Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

angel3

angel3

18-10-2009 om 22:39

Welk allerergste kattekwaad heb jij ooit uitgehaald?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Deed je dat met mij?

\'Oh sorry, ik ben vergeten weg te rennen\'

Ik heb dat ook gedaan met mijn beste vriendin; echt heel lang. Tot de 'slachtoffers' zelfs voor het raam gebaarden van 'ja, ja, ga maar weg hoor' en wij maar roepen dat we echt iets wilde zeggen....

Dorry

Jujube

Jujube

25-10-2009 om 22:57

Dorry1

Ha, nog een niet-wegrenner
Wij deden dat in Voorburg en Leidschendam, tweede helft jaren '70...maar het zullen wel landelijke actie's geweest zijn. Gewoon belletje trekken vonden we laf en saai!

Margje

Margje

27-10-2009 om 00:44

Tand los bij broertje

Ik heb ooit met mijn oudste broer een ballon met een draadje vastgebonden aan de al losse tand van mijn kleine broertje van 5. Dan zou de tand vanzelf "wegvliegen". Toen alles geinstalleerd was gaf ik een flinke ep tegen de ballon en ja: de tand was eruit. Ik werd toen door mijn moeder een uur naar mijn kamer gestuurd voor straf,stank voor dank
Errug he..Is dit kattekwaad of valt het onder "kindermishandeling"? De tand zat echt los hoor !

Geweldige draad!

Ik krabbel net onder de tafel uit van het lachen. Wat een monsters hier op OO.

Ik ben wel eens de AH uitgezet omdat we een spel bedacht hadden waarbij iemand in een winkelwagentje ging zitten en een ander het wagentje heel hard langs een rek met hangende rookworsten duwde en degene in het wagentje dan zo veel mogelijk worsten in het wagentje moest zien te krijgen. (waren uiteraard geen ouders bij)

Ook heb ik met mijn zusje wel eens munten op de treinrails gelegd. De trein stond op het station en de conducteur kwam kijken wat we aan het doen waren. Hij gaf de tip om de muntjes aan de andere kant te leggen, want hij ging terug!

Een kennis vertelde een keer een verhaal over een rookbom die hij van een PVC-elektriciteitsbuisje had gemaakt. Hij woonde in een flat en had het rokende geval aan een touw laten zakken tot een paar verdiepingen eronder en was 'm heen en weer gaan zwaaien voor de ramen langs. Het ding was alweer verwijderd toen er bij hem thuis ineens werd aangebeld en er politie op de stoep stond. Hij helemaal verbaasd dat ze wisten waar hij woonde. Later bleek dat er op de gevel van de flat een enorme zwarte pijl stond die naar zijn kamer wees....

Jujube

Helaas, ik woonde toen niet in Voorburg en omgeving.
Grappig dat het een vaker voorkomend ding was.

Dorry

Kaaskopje

Kaaskopje

29-10-2009 om 14:38

Ik laat deze draad al een poosje voor wat het is

omdat ik me afvraag wat ik onder kattekwaad moet verstaan. Ik was best een braaf kind wat kattekwaad betreft. Belletje trek was eigenlijk mijn engste actie. Maar ik deed wel andere dingen. Geld uit de portemonnee van mijn moeder halen bijvoorbeeld en ik had een slechte hobby: als ik op een nieuwe plek was 'moest' ik daar iets 'gratis' meenemen. Zo heb ik een olifantje gepikt uit een toeristisch winkeltje op Ameland. Ook oorbellen achterover drukken was een favoriete bezigheid van mij. Tótdat ik met oorbellen in mijn hand mijn moeder tegenkwam. Op de een of andere manier was dat zo confronterend dat ik het nooit meer heb gedaan. Sindsdien heb ik ook nooit meer wat meegenomen.
Wat nogal een rel in ons dorp is geweest is dat ik uit een weiland vlak tegenover ons een dode mol mee genomen heb naar huis. Ik had nog nooit een mol gezien en liet hem trots aan mijn moeder zien. De vader van een vriendje van me kwam dat ter ore, daar is op de een of andere manier woest telefoonverkeer met de directeur van de Rabobank over geweest met het gevolg dat de vader van het vriendje mijn ouders woest opbelde dat ik érnstig in de fout was gegaan door het molletje uit het weiland te halen. Of ik dat nóóit meer wilde doen. Ik snap nog steeds niet wat er nou zo erg aan was.
En nog een rel: In de klas van een vriendinnetje van mij zat een Indiase jongen. Een keurig gezin met een vader in het een of andere geleerd beroep. We reisden nog wel eens samen naar school toe met de bus en in die bus is een ruzie ontstaan tussen de vriendin en de jongen. Het begon een beetje rascistische trekjes te krijgen en hoewel dat toen ook al niet in me zat heb ik me toch laten verleiden om erin mee te gaan met de opmerking 'ja en jouw vader is bruin, DUS...' Wat dat dus erachteraan moest zal ik ook toen eigenlijk niet geweten hebben. Nou dát hebben we geweten! De moeder is zeer terecht gaan klagen bij de directeur van onze school. Diezelfde directeur heeft ons letterlijk de bezemkast ingeduwt en heeft ons de pan zo gigantisch uitgeveegd dat ik het letterlijk in mijn broek deed van schrik. Geen dweilnatte onderbroek, maar toch een paar druppies. Ik schaam me er nog steeds voor. (nou ja... valt ook wel mee hoor, ik schaar dit onder kinderdwaasheid)

