Positieve terugblik op het jaar?
Ik kijk even terug en vond het een fantastisch jaar, heel veel leuke momenten gehad met mijn gezin, het was druk en de tijd is omgevlogen. De jongste die ging lopen, in 1 maand 6 nieuwe tanden en kiezen krijgt, mijn oudste die 2 zwemdiploma's haalde. Veel geboortes en zwangerschappen, nieuw werk en op carrieregebied een stap gemaakt, (eindelijk) weer een stijgend inkomen, dus ik mag ook best een beetje trots zijn op mijzelf.
Ik voelde gisteren even een sprongetje in mijn hart, mijn oudste pastte opeens haar zomerjurk niet meer, ze is dus enorm gegroeit (ze heeft een groeiachterstand), ik ga dus lekker met mijn oudste dochter deze vakantie shoppen in de uitverkoop, ze mag kiezen wat ze wil.
Rodebeuk
"Ik doe het niet vaak, iemand anders mijn sores in zijn gezicht smeren, maar misschien moet je toch even de eerste rij reacties van dit draadje lezen."
Ik ben mijn moeder al heel jong verloren. Je hoeft me dus helemaal niets in mijn gezicht te smeren. Been there.
Ik ben blij dat er niet zulke dingen zijn gebeurd in dit jaar. Maar omdat echte diepte- en hoogtepunten dit jaar ontbraken was het een domweg gelukkig maar ook ietwat saai, voortkabbelend jaar. Dat is mijn gevoel.
En dat gevoel doet niets af aan alle verdrietige dingen die anderen dit jaar hebben doorgemaakt. Dat blijft verdrietig!
"Het idee van dit draadje was nu juist om positieve dingen op te sommen, een soort bufferdraadje eigenlijk."
Noemde jij dan alleen de positieve dingen?
"Je moet gewoon even een andere bril opzetten. Dan is niets meer saai."
Ik geniet zeker wel van alle, mooie, kleine dingen des levens. Maar dat valt toch in de categorie domweg-gelukkig-maar-ietwat-saai. Ik ga dus helemaal geen andere bril opzetten.
Chippie en rodebeuk
Ik kan me de reactie van Chippie wel voorstellen.
De zin van : iemand anders mijn sores in zijn gezicht smeren stuitte mij ook even tegen de borst, sorry...Alsof je iemand belast met minder goed nieuws...
Ik leef met jou mee Rodebeuk, met wat je hebt meegemaakt. En ik schaar dat absoluut niet onder de noemer: iemand je sores onder de neus wrijven. Daarvoor kunnen we elkaar toch juist steunen hier?
Ook anderen met een verdrietig jaar, dat ervaar ik niet alsof ze mij hun sores onder de neus duwen..
Ok ok
Sorry dat ik belerend was. Had beter naar bed kunnen gaan.
Maar de eerste zin van Even Anders schoot me in het verkeerde keelgat:
"Wees blij, tel je zegeningen, bla bla. Ik weet het. "
Dat is een soort anti-belerend. Maar ik had mijn 1e reactie nog ff door de filter moeten gooien.
Vraag me wel af wat ik even anders nou moet toewensen: nóg een saai jaar? Of juist een interessant jaar? Maar dat kan weer heel gevaarlijk zijn, denk aan die Chinese verwensing "Ik wens je dat je in interessante tijden leeft".
Uiteindelijk lijkt het me het zekerst om een mooi jaar te hebben waarin je zélf de hoogtepunten genereert. Het blijft een risico om dat soort dingen aan het lot over te laten.
Ik snap rodebeuk en ik snap even anders
Ons jaar was ontegenzeggelijk saai als je het vergelijkt met andere jaren. Toch is hier best veel gebeurd en veranderd. Het is maar net wat je referentie kader is.
Wij roepen hier ook al gauw dat het leven saai wordt als het eens een poos goed gaat.
Rode Beuk, kus op je zere dochterhart!
Saaaaaai
Mja, voor mij zou een verre reis het hoogtepunt van decennia zijn, en ik zou dat beslist niet saai noemen..
Mooi jaar
Ik heb een mooi jaar achter de rug. Ik ben helemaal hersteld van de dip die ik 2 jaar geleden krijg, voel me hartstikke goed, heb dankzij het forum hele lieve mensen leren kennen en ben meer dan vroeger in staat om anderen te helpen en te steunen als dat moet. Daar ben ik heel dankbaar voor. Volgend jaar nog zo'n jaar wat mij betreft.
