Onsportief?
Vandaag had mijn dochter een zaalhockeywedstrijd die ze heel dik wonnen. 15-0
De coach van de tegenpartij was heel boos en vond ons onsportief en vond er helemaal niets aan zo. Kan ik mij voorstellen als je zo gemaakt wordt. Maar wij kunnen kampioen worden in de zaal en hebben de doelpunten ivm doelsaldo erg nodig. Want het is spannend aan te top van de competitie. Toch voelden wij ons na de kritiek en boosheid van de tegenpartij wat vervelend.
Ben ik te fijn gevoelig? Of zijn jullie het met onze tegenstander eens?
Het betreft de normale jeugdcompetitie met kinderen van 12 jaar oud.
Mijn laatste reactie op de wij 
Joyeux: da's alleen als 'ze' winnen of dreigen te winnen hè. Jouw halve Nederland zegt geen 'wij' meer als er verloren wordt door t nederlands elftal 
Gelukkig ben ik niet alleen niet van de wij maar ook niet zo van de voetbal
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Ons...
En de pijnlijke voeten van de tegenstander waren ons niet aan te rekenen. ===
Nee, want jij zat op de tribune. Dat je over wij praat als je het over het team van je dochter praat is begrijpelijk, maar dat je 'ons' gebruikt alsof je op het veld stond, dat vind ik wel een beetje apart.
Kaaskopje
Jee, ik ben er nu wel een beetje zat van om elke keer te typen: het team van mijn dochter. Dat doe ik nu al een aantal postings lang en dat is erg veeel getyp.Een aantal van jullie lijkt te denken dat ik als een soort overspannen moeder op de tribune zit om als een gek MIJN team en MIJN kampioenschap te vieren. Echt, niets is minder waar. Daarom stelde ik de vraag ook, omdat ik de dikke verliespartij voor de tegenstander sneu vond. Maar hoe meer ik mij realiseer dat dit team door hun eigen vereniging ongetraind in een te hoge competitie is gedumpt , hoe minder erg ik het ga vinden. Zeker met een coach die ook nog eens zijn eigen scheidsrechters, meisjes van een jaar of 16/17 , gaat uitschelden.
Dat ons is puur voor het gemak. Maar het schijnt leuk te zijn daar steeds weer over te vallen.
Manja
Typen gaat best snel toch? Puur voor het gemak ons typen is vragen om moeilijkheden
Mijn dochter kwam net binnen toen ik na zat te denken over 'ons'. Zij zit al heel wat jaar op voetbal, dus ik legde haar jouw manier van uitdrukken voor. En wat blijkt? Ze ergert zich aan mensen die het over 'ons' hebben. Zij ervaart het net als ik. Dat je een wij-gevoel hebt als het team wint of verliest, dat is vrij algemeen, maar dat je je het spel toe-eigent alsof je er tussen staat dat gaat toch weer een brug te ver. Maar goed, ik begrijp nu dat het een vorm van gemakzucht was om over 'ons' te schrijven en niet van doorgeslagen supporterschap
Kaaskopje
Weet je, de club waar mijn dochter speelt is de club waar ik veoeger ook speelde. Het is dus mijn club. Nu ben ik slechts supporter, maar het club is " van mij" . Dat wil niet zeggen dat ik als een blinde kip mijn dochter naar een overwinnning schreeuw. Heren 1 is ook ons heren 1.
Ik meende dat jouw man een voetbalman is. Hij zal zich ook verbonden voelen met de club waar hij traint/coacht/speelt.
Maar dat staat allemaal los van de vraag. Maar dat had ik volgens mij al duidelijk gemaakt
Kan mij er wel wat bij voorstellen
dat je bij elk punt uit je dak gaat ook al sta je genant veel voor. Aan de andere kant, tja dat soort dingen kom je tegen bij teamsporten. Ik vind het ook genant hoe sommige ouders uit hun dak gingen bij het schooltoernooi korfbal, jemig mensen doe eens normaal, het zijn kinderen waarbij het mee doen belangrijker is dan het winnen (vind ik dan!).
Ik bedoel
dus dat ik het ook wel onsportief kan vinden als het team wat zo enorm voor staat maar blijft juichen, zeker bij kinderen.
Doelsaldo nodig?
Als het team het doelsaldo erg nodig heeft, zoals je schrijft, heeft het zelf dus ook één of meer keren flink op de broek gehad. Anders heb je een positieve bijdrage van + 15 doelpunten niet nodig. Als je er goed voor staat is de winst an sich voldoende.
