Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Emmawee

Emmawee

15-01-2010 om 10:29

Wat zeg je?

In de serie onzinnig huiselijk ongenoegen, wil ik het volgende even voorleggen.
Als ik iets niet versta, dan zeg ik: "Wat zeg je?" en dan gebeurt het meer dan eens, dat de onverstaanbare (het is niet altijd dezelfde) alleen het laatste woord, of kernwoord van zijn zin herhaalt. Vaak het woord dat ik juist WEL verstaan heb.
Dus ik hoor: momf pelm fumpel mmmnel KOFFIE fmmemem?
Vraag: "wat zeg je?"
Antwoord: "KOFFIE"
WAAAaaahhh!!! Ik vind dat zo irritant!!!
Maar ben ik nou de enige? Of doen jullie dit zelf en heeft een ander daar wel eens last van?!Ik heb nog nooit iemand gehoord die hier ook last van had.
Groeten, Maw.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

15-01-2010 om 10:42

Breek me de bek niet open

GRRRRRRRRRRRRRRRRRRrr ik vind dat ook zo irrrrrrritant. En niet alleen precies zoals jij het beschrijft, maar dat binnensmondse gemompel in het algemeen. "Wat zeg je ?" "Wat?" zijn zo ongeveer de zinnen die ik de hele dag uitspreek. De helft van de tijd is het gemompel voor meneer zelf bedoeld en de andere keren had ik het moeten verstaan. Ik krijg echt soms het gevoel dat IK wat aan mijn oren heb....

Heerlijk ja

En mijn partner heeft dan ook nog de vervelende gewoonte om zijn eerste gemompel op dezelfde manier - mompelend dus - te herhalen en dan kregel te worden als ik die herhaling niet versta. Ar-ti-cu-le-ren jongen, zo moeilijk is dat niet!

Nu zeg ik ook wel eens geen 'wat zeg je 'maar 'als je wilt dat ik je versta moet je duidelijker praten'.
Helpen doet het overigens niet ...

Groeten,

Temet

Emmawee

Emmawee

15-01-2010 om 11:08

Hahaha!

"Misschien moet je je mond even bewegen als je praat", zeg ik wel eens. Of: "Ik dacht even dat je zei: fuhm mmpl dfuum pplelej, maar dat bedoel je vast niet!"
Daar kan ik me ook niet zo over opwinden. En gelukkig weet hij dat ik me erger aan bovenstaande, dus inmiddels doet hij het soms gewoon expres. Dus eigenlijk hebben we er wel lol om. Maar ik vind het zo raar om maar één woord te herhalen. En ik maak het vaker mee. Waarom doen mensen dat?
Groeten, Maw.

amk

amk

15-01-2010 om 11:11

Hahahaha

mijn dochter antwoord op mijn vriendelijke vraag: wat zeg je? altijd met WHAAT!!!
Ja, mama heeft het niet gehoord en jij nu ook niet dus wat zei je dan?
Weet ik niet meer....

Ja dan zijn we uitgekletst.

En aangezien haar tatertje nooit stil staat als ze wakker is gebeurt dit meerdere malen per dag.

emma43

emma43

15-01-2010 om 11:47

Wow,te gek!

Het ligt dus NIET aan mijn man!!!!!Lol.Mijn zoontje heeft en taalverwerkingsprobleem,dus wij letten hier enorm op ons taalgebruik en onze manier van praten.Mijn man doet het dus ook,mompel mompel koffie mompel mompel.Ik vraag: wat zeg je en hij antwoord; koffie.Ik kan daar echt heel vervelend op reageren.Of ik zeg,okeee koffie.of: ja,leuk woord koffie.of: wat bedoel je met koffie?Of ik vraag gewoon of een keer :wat zeg je en hij antwoord weer :koffie,dan zeg ik meestal ,ja dat heb je nu al 3 keer gezegd ,maar wat moet ik ermee,koffie........tja.
Ik schiet er niets mee op ,hoor,hij blijft het doen.Heel vervelend.Een vervelende gewoonte.En doordat ik er zo op reageer ,raakt mijn man ook geírriteerd,niet handig,maar ik kan het niet laten.Maar ik vind het wel heel erg lollig om te horen dat het meer gedaan wordt.Misschien moet ik het dan toch maar gewoon negeren en net doen of ik het wel verstaan heb,want meestal weet ik gewoon wel wat er bedoeld wordt.
Mijn man praat ook veel met :ding.Ook zo lastig.Weet jij waar dat ding ligt.Ja, in de dinges.

