan de twitteraars: wat mis ik? En vooral wat mis ik nu in vergelijking tot mijn online leven van 12-15 jaar geleden?

Tihama


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
mirreke

mirreke

22-11-2010 om 09:43

Geen twitteraar hier

Ik ben juist geen twitteraar, ook uit overtuiging. Het wordt me teveel, ik check mail en online kranten, ik heb een ipod, hou mijn pagina op LinkedIn goed bij en check regelmatig wat mijn contacten uitspoken, ben lid van een aantal sites in verband met mijn werk, en that's it. Oh ja, en OOL natuurlijk, bij vlagen. Ik kreeg laatst hetzelfde verwijt als jij, namelijk dat ik veel mis hierdoor, ik moet juist actief twitteren omdat ik dan werk zou genereren. Ben namelijk zelfstandig vertaler en tekstschrijver, redacteur enz. Eerlijk gezegd geloof ik daar niets van.
Ik zie twitteren (het woord alleen al, het suggereert iets vluchtigs en oppervlakkigs) meer als een soort zelfverheerlijking, waarmee men lekker belangrijk kan doen over non-items in het eigen leven. Twitteren vanuit de Kamer vind ik zelfs een minpunt voor een politicus, valt me tegen van Femke bv.
Ik zie er dus ook het nut niet van in, denk dat het veel energie opslurpt, en je het fake gevoel geeft in het belangrijke centrum van de wereld, waar 'het' gebeurt, te staan. En dat gaan ten koste van andere, belangrijkere zaken, zoals real life contacten, goed kunnen focussen op vrienden. Mijn stiefdochter is als ze op bezoek is soms nauwelijks aanspreekbaar, omdat ze constant met die iPod in de weer is. Vind ik erg irritant. En dat zou ik zelf niet willen naar een ander toe. Ook heb ik er geen behoefte aan om 's avonds nog even snel al dat getwitter en getweet te moeten doornemen. Verder ben ik toch vrij uptodate met alles, alleen twitter, nee. En ik heb ook geen hyves of facebook.

mirreke

mirreke

22-11-2010 om 09:44

En wat ik had willen toevoegen,

ik ben dus ook benieuwd naar wat de echte twitteraars hierover te melden hebben!

Fiorucci

Fiorucci

22-11-2010 om 10:13

Mja

Mijn zus wilde me ooit overhalen om te twitteren. Maar ik word hondsmoe van constant berichtjes ontvangen, er op reageren,etc. Ik geloof niet zo dat je dingen mist, het boeit me volstrekt niet te lezen dat iemand NU bij de tandarts zit of verzucht wat te eten vanavond.
Ik lees mail, ben mobiel bereikbaar, check mijn hyves,lees de krant, kijk journaal, en ik vind het verder prima zo. En het is dat ik kinderen heb, en dus mijn mobiel aan heb als ik in de stad loop, maar anders zou ik dat ook gewoon eens niet doen. Gewoon, niet bereikbaar, heerlijk. Want zoals mijn vader vroeger zei: Als er doden vallen, bellen ze nog wel een keer....

Julie

Julie

22-11-2010 om 10:20

Ik twitter

En ik vind het geweldig leuk. Ik werk thuis, alleen, en ik zeg vaak: Twitter is, bij gebrek aan collega's, mijn virtuele koffiemachine. Even een praatje over het weer of wat er die dag gebeurd is, of over wat meer belangwekkende zaken. Als ik een probleem heb met mijn pc bijvoorbeeld, gooi ik die vraag op Twitter en vaak heb ik binnen no-time antwoord. Ik sorteer de contacten, ik heb een lijst "gezellig" en een lijst "zakelijk" waar ik al heel wat interessante contacten en zelfs een vette opdracht aan over heb gehouden.
Maar ook tijdens het kijken naar iets op tv is het soms leuk om dat samen te doen en te lezen wat andere twitteraars daarover te melden hebben. Bijna een "wijgevoel" en soms is het gewoon gezellig te noemen.
Raar? Misschien. Ik vind het leuk.
Ik heb geen iphone of zo, dus buitenshuis twitter ik nooit. Ook geen behoefte aan.
Ook heb ik intussen 2 van mijn tweeps in het echt ontmoet, dat was erg leuk, en ik twitter ook met mensen die ik al langer in het echt ken.
Ik zou niet willen zeggen dat ik niet zonder kan, maar ik vind het wel een erg leuke toevoeging aan mijn dag.

krin

krin

22-11-2010 om 10:28

Blijf je twijfelen?

