Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Kaaskopje

Kaaskopje

21-12-2008 om 16:55

Woordkeuze/taalgebruik

Ik heb met manlief nog wel eens irritatie over mijn woordkeuze. Ik schijn een taalgebruik te bezigen die niet normaal is. Voorbeeld van vandaag: ik kom na een paar uur winkelen thuis en zie dat de gordijnen dicht zijn terwijl het buiten nog licht is. Ik zeg: "Waarom zijn de gordijnen dicht?" Nou ja dat had dus blijkbaar te maken met eerder zonlicht en de computer. Ik "Mogen ze weer open, want ik krijg het er benauwd van." Mijn vraag aan jullie: hoe vatten jullie mijn opmerking op?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Inge M

Inge M

21-12-2008 om 18:04

Ligt denk ik eerder aan het gekozen moment?

Jij bent een tijdje weggeweest en neemt de regie thuis gelijk over. Je levert eerst commentaar op de gordijnen, waarna er een uitleg volgt. Daarna wil je ze open omdat jij er last van hebt dat ze dicht zijn. En dit terwijl niemand van de thuisblijvers er last van had.

Rafelkap

Rafelkap

21-12-2008 om 19:40

Mijn idee

dat "want ik krijg het er benauwd van" deed het hem waarschijnlijk. Dat suggereert geen vraag: mogen ze weer open, met een keuzemogelijkheid, maar lijkt m.i. meer: doe de gordijnen open (en wel direct). Kortom: iedereen meteen chagrijnig. Als niemand zich er aan stoort zou ik eerder zeggen: ik doe ze weer open (en het vervolgens doen) en me er vervolgens niet druk over maken.

tonny

tonny

21-12-2008 om 20:09

Dat hangt geheel van de toon af

en van het humeur dat ik zelf heb.

Dus: kom tot je punt!

Tonny (die zonder nader verklarend commentaar de gordijnen zou openschuiven!)

Het gaat over je woordkeuze

Het gaat dus niet om het feit dat jij de gordijnen open wilt hebben. Het gaat om je vreemde manier van het mededelen/uitleggen?
Dus hoe zou ik de opmerking, "ik krijg het er benauwd van", opvatten? Het zou een opmerking van mij kunnen zijn. Varianten: "Ik doe de gordijnen open, ik word er claustrofobisch van." Of "ik doe de gordijnen open, we hebben geen dooie in huis." Of "kunnen jullie het daglicht niet verdragen?" Of idd "ik krijg het er benauwd van."
Eerlijk gezegd maak ik die opmerking alleen als ik wat geïrriteerd ben. Kom ik thuis, vind ik het een troep binnen. Stel slome kerels die in mijn ogen niets zinnigs hebben gedaan terwijl de zon schijnt! Zitten ook nog eens de gordijnen dicht! Gezellig, nee dus. Ik kom weer binnen en zal eens orde op zaken stellen. En zo voelt het ook voor de heren. Terwijl hun een reuze middag hadden. Het liefst vraag ik ook nog of ze wel iets fatsoenlijks hebben gegeten en kijk ik man aan of dat ik geen enkel vertrouwen in hem heb. Dit gedrag heb ik trouwens lang geleden wel afgeleerd...

reina

reina

21-12-2008 om 20:25

Ik zie er echt niks verkeerds in, je voelt je opgesloten in dat donker en dat vind je niet prettig, mij is helemaal duidelijk wat je bedoelt en ik zou het zo zelf ook kunnen zeggen

Guinevere

Guinevere

21-12-2008 om 21:05

Eigenlijk zeg je....

Wat je eigenlijk zegt, of wat ze begrepen hebben: "Goh, stel sukkels, hoe kun je nou met de gordijnen dicht blijven zitten! Ik kan ook niet weggaan of jullie maken er een mannenbende van! Ik regel dat wel even."
Ik kan me dus wel enige irritatie voorstellen. Maar ik moet ook zeggen dat ik het reuze herkenbaar vind. Ik heb ook vaak zoiets. Bijvoorbeeld dat de ontbijtborden nog op tafel staan als ik aan het eind van de middag thuiskom. Dan zeg ik daar iets "charmants" over: "hoe kan je nu toch de hele dag tegen die ontbijttroep aankijken? Zíe je dat dan niet ofzo?" terwijl ik die borden in de vaatwasser werp. Bingo, heb ik de sfeer weer verpest, terwijl ik toch echt vind dat manlief dan de schuldige is.....

Tirza G.

Tirza G.

