Off-topic discussies
Snottebel
16-06-2011 om 11:55
Van die dingen/ effe klagen
Ik verbaas me de laatste jaren steeds mee over hoe de maatschappij in elkaar steekt en hoe mensen zo langs elkaar heen leven en dat je aan verwachtingen wilt voldoen maar dat dat nooit gaat lukken.
Ik ben een samenwonenende vrouw met twee dochters op de basisschool en een vriend (de vader van mijn kinderen )
Ik heb een eigen bedrijfje aan huis waar ik zo'n 30 uur in de week mee druk ben. Man werkt 4 dagen. Ons ideale plaatje.
Maar wat word ik naar mijn idee overvraagd zeg! Mijn ouders beginnen te kwakkelen, en de enige mogelijke matelzorger dat ben ik.... Ik vrees met grote angsten dat ze ik ze straks dagelijks moet helpen, want de zorg wordt steeds meer uitgekleed. En oja ik wel niet echt fulltime, een doorn in het oog van de overheid/media. Hoewel ik me er niks van aan zou moeten trekken word ik er toch iedere keer weer boos over, zo stom..
School mailt/belt regelmatig om hulp (begeleiden/ rijden/ lezen/ overblijven) maar ik kan vrijwel nooit... Ik ben wel 1x per week overblijfjuf, maar de meeste ouders doen veel meer. En juist omdat ik altijd thuis ben (ik werk vanuit huis) denken ze dat ik wel even het werk kan neerleggen.
Gister weer een wanhopige klassen-ouder aan de lijn, die je dan weer moet uitleggen dat je "gewoon" moet werken die dag en dus niet kan...
En vandaag van andere dochter een mail van haar klassen-ouder dat er nog geen aanmeldingen zijn om te helpen...
De sportclubs van mijn dochters eisen ook al ouderhulp, wil ik best doen, maar wanneer?? Werkende ouders lijkt iets waar school niet mee om kan gaan. Het is toch niet normaal dat ze 6 ouders verwachten om een hele dinsdagochtend mee te lopen met een groep.
Als er een sport wedstrijd oid is dan krijg je pas op het allerlaatste moment info en kun je dus je hele zaterdag niks plannen. En oja je MOET rijden die dag, want de trainster rijdt niet...
Ik heb dus geen auto (bewuste keuze). Mijn man wel maar die kan ik dus niet altijd gebruiken. En dat snapt men ook nooit, op school niet en op de sportclub ook niet.
En de tijden/dagen voor volgend trainingsseizoen gaan veranderen maar je mag blij zijn als je dat 1 week van tevoren hoort. Leuk als je eromheen ook nog de BSO moet regelen. En je kunt niet twee kinderen op hetzelfde moment op een andere plek afleveren... Zo ben ik al een keer tegen 2 starre trainsters aangelopen, en moest een van mij dochters stoppen met die sport, terwijl ze best op een ander moment had kunnen trainen.
En dan ben ik eigen baas. Klanten verwachten eigenlijk dat je 24/7 bereikbaar bent en als je woensdagavond om 19.30 (bij ons altijd spitsuur) niet meteen de telefoon opneemt zijn ze echt verontwaardigd. Als je dan om 20 uur terug belt blijkt er niks bijzonders aan de hand te zijn (waarom dan die paniek op mijn voicemail). Dat ik in het weekend en woensdagmiddag niet werk lijken sommige klanten moeite mee te hebben, daar verbaas ik me echt over...
Werken, werken, werken lijkt het credo. Ziek worden; eigen schuld! Het is een beetje het kabinetsbeleid, maar tegelijkertijd gebeuren er zoveel dingen die werken juist lastiger maken.
Eerste voorbeeld is de kinderopvang. Werken loont dan voor sommigen niet meer.
Andere is de zorg. Als bijvoorbeeld je ouders hulpbehoevend worden dan kun je dus niet meer op goede zorg rekenen, maar dan moet er mantelzorg verleend worden. Het kabinet vergeet dat dat nu juist de vrouwen zijn de ze zo graag aan het werk zien... Hetzelfde voor scholen. Die kunnen blijkbaar geen extra mensen (of een busbedrijf) inhuren voor al hun extra activiteiten, dus vragen ze het de ouders, en juist die moeten toch werken??!
Abortus na 20 weken omdat je kindje zwaar gehandicapt blijkt te zijn? Schandalig! Dat moeten we verbieden. Maar fatsoenlijke zorg voor gehandicapte kinderen doen we niet; das toch veel te duur! En heeft uw kind speciaal onderwijs nodig? Jammer, dat kost ook teveel.
En wat ik vreemd vind is dat "we" hier blijkbaar voor gekozen hebben...
Ik heb zelf het gevoel dat ik me in zo'n maatschappij niet gelukkig ga voelen, ik heb echt het gevoel dat ik op alle fronten tekort schiet en voel me gewoon schuldig dat ik straks 3 weken op vakantie ga. 3 weken er niet zijn voor mijn klanten. 3 weken niet naar mijn ouders omkijken. Ik zou ere zin in moeten hebben, even lekker niks, maar gisteren belde mijn moeder over hoe ze die tijd moeten doorkomen Een klant informeerde of ik voor die tijd haar project af kon hebben (nee dus) en of ik dan niet een beetje kon schuiven...