Volgens mij heb je hier al eens een draad over gestart, namelijk.
Nee, ik denk niet dat je iets mist als je niet Twittert. Maar dat wil ook niet zeggen dat het een compleet nutteloze bezigheid is. Ik vind Twitter een combinatie van alle andere online levensvormen. Het is maar net hoe je het gebruikt.
Goed kunnen focussen op vrienden (of familie), bijvoorbeeld, zoals mirreke schreef, doe ik in sommige gevallen juist dankzij Twitter. Zo weet ik waar hij mee bezig is, kan ik even kort tussendoor contact met hem houden.
Als je niet teveel anderen volgt, en een goede mix weet te vinden, kun je allerlei andere (nieuws)sites al overslaan, daar wordt je dan vanzelf naar verwezen.
En een koffieautomaat kan het ook zijn, ja, maar daar gebruik ik het dan weer niet voor. Ik hoef niet te weten dat iemand alweer in de file staat of heeft ontbeten met cornflakes.
Ten slotte geldt voor Twitter wat mij betreft hetzelfde als voor elk mobiel communicatiemiddel: je doet het weg als je met echte mensen aan het praten, eten, gezelsen bent. Dat is wel zo beleefd.
Kortom, ik zou best zonder kunnen, maar zoals ik het nu gebruik, loop ik geen risico op infobesitas.

krin

krin

22-11-2010 om 10:29

Iets weggevallen

"Goed kunnen focussen op vrienden (of familie), bijvoorbeeld, zoals mirreke schreef, doe ik in sommige gevallen juist dankzij Twitter. Zo weet ik waar hij mee bezig is, kan ik even kort tussendoor contact met hem houden."
De 'hij' is mijn broer, die ik niet al te vaak zie en zelden bel, omdat ik geen nou eenmaal geen beller ben.

Tihama

Tihama

22-11-2010 om 10:40

Krin

Dat andere draadje was ik overigens niet gestart, maar ik heb er wel aan meegedaan.
Het twijfelen: dit weekend sprak ik mijn schoonzus een paar keer. Zij had deze week zakelijk een spannend nieuwtje. En ze vertelde hoe absurd het was dat er mensen waren die niet twitterden, waardoor ze echt pas 5 dagen later op de hoogte waren. Dat gesprek hadden we vrijdag. Zondag hadden we een familieverjaardag. We hebben nogal een onlinefamilie, dus de discussie ontstond daar ook weer.

Dus ja: twijfel. Inderdaad. Ik vraag me af of ik het wel scherp zie. Zie ik het fenomeen scherp en kies ik er bewust voor om het niet te doen? Of analyseer ik het verkeerd en gedraag ik me als een retard die zich vastgrijpt aan de beginjaren van de Industriële Revolutie?

Tihama

Fiorucci

Fiorucci

22-11-2010 om 10:42

Tihama

Ik kies bewust het niet te doen. Mijn kinderen trouwens ook, dus het ligt niet alleen aan de leeftijd..

krin

krin

22-11-2010 om 10:55

Aha

Van dat vorige draadje was vooral jouw bijdrage me bijgebleven, dus vandaar dat ik het aan jou had toegeschreven.
"Of analyseer ik het verkeerd en gedraag ik me als een retard die zich vastgrijpt aan de beginjaren van de Industriële Revolutie?"
Vast niet. Je lijkt me eerder een early adopter, die in dit geval het voordeel van een nieuwe loot aan de informatiestam niet ziet en dan twijfelt of ze niet het omaatje is dat niet aan nieuwerwets gedoe als de pinpas wil. Dat ben je niet.
Twitter is een van de manieren om op de hoogte te blijven, naast alle andere. Je kunt ook niet zeggen dat je achterblijft als je geen tijdschriften leest naast alle kranten die al op je deurmat vallen.