Polly Shearman

Polly Shearman

15-01-2010 om 12:36

Hoera! ik ben niet alleen

Ik dacht nl dat mijn man dit helemaal als enige deed en ik erger me er gruwelijk aan.
Nou zou ik in mompel mompel koffie mompel nog wel begrijpen dat iemand of koffie wil of koffie aanbied,
maar idd het gaat vaak zo. mompel mompel aardolie mompel mompel mompel? en ik vraag wat zeg je? dan zegt hij idd : aardolie!!
ja na 100 keer uitleggen waarom ik het dan nog niet snap, zonder resultaat van zin kant, vraag ik tegenwoordig: wat is er met die aardolie?

kijk dat helpt...
die mannen kunnen niet veranderen, dus moeten wij een manier vinden om er mee om te gaan zonder ons groen en geel te ergeren!
mijn hele leven bestaat de laatste tijd uit manieren vinden om er mee om te gaan zonder me groen en geel te ergeren....
aaaaaaaaarhg!! waarom heb ik dan ook alleen maar mannen!!

groet, polly

Omgekeerd probleem

Omgekeerd probleem: Mijn man verstaat vaak niet wat ík zeg. Hij hoort de dingen ook niet zoals ik ze hoor omdat hij slecht kan associëren. Ik heb meestal aan een half woord genoeg. Als ik twee woorden hoor in een zin kan ik de rest er wel bijverzinnen. Hij dus niet, want hij is meer een beelddenker en heeft minder met woorden. Hij is bijvoorbeeld ook heel slecht in het onthouden van namen.

Dat houd ik mezelf dan maar weer voor als ik iets voor de derde keer moet herhalen hier in huis. Maar irritant blijft het.

Chris

Gerdina

Gerdina

15-01-2010 om 12:47

Hier ook al

Als mijn man iets tegen mij zegt terwijl ik ergens verdiept in ben, hoor ik vaak alleen het laatste deel van zijn zin, als ik dan vraag wat hij zei, herhaalt hij vaak dat tweede deel en dat wist ik dus al....
Wat ik ook irritant vind, is als er een nummer op de nummermelder van de telefoon staat en hij me vraagt van wie het is (ik ken veel nummers uit mijn hoofd) hij alleen de laatste drie cijfers noemt. Terwijl ik die nummers juist alleen ken als je gewoon vooraan begint. Het zijn gewoon soort riedeltjes die ik in mijn hoofd heb en zonder het begin moet ik wel heel hard nadenken welke hij bedoelt.

krin

krin

15-01-2010 om 12:55

Wat zeg je?

Hier iets vergelijkbaars: beide huisgenoten beginnen maar gewoon te praten vanwaar ze staan of zitten, en verwachten dat ik ze hoor én versta. Zo niet, dan wordt van mij verwacht dat ik naar hen toeloop om nederig hun boodschap nogmaals in ontvangst te nemen. Grr. Als je iets tegen me wilt zeggen, kom je maar naar míj toe.
Verder heb ik hetzelfde probleem als ChrisH. Aan een half woord heeft man bij lange na niet genoeg. Vind ik best jammer, soms. Er blijft weinig ruimte voor humor in de conversatie over, zo.
En de laatste auditieve ergernis: als ik hém niet versta, ben ik doof; als hij mij niet verstaat, praat ik niet duidelijk genoeg. Het ligt altijd aan mij.
Wat dóé ik nog bij die man !

