Ouder in huis nemen
Mijn vader met ms zit nu vier jaar in verzorgingshuis en hij kan maar niet aarden. Destijds hadden we al aangeboden om bij ons te komen wonen want ik vind het helemaal niks dat hij in een tehuis woont. Hij wilde dat niet omdat hij zich heel bezwaard zou voelen. Nu hij ook niet goed meer zelfstandig naar buiten kan gaat hij zich steeds eenzamer voelen op zijn kamer. Om koffie drinken in de centrale ruimte geeft hij niks want de mensen zijn allemaal oud en vele beginnen te dementeren. Mijn vader is vrij jong, begin 70 maar toen mijn moeder overleed kon hij niet alleen in zijn huis blijven. Ik woon anderhalf uur rijden van hem vandaan. Nu overweegt hij toch bij ons te komen wonen. Wij vinden het alledrie top, hebben de ruimte en ik weet alles van een persoonsgebonden budget want werk bij Per Saldo. We hebben een hele lijst met voor- en nadelen en praktisch gezien zie ik weinig problemen, allemaal op te lossen. Nu is mijn vader een makkelijke man, bemoeit zich eigenlijk nooit met hoe wij de dingen doen dus ik denk dat wij het kunnen. Maar ik zou zo graag ervaringen horen van anderen want ik ken niemand die dit heeft gedaan en eigenlijk zeggen veel mensen dat ze dit ook nooit zouden doen. Dus mijn vraag is of iemand die dit wel heeft gedaan, een ouder in huis nemen? En hoe gaat dat? Tips? Nadelen die je van tevoren niet had bedacht? Voordelen die je niet had bedacht? Kortom, ik zou zo graag ervaringen lezen. Hopelijk is er iemand en wil wat ervaringen delen.
Vader
Wat ik me ook bedenk is dat het in dit geval om een vader en dus een man gaat. Mannen heb je sowieso al veel minder in verzorginstehuizen. Dat samen met het feit dat hij relatief jong is lijkt me voor Gonzo's vader ook niet echt bevordelijk voor het vinden van vrienden en andere gelijkgestemde zielen.
Wat een geluk
Wat een geluk, Maylise, al die ouders die zo oud worden. De onze (mijn beide ouders en schoonouders) hebben geen van vieren de 70 gehaald. Bij ons zijn wij dus degenen die zich af en toe eenzaam voelen...
Stenna
ja, dat is absoluut heel fijn. Ik ben daar ook heel dankbaar voor.
Precies
Inderdaad, mijn vader is man (geen verrassing 
en hij zit met nog een paar mannen in dat huis. De rest is vrouw. Hij houdt niet van kaarten, biljarten gaat niet. Sjoelen heeft ie geprobeerd maar dat gaat ook niet echt vanuit een rolstoel.
Daarnaast klopt het denk ik ook dat hij het gezinsleven mist. Hij twijfelt nog of hij ons gezin zijn komst wil 'aan doen' dus wie weet wordt het nee. Voor nu dan. Want hij weet nu ook dat wij serieus zijn. Ik heb hem ook gezegd dat hij gewoon mee gaat draaien. En vroeger Toen hij nog niet in het tehuis woonde, schilde hij altijd aardappelen en maakte hij groente schoon dus dat gaat hij hier ook doen. Inderdaad, een spelletje, even mee als we hier naar het winkelcentrum gaan... de gewone dingen. En Inge schreef het mooi op. Ik voel me heel bevoorrecht dat we dit kunnen doen. Dat we de ruimte hebben. Ons is maar een kind gegund waardoor we ook meer ruimte hebben natuurlijk, maar de afgelopen weken heb ik regelmatig gedacht, dat was misschien met een reden. Dat klinkt wellicht zweverig, maar toch voelt dat wel zo.
Voor allemaal
Ik heb even heel het draadje teruggelezen en wat is het een mooi draadje! Mooie verhalen, goed meedenken, voors en tegens... En maar even voor de duidelijkheid, ik heb niets tegen tehuizen hoor. Mijn oma vond het er geweldig. Maar mijn vader is er eigenlijk niet de man voor. Hij is altijd optimistisch geweest ondanks die ms maar hij is ook een man die houdt van jonge mensen. Als hij hier is en vrienden zijn er, dan kikkert hij helemaal op van al die verhalen uit de grote wereld. Zijn wereld is gewoon te klein geworden. Geloof dat dat het is.
Echt een mooi draadje dit, dank jullie wel!!
Gonzo18
Mooi streven. Wij wonen in een huis waar we opa/oma zonder probleem kunnen opnemen. En als het ooit nodig is zullen ze ook meer dan welkom zijn.
Nog een kleine tip. Neem een keer contact op met een ergotherapeut om samen door het huis te lopen om te zien of het haalbaar is. Wanneer je vader voor transfers afhankelijk is van anderen is dat een behoorlijke beperking in zijn vrijheid. Hij kan zich niet rustig terugtrekken namelijk, maar moet dan hulp vragen. Ik weet niet of dat wenselijk is.
Verder is het misschien een idee om eens te kijken wat er voor mogelijkheden zijn om een (tijdelijk) onderkomen in de tuin te bouwen. Er zijn daar behoorlijk wat mogelijkheden in.
De tuin
Ik glimlach, want het huis is best flink maar de tuin vrij klein, gelukkig! 
Mijn vader kan zichzelf verplaatsen van rolstoel op traplift. En boven staat rolstoel twee. Maar als hij slechter wordt kan dat niet meer. Dus als hij ja zegt passen we ons huis op het hoognodige aan en we hebben besloten naar een huis hier in de buurt te kijken. Of te bouwen want er worden hier binnenkort weer kavels verkocht. Maar ja, hij moet willen. En hij twijfelt nog steeds. Ach, als hij nee zegt blijft het aanbod staan.
Ergotherapeut
Daarom denk ik dat een afspraak met een ergotherapeut handig kan zijn. Op die manier kun je samen nadenken of het daadwerkelijk zou kunnen functioneren en anders wat nodig zou zijn om het te laten functioneren. Zij hebben zicht op de mogelijkheden en onmogelijkheden.
Dit kan voor je vader helderheid geven, waardoor zijn twijfel misschien omslaat.
Het lijkt mij heel gezellig om met meerdere generaties in een huis te wonen.