Welnee

Volgens mij was het Tonny die een tijdje terug meldde dat ze even een stapje terug deed in het online leven omdat het digitale gedoe zo veel tijd kostte en ten koste ging van andere dingen die ze belangrijk vond. Dat heeft me wel aan het denken gezet.

Ik moet zeggen dat de zeldzame keren dat ik geen internet heb thuis ik daar ontzettend onrustig van word, alsof ik moet afkicken van de mogelijkheid om op elk gewenst moment iets te kunnen opzoeken of bekijken (op vakantie heb ik hier overigens totaal geen last van. Waarschijnlijk zou ik ook aan twitter heel snel 'verslaafd' kunnen raken, dus het is maar goed dat ik daar niet aan meedoe. Ik wil me graag blijven richten op het fysieke hier en nu en niet worden geleefd door mijn mobieltje of pc.

Want zeg nou zelf, weet je nou echt zoveel meer over de wereld als je twittert? En een nieuwtje vijf dagen later horen dan een ander, is dat nou zo erg? Laat je niet gek maken hoor.

Chris

mirreke

mirreke

22-11-2010 om 11:07

En als...

je nou niet twittert, en je zou wel willen beginnen, hoe doe je dat dan? Als je geen contacten hebt en zo. Begin je dan maar lukraak wat in het rond te strooien/twitteren?
Daar ben ik namelijk wel nieuwsgierig naar. Heb je dan bv. collega's die je direct gaat volgen, hoe doe je dat?

krin

krin

22-11-2010 om 11:20

Mirreke

Ik vind zelf dat ik twitter-light heb - eigenlijk alleen op de pc, en dan kijk ik als ik aan het werk ben en even niet op een woord kan komen of iemand nog iets te melden heeft. Zoals ik dit forum ook misbruik, eigenlijk
Je kunt heel voorzichtig beginnen door alleen bij anderen te kijken, dan zie je wat er zoal de lucht in wordt geslingerd. Ik ken mensen die rond de 1000 anderen volgen, daar moet ik zelf niet aan denken. Twintig is wel mijn max, anders lees ik het toch niet echt meer. Ik heb er een maand over gedaan om echt een account aan te maken en nog een maand voordat ik iets durfde te zeggen.
Met een mix van een beetje politiek (of ander nieuws), een beetje vakgenoten, een beetje vrienden/familie/kennissen, een beetje vrijetijd (boeken, sport, muziek) ben ik wel compleet. En zo nu en dan gooi je een kletskous eruit en zoek je weer iets anders op.
Zoiets. Ik denk dat veel mensen eraan beginnen doordat een kennis of collega ze erin trekt met een uitnodiging of enthousiaste verhalen. Als je de eerste stap zet, komt van het een vanzelf het ander, meestal.

Tirza G.

Tirza G.

22-11-2010 om 12:04

Ik ben niet zo arrogant om te denken

Dat al mijn Hyves- Facebook en Twitter-contacten 25 keer per dag willen weten wat ik doe, denk, zeg, vind, waar ik ben en waarom.
En eigenlijk interesseert het me ook niet zo bar veel dat iemand met wie ik ooit in de brugklas heb gezeten, vanmorgen gele vla heeft gegeten. Ik heb het allemaal, maar ik doe er niet veel mee. Eens per dag kijk ik effe ofzo. Of er nog iets schokkends gebeurd is bij de buren.

Tirza

Antwoordapparaat

Tihama:"Mijn man en ik hebben allebei lang geleden het boek The Soul of a New Machine gelezen"
Die! Geweldig boek!
Hou oud was ik? Negentien?
Ik heb me wel meteen op laten leiden tot systeemanalist.
De vragen die jij hebt, heb ik trouwens jaren geleden al beantwoord. Dit in verband met het antwoordapparaat. Wat voegt bereikbaarheid toe?
Ruis. Veel te veel ruis. En babbel. En contact. Heel veel mensen die het liever jou even vragen (antwoordapparaat weer vol) dan zelf even zoeken. En dan ook nog mopperen dat je niet snel genoeg hebt geantwoord.
Ik heb het ding weg gedaan.
Logischerwijs doe ik dus ook niet aan twitter.
Ondertussen leven we nog. Ook economisch en dat met een eigen bedrijf in een sector die de ruis heeft uitgevonden zo'n beetje.
twitter... eh.. dat is handig als de treinen uitvallen. Kun je een beetje zien waar de propblemen het grootst zijn. Denk ik.
Ik ga met de fiets
Groet,
Miriam Lavell