Guinevere

Guinevere

15-01-2010 om 12:59

Half woord

Ik heb helemaal niet genoeg aan een half woord. En dat geeft bij ons ook veel ergernis. Zegt mijn man bv.: "Weet jij waar dat boek is over xxx?", dan zeg ik "Nee." Blijkt dus dat ie het over een tijdschrift of een krantenartikel ofzo heeft. Hij bedoelt: "iets om te lezen", maar hij zegt: "boek". En nee, ik snap dat dus niet, want als je boek zegt, bedoel je in mijn belevenis een boek.

Bellefleur

Bellefleur

15-01-2010 om 13:11

Kom in mijn armen allemaal!

Ik dacht dat ik de enige was met dit probleem. Nee dus.
Mijn man is niet goed in articuleren (zwak uitgedrukt). Ook hij herhaalt dan één woord. Als ik hem dan vriendelijk (onderdrukt tandenknarsend) vraag wat hij zegt, gaat hij zijn zin uitleggen, verduidelijken, omschrijven. Adem in, adem uit, zou je de zin willen herhalen? 'welke zin?' Het is een groot geluk voor mijn man dat de bijl ver weg in het fietsenschuurtje hangt. Mijn zoon blijkt ook man te zijn, als ik hém iets vraag, zegt hij standaard 'weet ik niet'. Gelukkig heb ik ook een dochter. Als ik haar iets meedeel, zegt ze halverwege mijn zin 'weet ik'. Heb ik nou zo'n irritant gezin, of zou het aan mij liggen? Denk het niet.

Dinges

Ik had ooit een baas die vaak gehaast binnenkwam en dan riep: "Doe jij even die dinges...." En dan een beetje in de ruimte gebarend.... Hooooogst irritant maar wel grappig -achteraf-. En nogal moeilijk om mee te werken

Gr. Poezie.

Lou

Lou

15-01-2010 om 13:40

Wat is je adres?

Niet helemaal hetzelfde maar ik moest er wel aan denken bij dit draadje - mensen die in plaats van hun adres, een uiterst wazige routebeschrijving geven. Overeenkomst is dat ze bij herhaling geen antwoord geven op een toch best makkelijke vraag. Bijvoorbeeld als ik vraag waar iemand woont om dochter op te halen bij een vriendinnetje, dan zegt die moeder: "Schuin achter die flats." Ja, en wat is je adres? "Nou als je voorbij het water fietst en dan linksaf gaat dan ben je er al." Hoe heet die straat? "Het is gewoon daar linksaf, net voor de kerk." En wat is je huisnummer? "Naast die rode deur met die bakfiets ervoor." Pffft. Waarom zeggen mensen niet gewoon straat en huisnummer? Dan zoek ik zelf wel op waar ik linksaf moet.

Ayanna

Ayanna

15-01-2010 om 14:26

Gerdina

Mijn man, jouw man??? Hier exact hetzelfde. Er staat een nummer op de nummermelder en hij noemt de laatste drie cijfers. Ik onthoud idd alleen de eerste drie cijfers (minus kengetal of 06) van een telefoonnumer en ik weet dan ook feilloos te vertellen wie er gebld heeft. Of het moet een 'vreemdeling' zijn. Man weet dit heel goed, maar toch roept hij : 365, waarna ik moet vragen: begin of einde? 'Nee, die op het laatst' zegt hij dan, tsja, en dan heb ik dus geen idee.
Verder is het 'mompel, mompel, koffie' héél herkenbaar. Want hij zegt 'zet je koffie' en ik versta 'heb je al koffie', waarna een uur later nog niemand koffie heeft, want ik heb niet gezet (zoals hij verwacht) en ik heb geen koffie gekregen (zoals ik verwacht). En dan krijg je van die 'ja maar jij zei....', 'nee, ik zei....' blabla discussies!