21-12-2008 om 21:43

50%

van de vragen bevat een verborgen beschuldiging.
Vraag: Waarom zijn de gordijnen dicht? Welke reden wil je horen? Welke reden vind je wel goed genoeg om het niet benauwd van te krijgen? Deze vraag is alleen maar een opstapje naar je vervolg: Mogen ze open want ik krijg het er benauwd van.
Hoe zou je het vinden als ze zouden antwoorden met: nou nee, ze mogen níet open, als je het niet prettig vindt blijf je maar buiten staan.
Ik denk dat het zoiets is als wat Tops en Guinevere schrijven: goh, jemigdepemig, ik ben een keer effe weg en jullie graven je meteen in, tjongejonge, prachtig weer en míjn suffe gezin zit weer met de gordijnen dicht. Hoezo ik krijg het er benauwd van? Zijn ze 's avonds ook niet dicht dan?

Tirza

Jade

Jade

21-12-2008 om 22:23

Kaaskopje vraagt en zegt het toch netjes?? Ik was er niet bij, heb de toon niet gehoord, maar ik ga er niet vanuit dat ze het huis is in komen denderen met de bedoeling het huishouden over te nemen.....

Ik ben ook wel eens in huis gelopen en heb gevraagd waarom de gordijnen dicht waren. Ik kreeg een fatsoenlijk antwoord terug en op mijn vraag of ze open konden kreeg ik een "nee" als antwoord (ze konden dan geen tv meer kijken, de zon scheen op het scherm). Nou prima dan

Kaaskopje

Kaaskopje

22-12-2008 om 00:08

Ik gooi vaker zo'n vraag in de groep

Manlief viel dus echt over het feit dat ik het er benauwd van kreeg zoals ik zei. Hoe kun je het nou benauwd krijgen van dichte gordijnen? Ik had letterlijk moeten zeggen: mogen de gordijnen open, want ik krijg er zo'n opgesloten gevoel van. Dat is heel iets anders dan dat je het benauwd krijgt, vind hij. Hij kan zich niet voorstellen dat ik een onbehaaglijk gevoel kan krijgen van dichte gordijnen. Ik maak uit jullie reacties op dat wat ik zei niet zo ingewikkeld en onduidelijk was.
Tirza, we hebben de gordijnen 's avonds niet standaard dicht. Alleen als er wel erg veel tocht via het raam binnenkomt doen we ze dicht.
Wil, ik moest erg om jouw reactie lachen
Reina, we zijn vast in de verte familie!
Tops, soms bedenk je inderdaad later pas dat het anders had gekund.
Bedankt allemaal

rosa

rosa

22-12-2008 om 08:53

Benauwd

Is prima, maar wordt verward met letterlijk benauwd.

Misschien als je gezegd had dat je de kamer met dichte gordijnen benauwend vindt dat het anders gevallen zou zijn?

Ik had je overigens zo begrepen en met je meegevoeld, heb daar ook een hekel aan.

rosa

Rafelkap

Rafelkap

22-12-2008 om 09:49

Beschrijving

Je man wil kennlijk dat je het minder plastisch brengt. Je moet dus meer gaan uitleggen
Dus niet ik ben boos, maar : ik voel een grote woede in mij opkomen. Niet: ik ben verdrietig maar: ik krijg een heel triest gevoel van binnen, ik voel de tranen achter mijn ogen prikken. Niet: ik en blij maar: ik voel een heel licht en sprankelende tinteling in mijn buik.
Maak hier maar veel grapjes over, dan gaat het wel over.

Tirza G.

Tirza G.

22-12-2008 om 10:31

Radar

Mijn man bromt geregeld: ik heb géén radar. Als ik zuchtend over het Grote Huwelijks- danwel Gezinsonrecht in een pan sta te roeren, loopt hij vrolijk fluitend langs me heen. Effe de post uit de bus halen, gezellig. Ja! Ga JIJ maar weer lekker gezellig de post halen terwijl ik..........vul maar in.
Duidelijk zijn. Dingen precies benoemen en zeggen. Dáár hebben ze wat aan en kunnen ze wat mee

Tirza

Nou kaaskopje

Zoals jij het beschrijft vind ik het helemaal niet raar hoor. Je vraagt waarom de gordijnen dicht zijn, toch normale vraag midden op de dag? Je vraagt: "mogen ze weer open want ik krijg het er benauwd van?" prima vraag toch? Ik weet niet hoe dat "netter" moet.
En dat te letterlijk nemen van dat benauwd zijn, dáár zou ik het pas echt benauwd van krijgen

Mamvantwee

Mamvantwee

22-12-2008 om 11:48

Taaldaden

Ja, taaldaden, daar doet me deze opmerking aan denken. Tijdens mijn studie (taalkunde) kwam dit soort opmerkingen langs. Het zijn uiterlijk gewone opmerkingen, met een verstopte vraag of opdracht erin.
Dus:
"Goh, wat is het benauwd hier" (betekent: doe even het raam open)
"Nounou, feestje gehad gisteren?" (betekent bv: wat een beestebende hier, ruim eens op!)

etc.