Als iets waar is...
is het tegendeel ook waar.
Ik denk dat het goed is om te proberen om je zegeningen te tellen. Het is ook goed om stil te staan bij je eigen gevoel en om van daaruit te handelen.
Rode beuk
Maar wat zijn dan zegeningen? Dat is toch voor een ieder anders? Ik denk dat jij de uitleg saai van Even Anders verward met ontevredenheid!
Nikus (tikkie ot)
Sorry dat ik niet reageerde op het aanbod van de jas, ik heb enkele dagen zonder internet gezeten en per foon ging het wat lastig (touchscreen is toch niet helemaal je-dat).
Bedankt voor je aanbod, maar qua winterjassen zijn we voorzien!
Fladdetje
Geeft niks! Dat is alleen maar mooi dat je voorzien bent!
Fiorucci
Ik dacht precies hetzelfde. Wat is er saai aan een jaar waarin je een verre reis hebt gemaakt, je baan bent kwijtgeraakt, en te maken hebt gehad met dyslexie-onderzoeken en een versnelling...? Ik zou het allemaal behoorlijk enerverend vinden. Maar wellicht ben ik niets gewend 
Ook iets positiefs
Ik ben dit jaar van mijn snelwegangst afgekomen. Ik heb inmiddels al weer heel wat snelwegkilometers achter de rug en dat voelt erg bevrijdend.
Berber, ik wist dat je zoontje moest worden geopereerd, maar heb totaal gemist dat het inmiddels is gebeurd. Wat heerlijk dat je dat achter de rug hebt zeg.
Chris
Lou, dat snap ik dus ook niet...
"Ik dacht precies hetzelfde. Wat is er saai aan een jaar waarin je een verre reis hebt gemaakt, je baan bent kwijtgeraakt, en te maken hebt gehad met dyslexie-onderzoeken en een versnelling...? Ik zou het allemaal behoorlijk enerverend vinden."
Ik snap het ook niet helemaal. Daarom begin ik te twijfelen, is dit nu de voorbode van een midlifecrisis? Het stond er als grapje, maar ik bedoelde het wel enigszins serieus. Ik realiseer me dat dit best hoogte- en dieptepunten zijn, maar ik ervaar dat helemaal niet zo. Ik ervaar het als een voorkabbelend jaartje. Dat heeft vast met mijn nuchtere karakter te maken, maar toch knaagt er iets.
En saai is niet ontevreden. Ik ben 100% tevreden. Ik sta er iedere dag bij stil dat we gelukkig en gezond zijn. Vandaag genoten van de sneeuw, chocolademelk met slagroom, mooie kindertekening, sneeuwpop, voor het eerst sleetje rijden met mijn dochtertje, samen een DVD-tje kijken op de plofbank. Domweg gelukkig maar wel ietwat saai. En ergens dus de kriebel dat er dus wat moet gebeuren (en nee, dan hoop ik helemaal niet dat dieptepunten wat reuring in mijn leven gaan brengen).
Zwaar jaar, maar het lijkt positief te eindigen
Het was een zwaar jaar door serieuze financiële problemen. Maar dit lijkt nu stilaan allemaal in orde te komen.
We hebben er opofferingen voor gebracht. We hebben ons huis verkocht om zo al onze schulden in één klap terug te betalen. Het was even bang afwachten of het allemaal zou lukken, maar het ziet er nu goed uit.
Zo goed zelfs dat we een nieuw huisje konden kopen omdat we door het afbetalen van onze schulden geen enkele rekening meer in het rood gaan hebben en we ondertussen een goed en stabiel inkomen hebben.
We hadden ook gewoon kunnen terugbetalen, maar dat zou nog een vijftal jaren duren met alle zorgen die daarbij horen.
Afscheid nemen van ons huis zal niet gemakkelijk zijn, maar we verhuizen naar een stad waar veel familie woont zodat we ook bij hun in de buurt gaan zijn.
We gaan ook één van de twee auto's nog wegdoen en er zijn nog een paar dingen die we nog gaan veranderen om te vermijden dat we in de toekomst terug in dezelfde miserie geraken.
Het was ook een zwaar jaar voor onze relatie want de financiële problemen drukten zwaar op de relatie. Ook dat gaat nu de goede kant uit.
Voor het eerst in lange tijd kijk ik weer met vertrouwen naar de toekomst.
En dat doet deugd...