Ik zie ook iedereen om me heen steeds meer klagen over dit. En tegelijkertijd zie ik steeds meer mensen die vinden dat anderen het fout doen, want ze werken teveel en voeden hun kinderen niet op of weken te weinig en houden hun hand teveel op. Of als ze ziek zijn en niet werken stellen ze zich aan, zeker als je geen zichtbare ziekte hebt. Alle uitkeringstrekkers zijn dan fraudeurs en iedereen kent er wel eentje die er weer een kent..
En zelf zijn we natuurlijk altijd goed bezig.
Kaaskopje
16-06-2011 om 21:24
Maylise
Overigens is mijn voetbal club ervaring dat dit een academische discussie is. Op de voetbal club van mijn zoon hadden de meeste ouders a) een auto en b) wilden elke wedstrijd bijwonen of het nu of wel niet hun rijbeurt was. ===
Dat is niet bij elke club het geval. Bij de club waar Roefel bij betrokken is, is het niet zo gewoon dat alle ouders komen kijken. De club probeert die ouders meer te betrekken bij bepaalde evenementen, koken kan bijvoorbeeld iedereen, en dat heeft de ene keer meer succes dan de andere keer. Ook wat vrijwilligerswerk betreft ligt dat wat ingewikkeld. Het zit niet zo in de systeem van deze ouders om vrijwillig aan de gang te gaan. Een van de oudere voetballers kwam erachter dat mijn man zich zonder betaald te worden voor de club inzette. Hij viel bijna uit zijn sokken van verbazing. Hij dacht echt dat de mensen die zich voor de club inzetten allemaal betaald worden.
Roosje Katoen
16-06-2011 om 22:54
Rijschema
Hier wordt gewerkt met een rijschema. Aan het begin van het seizoen weet je op welke dagen je moet rijden naar uitwedstrijden. Kun je niet, of heb je geen auto, dan regel je zelf vervanging. Ik dacht dat het overal zo geregeld was
Belle Époque
17-06-2011 om 09:17
Ik begrijp je wel een beetje
Ik denk echter dat het ook met de manier van denken te maken heeft. Blijkbaar zit je er een beetje doorheen, wat niet gek is gezien je omstandigheden. Er komt nogal wat op je af. En ook ik ben niet bepaald blij met de huidige regering die behoorlijk ver gaat met het kapotmaken (sorry, een ander woord is er niet voor) van veel dingen. Ik weet dat er bezuinigd moet worden, maar de manier waarop het nu gebeurt, daar word ik heel akelig van.
Zelf heb ik geen kinderen op sport of clubjes. Dat komt ook omdat ze om de week bij hun vader zijn en in de praktijk is gebleken dat vader sowieso niet bereid is om op tijd op te staan en te rijden, als hij daar toevallig net geen in in heeft. Tja, dan houdt het gewoon op. Maar zelf heb ik ook nogal wat ballen in de lucht te houden en ik kan me niet in stukjes delen.
Jij voelt je buiten gezet omdat je niet altijd kan rijden. Helaas, dat komt erbij kijken met veel clubjes, dat is altijd zo geweest (al in mijn jeugd, in de jaren zeventig). Maar ik denk dat het beter is om te kijken wat er nou precies zo'n pijn doet. De bezuinigingen? Problemen met pensioenen? Je ouders die hulpbehoevend worden? Wat speelt er momenteel allemaal waardoor dat gedoe rond het rijden je zo raakt?
Belle Époque
17-06-2011 om 09:30
Pelle
Denk om je hart
Persoonlijk denk ik dat dat gedoe met clubjes net even een druppel teveel was in een vol emmertje.
Zelf word ik ook niet zo vrolijk van de actualiteit en dan wordt het wel eens verleidelijk om dingen groter te maken dan ze in werkelijkheid zijn.
'n Dag geen internet, radio of tv vol onheilsberichten is dan erg prettig, heb ik inmiddels geleerd. Misschien een goed idee voor Snottebel?
Anienom
17-06-2011 om 10:20
Snottebel
Wat school en clubjes betreft: trek het je niet zo aan. Iedereen probeert zijn eigen terrein te verdedigen. Daar bedoel ik het volgende mee: als de trainster boos is omdat jij niet rijdt, dan is ze dat omdat jij niet het gedrag vertoont dat zij graag ziet (rijden voor de club). Ze mag dat, boos zijn, ze verdedigt haar terrein, vraag is of het in elk geval reëel en terecht is. Jij mag ook je terrein verdedigen: jij kunt niet rijden. Zelfs als je niet zou willen rijden, was dat je goed recht, los van het feit of dat sociaal is natuurlijk. In welk geval men zich weer meer in de trainster kan inleven . Maar goed, je doet zat andere dingen dus dat is ook niet aan de orde.
Trek het je niet zo aan dus, zolang je je best doet en jij zelf dat weet.
Sterkte met je moeder, dat is natuurlijk weer een heel andere en ingewikkeldere kwestie.
Poezie
17-06-2011 om 11:26
Naief
Ik vind het erg naief om je kind op een teamsport te doen zonder van tevoren te hebben nagedacht over hoe je zaken zoals (gebrek aan) vervoer oplost. Erg raar om kwaad te worden op en ander als die jouw probleem niet wil oplossen, en erger nog: diegene voor egoïstisch uit te maken. Verder ben ik het helemaal met Pelle eens.
Gr. Poezie.