Ik heb onlangs een info-avond spelbegeleider bij hockey bijgewoond. Daar leerden we dat er een beetje nivellerend gefloten moet worden om het voor alle partijen leuk te houden. Dus staat team A riant voor, dan fluit je niet voor elke shoot van team B. Vanaf bijvoorbeeld 5-0. Want met 7-0 heb je ook overtuigend gewonnen. Ik krijg de indruk dat dat bij jullie niet gebeurt, anders zou je dat grote doelsaldo ook niet nodig hebben gehad. Waarschijnlijk is de poule ook niet zo evenwichtig opgebouwd als er zulke uitslagen voorkomen. En zo wordt de competitie feller. Nou ben ik geen voorstander van het overdreven beschermen van de tere kinderziel en voorkomen van teleurstellingen, wedstrijdsport houdt nou eenmaal in dat er één partij wint en de ander verliest, maar met zulke grote cijfers verliezen en enthousiast gejuich bij het vijftiende tegendoelpunt is niet zo leuk, dus ik kan me de kritiek van de tegenpartij wel enigszins voorstellen.
skik
Ik leer elke dag bij
Skik, gaat dat bij de meisjes en jongens zo?
Ik heb twee buurjongetjes die voetballen. Broertjes. De oudste geniet zich kapot van het spel, maar komt elke week met een nederlaag in dubbele cijfers thuis (hoe was het? Leuk! Gewonnen? Welnee, 11-2 verloren). De jongste geniet ook, maar wil wel winnen.
"Daar leerden we dat er een beetje nivellerend gefloten moet worden om het voor alle partijen leuk te houden."
Dat gaat mijn pet te boven. Maar misschien zinkt het als ik er nog even op kauw.
Groet,
Miriam Lavell
Och
Voor zover ik begrijp juichde het team niet vanwege de nederlaag van hun tegenstanders, maar omdat het kampioenschap in zicht kwam.
Het andere team was duidelijk te hoog ingedeeld, dus die coach zou het alleen met zichzelf moeten hebben. Boos worden op de tegenpartij en (eigen)scheidsrechters vindt ik nou bijzonder onsportief gedrag en een veel slechtere voorbeeldfunctie hebben. Hoezo als je verliest wordt je kwaad op de tegenstander en de scheidsrechters? Wat is dat nou weer voor een houding?
Het zou een stuk fijner zijn geweest als die coach gewoon z'n eigen team had toegesproken dat ze zich nou eenmaal in de verkeerde competitie bevonden, maar ze zich toch kranig hebben gehouden om tegen zo'n sterk team met opgeheven hoofd te spelen. Troosttractatie en volgend jaar beter als ze wel op het goede niveau ingedeeld worden.
Verder zou die trainer een kleine aantekening voor zichzelf moeten maken dat de eerstvolgende training er tijd aan wordt besteed over hoe je zorgt geen bal tegen je voeten te krijgen. Ik heb vroeger zelf hockey gespeeld, maar kan me niet herinneren dat dat ooit een probleem is geweest. Hoge ballen kunnen gevaarlijk uitpakken, maar lage?
Groeten Primavera
Kauwen
Je kan een hockeywedstrijd, meer dan een voetbalwedstrijd, compleet doodfluiten als je voor elke shoot het spel stopt. Of voor elke keer als de zoveelmeterlijnregel, spelen met de bolle kant van de stick of zoveel keer overspelen voor een doelpunt niet gevolgd wordt. Dan staan de spelers meer stil dan dat ze in beweging zijn. En als het ene team het andere compleet overklast, leren ze beiden niet zoveel. Het is beleid van de KNHB om bij de jeugd tot 12 jaar de wedstrijden te beschouwen en behandelen als speel-leerperiode, vandaar dat ze geen scheidsrechters hebben maar een spelbegeleider.
skik
Dacht dat het aan mij lag
die snapte ik ook niet 
Scheidsrechters vind ik bij de amateurs soms wel een probleem. Afgelopen zaterdag trof kind er 1 die op aanwijzing van het publiek floot. Tja, dat had voor en nadelen. Zo werd er een keer tegen ons gefloten, op gillen van het publiek dus, terwijl er echt niks aan de hand was. Andersom floot hij vóór ons op gillen van ons toen onze keeper bijkans de grond in werd getrapt, waar ook uit gescoord werd. Doelpunt afgekeurd overigens, dat dan wel. Maar de kwaliteit van sommige scheidsrechters vind ik wel triest te noemen en ze kunnen een wedstrijd daar ook helemaal mee kapot fluiten!