Vic

Vic

15-01-2010 om 14:27

Adres

Daar heb ik ooit eens ruzie met een collega door gekregen. We hadden ergens een afspraak en ik vroeg het adres. Begint hij heel omslachtig de complete route te beschrijven, dus ik nogmaals het adres gevraagd. Dat gaf hij, maar het adres van de verkeerde vestiging. Ik heb nietsvermoedend het adres opgezocht en kwam er ter plaatse achter dat ik verkeerd was. Ik boos op collega, en hij pissig over mijn reactie want hij 'had toch in detail uitgelegd hoe ik moest rijden'. Tja, daar had ik helemaal niet naar geluisterd

Mmmelmmmel koffie!

O jaaaa, ken ik! En dan nog eens extra hard erachter aan"ik heb toch gezegd: KOFFIE!!". Ik antwoord dan pissig "ja dat heb ik gehoord ja, maar wat is met koffie: moet ik het zetten, ga jij het kopen, zullen we samen gezellig drinken, zaaien en zelf de bonen oogsten....?" Maar dan is de andere partij zelf hardhorend want dan komt van zijn kant meestal een wazige reaktie: "Hè, waar heb je het over". En kan kan ik terugroepen "BONEN!!!!"

Ach communicatie is alles hè?

angel3

angel3

15-01-2010 om 17:44

Hier ook omgekeerd

op de een of andere manier is het blijkbaar zo dat ik overal antennes heb uitstaan en alles meekrijg ook al lees ik een boek. Dus ik vind het mega irritant dat IK altijd degene ben die aan een half woord genoeg heeft en man me vaak schaapachtig aan zit te kijken of zegt: ja sorry ik zat even te kijken naar de tv.
Ja en? denk ik dan?
Maar goed dat is mijn kwaal. Ik vind het wel echt moeilijk om ermee om te gaan. Ik ben te ongeduldig denk ik.....sorrysorry. Hier dus irritatie de andere kant op.

Hahahahaha fely

Ik lach me suf om jouw posting, echt mega leuk hahaha

emma43

emma43

15-01-2010 om 19:50

Adres

Heb ik met m'n schoonzusje gehad.Ik belde voor haar adres en ze ging uitleggen waar ze woonde.Ik kon niet tot haar doordringen,heb voor mijn gevoel wel 10 keer om
het adres gevraagd,maar ze bleef maar uitleggen.Toen heb ik m'n andere schoonzusje maar gebeld.

Mijn man heeft ook de gewoonte om als ik iets zeg,1 woord uit mijn zin te herhalen.Dan krijg je oo kzeer vervelende gesprekjes.bv.Ik zeg,morgen breng ik dochter met vriendin naar de stad en dan blijf ik ook even winkelen.Zegt hij,de stad??? Ja,dan gaan de meiden met z'n tweeén en dan doe ik ook een rondje. hij weer.De stad? Jaaa,schat de stad!!!!!Dat heb ik nu al 3 keer gezegd,Weet je wel,zo een plek waar veel winkels zijn en restaurants enzo. Jaaa,zegt hij dan,maar ik dacht dat je morgen andere plannen had. Ja,schat ,maar het is veranderd,dus ik ga naar DE STAD!!!!!!!!

Nasha 1st

Nasha 1st

15-01-2010 om 20:03

Geen murmelman

maar een man die dan iets zegt, bijv. dan en dan ga ik daar en daar heen he? (op een toon van weet je nog?) Oh zeg ik dan meestal, ondertussend diep gravend in mijn geheugen.....weet ik niks van. WEL WAAR! Heb ik gezegd! Oh? Wanneer dan? Ja, euh, dat weet ik niet meer, maar ik heb het gezegd!.....Tuurlijk schat....