Primavera
17-06-2011 om 11:52
Lezen is ook een kunst
Ik zeg helemaal niet dat het hebben van een auto een voorwaarde is op een kind op een clubje te doen, ik zeg alleen dat diegene VAN TE VOREN moet informeren of dat een probleem is en hoe dat opgelost kan worden. Ik vind het klakkeloos er van uit gaan dat anderen wel rijden erg vervelend.
Als een club uit allemaal kindern zou bestaan van ouders die niet kunnen rijden zouden ze zich ook anders organiseren, een langer durende reis plannen met openbaar vervoer (kan ik me nog van vroeger herinneren) of een busje huren. Het is van het gekke dat zodra er twee ouders bij zouden komen die wel kunnen rijden iedereen er opeens van uit gaat dat die dat dan wel iedere week voor hun rekening nemen. Wie is hier nou egoistisch? Maylise is hier veel eerlijker in. Ze zoekt bewust een ander soort club waarbij ze minder hoeft te doen zonder het rijden ongevraagd op andere ouders af te schuiven.
Als een gezin de keuze maakt om bewust geen auto te hebben dan moet het even bewust de consequenties daarvan overwegen en een oplossing zoeken voor eventuele problemen. Bewust kiezen voor geen auto en even bewust de consequenties op andere ouders afschuiven is bewust klaplopen. Als je je door bewust keuze in een afhankelijke positie manovreert dan vraag je vriendelijk ipv te eisen dat anderen dat oplossen.
Een auto hebben is duur, niet alleen voor benzine, maar ook voor onderhoudt, aanschafprijs en ook een rijbewijs halen kost nog al wat. Allemaal investeringen die een rijdende ouder heeft gedaan en waarvoor vaak de nodige offers zijn gemaakt. Iemand die er bewust voor kiest deze investeringen uit te sparen en het geld anders te besteden, maar wel eist dat haar kinderen standaard met anderen meerijden bespaard dus over de rug van andere ouders. Ik zou ook geen tweede auto meer nodig hebben als mijn kinderen altijd met anderen mee zouden rijden en ik de buurman vraag om standaard bepaalde boodschappen te halen als hij toch in de supermarkt is en mijn vriendin kan de hond wel naar de dierenarts brengen als ze toch voor inentingen voor haar eigen hond gaat, enz.
Ik vind het frappant dat voor schoolkeuze altijd wel de mogelijkheden die ouders hebben om te brengen en halen worden meegewogen, maar zodra het om een club gaat dit vanzelfsprekend op andere ouders wordt afgeschoven. Of dat een drama wordt of niet hangt af van de hoeveelheid afschuivende ouders tegenover de hoeveelheid rijdende ouders.
Verder heb ik een absolute hekel aan partime mileu-fanaten. Die vingerwijzende mensen die ervan overtuigd zijn dat de hele wereld zich moet meedoen aan de offers die toevallig in hun milieu-straatje passen. Degene die nooit in een vliegtuig stappen wijzen naar vliegrijden, degnen die vanwege huidproblemen weinig met water in aanraking komen propanganderen kort douchen, wie zich geen (groot) huis met tuin kan veroorloven hebben het over ecologische voetafdruk, vegetarieers publiceren het niet eten van vlees, enz. En degenen zonder auto vinden dat je maar zonder auto moet kunnen, stellen verhoging van benzineprijzen, tolwegen, parkeerplaatsen en rijbelastingen voor om de staatskas te spekken, want dat is toch maar luxe (en zij gebruiken die luxe toch niet). Alleen als hun kind naar een clubje moet dan is het ineens het 'recht' van dat kind om gratis van die duurgeworden luxe te mogen meeprofiteren \__/
Degenen die mij in real life kennen weten dat ik juist helemaal niet te beroerd ben om een ander kind mee te nemen en de eerste ben die spontaan aanbiedt om maandenlang een blok om te rijden voor een meerijder als een moeder verzucht dat ze niet meer weten hoe ze het allemaal moet bolwerken en er niet eens aan denkt om benzinekosten te vragen. Als een ouder me zou voorleggen dat ze niet kan rijden vanwege een visuele handicap, maar dat haar kind zo verschrikkelijk graag op een bepaalde sport wil zou die natuurlijk kunnen meerijden en zal ik waarschijnlijk ook nog eens anderen optrommelen als ik verhinderd ben. Alleen die arrogante houding van bewust-geen-auto-kiezende mensen vanwege hun persoonlijke mileuredenen of om het geld aan andere luxes te besteden, die pretenderen dat de verantwoordelijkheid voor het ontlopen van de consequenties voor hun kind vanwege hun 'bewuste' keuze bij andere ouders ligt, daar pas ik voor. C'est le ton qui fait la musique.
Groeten Primavera
ChrisH
17-06-2011 om 12:47
Herken het helemaal niet
Ik ben nog nooit (al dan niet bewust) autoloze mensen tegengekomen die arrogant verwachten dat andere ouders hun kind meeneemt omdat zij dat zelf niet kunnen. Misschien ben ik naïef maar ik denk dat dat ook een minderheid is.
En Snottebel, je blijft wel erg hangen in je negativiteit. Dompel je onder in een teflonlaagje en probeer wat minder boos te zijn op alles en iedereen, dat helpt echt.