Uiteraard is zo'n opmerking helemaal afhankelijk van de situatie en de persoon tegen wie je praat. Ik kan er ook wat van, en mijn man pikt die onderliggende opmerking er ook feilloos uit. En ja, dan is het ergens logisch dat hij er boos om wordt: hij hoort de kritiek tussen de regels door. Ik geef hem dan geen ongelijk, al geef ik het ook weer niet graag toe dat ik kritiek leverde....wat kan je het jezelf toch lastig maken!

koentje

koentje

22-12-2008 om 14:54

Ik heb samengewoond met iemand

Die op e.o.a. manier ook vaak dwingende (want ik denk dat dat eraan ten grondslag ligt bij kaaskop-man) manieren had van dingen aankaarten.
Bijv. als het mooi weer was en ik maakte geen gebruik van de tuin, maar zat binnen, kwam hij thuis en kon ook op een nare toon iets zeggen.
Want op zich; ik bedoel dit niet rot naar jou kaaskop, gaat het waarschijnlijk vooral om de toon en de uitdrukking erbij.
Is die open of geirriteerd?
Misschien is het handig om een eerlijker ik-boodschap van te maken, Kaaskopje.

Margriet*

Margriet*

22-12-2008 om 16:31

Zegt ook iets over de ontvanger

toevallig las ik hier pas een stukje over, het was denk ik in de NRC. Het ging over patronen in relaties. De boodschap wordt ook gekleurd door je verleden. Dus een neutrale opmerking wordt ingevuld door de ander op een negatieve wijze door eerdere ervaringen.
Dit geldt natuurlijk ook voor de gever. Ik boodschappen zijn duidelijker.
Ik las ook iets over de regie overnemen. Ik heb dat soms ook dus dat vond ik erg herkenbaar (als ik thuiskom na een werkdag en het huis er ontploft uitziet).

Yvon Meijer

Yvon Meijer

22-12-2008 om 19:56

Erg herkenbaar

Vaak, als ik aan mijn man vraag of hij misschien ditofdat voor me wil doen; hoeft niet en anders doe ik het wel en morgen is ook goed. Dan hoort hij mijn vraag als 'doe deze rotklus nu onmiddelijk voor me luiaard dat je er bent en anders zwaait er wat'. Ik snap er niks van.. Ook een kwestie van interpretatie zeg maar.

koentje

koentje

22-12-2008 om 22:46

projectie van zijn eigen zelfbeeld, Yvon?

Of zou het projectie zijn van het beeld wat hij van jou heeft?

Kaaskopje

Kaaskopje

23-12-2008 om 00:23

In ons geval

is het vaak ook een 'andere golflengte' gevalletje. Ik heb in het begin van onze relatie al gemerkt dat tussen de regels doorlezen, het net even anders verpakken, niet aan manlief besteed is. Ik moet erg letterlijk zijn met wat ik zeg. Maar blijkbaar sluipen er nog steeds situaties in waarin ik toch 'de fout' in ga. Vervelend genoeg kan dat dan zomaar ontaarden in een ruzie-achtig sfeertje. Volgens man ligt het aan mijn familie. Wij, mijn zussen en ik, schijnen alledrie een soort taalgebruik te hebben waar man geen touw aan vast kan knopen. Blijkbaar heb ik mijn oudste dochter in die traditie opgevoed, want wij begrijpen elkaar vaak wonderwel.

Massi Nissa

Massi Nissa

23-12-2008 om 07:19

Erg herkenbaar

Hier ook een lieve man die graag rechtstreeks en duidelijk wordt aangesproken. Hints of vaag/versluierd taalgebruik zijn niet aan hem besteed, hij wordt er hooguit nerveus of boos van omdat hij wel aanvoelt dat er "iets" achter zit, maar wat? Mijn vader was precies hetzelfde, werd boos als mijn moeder vond dat hij bepaalde dingen na zoveel jaar huwelijk gewoon moest ruiken.
Groetjes
Massi

Mathilde

Mathilde

23-12-2008 om 11:45

Hier andersom

Hier is manlief een kei in verborgen boodschappen. Komt inderdaad door de opvoeding, hij lijkt erg op zijn moeder haha. In de afgelopen 16 jaar zijn we daarin wel naar elkaar toe gegroeid, hij is wat duidelijker geworden en ik kaart het sneller aan als ik voel dat ik iets heb gemist in de conversatie. Het is erg frustrerend als je partner boos of ongedurig is door een reden die niet duidelijk wordt gecommuniceerd. Overigens heeft mijn man de eerste paar jaren regelmatig smakelijk gelachen als ik met zijn moeder een gesprek voerde . Bij haar was het net alsof je op eieren liep. Als je overal dubbele bodems achter moet zoeken om ervoor te zorgen dat iemand niet gekwetst raakt, is dat erg vermoeiend. En in het begin stampte ik die eieren gewoon allemaal plat.
Mathilde