emma43

emma43

15-01-2010 om 20:04

Guinevere

Ik ben net als jouw man.Ik weet dat het heel vervleend is,maar ik pak ook de verkeerde woorden,zonder dat ik het doorheb.De woorden hebben iets met elkaar te maken,of lijken op elkaar.Heel onze familie heeft het,mijn moeder,ik,de kinderen.Je moet ons soms horen als we bij lekaar zijn.wij weten ook meestal precies wat de ander bedoelt ook al is het fout.
Bv Miss Etam en Etos,haal ik door de war,zijn beide winkels en het de woorden klinken als.Dus ik koop deo bij Miss Etam.Koelkast,vriezer,wasmachine,droger
allemaal dezelfde vorm en wit,maakt niet uit,vraagt iemand om een handdoek zeg ik in de vriezer.
bij ons op de woonboulevard heb je de Gamma en de Bristol,durf ik rustig te vertellen dat ik schoenen bij de Gamma heb gekocht.Namen,Angelique of Jacqueline haal ik door elkaar.mijn dochter wilde laatst naar amsterdam naar Madurodam,ze bedoelde Madame Tussous.
Boek,krant,tijdschrift zit bij mij ook in hetzelfde vakje,dan zou ik ook zomaar het verkeerde woord eruit kunnen pikken.
Grappig,ik heb een echte Zeeuwse achternaam en werkte
bij een man die hetzelfde probleem had.Steeds als hij me aansprak trok hij zijn vakje Zeeuwse achternamen open en pakte de verkeerde.Ik zei dan vaak:Bijna goed,maar het is die andere.

Guinevere

Guinevere

15-01-2010 om 20:13

Hak op tak

Wat ik ook lastig vind: hij gaat ook van de hak op de tak. Eerst begint hij een verhaal over iets op zijn werk. Daarna iets over de boodschappen ofzo. En daarna zegt hij iets, waar ik dan dus niets van begrijp in het boodschappenverband. Blijkt dat dat opeens weer over zijn werk gaat. Maar dan zodanig verteld dat het gewoon uit het boodschappenverhaal voortspruit. En dan moet ik het nog begrijpen.
Emma43, mijn man gaat ook altijd naar de C1000! Die hebben we hier in het dorp niet, maar dat is zijn benaming voor de plaatselijke super. Hij zegt zelf dat het komt omdat hij een beelddenker is, maar ik weet het niet hoor, of dat klopt.

Ayanna

Ayanna

15-01-2010 om 20:17

Ja, hak op tak

Of dat ie in zijn hoofd al met een heel verhaal bezig is en dat ik dan alleen nog maar het staartje te horen krijg. En dan verontwaardigd zijn, dat ik niet snap waar hij het over heeft....

emma43

emma43

15-01-2010 om 20:20

Guinevere

Mijn kinderen zijn duidelijk beelddenkers,ik dan waarschijnlijk ook.Bij mijn zoon wordt het zelfs een taalverwerkingsprobleem genoemd,dat kan ik mischien ook als excuus gaan gebruiken,als ik weer eeens voor schut sta,omdat ik iets raars zeg.Meestal merk ik pas als dat ik een fout woord gepakt heb als iemand me vreemd aankijkt of moet lachen.
hier thuis zien we er altijd wel de humor van in.

emma43

emma43

15-01-2010 om 20:23

Guinevere,hak op de tak

Heel herkenbaar,maar dat is te leren................Wie wat waar.Zoon heeft hem onder de knie,dochter niet.....die moet ik soms onderbreken omdat ik niets begrijp van haar verhaal.

Jade

Jade

15-01-2010 om 20:27

Of...

...hij begint te praten in de badkamer, terwijl ik in de keuken sta en versta er dus helemaal niks van. Of ik ben in de keuken, de kraan loopt en hij begint te praten vanuit de woonkamer wat ik dus op die manier niet kan verstaan.

Ik snap dat niet hoor.....