Chris
Chris
Margiz
17-06-2011 om 13:20
Haha primavera
Verder heb ik een absolute hekel aan partime mileu-fanaten." zoals altijd: de mensen die niets doen verwijten de mensen die iets doen (of nalaten) dat ze niet alles doen.
Ik ben het ermee eens dat als je er zelf voor kiest geen auto te rijden, je niet op anderen moet gaan leunen. Maar: zoals nu blijkt heeft er een schaalvergroting in naschools competitieland plaatsgevonden de afgelopen 20 jaar die je ertoe dwingt een auto te hebben anders mag je kind niet meedoen.
Ik zeg: goh hoe was het dan vroeguh? Dan antwoordt jij dat het belachelijk is schaalverkleining te eisen. (euh, eisen? wie eiste er iets?) Maar nu je er toch zelf over begint: is het niet heel vreemd schaalvergroting toe te passen die slecht is voor het milieu, de portemonnee en de stress (=dus slecht voor de volgende generatie) en te eisen dat iedereen daar aan mee moet doen? Ik denk dat met een topografisch gezien minder grootschalige competitie de kids even gelukkig zoniet gelukkiger zijn als je alles meeneemt.
Margiz
17-06-2011 om 13:50
Tuurlijk mag je kind dat pelle
niet chargeren hoor. Maar je zou toch pas vanaf een bepaald niveau kunnen schaalvergroten? Maar, je zoons deden judo meen ik, ben je er dan voor de jongens en meisjes apart te doen?
Primavera
17-06-2011 om 14:25
Pardon, margiz
Margiz:"zoals altijd: de mensen die niets doen verwijten de mensen die iets doen (of nalaten) dat ze niet alles doen."
Waaruit concludeer jij dat ik niets doe? Ik pretendeer aleen niet om de rest van de gemeenschap in hun mogelijkheden te beknotten zodat IK naar mijn idealistische principes kan lezen zonder dat mijn kinderen daarvan de dupe worden. Degene die zegt dat ze geen auto wil, maar dan gelijk maar voorstelt de competities te beperken zodat haar kind daar geen hinder van vind omdat ZIJ meent dat dat net zo leuk is, vind ik behoorlijk arrogant.
Vroeguh, toen ik klein was maakten ouders onderling ook afspraken over halen en brengen en zoals ik al verteld heb in mijn vorige berichtje gingen we ook wel eens met het openbaar vervoer als het echt ver weg was. Nog vroeguh zat niet eens ieder kind op een clubje, je kon een balletje op straat trappen en dat was het. Ik wil alleen helemaal niet terug naar een idealistisch vroeguh waarbij de vervuilende gewoonten van dat vroeguh en andere nadelen op een één of andere manier uit de collectieve herinnering worden weggepoetst. Als jij dat wel wilt, ga je gang, maar probeer niet mij te verplichten daarin mee te gaan.
Groeten Primavera
Belle Époque
17-06-2011 om 14:28
Het gaat niet alleen om die club (lang)
Snottebel heeft verschillende dingen genoemd die ervoor zorgen dat ze er een beetje doorheen zit. Alleen de club wordt eruit gelicht en vervolgens gaat dat een eigen leven leiden.
Jammer.
Want wat lees ik? Ik lees iemand die er dus een beetje doorheen zit en van zich af wil klagen. Of dat genuanceerd gebeurt zal ik in het midden laten, maar er is nu over haar hoofd heen een discussie losgebarsten waar ze heel weinig aan heeft.
Zullen we nog even teruggaan naar het begin?
Snottebel zegt dat ze het idee heeft overvraagd te worden. Niet alleen vanwege de club, maar ook vanwege een zieke moeder en een kwakkelende vader. En een school die voortdurend om hulp smeekt.
Snottebel ziet de televisie, hoort de raduo en leest de krant, waarin staat dat er uitgebreid bezuinigd gaat worden in de zorg en dat het als vanzelfsprekend wordt gezien dat mantelzorg, net als vroeger, de taak weer gaat overnemen.
Van diezelfde (potentiële) mantelzorgers wordt tevens verwacht dat ze werken. Vrouw achter het aanrecht is achterhaald, mensen met een uitkering moeten zo snel mogelijk aan de slag, desnoods papiertjes prikken op het grasveld.
Je pensioen wordt uitgekleed, alles wordt duurder en als je tefallaagje al afgebladderd is (geweldige uitdrukking!) is dat misschien net het laatste zetje om heel erg wanhopig te worden en dingen groter te gaan zien dan ze zijn (hoewel ik moet bekennen dat ik liever niet teveel kranten lees en tv kijk momenteel, ik word er ook erg somber van).
En op een dag wil je van je afpraten. Dat het je zo benauwt. Druk werk met klanten die willen dat je 24/7 aanwezig bent voor ze. Een moeder die klaagt omdat jij op een zuurverdiende vakantie gaat en op je schuldgevoel werkt. Dat school aan je trekt. En dat clubje.
En dat je er zo moe van wordt dat je alleen maar lijkt te "moeten" en dat je in de toekomst nog veel meer zal gaan "moeten"...
Als je tefallaagje gebladderd is, kan je niet meer relativeren. Dan is alles teveel.
Wat is het dan jammer dat één klein aspect (rijden voor de club) eruit wordt gehaald terwijl dat maar een klein deel van het geheel is waar Snottebel tegenaan hikt!