Tihama

Tihama

22-11-2010 om 13:44

Miriam

Hij heeft er destijds de Pulitzer prijs voor gekregen. Ik vond het ook briljant. Maar het is wel typisch dat ik na 20 jaar er vooral 1 ding uit onthouden heb.....

Tihama

Tirza G.

Tirza G.

22-11-2010 om 21:48

Ooooooooo berb!

Ik wil jou op Hyves! Ik gaat je meteen zoeken

Tirza

Kaaskopje

Kaaskopje

23-11-2010 om 00:52

Van dochters zou ik moeten

Mijn dochters hebben mij al proberen over te halen, maar ik heb ook het gevoel dat het allemaal teveel wordt. Ik heb een hyves account, Facebook, ik communiceer met dochers via MSN als dat nodig is. En dan ook nog Twitter? De dag heeft maar 24 uur. Ik besteed er al teveel van op de computer. Het houdt ergens op.

Ik niet

ik hou er niet van: constant bereikbaar moeten zijn, en alles omiddellijk moeten weten. De wereld zakt heus niet in elkaar als je niet op en top 'to date' bent hoor.

Ik begijp trouwens niet waar al die mensen de tijd halen om de hele dag te twitteren, face-booken, hyven of te bloggen. Ik heb zelf nog nooit op twitter gekeken, ik wil het gewoon niet (ok, da's ouderwets ik geef het toe).

Ik heb een tijd op face book gezeten maar wegens het hoge onzin gehalte heb ik mij afgemeld en het voelt goed. En ja, ik zal best wel afspraken missen met vriendinnen maar ik heb de tijd er toch niet voor.

Hier hebben we trouwens ook ons antwoordapparaat op non-actief gezet.

Veel te veel mensen vinden zichzelf blijkbaar erg interessant en vinden daarom dat alles schritelijk vastgelegd moet worden.

mirreke

mirreke

23-11-2010 om 10:28

Krin, dank voor je uitleg

Niet dat ik me erop ga storten hoor maar ik vroeg het me af en toe wel af.
Voor mij ook: teveel ruis, leidt teveel af van mijn leven en mijn dingen. Hier ook geen antwoordapparaat trouwens.

Gallifrey

Gallifrey

23-11-2010 om 11:21

Twitter is juist wel leuk

Ik gebruik twitter wel. Al is het wel alleen als volger, ik weet niet of dat ook meetelt.
Mensen die ik graag volg zijn Femke Halsema, Govert Schilling (sterrenkunde, met iedere vrijdag een "twursus"), plaatselijke politici, britse komieken. Echt van alles. Ik vind het ontzettend leuk..
Ik doe juist niet mee aan Hyves en facebook. Vrienden horen bij mij in "het echte leven".
Een paar jaar geleden heb ik een interessant project gedaan waarbij ik het bedrijf op de hoogte moest houden. Ik zat iedere avond te ploeteren op een stuk tekst dat dan op de bedrijfswebsite gezet kon worden. Dat zou ik nu met twitter doen. Dat is veel leuker en directer, en veel makkelijker voor iemand die niet zo'n taal-talent is. Momenteel heb ik niet dagelijks iets interessants te melden. En dus ook niet de behoefte om zelf te twitteren.