jippa

jippa

29-10-2009 om 23:22

Cola

- met een groep vriendinnen in de pauze de supermarkt in, fles cola pakken, in de winkel leegdrinken en dan bij de kassa het statiegeld innen..
- ballon gevuld met water uit het raam gooien als er mensen langskwamen
- ook heel veel bellen met leukigheid
- drollen onder ruitenwissers van autos van docenten, o nee dat deed vooral mijn zus)
jippa

Monique D*

Monique D*

02-11-2009 om 01:00

Ik was eigenlijk een heel braaf meisje..

..dus kattekwaad uithalen deed ik niet. Ik zou niet op dit draadje moeten reageren, maar ineens schieten mij een paar kleinigheden binnen:
Wij waren op bezoek bij mijn oma in het ziekenhuis en mijn broertje en ik verveelden ons. Wij zagen op de gang rolstoelen staan en wij gingen ermee racewedstrijden houden op de gang. Dat ging er heftig aan toe. Totdat iemand ons van repliek diende: "rolstoelen zijn niet om mee te spelen! Heb je er ooit aan gedacht hoe het is om nooit meer te kunnen lopen en voorgoed afhankelijk te zijn van een rolstoel?" Wij hebben het daarna nooit meer gedaan..
En in mijn tienertijd had ik een vriendje die zo lief was om mij van school af te halen. Hij vroeg aan mij wat ik wilde doen. Ik kreeg een idee en zei dat ik naar Hoog Catharijne wilde in Utrecht! Tja, de vraag was nu, hoe komen wij daar? Wij hadden geen geld. Mijn vriend had een briljant idee. Hij kon op het metrostation Wibautstraat in een kaartjesautomaat geld jatten. Dan konden wij met de bus vanuit Amsterdam naar Utrecht reizen. Ik vond het een heel eng plan, stel als wij gesnapt worden? Ik moet er niet aan denken.. wij spraken af dat hij alleen de kaartjes zou jatten uit de automaat en dat ik buiten het station op hem zou wachten. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb een heerlijke dag in Hoog Catharijne gehad! Alleen hadden wij honger, maar wij konden geen eten kopen, want wij hadden geen geld. Mijn vriend wilde uit een wisselautomaat geld stelen. Maar dat sloeg ik af, want ik was veel te bang dat wij betrapt zouden worden.. (achteraf bleek dat die vriend heel vaak met gestolen kaartjes door heel Nederland ging reizen en daardoor wel eens een cel van binnen heeft gezien).

Ik was helemaal geen braaf meisje.

Uit mijn vroege tienerjaren herinner ik mij vooral de hilarische telefoonsessies die we hielden met dubieuze seksclubs. We plukten de Telegraaf van de buren bij het oud papier weg, en plozen dan de kleine advertentietjes na op 'meisjes gevraagd' in allerlei discrete etablissementen. Omdat er toen nog geen speaker-telefoons bestonden hingen we met een horde vriendinnen muisstil om de hoorn van de bellende vriendin heen om maar geen woord te missen. We dikten onze gronings-provinciale accenteen een tikkie aan om extra naief over te komen. En we hadden een heel puntensysteem om bij te houden wie de genantste informatie wist los te peuteren over de te verrichten werkzaamheden, danwel het langst volhield serieus genomen te worden. Wat hebben wij een lol gehad!