Uit je verhaal maak ik op dat alles op jou neerkomt en als je nee moet verkopen, dat je je rot voelt. Perfecte basis voor een burnout.
Snottebel, ik zit ongeveer in dezelfde schuit en begrijp je. Soms is het glas even halfleeg en loopt de emmer over Aan de omstandigheden kan je niks veranderen. Wel, hoe je er mee om gaat. En het begint met: je minder verantwoordelijk te voelen. Spreek een absolute deadline af met klanten en als ze het nog eerder willen, komt er een bedrag bovenop. Spreek een vast schema af met je moeder en hou jezelf voor dat ze best drie weken (van de 52!) zonder je kan. Zeg tegen jezelf dat jij niet de enige bent die niet kan helpen op school en dat jij er niet hoofdverantwoordelijk voor bent.
En verder, voor wat het waard is:
- ga naar de dokter en zeg dat je er doorheen zit. Slaap je goed? Heb je lichamelijke klachten?
- heb je familie? Broers, zussen? Indien ja: waar zijn die? Of voel jij je ook in dit geval hoofdverantwoordelijke?
- probeer op de club carpool te regelen. Zijn er telefoonlijsten met mensen die je kan bellen als je last minute kan bellen? Stel er wat tegenover, desnoods een zelfgebakken appeltaart of zo
- waarom kan je vriend niet rijden?
- probeer krant, televisie en radio een tijdje uit te laten. Je wordt er niet vrolijker van maar we kunnen verder ook weinig doen. Onze voorouders hebben de crisis en de oorlog overleefd en ook deze crisis gaan we overleven.
Tenslotte nog dit: ik heb heel veel gehad aan Mindfulness. En dan niet een avondje, maar echt meerdere sessies. Het heeft mijn gedachten echt veranderd, waardoor ik nu (al is het soms moeilijk) wat meer los kan laten. Zelfs Rutte en zijn onzalige plannen (die ons ook behoorlijk zullen gaan raken... En dan zien we wel verder!).
Margiz
17-06-2011 om 16:17
Tut tut primavera
: Waaruit concludeer jij dat ik niets doe?" Nou jij houdt niet van parttime milieufreaks of hoe zeg je dat. Dus als je wel van autorijden houdt en ondertussen wel andere dingen doet ben je er zelf ook zo'n parttime milieutiep. Toch.
Ik dwing niemand tot iets. Ik vind het belachelijk dat iedereen meeloopt in de schaalvergroting op vele gebieden en ik weiger dat zelf te doen, ik leun dan ook niet op het vervoer van anderen. Maar ik vind het wel zielig hoe iedereen heel hard moet werken van zichzelf om weer auto's te onderhouden waarmee ze weer heel hard naar competitie's moeten rijden waar het wellicht veel relaxter kan. Voor mij is dat onnodig gestress.
En eigenlijk de mate van opgefoktheid in deze discussie daarvan een afspiegeling van. Mij zie je niet meer. doei
Belle Époque
17-06-2011 om 16:40
Zucht...
Ja, op elkaar kiften, dáár is Snottebel mee geholpen!
Ik zit me hier plaatsvervangend te schamen... (( Is nou alleen Drommels in staat om werkelijk te lezen wat Snottebel heeft geschreven en daarop te reageren?
Ik ben de laatste om te roepen dat Snottebel genuanceerd en positief bezig is (en toe te geven dat "genuanceerd" ook niet bepaald voorin mijn woordenboek staat), maar hey, ze geeft het zelf al aan dat de koek momenteel op is bij haar. Je hoeft niet mee te janken hoe zielig ze is en hoe slecht de wereld is geworden, maar ik vind dit toch wel een heel triest voorbeeld van "iemand niet begrijpen"!
Sorry dat ik zo doordram, maar ik heb me zelf vroeger ook een tijd zo ellendig gevoeld en geloof me, het helpt niet als mensen mee gaan zitten janken, maar al helemaal niet als ze over je hoofd gaan zitten kiften!
Tip: mee helpen denken in mogelijkheden ipv moeilijkheden helpt al een boel als iemand in zo'n klaagbui zit. En de ongenuanceerdheden die worden geuit in zo'n rotbui dan niet eruit lichten, aandikken en groter maken dan ze zijn, maar proberen er een positieve twist aan te geven of ze te negeren.
Ik sta er echt verbaasd van dat één detail uit een flink stuk wordt getild en dat men hakketakkend over het forum rolt hierover.
Primavera
17-06-2011 om 19:33
Discussieforum
Hallo, dit is een discussieforum. het gebeurd wel vaker dat één onderwerp uit een berichtje meerdere reacties oproept dan andere onderwerpen en ook dat er op de volgende reacties wordt gereageerd en niet alleen op de beginposting.
Ik heb het in mijn berichtjes over mensen die principieel nooit rijden en vervolgens jammeren dat het zo zielig is voor hun kinderen.
Het milieu sleepte Margriz erbij en daar reageerde ik op. Partime milieu-fanaten zijn mensen met als godsdienst het milieu, die anderen de beperkingen willen opleggen die toevallig het beste in het straatje van diezelfde milieufanaten uitkomt. Margriz vindt het niet erg als haar kinderen alleen zeer lokaal competies zouden hebben (komt goed uit dat ze dan niet ver en veel hoeft te rijden) en dus moeten anderen dat dan ook maar doen met als excuus het-milieu-dienen. Kortom ze wil haar principes uitvoeren over de ruggen van mijn kinderen en daar pas ik voor. Mijn kinderen vinden het namelijk wel erg om niet tegen geschikte tegenstanders te kunnen sporten en daardoor niet verder te komen. Ik leg mijn milieubesparingen ook niet verplicht op aan anderen.