Polly Shearman

Polly Shearman

23-11-2010 om 11:56

Ik volg

veel bekende mensen, die allemaal hun best doen vreselijk bij de hand en grappig te twitteren. Ik lees het graag en ik vind het heerlijk vermaak.
Ik heb ook hyves waar ik heel veel op zit, ik hou mijn www idd bij, en dat is niet omdat ik arrogant ben Tirza, dat is omdat ik exobisonistische neigingen heb. Omdat ik wil delen wat ik meemaak.
Ik vind het vervelend dat veel mensen stoppen met hyves, of zeuren over de onzin van twitter. Want dat staat zo inteligent: nee hoor ik doe niet aan hyves en twitter, ik heb dat niet nodig! pffff ach joh! het is gewoon leuk vermaak. Je hoeft niet 24 uur per dat politiek correct te zijn hoor.
Ik schaam me er iig niet voor dat ik hyves, en twitter. Ik kom er ronduit voor uit dat ik NIET op facebook zit, gewoon weg omdat ik daar niet aan wil beginnen, omdat ik weet dat ik dat ook weer heel intressant ga vinden en er weer een verslaving bij heb.
Ik bel en sms ook nog veel, soms uren met vriendinnen! Gewone mail gebruik ik ook.
Ik heb blijkbaar gewoon veel wat ik wil delen, een ubervrouw, noemt manlief mij soms. Ik heb wel meer dan 5000 woorden nodig om de dag door te komen.
groet, polly
Immer online

krin

krin

23-11-2010 om 13:00

Wezenloos

Twitter is niet wezenlozer dan OO, volgens mij. Een mengeling van zin en ongein, waarbij je soms wat langer moet wachten op de zin en wat te veel ongein tegenkomt. In dat opzicht zijn de voornaamste verschillen tussen OO en Twitter dat twitteraars gedwongen korter van stof zijn, en dat ze in aantal en variatie de OO'ers verre overtreffen. Dat laatste is zeker een voordeel.
Mar dat je een boot zou missen als je er niet aan begint, nee, dat denk ik geen moment.

margje van dijk

margje van dijk

23-11-2010 om 13:41

Niet

Ik twitter ook niet, en ik volg ook geen twitters. Uit zelfbescherming, want ik weet zeker dat ik binnen de kortste tijd volslagen hooked zou zijn, en er niet meer vanaf te slaan.

Sommige dingen moet je niet willen.

Ik krijg ook hoe langer hoe meer het gevoel dat het niet meer gaat om het leven dat je leidt, maar de minstens zes manieren waarop je het leven dat je leidt kunt rapporteren. En in de tijd die je nodig hebt om je leven te rapporteren, kun je weer minder leven. Dus de vraag luidt eigenlijk: Wil je leven, of wil je erover praten?

Vooralsnog neig ik naar leven.

Ooit heb ik een half jaar succesvol een weblog bijgehouden. Nou, tjongejonge, wat een tijd je daarmee kwijt bent! Je moet toch eigenlijk wel elke paar dagen wat posten. Bij alles wat je doet vraag je je af: hoe ga ik dit opschrijven. Bij elk bericht moet ook een beeld, dus je bent ook continu aan het fotograferen. Dan moet je de tijd nemen om het daadwerkelijk neer te typen, foto erbij selecteren (en uit je camera halen), het bericht te posten, teruglezen en nog drie keer redigeren, fanmail ontvangen en beantwoorden. Om maar wat te noemen.

Ongelofelijk! Bij ieder weblog wat ik tegenwoordig bijhoud (Hanneke Groenteman bijvoorbeeld) moet ik daar weer even aan denken: wat een werk besteedt zij daaraan, en dan heeft ze nog een leven ook.

Hetzelfde heb ik een beetje bij fotoboeken maken, ook een hobby, en dat kost ook gigantisch veel tijd (vooral het selecteren van foto's).

Gisteren met een ziek kind op de bank oude videofilmpjes van de kinderen bekeken... wat hebben we veel materiaal en wat zou ik daar dolgraag eens iets leuks mee doen.

Allemaal: Verslaan / rapporteren / vastleggen van je leven.

Twitter voegt daar gek genoeg iets aan toe: de vluchtigheid. Het is geloof ik niet de bedoeling dat je nog ergens logs van je twitters bewaart. Je twittert en twittert, en als het gezegd is is het weg. Zoals gesproken tekst.

Dus: je verslaat je leven, maar je verklaart het tegelijkertijd als vluchtig.