En dan het geval van de draadstarter. Tja, in de najaarscompetitie kon het oude team van kind kampioen worden. Ze hadden de hele competitie met dubbele cijfers gewonnen, 1 wedstrijd slechts verloren. Die laatste wedstrijd was thuis en het leek ons wel leuk te gaan kijken. Ook deze werd met flinke cijfers gewonnen. Maar na 8-0 vond het team het zelf kennelijk ook wel best en werd er inderdaad niet meer gejuicht. Als toeschouwer vond ik dat toch wel een beetje raar overkomen eigenlijk.
Skik
Wat jij beschrijft als spelbegeleider bij hockey is helemaal waar bij de jongste jeugd. Daar gaat het niet om winnen en wordt geen competitie bijgehouden. Je kan daar ook helemaal niet kampioen worden. En dan moet je als spelbegeleider (je bent geen scheidsrechter) je begeleiding aanpassen aan de teams.Dit gaat door tot en met de Etjes.(10 jaar ) Maar in dit geval ging het niet meer om jongste jeugd. Dit is een normale jeugdcompetitie, waarbij er gewoon normaal wordt gefloten. En er zijn meerder nivo's waarop gespeeld wordt. Zoals ik al zei was dit team door de tegenstander in een redelijk hoog nivo ingeschreven. Vervolgens blijkt dat de meiden nooit trainen en eigenlijk op het veld ook een nivo lager spelen. Dan is het helaas logisch dat je alles verliest. Ze hadden zich natuurlijk lager moeten inschrijven en het zou handig zijn als ze zouden trainen! in de zaal. Want veld hockey is wel wat anders dan zaal hockey
Manja
Als een team zich in een te hoge competitie inschrijft en nooit traint, dan moeten ze niet zeuren als ze met grote cijfers verliezen.
Als jullie team een groot doelsaldo erg nodig heeft en dat kan bereiken door met grote cijfers te winnen van een een team dat zich te hoog ingeschreven heeft en nooit traint, mag je blij zijn dat je dat team als tegenstander treft en moet je ook niet zeuren en het gemopper van de tegenpartij lekker van je af laten glijden.
skik
Het gekke is dat bepaalde zaken voor jezelf zo vanzelfsprekend zijn
Ik heb niet op die voeten gemikt, dus waarom zou het mij dan wel of niet aan te rekenen zijn. Tja, waarom dan wel 'wij hebben gewonnen?'. Kwestie van gevoel blijkbaar. Ik zeg zelf overigens zelden 'wij'. Ik heb het meestal over 'AZ' of 'Nederland'. Maar gisteravond gebeurde het dan toch: 'hebben 'we' verloren???' en dat hoorde mijn oudste dochter. "Hoezo 'wij'? Jij hebt toch niet gespeeld?"
Skik
Als je twee teams in de poule hebt die allebei stukken beter zijn dan de rest, en die twee teams spelen gelijk, dan heb je vaak ook in de laatste wedstrijd veel doelpunten nodig om kampioen te worden. Het andere sterke team maakt namelijk ook veel doelpunten. Daarvoor hoef je zelf niet één keer verloren te hebben.
Ik vind het dan wel een vreemd verhaal om de spelregels niet meer te hanteren, dat is eigenlijk gewoon competitievervalsing.
Topsporters ..
Als moeder van 2 topsporters kan ik je helemaal begrijpen Marja, eind vh winterseizoen zat het doelsaldo bij 'onze'zoon ook tegen, zij hadden met 1-0 gewonnen en de gedeelde 1e plaats tegenstander met 10-0 dus door het doelsaldo waren 'onze 'jongens ook geen winterkampioen, maar ach ze komen er weer overheen en gaan voor de voorjaarscompetitie!
Bij onze basketballende zoon was het ook even nipt tegen de 1e vd eredivisie, 'onze'jongens staan op de 5e plaatst en een paar extra punten zijn echt van belang...
en 'wij'juichen dan extra hard als ze het echt gehaald hebben..
(wist van mezelf niet dat ik zo fanatiek kon zijn haha)
Onsportief gedrag
Wordt de winnaar altijd verweten door de verliezer. En dat gaat tot aan het hoogste niveau Manja. Zelfs Ajax miept als ze verliezen (dat er omgekocht is, dat er kinderen waren, dat er weetikveel).
Tirza