Wat Snottebel betreft ik snap best dat ze er even door heen zit en het zou misschien helpen als ze het niet allemaal op één grote hoop gooit.
Snottebel, leer om duidelijk nee te zeggen als mensen over je grenzen heengaan. Hulp op school is niet verplicht en laat je niet chanteren dat het anders zo zielig is voor de kinderen, dat is het niet. Zoek een sportclub waarbij de boel niet zo warrig georganiseerd is en er dingen van te voren vallen te plannen en richt je energie op de mantelzorg voor je moeder, want daar valt helaas weinig aan te veranderen. Verder moet je ophouden je voor alles en nog wat schuldig te voelen. Dat is nergens voor nodig, geloof me je kan het toch niet voor iedereen goed doen, en het kost wel sloten energie. En vergeet vooral niet om lekker van je welverdiende vakantie te genieten, dat is tefallaagje herstellend
Groeten Primavera
Maylise
18-06-2011 om 13:09
Kaaskopje
De voetballers bij je man op de club zijn niet de enigen die dachten dat trainers betaald kregen. Ik dacht het vroeger ook altijd. Pas toen mijn zoon al lang en breed op voetbal zat kwam ik er achter dat dit dus bijna nooit zo is. Ik snap de fout dus.
Kaaskopje
18-06-2011 om 17:51
Maylise
Ja ik kan me dat ook wel voorstellen hoor, maar het schijnt ook een 'cultuurdingetje' te zijn. In de cultuur van de meeste voetballers/voetballertjes staat werken altijd voor dat er geld mee verdiend wordt. Dat iemand zomaar zonder een cent te ontvangen voor de club bezig is is even wennen voor ze. Ze hebben daar respect voor, maar om het zelf te doen.... Maar ook daar heb je natuurlijk de uitzonderingen die de regel bevestigen.
Snottebel
20-06-2011 om 12:20
Ik begrijp je, maar ze zijn niet allemaal zo!
Dat met dat treinkaartje is heel netjes!
Jammer dat dat turnclubje toch weer op jou neerkomt omdat je man geen zin heeft...
En de opmerking van je tante over je moeder, dat ze gewoon wat meer moet doorbijten, dat herken ik wel.
Gelukkig heb ik persoonlijk wat minder last van dit soort dingen (geen clubjes voor de kinderen ook, en het schuldgevoel heb ik afgeleerd toen ik een tijd geleden erg ziek ben geweest), en ook heb ik een aantal vriendinnen die, hoewel ze niet in de buurt wonen, er toch voor me zijn als de nood aan de man is. Maar wat jij beschrijft is, algemeen gezien, wel een ontwikkeling die alleen maar aangejakkerd wordt door de huidige politiek. Ieder voor zich en God voor ons allen. Huursubsidie toppen zodat de hypotheekrente-aftrek gewaarborgd blijft. Zorg beperken zodat men meer beroep moet (moet, ja) doen op mantelzorg. En tegelijkertijd iedereen, ook zieken en gehandicapten, aan het werk krijgen, want er is genoeg werk, als je maar je best doet, en laatst zei een staatssecretaris dat zieken en gehandicapten dan gewoon wat meer hun best moeten doen.
En ja, dan kan ik wel zeggen dat je je grenzen moet stellen, maar het gevolg is dat je kind niet meer naar haar geliefde sport kan en je moeder tot in de nek in de was zit (inclusief die van je oma). Over je man, die een week loopt te sjaggerijnen als hij een keer naar turnen moet, heb ik minder goede woorden, het is ook zijn kind en we moeten allemaal wel eens wat doen dat minder leuk is.
Ik denk ook dat het gekift over niet rijden en profiteren van andermans vervoermogelijkheden een teken is van deze tijd, eerlijk gezegd... Ik wil niemand persoonlijk aanvallen, maar het is wel tekenend. Zoals ik al zei: de sfeer van ieder voor zich en god voor ons allen wordt steeds sterker. Zelfredzaamheid en anders duvel je maar op, maar zorg er dan wel voor dat anderen er geen last van hebben. Zieken en gehandicapten (na een wachtlijst) in een instelling, mensen met weinig geld in (nog) goedkope(re) huurwoningen (na een nog langere wachtlijst), weg uit onze mooie buurt, en weg van onze heilige hypotheekrente-aftrek. Wie geen auto heeft moet geen beroep doen op anderen, want dat is profiteren.
Ik vind dit een heel nare en enge ontwikkeling, maar...
Er zijn ook mensen, zelfs veel mensen, die weigeren hieraan mee te doen. Ik blijf vast houden aan die (vele) mensen die weigeren met die negatieve ontwikkeling mee te gaan. Die nog wél hun hand uitsteken naar mensen. Niet te beroerd zijn om een keer voor iemand te rijden of op een andere manier even te helpen als iemand ergens mee zit. Ze bestaan, ik ken ze!