Katrien

Katrien

15-01-2010 om 20:32

Hier ook gemompel

Hij vraagt iets, ik begrijp het niet. Hij herhaalt het, iets luider, maar nog steeds zonder duidelijke articulatie. Ik begrijp het nog steeds niet. Hij roept het dan maar. En dan zeg ik "Maar je moet niet roepen, je moet gewoon duidelijk spreken". Hmm, wordt me niet altijd in dank afgenomen.

Verspreken, dat doe ik dagelijks.

"Bolg de vocht, je moet hier de vocht bolgen!"
"Nog iemand een stukje koffie of een tas taart?"

Namen haal ik ook altijd door elkaar, waardoor ik, als ik iets tegen Sien (opvangkindje) wil zeggen, ik eerst alle namen van alle kindjes moet aflopen ("Louise, nee Emma, nee Nena, nee Liv, nee Sien, ja Sien, kom eens naar hier") wat niet echt indruk maakt als ik ze tot de orde wil roepen.

Echtgenoot heeft de ergerlijke gewoonte van te denken dat ik zijn gedachten kan lezen. Dus vertelt hij iets zonder enige inleiding, denkende dat ik vanzelf wel weet dat het gaat om iets wat hij ergens die dag gezien heeft. Vanuit het niets zegt hij dan plots "Allee, kunt ge dat nu geloven, die deed dat dus zomaar". Wie deed wat en wanneer? Die informatie krijg ik dan niet.

En laatste ergerlijke gewoonte van echtgenoot is dat hij niet reageert als ik iets vraag/zeg zodat ik niet weet of hij het nu wel of niet verstaan heeft. Dan zijn we aan het opruimen en dan vraag ik bijvoorbeeld "zeg, kan je dan straks die doos op zolder zetten?". Geen reactie. Ik herhaal, denkende dat hij het niet gehoord heeft, "Zeg, kan je dan straks die doos op zolder zetten?" "Jaha, ik had het de eerste keer ook wel gehoord". Maar soms heeft hij het niet gehoord, dus moet ik wel herhalen om zeker te zijn.

Maar ach, ik heb ook genoeg gewoontes waar hij zich bij momenten aan ergert.

Katrien

Guinevere

Guinevere

15-01-2010 om 20:43

Katrien, hier ook

Dat klinkt als mijn man, Katrien! Die spreekt alleen geen Vlaams, maar verder.......precies zo!
Jammer genoeg komen we dan wel vaak in een ruzie-achtig stadium terecht, bij de gevallen waarin hij niet (of niet snel genoeg) reageert. Hij zegt dat vroeger bij hem thuis het vanzelfsprekend was dat je geen woordelijke reactie gaf, maar de gevraagde actie gewoon ging uitvoeren. Vraag ik bv. of hij een boterham wil klaarmaken voor peuterzoon. Geen reactie. "WIL JE EEN BOTERHAM KLAARMAKEN???" Nog geen reactie. "*&%$^#*, moet ik hier dan alles alleen doen? Kun je geen antwoord geven?". Dan blijkt hij meestal al bezig te zijn om zijn krant op te vouwen om aanstalten te maken om het broodje te smeren...

Polly Shearman

Polly Shearman

15-01-2010 om 21:19

Oh namen

ik roep ook altijd alle namen door elkaar,
ik heb dus 4 mannen, en dan ook nog eens oppaskinderen waarvan het grootste deel jongens zijn.
dus als ik een naam roep, roep ik er meestal een stuk of 3 voor ik de goede heb.
omdat het op den duur grappig is geworden roep ik er altijd nog een paar namen achteraan van mensen die niet tot ons gezien behoren... sjors daan en henk zijn favoriet!

Guinevere

Guinevere

15-01-2010 om 21:37

Namen

Je kunt misschien beter "Hé, jij!" zeggen, dan kun je je niet vergissen in de naam! Hier 3 mannen in huis, ik heb altijd minstens 3 pogingen nodig voordat ik de juiste naam bij de persoon heb gevonden... Gelukkig maar, is er voor mijn man(nen) over mijn gesproken taalgebruik ook wat te klagen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.