Ingrid

Primavera

Primavera

03-11-2009 om 12:51

Geen idee wat de ergste is

De eerste die ik me kan herinneren was toen ik een jaar of 3 was. Mijn ouders waren op bezoek om het nieuwe huis pas helemaal ingerichte van vrienden te bewonderen. Ik ging met een vriendinnetje boven spelen. Op een gegeven moment bedachten we dat het wel leuk was om samen te spelen dat we in bad zouden gaan. Tot bad werd de wastafel op de slaapkamer uitverkoren. Stop erin, water erin. Met een stoel klom ik in de wastafel, vervolgens vriendin erbij en KRAK zei de wastafel en daarna was er alleen nog maar een ravage van brokstukken en water. Veel water. Heel veel water. Ze hebben de hoofdkraan dicht moeten draaien. Ik kan me niet meer herinneren wat er daarna gebeurd is, maar het is wel een zeer memoriale housewarming geworden.
Iets ouder ging ik mee met boodschappen doen met mijn moeder. In het begin van de winkel vroeg ik aan haar of ik dat stickertje mocht hebben wat op het product zat wat ze in de boodschappenkarretje legde. Nee, zei mijn moeder, zonder uitleg. Ze had wat haast, want moest daarna naar haar werk, maar wilde nog wel even de boodschappen klaar hebben alvorens ze me bij oma afleverde. Hoezo nee? Dacht ik, ik mocht toch zeker altijd gratis stickertjes van producten hebben. Waarom zou ik moeten wachten tot we thuis waren, dan wilde mijn zusje ze vast ook. Dus pakte ik toch de stickertjes, terwijl mijn moeder nergens erg in had tot ze bij de kassa kwam. De kassajuffrouw kon op geen enkel product meer een prijsje vinden en wist dus niet wat ze moest aanslaan. (Dat was nog ver voor het streepjecode systeem). De kassière en mijn moeder verleggen hun blik van de prijsloze boodschappen iets naar achteren naar mij en zien daar een ietwat schuldig kijkende kleuter met allemaal witte prijsstickertjes op haar handen en gezicht geplakt. Het was me in één klap duidelijk waarom ik die stickertjes altijd pas thuis mocht hebben.
Op de middelbare school waren leraren een geliefd lijdend voorwerp wat kattenkwaad betrof. De lessenaar om zo'n verhoogd podium precies op het randje plaatsen zodat die eraf zou donderen zodra de leerkracht plaatsnam. Met z'n allen tijdens de les met de banken telkens heel zachtjes een klein stukje naar voren schuiven of bij de volgende les naar achteren zodat aan het eind van het uur alle tafels voor of achterin het lokaal gepropt stonden. Krijtjes verwisselen voor wasco, wat niet van het schoolbord afging of waar we nog de meeste lol mee hebben gehad was het bord schoonmaken met zeep. Volgens een vriendin werd het dan niet meer beschrijfbaar als het eenmaal opdroogde en dat wilden we wel eens verifiëren. Door de haast lukte het niet er gelijkmatig, maar het gevolg was er des te hilarischer om. De leerkrachten hebben nog tijden lopen te foeteren dat dat bord iedere keer op onregelmatige plekken midden in de zinnen of sommen niet goed te beschrijven viel zonder enige aanwijsbare reden en wij maar lol hebben.
Geld vragen op het centraal station in Amsterdam. Om onze inkomsten wat te spekken bracht de stem die tegen zakkenrollers waarschuwde ons op een idee. Op het station hielden we dan ieder voor zich volwassenen aan en staken een heel zielig verhaal af over portemonnee gejat en of ze misschien wat kleingeld konden geven om te bellen. Juist door het centrale omroepen tegen zakkenrollers namen mensen het snel aan en waren vaak ook nog wel zo gul om iets extra's te geven. Jammer alleen dat ik toen al moeite had om me gezichten te herinneren, want op een gegeven moment reageerde een mevrouw: Alweer? Ik had je vanochtend toch al geld gegeven. Ehm, boei, ik stamelde iets over een muntjes etende telefooncel en maakte me snel uit de voeten en dat was einde bedel-experiment.
Groeten Primavera

Stekelkop tussen de spijlen

Mijn zusje en ik hadden een heel vervelend overbuurjongetje. Hij had een hoofd met stekeltjes en was altijd aan het pesten.