Ik ben daar denk ik te ouderwets voor, ik zou dat als een gevoel van verlies ervaren dat je dat niet bewaart. (Natuurlijk kun je het wel bewaren, lijkt me, maar dat is dan een ongelofelijke zooi onzin zonder structuur - nee, dan nog liever een weblog).

Al met al heeft twitter voor mij een zeer onaantrekkelijke bijsmaak, ik ga daar echt niet aan beginnen

(Sprak zij, terwijl zij net weer een kwartier van haar leven besteedde aan het verslaan van haar mening, hier op OO, terwijl zij in die tijd ook Geleefd had kunnen hebben).

Margje

krin

krin

23-11-2010 om 13:48

Ja maar soms

werkt het rapporteren reflecteren in de hand, en dat kan het geleefde leven verdiepen, nietwaar?
Tot het moment dat je alleen nog maar kunt rapporteren dat je op twitter, hyves en blog aan het rapporteren bent, natuurlijk. Dat is dan wel een moment om naar dat klooster in Tibet te verkassen, ja.

Ha ha margje

'Wil je leven of wil je erover praten?'. Dank je wel voor deze kort en bondige samenvatting van hét dilemma van het het online rapportageleven.

Chris

margje van dijk

margje van dijk

23-11-2010 om 14:36

Ja krin, en vergeet niet

... niet alleen reflecteren op je leven, maar vooral ook VERANTWOORD leven.

Je moet wel zorgen dat je natuurlijk een beetje een leuk leven leidt. En als het niet leuk is, moet je er toch maar wat leuks van maken.

Dus dat hele twitteren is niet zozeer een verslag van je leven, maar meer het neerzetten van een imago. Kijk eens hoe ik ben. Dat geldt natuurlijk ook voor weblogs en fotoboeken, maar met twitter is dat element volgens mij heel sterk. Kijk eens waar ik nu weer rondloop, kijk eens wat ik nu weer denk, kijk eens wie ik nu weer ontmoet, kijk eens hoe verantwoord ik nu weer iets met mijn kinderen doe.

Een beetje doorsnee twitteraar moet voor zijn goede fatsoen het leven dat hij leidt wel een beetje aanpassen om er leuk genoeg over te kunnen twitteren, zou ik bijna gaan denken.

En daar word ik een klein beetje naar van.

(Hoewel iedereen nu natuurlijk gaat roepen dat dat helemaal niet waar is, wat ik zeg).

Margje

Carlista

Carlista

23-11-2010 om 14:56

Nou margje

"Dus dat hele twitteren is niet zozeer een verslag van je leven, maar meer het neerzetten van een imago. Kijk eens hoe ik ben. Dat geldt natuurlijk ook voor weblogs en fotoboeken, maar met twitter is dat element volgens mij heel sterk. Kijk eens waar ik nu weer rondloop, kijk eens wat ik nu weer denk, kijk eens wie ik nu weer ontmoet, kijk eens hoe verantwoord ik nu weer iets met mijn kinderen doe."
Wat is het verschil met OOL?
Carlista

mirreke

mirreke

23-11-2010 om 15:36

Uit het hart gegrepen

margje. Het neerzetten van een beeld van jezelf, interessant, verantwoord, druk. Gewoon is niet genoeg meer, zo lijkt het.

margje van dijk

margje van dijk

23-11-2010 om 15:46

Eens, carlista

Ik zei zelf ook al: dat geldt ook voor een weblog of een fotoboek.

Bij OO heb je dat aspect ook natuurlijk. Helemaal mee eens.

Maar het grote verschil is (lijkt mij) dat je hier veel méér kwijt kunt dan je oneliner van 140 tekens. Dus als je dan klaar bent met je imago, dan kun je daarna nog iets inhoudelijks zeggen. En dat ontbreekt m.i. bij Twitter.

Overigens geloof ik meteen dat een verzameling oneliners in 140 tekens op zichzelf een zeer inhoudsvolle en ballastloze toevoeging aan je leven kan geven, maar ik sprak dan ook in grote lijnen.

Margje

Tirza G.

Tirza G.

23-11-2010 om 16:23

Margje

Ik denk dat ik je quote op mijn FB zet.

Tirza

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.