Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Marsja

Marsja

17-12-2008 om 21:15

Scrooges

Hebben jullie die ook in je omgeving, scrooges? En dan bedoel ik niet zozeer mensen die op hun geld zitten (hoewel dat in sommige onderstaande gevallen ook nog zo is) maar van die kinderloze vijftigers die zo weinig kunnen hebben?
Drie voorbeelden: vriendin van rond de vijftig, zelf bewust kinderloos, gaat er prat op dat ze zo goed met kinderen kan opschieten. Nou kan ze inderdaad leuke dingen verzinnen, uitjes en zo. Maar in de dagelijkse omgang is het haar eigenlijk te veel. Na een week met ons op vakantie te zijn geweest, verklaarde ze zo vermoeid te zijn omdat de kids zo 'springen'. Ik ging met mijn zoon en een vriendje bij haar eten. De volwassenen zaten in de woonkamer kinderen mochten 'alles' in haar slaapkamer. Was ze onthutst dat ze de kerstlichtjes uit hadden gedaan om te discoën. En dat er twee moddervlekjes op de vloer lagen (gewoon laminaat hoor) omdat ze even in de tuin waren geweest. Ik kon merken dat ze vond dat ik er veel te luchtig over deed. Ze zou weggaan drie weken met de kerst en de jongens vroegen of ze dan (onder mijn toezicht) in haar huis mochten logeren. Okay, dan. Krijg ik de volgende dag om zes uur 's ochtends een mail dat ze de halve nacht wakker heeft gelegen om het feit dat de twee kids een nachtje in haar huis komen en dat ze er vanaf wil zien want het gaf haar te veel stress. Misschien is bang voor dure spulletjes, ze weet ook wel dat ik niet veel kan vergoeden, hoewel ze mss niet weet dat ik een goede WA verzekering heb.
Voorbeeld 2: ik vraag de buurvrouw, ook kinderloos, ook ergens in de vijftig of zij of haar vriend de zak van Sint voor onze deur kan zetten. "ja, hoe lang gaat dat nog door?" Mijn kind is zeven. Nou euh Truus, vorig jaar hebben de andere buren het gedaan hoor. Mm, toen was het even stil.
Voorbeeld 3: ik woon op een bovenhuis. Vriendin komt kind halen en heeft haar andere twee kinderen bij zich. Een van hen heeft ws op de bel van de buurman (rond de 60, ook kinderloos) gedrukt. Gaat hij haar helemaal kapittelen: Heb jij op die bel gedrukt? Euh, nee, Een van de kinderen dan? Euh ik weet niet, jij Marietje. Nee, Mama (kind is vier natuurlijk heeft ze niet gedrukt als er zo'n boze man voor haar neus staat). Buurman weer: wil je dan zeggen dat ze nooit meer doen?"

Ik verslijt hier niet van, eigenlijk vind ik het wel wat amusant. Ik ben zelf ook vijftig en weet dat ik zelf ook zou zijn mocht ik geen kinderen hebben gehad. Zo brommerig en paniekerig bij die overflow aan energie. Ik moet er ook een beetje om glimlachen in mijn vuistje: het betreft hier stuk voor stuk linkse, intelectuele mensen met goede banen en geld, die van zichzelf vinden dat ze behoorlijk veel joie de vivre hebben en volop in de maatschappij/ leven staan en nog artistiek zijn ook. Maar ja, ik moet in deze donkere dagen toch steeds aan Scrooge denken.

Herkenning?

Marsja

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Hillary

Hillary

17-12-2008 om 21:40

Nee

Ik vind die voorbeelden niet schokkend hoor. Ik zou me als moeder niet echt op mijn gemak voelen om ergens op bezoek te zijn met kinderen en die mogen alles op de slaapkamer. Dat kan de gastvrouw wel zeggen, maar ik zou daar als moeder toch wel paal en perk aan stellen. Ik zou ook niet snel met zoon en vriendje bij een alleenstaande vijftigplusdame gaan eten. Is toch niets aan voor ze. Dan worden ze juist baldadig.
Voorbeeld van de buurvrouw vind ik inderdaad een beetje flauw, kleine moeite toch even op de bel drukken met Sinterklaas. En op de bel van de buurman drukken vind ik ook niet kunnen, ik zou als veertiger met 2 kinderen ook geirriteerd zijn. Stel je gaat net lekker zitten met je bordje eten of een kopje koffie en dan gaat de bel. Je hijst je uit je comfortabele stoel, doet de deur open, waarna een vlaag kou naar binnen slaat en dan blijkt het bezoek van de buren te zijn. Nee zou ik ook niet kunnen waarderen.