Op een dag waren we over het hek geklommen van het sportveld toen ‘stekelkop’(zo noemden we hem) ons betrapte. ‘Ohoo!!! Dat ga ik zeggen aan de polisie!’

Dat wilden we natuurlijk niet dus op ons aller-zoetst riepen we hem om eerst eens te kijken of hij niet te paaien viel.

‘Hoe komen jullie daar?’ Vroeg hij slim. Toen hadden we tegelijk ik een briliant idee: ‘tussen de spijlen door gekropen!’ zei ik ‘Ik weet zeker dat jij er niet tussen past!’ zei mijn zus.

‘Wellus!’ Zei stekelkop. Hij stak eerst zijn hoofd tussen de spijlen… en zat vast. Hij kon niet meer er uit en ook niet verder er door.

Wij zijn terug geklommen over het hek en na een uurtje weer eens gaan kijken. Hij hing er nog.. krijsend en jankend. Na weer een uurtje voelden we instinctief dat we nú niet meer naar zijn moeder konden gaan… dus ’s avonds zaten we schuldig aan het avondeten..

Uiteindelijk hebben we het opgebiecht en is hij er uit gehaald. Ze hebben de spijlen moeten verbuigen en we hebben héél erg straf gehad(maar o wat een lol!)

Oh, wat erg

Wel een leuk draadje, moeders die nu hun eigen kattekwaad opbiechten. Zelf was ik ook niet altijd even braaf.

De leukste kattekwaad die ik me herinner, is die van de afstandsbediening. Samen met een meisje uit de buurt, gingen wij op pad met de afstandsbediening van haar moeder, die altijd een paar uur werkte aan het begin van de avond.

En het was de beste afstandbediening die je je maar kon bedenken. Het ding werkte echt op bijna alle tv`s in de buurt. En wat hebben we gelachen, mensen die naar het nieuws keken of goede tijden, en plots sprong de tv op een andere zender. Er waren zelfs mensen bij die een klap op de tv gaven. Echt geweldig gewoon! De tv heel hard zetten behoorde natuurlijk ook tot de favorieten.

Ook een keer eikeltjes op de ramen van mensen gegooid, totdat er een vrij oude man de deur uitstormde en ons achterna ging, door de kleine brandgangetjes. We waren met een groepje, en ik liep achteraan. Hij heeft mij te pakken gekregen en mij naar mijn huis gesleept. Ik was natuurlijk helemaal overstuur, en mijn vader wist niet wat hij zag. Ik weet nog goed dat mijn vader erg boos was, niet op mij, maar op die meneer. Hoe durfde hij aan zijn dochter te komen!

Wel leuk, om zo eens over vroeger na te denken. Trouwens die van stekelkop is wel heel erg! Doet me denken aan een ander verhaal, die laatst werd verteld door een man van nu in de dertig. Deze man is nog altijd erg bang voor water en dat heeft een heel trieste oorzaak.

Toen deze jongeman drie jaar oud was, is hij door buurtkinderen op zijn kop in de put gezet. Gewoon zo`n put die je in elke straat hebt. Zijn moeder is er net op tijd achter gekomen. De jongen is gereanimeerd en afgevoerd naar het ziekenhuis. Daar heeft hij nog lang gelegen en heeft daaraan blijvende hersen en longschade opgelopen.

Dan schrik je toch wel, wat er van kattekwaad kan komen. Kinderen hebben natuurlijk nog lang niet het besef van zoiets, maar toch.

Olijvje

Charrie

Charrie

07-11-2009 om 13:12

Heeft u kippepoten?

Ik heb me rotgelachen na het lezen van alle kattekwaad.

We waren met een groepje uit de buurt eigenlijk altijd wel aan het scharrelen, opzoek naar 'iets om te flikken'. Heerlijk, we woonden in de buurt van de havens en het strand, en er was genoeg. De volwassenen letten niet op je, moeders waren allang blij dat ze de boel konden doen en je werd om 18.00 uur binnen verwacht. Hoe anders nu: mijn dochter en haar vriendinnetje (10 allebei) vroegen of ze prut mochten maken in de keuken. Bij elk ingrediënt kwamen ze braaf toestemming vragen.