Het is erg vervelend dat die mensen bij jou met een lantaarntje te zoeken zijn, als mensen vinden dat je gewoon wat meer je best moet doen of hun wenkbrauwen optrekken als je een beroep doet op iemand. Ik hoop dat je zal ontdekken dat niet iedereen zo is (zoals dat bestuurslid)! Probeer er op te letten, ook die kleine dingetjes, zoals een winkelbediende die niet alleen maar de verplichte glimlach geeft, een praatje tijdens de hond uitlaten, iemand op je werk die je terloops een compliment geeft. En ook hier op het forum zijn zulke leuke mensen, kijk maar bij het topic over de meeting, hoe hard er wordt gewerkt aan carpoolen!
Het kan dus best, en juist dit soort leuke dingen probeer ik zwaarder te laten wegen dan die nare dingen!
En als het me moeite kost lees ik gewoon een tijdje geen kranten meer, want daar word je ook niet vrolijk van.
Belle Époque
20-06-2011 om 13:45
Linzel
Ja, die lieden heb je ook. Je geeft ze een vinger en je bent je arm kwijt. Die vallen wat mij betreft ook onder "ieder voor zich en god voor ons allen", want ze gebruiken je alleen maar om er zelf beter van te worden. Ik ken ze ook, hoor! Veel nemen en weinig geven. Het zijn niet mijn vrienden (en soms zelfs niet MEER mijn vrienden).
Maar niet iedereen is zo. Heel veel mensen vrágen het gewoon en nemen het aan als je eerlijk zegt dat het even niet uitkomt, of dat je dit niet elke dag kan doen.
Primavera
20-06-2011 om 14:58
700 jaar geklaag
Ik snap best dat mantelzorg zwaar kan vallen en dat een club waar het kennelijk niet eens mogelijk is om bijv. via mailadressen even vervoer voor iedereen te regelen wrijving oplevert.
Maar het geklaag over de mentaliteit van tegenwoordig en hoe dat allemaal komt door egoistische anderen die luxe willen leven en de 'hedendaagse' politiek is niets nieuws.
Ik ben toevallig bezig met een literatuur studie over o.a. Dante Alighieri en vindt het treffend hoe 700 jaar geleden precies hetzelfde werd geklaagd met bijbehorende gevoel dat vroegah alles beter was.
Groeten Primavera
Belle Époque
20-06-2011 om 15:07
Primavera
Dat vind ik interessant! Staat dat ergens (liefst niet in het Italiaans) gepubliceerd? Want ik geloof echt niet dat alles vroegâh ideaal was, maar toch heb ik heel sterk het gevoel dat het allemaal steeds harder wordt de laatste tijd. In heel veel opzichten. Maar ik laat me graag corrigeren
Primavera
20-06-2011 om 16:20
Belle epoche (ot)
Jazeker, in de Goddelijke Kommedie van Dante, canto XVI van het Paradijs laat hij een verheerlijkt Florence beschrijven van 200 jaar voor zijn tijd (1300 ongeveer). Dat was natuurlijk niet zo, maar toen al dacht men dat het vroegah allemaal beter was. In de rest van de Kommedie geeft Dante lekker af op de vooral florentijnse politiek en machtigen van zijn tijd. Hij beoordeelde vriend en vijand en plaatste ze om hun deugden en gebreken op verschillende hoogten in de hel (Pausen e.d.) of de hemel (Beatrice, de overleden liefde die hij op een afstand aanbad).
De Goddelijke Kommedie is in alle talen vertaald. In het engels in het zeker online te vinden, in het nederlands weet ik niet.
Groeten Primavera
Belle Époque
20-06-2011 om 22:05
Bedankt
Zoals je het beschrijft komt het me toch wel bekend voor! Bedankt, ik ga er eens naar googlen!
neteret mut
20-06-2011 om 23:49
Romeinen
ik weet niet meer welke romeinse schrijver ( cicero?), maar ook toen al werd er geklaagd over "de jeugd van tegenwoordig" en over dat het vroeger beter was.
Leen13
21-06-2011 om 00:06
Omgekeerd
Hoe ouder ik word en hoe meer ervaring ik heb, denk ik toch ook dat ik zelf niet altijd even begripvol en hartelijk ben geweest. Had ik nou echt dat geld terug moeten krijgen van een moeder die verder zoveel op haar bordje had. En had ik nou echt niet even royaal kunnen zijn met het kopen van een kleinigheidje in een museum voor alleen mijn eigen kinderen. Inmiddels ben ik zoveel hartelijkheid tegen gekomen van anderen dat ik geven toch een aardige eigenschap vindt. En ja, mensen die daar misbruik van maken heb je mischien maar daar kun je kort over zijn. Ook daar geen mond vol tanden meer maar gewoon nee zeggen voor een volgende keer.
jons
21-06-2011 om 01:14
Juist andersom
wij merken steeds meer hoeveel mensen er zijn die ongevraagd willen helpen. Vandaag nog, ik heb geen auto, weinig geld en alleen een dure Plus supermarkt binnen bereik. Korte ontmoeting met een mede-(vrijwillig)bestuurslid van de gymclub en zij bood me spontaan aan om me eens per week met haar auto naar de Aldi te brengen! Een buurvrouw en -man waar ik altijd wat geld mag lenen als de week langer duurt dan mijn geld en die het geld wel terugzien als ik het weer heb, al duurt het 3 weken! Een moeder die van een AOW'tje moet rondkomen maar dan toch een t-shirtje voor mijn jongste meeneemt van een superheld waar hij gek van is. Een schooldirecteur die mij het schoolreisje-geld grotendeels kwijtscheldt zonder vragen te stellen. Een schooljuf die mijn zoon (met autisme) beschermt en me heel trots vertelt hoe het haar gelukt is om foto's te maken van hem, voor het vaderdagcadeau, en die de foto's ook nog naar ons doormailt omdat het zo lastig is om leuke foto's van hem te maken.