Ik herken het in mezelf. Net een weekje weg geweest met mijn nichtje en haar zoontje van twee (ik heb geen kind of partner). Ik heb een hele drukke baan waar ik constant met mensen bezig ben (arts) maar ik vond het op vakantie zijn met een kind van twee veel vermoeiender!

Het begint al zo vroeg, en ik ben geen ochtend mens en een kind van twee vindt alles interessant dus over alles ga je praten, nadenken en bekijken en af en toe het kind wegtrekken voor de veiligheid. Dan vind ik van mezelf dat ik alles mee moet doen, dus samen van de glijbaan, samen in het (enge) klimtoestel en samen tv kijken en commentaar leveren. 's Nachts wordt je even wakker omdat hij ook wakker is en de volgende dag ben ik echt fysiek moe! En dan kom je wel eens niet zo gezellig over.

Ik vind het zoontje van mijn nichtje echt het allerliefste kindje dat ik ken en ik geniet elke keer weer als ik hem zie maar ik kan me best voorstellen dat je als je in de vijftig bent zonder kinderen niet zo handig op hun reageert, vooral omdat kinderen heel vermoeiend kunnen zijn als je ze niet gewend bent.

Mariel

Marsja

Marsja

18-12-2008 om 00:13

Daar ga je dus al hillary

"Ik zou ook niet snel met zoon en vriendje bij een alleenstaande vijftigplusdame gaan eten" zeg je. euh, waarom niet? ik ben zelf een alleenstaande vijfigplusdame (vriendin is niet alleenstaand heeft alleen geen kinderen). Ze hebben het er super gehad, want ze heeft inderdaad een geweldig huis. Maar ik bedoel, het idee dat boven de vijftig een dame niet leuk zou zijn voor kids. Ik bedoel, .. nou bedankt.

Buurman: ging helemaal niet lekker zitten met bordje. Het was vier uur 's middags. Ik doe zo vaak open voor hem. Het ging om de 'boze buurman'- toon waarmee hij de moeder de les ging lezen. Ja, ik zou ook balen maar ik zou denken: okay kan gebeuren, zonder iemand te schofferen. Geen vlaag kou, is een bovenhuis. Hij heeft mss vier meter moeten lopen. Moeder inzake was best van slag door de autoritaire toon. Nee, toon en delict waren niet in overeenstemming. Maar dat kan ik hier niet zo overbrengen natuurlijk

Marsja

Marsja

Marsja

18-12-2008 om 00:16

Mariel

Ja ik herken je wetenswaardigheden van toen ik zelf nog geen kind had en mijn verkering wel. Simpelweg het niet gewend zijn. Ook niet gewend zijn hoe je je energie moet verdelen dus er met teveel enthousiasme ingaan waardoor je na vier dagen echt kapot bent! Daar ligt het mss allemaal aan, gewenning. Ik ben dus zelf ook 50 maar ik ben het gewend, dat maakt alles anders.

Marsja

dc

dc

18-12-2008 om 07:34

Mariel

"vooral omdat kinderen heel vermoeiend kunnen zijn als je ze niet gewend bent. "

een twee-jarige is OOK vermoeiend als je het WEL gewend bent hoor. GAAAAAP.

En ik vind de voorbeelden hier normaal gedrag. Ik zou, jong, met kleine kinderen, het zoontje van een vriendin ook niet in huis willen hebben als ik weg ben. En ik sta ook niet te juichen als er modder op de grond in mijn slaapkamer ligt, en er niet wordt aangeboden het even op te ruimen.

Marsja

Marsja

18-12-2008 om 09:40

"Ik zou, jong, met kleine kinderen, het zoontje van een vriendin ook niet in huis willen hebben als ik weg ben" Nee? Misschien ligt het dan toch aan mij, ik zou een vriendin met kinderen hier zo laten logeren.

"En ik sta ook niet te juichen als er modder op de grond in mijn slaapkamer ligt, en er niet wordt aangeboden het even op te ruimen." Waar haal jij vandaan dat ik het niet opgeruimd heb? Dat heb ik namelijk wel gedaan. Het was niets, in 3 seconden weg. Vriendin vond alleen dat ik de jongelui meer bestraffend had moeten toespreken.