Wij hadden vroeger een jongen in de buurt die drollen met zijn handen durfde op te rapen en heel goed kon mikken. We gingen dan op zoek naar openstaande slaapkamerramen....
Ook hebben we een keer heel veel poep verzameld en die voor het raam gelegd van een oude vrouw die altijd op kinderen scholdt. En toen een rotje erin en die afgestoken.

De poelier opbellen en vragen of ze kippepoten hadden, en op hun 'ja natuurlijk', vragen of dat een beetje lekker liep (werkte ook met bokkepoten bij de bakker).

Wat ik heerlijk vond was het gevoel van net niet in je broek pissen van het lachen, en mis dat wel eens. Nu ik als een mevrouw over straat loop bekruipt me af en toe nog wel eens de behoefte aan kattekwaad uithalen. Zeker nu mijn kinderen willen dat ik me gewoon gedraag op straat, ik mag niet gek doen.

En ik vraag me af of ik mijn lachen zou kunnen inhouden als iemand aan de deur zou komen omdat mijn dochter iets heeft uitgespookt.

Bellefleur

Bellefleur

08-11-2009 om 16:08

Wreed

Het verhaal van stekelkop tussen de spijlen en dan uren laten hangen vind ik intens wreed. Ik noem dat geen kattekwaad, dat vind ik martelen. En stront op de stoep leggen van een oude dame vind ik ook niet om te lachen.

Charrie

Charrie

09-11-2009 om 15:32

Bellefleur

Oeps Bellefleur, je hebt helemaal gelijk. Ik zou er nu als ik het zou zien ook niet om kunnen lachen, toen deed ik het in mijn broek. Het was voor ons de heks van de buurt en we hadden het idee alsof we het volste recht hadden om dit te doen. Nog niet gehinderd door een geweten denkelijk.

Monique D*

Monique D*

09-11-2009 om 22:25

Stekelkop en heks uit de buurt

Kattekwaad met Stekelkop:
Ik vind dat nogal wat. Zo'n jongen zal dit zijn hele leven nooit vergeten. Wat heeft hij daar geleden.. Eigenlijk doet dit mij denken aan die affaire met die knul die door een paar tieners in een container werd gestopt.. en toen ze hem wilden bevrijden was hij al dood. Ik vraag mij het volgende af: als hij niet dood was gegaan zou men dit als een pesterijtje hebben gezien? En als kinderen dit hebben gedaan wordt dit dan kattekwaad genoemd?
Kattekwaam met Heks uit de Buurt:
Een goede kennis van mij werd weggetreiterd uit haar nieuwe woning door buurtkinderen. Die kinderen bestonden uit tieners en basisschoolkinderen. Bij de ouders klagen had geen zin. Bij de politie ook niet (tenzij je een aantal rakkers in hun nekvel grijpt, dan komen ze wel in actie om HAAR mee te nemen). En die kattekwaad varieerde van uitschelden (hee, dik wijf), met ballen tegen de auto aan knallen tot rotzooi in de bus gooien en klimmen op het dak van de schuur om in haar badkamer te gluren. Zij werd helemaal gek van die kinderen. Bij elk geluidje stond ze rechtop van de stress. Zij is inmiddels verhuisd en woont nu heerlijk. Zij had amper een jaar in die woning gewoond. En is het een a-sociale buurt? Nee, het was een nieuwbouwwijk en ze had een klein speeltuintje voor de kleintjes, maar die 's-avonds werd bezet door de groteren (15+ers) met alle overlast van dien.
Kattekwaad is leuk, maar er zijn grenzen!

Ja,

Bellefleur, en Monique, dat was ook ver over de grens van kattekwaad. Het was niet door ons van te voren zo bedacht, maar het gebeurde,we rolden in de gelegenheid om die rotstreek uit te halen en van het een kwam het ander.

En we kregen ook wroeging. Zo erg dat we er helemaal geen plezier van hadden. Ik geloof niet dat we ooit overwogen hebben of we hem zouden laten hangen in zijn benarde positie, maar het werd wel steeds moeilijker om het nog te durven op te biechten.

Ik ben er ook niet trots op of zoiets. Maar het is wel denk ik iets wat vaker gebeurt: gaande weg loopt kattekwaad zwaar uit de hand.

Het was wel een rotstreek en het ergste kattekwaad wat ik ooit heb uitgehaald, en dat was hier de vraag.

Zofia

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.