Mede OO-ers die mij, gevraagd en ongevraagd willen helpen, met kado'tjes rond de sint, zelfs voor ons zat er iets bij!
nee, we hebben het niet makkelijk, onze zoon stelt ons regelmatig voor problemen waar we de antwoorden niet op hebben en onze situatie ziet er niet naar uit dat het binnenkort (lees binnen 2 a 3 jaar) gaat verbeteren. Maar er gaat bijna geen dag voorbij zonder dat we lachen, we waarderen onze 'engeltjes' (want zo beschouwen wij deze mensen in ons leven) enorm en zijn dankbaar dat we elkaar nog hebben en we tellen onze zegeningen met al die lieve engeltjes (je weet vast wel dat we ook jou bedoelen, lieve lezeres)
Kom op, niet zo huilie huilie doen en sta voor je zelf! Het leven is echt best leuk!
Merel
21-06-2011 om 09:54
Hoe je ermee omgaat
Ik denk inderdaad Jons,dat het scheelt hoe je instelling is. Vermoedelijk zit Snottebel er helemaal doorheen maar de manier waarop ze zo nu en dan schrijft daar gaan mijn nekharen van overeind staan. Zo vreselijk mopperig en afkattend naar mensen die het niet met haar eens zijn. Ikzelf heb met vallen en opstaan moeten leren "nee" te zeggen en me niet meer voor alles te laten gebruiken. Uiteraard ben ik dan niet meteen een egoist geworden (waar in dit draadje al mensen voor uitgemaakt zijn) het lijkt wel of het het een of het ander moet zijn. Ik help namelijk nog steeds mensen uit de brand, maar pas er voor op om me te laten gebruiken. Ik vind het namelijk helemaal niet makkelijk om 'nee' te zeggen, maar doe het wel, anders ben ik op een gegeven moment er misschien wel net zo aan toe als Snottebel.
Hoe je zelf doet, en hoe je in het leven staat, dat heb je zelf in de hand en ik merk dat ik eerder een vriendelijk goedlachs type help dan de mopperende zuurpruim die achter veel dingen meteen iets negatiefs ziet.
Belle Époque
21-06-2011 om 11:21
Klopt allemaal wel
Het is best opmerkelijk, maar ik zie, nu ik er over nadenk, twee bewegingen. Aan de ene kant toch die "ieder voor zich"-houding. Het wijzen naar elkaar ook.
Aan de andere kant zijn er ook mensen die heel hartelijk zijn en wel verder kijken dan hun voordeur. Dus zo zwartwit is het niet.
En tenslotte telt ook: als je van tevoren al er van uitgaat dat je tóch niet mag meerijden, dat tante tóch nooit de vuile was meeneemt en dat je man tóch nooit je kind naar de club brengt, dan zal dat vaak ook zo gebeuren. Negativiteit trekt negativiteit aan. En andersom. Dat is een heel rare wet waar ik nog steeds het fijne niet van weet
En wat Merel zegt: grenzen stellen, dat is ook belangrijk. Niet makkelijk, maar het scheelt wel.
ilsepilse
21-06-2011 om 12:58
Snottebel
ik begrijp je helemaal...
Ik heb altijd in Amsterdam gewerkt voor ik terug de polders in dook, 2 kinderen, toen ze op de basisschool zaten was er nog geen georganiseerde opvang dus altijd in het zwart bij iemand opgepast anders kon ik mijn minieme salaris daaraan opgeven, huur/aflossing moet betaald worden ook andere vaste , we moeten wel met zijn 2en werken anders redden we het niet. We zijn al sedert 1993 niet meer op buitenlandse vakanties geweest, mijn man zijn moederland. Alleen huisruil met familie in Belgie.
We hebben nu 2 zoons die topsporten, een op basketball traint 4x id week (4x 62km) en dan nog westrijden en toernooien over heel Nederland, jongste voetbalt nog in hometown clubje dus dat valt nog mee, we hebben maar EEN auto dus moeten we soms niet rijden kwa wedstrijden, en we betalen meer dan 400 eur contributie voor de oudste om eredivisie te kunnen blijven spelen, waarom worden die jongens net per bus naar wedstrijden gebracht? ze spelen toch eredivisie bij voetbal kan het wel ? Ik sta iedere maand wel 200 eu in het rood maar we moeten doorgaan, onze jongens willen iets bereiken id sport en daar staan we achter.
Op de basisschool ging ik idd ook 1x per jaar mee op schoolreis of ik ging soppen maar overblijfmoeder lukt me niet met een baan in Amsterdam
Ik heb het idee dat dit in Nederland alleen zo is, neefjes in Belgie die op laag voetbal zitten zelfs worden met de bus naar uitwedstrijden gebracht, mijn ouders hoefden nooit wat te doen op school, (zou mooi zijn als de boer van zijn land werd gehaald ...) ....