Marsja

tonny

tonny

18-12-2008 om 13:28

Sja marsja

als je perse medestanders zoekt, wordt het lastig...

Zelf ben ik bijna 50, heb al jaren geen kleine kinderen meer, en snap nu al haast niet meer hoe ik het allemaal gerooid heb, vroeger. Kleine kinderen - je groeit erin en je groeit er ook weer uit, dat is nu eenmaal zo. Misschien dat ik er weer een beetje 'in groei' als ik kleinkinderen krijg??

Je kinderen samen (dus zonder volwassene) in het huis van die vakantievierende vriendin laten logeren, hm, hoe oud zijn je kinderen? Ik vind het nogal vrijmoedig van hen om dat te vragen...

tonny

Marsja

Marsja

18-12-2008 om 13:42

Tonny e.a.

Nee ik zie ook dat ik weinig medestanders heb. Ai, misschien ben ik gewoon (te) makkelijk? De buurman was echt heel boos omdat een kindje op zijn bel gedrukt had (moeder dufde al niet meer langs zijn deur, kinderen waren ook geschrokken), de buurvrouw (ander huis) was echt een beetje sacherijnig of dit nou het laatste jaar Sintviering was.
En tja, ik denk dat je het misschienn niet heb gelezen maar ik schrijf: "de jongens vroegen of ze dan (onder mijn toezicht) in haar huis mochten logeren". Onder mijn toezicht dus. Dat herhaal ik nog eens in een posting erna
Overigens zijn al deze mensen wel dol op mijn kind en vinden hem ook goed opgevoed en lief. Bij de vriendin hebben we vier jaar geleden eens gelogeerd. Ik heb toen nog de keuken voor haar schoongemaakt waar een afwas van een week stond. Maar sinds twee jaar heeft ze een erg rijke vriend en inderdaad mooiere spulletjes. Maar er is niets stuk gegaan vorige week. Alleen de lampjes waren uit en er lagen twee kleine modderkloddertjes op het laminaat.
Hmm, misschien ben ik inderdaad te makkelijk, want ik vind dit eigenlijk helemaal niet zo erg.
Ja natuurlijk 'groei' je in kleine kinderen, en er weer uit. Dat is juist een beetje wat ik bedoel te zeggen met deze posting. Ik weet nog dat ik tien jaar geleden een vriend had met drie kleine kinderen en dat ik doodmoe was van al de herrie na een uur. Toen was ik zeg maar een 'scrooge' en nu zou ik 'erger' zijn dan alle drie mensen bij elkaar. Het ligt niet aan het karakter van die mensen, het ligt eraan dat je als directe begeleider van de kids wel enigszins makkelijk moet worden/blijven anders hebben jij en zij geen leven.

Maa God, wat ben ik blij dat ik dat op mijn oude dag nog op mijn pad vind. Ik ben nu losser dan ik tot mijn 42ste ooit ben geweest.

Marsja

reina

reina

18-12-2008 om 15:03

Herkenning

Ja, van jonge mensen in mijn omgeving, halverwege de 20, zonder kinderen (en voorlopig niet van plan, of nooit, eraan te beginnen)

Wat jammer (dc)

En ik altijd maar denken dat met de zwangerschap ook een lading energie kwam die er voor zorgt dat je 's nachts om twee uur glimlachend opstaat en 's morgens om vijf uur ook weer.

Ik ben weer een illusie armer

Mariel

m@

m@

19-12-2008 om 21:36

Nederlandse maatschappij anti kind

Ik vind de Nederlandse maatschappij behoorlijk kindonvriendelijk. In bijvoorbeeld arbische landen en ook Israel horen kinderen er veel meer bij. Je neemt ze overal mee naar toe, restaurants, bruiloften, etc. In hotels zijn avondprogramma´s voor kids. Niemand kijkt boos als de kids rondrennen en geluid maken. En de kids in die landen maken HEEL VEEL geluid!

Hier in Nederland moeten de kids altijd maar in de plooi zitten. We deden eens een rondvaartje bij AviFauna. Die hele boot vol met van die gepermante oudjes. En wij waren met 5 kids. Die genoten van het tochtje, maar renden wat van boven naar beneden. Die oudjes spraken er schande van. Mijn schoonzus trouwde, toen wij nog maar 1 kind hadden. Dat kind mocht echt niet mee, want stel je voor dat hij een piepje gaf tijdens de seremonie...ik kan er wel boeken over schrijven.