Katrien
Vooruit dan maar, ons jaar
Misschien kan ik ons jaar het beste samenvatten door 'keuzes maken'. Keuzes maken die veel lagen van het leven beïnvloeden. Weer vat krijgen op het leven, weer meedoen met het leven, weer zin krijgen in het leven. Maar dat is niet rozengeur en maneschijn, het is meestal een keihard doorploeteren. Dat valt niet mee, maar dat hoeft ook niet. Het is meestal niet leuk, maar dat hoeft ook niet. Als het doel maar duidelijk is, en als dat doel maar wel genoegdoening gaat geven.
Ik heb ervoor gekozen mijn vrijwilligerswerk grotendeels te laten voor wat het is, het heeft me heel goed gedaan, maar op een gegeven moment bracht het me niet verder. Dus heb ik de stap gezet om een nieuwe opleiding te gaan doen, om straks op de plek van mijn vrijwilligerswerk volwaardig aan de slag te kunnen. Die stap heeft veel impact, alleen al dat ik nu vaak eerder van huis moet dan de kinderen, vraagt nogal wat van mij. Het is een heel druk bestaan.
Ondertussen moesten ook de kinderen keuzes maken, kiezen voor bepaalde scholen, studierichtingen. Mijn jongste naar de brugklas, wat toch een grote stap is. Mijn oudsten bepalen hoe ze verder willen. Zorgvuldig afwegen en uiteindelijk kiezen wat nu het beste lijkt.
Doorgaan, alsmaar doorgaan, verdergaan...we doen ontzettend ons best, het lukt de ene dag beter dan de andere dag. En zo is er weer een heel jaar voorbij. We weten nu dat we het kunnen, doorgaan en verdergaan, dus daar gaan we het nieuwe jaar dapper mee door.
Kaatje
Petje af, wat zijn jullie toch kanjers. Ja, je moet verder... maar je doet het met opgeheven hoofd en je kijt vooruit. Denk terug aan 2010 als een jaar waarin jij en je gezin zich staande wisten te houden en kijk vooruit naar 2011. Met meer kansen en warme herinneringen zullen steeds vaker het schrijnende verdriet een flinke schop verkopen.
Kaatje
Ik weet het, het klinkt chiché en afgezaagd, maar mijn knuffel en "sterkte" komt uit het diepst van mijn ziel!!!
Kaatje
Wat een prachtig jaar heb je ervan gemaakt. Ik ga met jouw verhaal naar bed.
Mooi
De oma van mijn man ligt op sterven, ze is 95 jaar. Ze kan niet meer eten maar kan nog wel wat praten, bidt veel en vraagt God om vergeving. Vergeving voor niets wat ze in haar leven fout heeft gedaan, want die heeft alleen maar gewerkt en gezorgd voor iedereen, ontzettend zwaar leven met kindje wat maar 1 dag leefde, jong gestorven man, gehandicapt kind wat op 18 jarige leeftijd stierf etc. Maar met een enorm optimisme, vol vertrouwen in God en een sociaal hart, ze is nu ook geen moment alleen, afwisselend omringd door alle kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, familie, vrienden, mensen van de kerk. Dit jaar met haar verjaardag was ze nog even helemaal bij, wist dat we er allemaal waren voor haar. Het zou goed zijn als ze snel gaat, zo voor kerst, zonder slepende aftakeling, gewoon de oogjes dicht en naar haar God. Toch bijzonder dat je op die leeftijd zoveel mensen nog om je heen kan hebben, ze komen van heinde en ver om wat te praten, liedjes te zingen, voor te lezen uit de bijbel, te vertellen over de pas geboren achterkleindochter.
Superjaar!
2010 een jaar vol onzekerheden..
Eind april werd ik zwanger, begon met veel vreugde totdat het weer een tweeling bleek te zijn. Dit was erg lastig nadat wij bij onze vorige tweeling ons dochtertje zijn verloren door het twin-to-twin-syndroom. Uiteindelijk zijn onze zoon en dochter op 7 december geboren en is alles goed. We zijn dolgelukkig en deze dag is ook zeker ons hoogtepunt van het jaar.
Verder gaat het ook heel goed met onze andere dochter, ze doet het super. Nooit ziek, nooit problemen en gaat heel goed vooruit. Ze lijkt wel de kracht van haar zusje en zichzelf in één te hebben. Ze is nu 5 jaar en begint al te lezen.
Fijne feestdagen en jaarwisseling voor iedereen!
Liefs van een hele trotse moeder!
Maureen