Nederland is niet een van de leukste landen om kind te zijn. Hier gaan volwassenen voor. In andere landen waar ik jaren heb gewoond, staat het kind centraal. Veel sympatieker en goed voor de ontwikkeling van eigenwaarde van een kind. In mijn gezin staat ook het kind centraal. Onze behoeften worden opgestemd op die van onze kids. Onze kids zijn heerlijke mondige zelfverzekerde wezentjes.!

En die (oude) zuurpruimen...daar trekken wij ons lekker niks van aan.

M@

Massi Nissa

Massi Nissa

20-12-2008 om 08:03

"Onze kids zijn heerlijke mondige zelfverzekerde wezentjes!"
"In bijvoorbeeld arbische landen en ook Israel horen kinderen er veel meer bij. (knip) En de kids in die landen maken HEEL VEEL geluid!"
Ik moet nu erg om mezelf lachen, want bij de eerste zin over die mondige wezentjes dacht ik meteen: griezel, brutaal dus. Jaja, ik lijd aan dezelfde vooroordelen waarover jij valt .
Wat betreft die Arabische landen: ik erger me er dood aan. Kinderen staan er op een soort onaantastbaar voetstuk, worden vetgemest en doodgeknuffeld en geen strobreed in de weg gelegd. Onuitstaanbaar, vooral hoe er daar met jongetjes wordt omgegaan. Okee, ik ken maar een Arabisch land van dichtbij, maar ik krijg toch wel de indruk dat het er in andere Arabische landen ook ongeveer zo aan toe gaat.
En dat er is warme landen andere slaapritmes zijn heeft toch weinig met opvoeding te maken? Kinderen in warme landen doen vaak 's middags een siesta, er wordt veel later (warm) gegeten dan hier, logisch dat ze later naar bed gaan. Het is ook vaak pas later op de avond koel genoeg om lekker te slapen.
Ik vind trouwens dat je wel een punt hebt dat er in de maatschappij an sich weinig ruimte is voor kinderen. Letterlijk ook, soms denk ik dat honden meer uitlaatplekken hebben in onze stad dan kinderen. Zal wel niet kloppen, hoor.
Groetjes
Massi

Op visite

Toen mijn zoon een peuter/kleuter was kon ik wel bij de èèn veel ontspannener op visite dan bij de ander. Sommige mensen zijn er gewoon totaal niet (meer) op ingesteld.
Een kruimelende plak cake, vingertjes op de glanzende salontafel, bergen glaswerk die rammelde bij springen kind, roomwitte vloerbedekking. Mijn god, ik zat met zweet onder mijn oksels. Kind deed eigenlijk niets vreemds of vervelends, maar toch ging ik met een uurtje gauw naar huis.
Ik heb zo`n buurman die ook bij alles zijn wenkbrauw optrekt. Als zoon een takje van zijn conifeer aanraakt zit hij er al bovenop. Laatst zei buurman: "Ik vind de kinderen van tegenwoordig niet zo leuk, ze zijn brutaal en vernielen van alles."Hij zei er achteraan: "Gelukkig valt het met die van jullie wel mee." Dat zal ik dan maar als compliment aanvaarden.
Ik merk ook dat als je zelf geen hele kleine kinderen meer hebt, dat je het snel ontwent. Als ik op mijn kleine nichtjes en neefjes pas dan ben ik total loss. Mijn zoon is al 10, lijkt dan al zo zelfstandig. Bij peuters en kleuters heb je het gevoel dat je overal op moet letten. Vind het wel supergezellig, maar als ze weg zijn ga ik eerst effe de koekkruimels weg stofzuigen.

reina

reina

20-12-2008 om 18:50

"Die hele boot vol met van die gepermante oudjes" waarom klinkt dit me nou niet sympathiek in de oren? Misschien kijken die oudere mensen net zo naar jullie kinderen als jij naar hen, je hebt andere belangen en interesses, dus als je niet oppast erger je je aan elkaar.
"En die (oude) zuurpruimen..." Klinkt ook niet echt aardig en respectvol. Er zijn ook landen waar oude mensen met respect bekeken en behandeld worden.

tonny

tonny

21-12-2008 om 12:07

'onbekend maakt onbemind'

en 'waar je mee omgaat, word je mee besmet' (ook in positieve zin, trouwens!)

Het is allemaal maar net wat je gewend bent en wat je verwachtingen zijn.

de lofrede op de eigen kinderen die ik zonet las, deed me de wenkbrauwen fronsen. Beetje voetjes op de vloer ja!! Jouw kinderen zijn voor jou heel bijzonder, gelukkig wel voor hen! Maar voor een ander zijn het gewoon kinderen, zoals andere kinderen. (net zoals jij tegen gepermanente bejaarden aankijkt

tonny

Maylise

Maylise

21-12-2008 om 18:26

M@s

Hoe er in arabische landen met kinderen wordt omgegaan is nou ook niet altijd zo voorbeeldig. Aan de ene kant mogen kinderen (en vooral jongentjes) inderdaad alles, veel snoep, speelgoed, laat naar bed, hard schreeuwen en gillen. Aan de andere kant worden kinderen ook niet zo serieus genomen en ze worden niet echt aangemoedigd een zelfstandige mening te ontwikkelen. Ik ben me er van bewust dat ik ongelovelijk generaliseer overigens en dat niet alles overal hetzelfde is maar goed jij generaliseert ook
Ik vind dat je van zo'n soort opvoeding helemaal niet zo veel beter wordt en ik zie ook vaak strontvervelende kinderen daar.

Van een zin als "Onze kids zijn heerlijke mondige zelfverzekerde wezentjes!" moet ik ook griezelen. Ik stel me dan ongelovelijke brutale kinderen voor die gewend zijn om altijd in het middenpunt van belangstelling te staan en die gewend zijn om te mogen doen wat ze willen. Dan heb ik persoonlijk liever zure bejaarden om me heen met een permanentje in hun haar.

Maylise

Stenna

Stenna

26-12-2008 om 17:09

Wel scrooges hoor

Je moet altijd een beetje oppassen als kinderlozen zeggen dat iets mag of alles mag. Zij kunnen niet bedenken wat jouw kinderen dan mogelijk doen. Jij wel, dus toch niet laten doen (bijv: zoontje mag van vriendin wel met antieke dinkytoy spelen die ik hem af wil pakken, maar is dan toch overstuur als hij stukgaat. Op je eigen intuitie/ervaring afgaan dus, is altijd beter. Zeg je gewoon: "maar ik vind dat niet goed")

Maar verder ik herken wel Marsja's idee van de Scrooges hoor. Alleen zie ik die niet alleen beperkt tot gezever over kinderen. Ik zie steeds meer mensen die niet anders doen dan zich voortdurend aan alles en iedereen ergeren. Aan mensen die niet mooi uitzien, in de weg lopen, luid praten, zwijgen, fluiten, telefoneren, lachen, er voor staan, erachter plakken, weet ik veel. Aan alles. Inclusief kinderen. Onze achterbuurvrouw, (toevallig wel oud maar het zijn net zo goed hele jonge mensen) is ook zo iemand. Ons kind mag niet met de bal stuiteren op straat (maakt nl geluid?!), wij mogen vooral niet vergeten de klikko na ophaal meteen terug te zetten, we moeten de heg vaker snoeien, eigenlijk niet praten in de tuin, etcetc. Wanneer komt die kerstgeest eens bij haar langs?
Als je echt wilt, kun je je aan alles storen. Lijkt me alleen wel een moeilijk leven.

mopperkont

mopperkont

27-12-2008 om 15:30

Ze zijn het echt niet gewend

Ik merk vaak dat kinderloze mensen echt niet snappen hoe het is om kinderen te hebben, dus ik vergeef ze hun gemopper. Wat ze ook niet snappen is dat je met kinderen veel minder tijd hebt en dat ze veel geld kosten. Vooral dat aspect tijd.
Wanneer de kids een weekje bij oma zijn heb ik zoooo veeel tijd over, alles blijft netjes echt super! Maar na een week is mijn schoonmoeder echt doodop. Zij snapt het dus wel en dus past ze een paar keer per jaar op. Dat doet ons erg goed en daar ben ik haar erg dankbaar voor!

Prulletje

Prulletje

28-12-2008 om 14:07

Tops

Inderdaad! Maar mijn dochter reageert inmiddels al een jaar of twee anders: "Nou mam, ik snap niet dat die kinderen dat mogen, dat is toch gevaarlijk en lastig!"
LOL!

Prulletje

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.