Yvon Meijer

Yvon Meijer

23-12-2008 om 12:33

(koentje) Projectie van mijn mans beeld van mij zou best goed kunnen, hij verwacht dat als ik hem iets vraag dat hij dat stante pede moet doen van mij. Ik kom zo over als ik iets vraag, heb ik ook vaak van anderen gehoord. Ik probeer daar wel wat aan te doen maar ben zelf nogal van hupsakee meteen aanpakken en verwacht dat stiekum ook van anderen. Nu ik er zo over nadenk; mijn vader heeft dat ook.. vreselijk ergelijk soms. hmmm
En Tops; ik ben bang dat een groot deel aan mij ligt. Mijn man heeft zijn vader nooit gekend en er was geen ander vader-figuur..

Kaaskopje

Kaaskopje

24-12-2008 om 02:18

Haha massi nissa

Jij begrijpt het Mijn man houdt ook niet van verrassingen. Als ik ook maar een beetje die kant op praat wordt hij narrig en herinnert hij mij er aan dat hij niet van verrassingen houdt. Ach, het is niet anders. Er zijn ook genoeg momenten dat hij geduldig mijn gekwebbel aanhoort.

Moeilijk gedoe

Wat kan je allemaal niet maken van normale vragen en zinnen zeg ik ben wat verbaasd.Als je man hier al gepikeerd van raakt wat word hij dan als je echt eens iets verkeerd zegt?Ik zie werkelijk niet in wat je verkeerd hebt gedaan,hij kan beter de fout bij zichzelf zoeken en niet zo mopperen zeg.Dan kan je elk woord wel op een weegschaaltje gaan leggen...............Vraag hem eens wat hem echt aan jou irriteert want het lijkt wel of er meer aan het handje is

Kaaskopje

Kaaskopje

27-12-2008 om 00:44

Nee hoor karinfe070

Er is niet meer aan het handje, maar iedereen heeft nu eenmaal zijn onhebbelijkheden.

Ja, die meta-conversatie is soms doodvermoeiend

Kaaskopje, heel herkenbaar. Ook tussen Vondaman en mij is er vaak dergelijk onbegrip. Ik zeg dingen niet duidelijk genoeg of ik stel niet de juiste vraag. Dat vind ik zo vreselijk vervelend want ik heb het idee dat ik gewoon vraag wat ik wil vragen, maar als hij dan weet wat ik wil weten had ik eigenlijk een hele andere vraag moeten stellen volgens hem. Ik ben ws ook te indirect of geef een onderliggende boodschap mee. Maar dat gepraat over het praten vind ik soms echt doodvermoeiend...
Volgens mij ligt het ook een beetje aan cultuurverschillen, ik kom uit het noorden des lands, hij hij meer uit de zuidelijke richting.
Groetjes en sterkte ermee. Het gekke is wel dat ik dit probleem nooit met andere mensen in mijn omgeving heb....

Vonda

Kaaskopje

Kaaskopje

28-12-2008 om 02:14

Vonda

Ik heb ook het gevoel dat ik dit 'probleem' vooral met mijn man heb en als anderen al eens laten blijken dat ze me niet helemaal begrijpen dan wordt het gewoon rustig opgelost in plaats van ongeduldig te doen.
Ik weet niet of je het op cultuurverschil moet gooien. Ik kom mensen tegen waar ik een groter verschil mee heb dan met mijn man en waarmee ik in een deuk kan liggen júist vanwege mijn manier van reageren en grapjes maken. Maar toch... je weet maar nooit. Mijn vader komt uit een gereformeerde familie uit het oosten van het land, mijn moeder is daar ook voor een groot deel opgegroeid en daar heb ik uiteraard wel veel van meegekregen. Mijn man is een echt een 'product' van zijn (en mijn) omgeving, West-Friesland/Kennemerland en katholieke afkomst.

Misschien ligt het hieraan

Nu ik het even weer herlees denk ik dat het ook kan komen doordat je van iemand die dicht bij je staat soms minder pikt qua irritant of onduidelijk gedrag. Bij een kennis of een collega vergeef je veel sneller dat ze enigszins onbegrijpelijk overkomen, maar je partner moet dat nou gewoon eens laten en gewoon duidelijk zijn! (om het maar even te chargeren!).
Zou dat ook meespelen? Ik ben naar mijn vader soms bv ook heel ongeduldig en dat heeft Vondaman naar hem toe dan helemaal niet.

Ik heb ook wel eens geweigerd trouwens om de metaconversatie aan te gaan, omdat ik het helemaal zat was.
Anderzijds hebben we ook wel eens een verduidelijkend gesprekje over hoe dingen dan bij de een overkwamen door een onbedoelde opmerking van de ander. Werkt ook wel eens heel verhelderend.
Erg lastig soms! Ik heb wel eens het idee gehad dat ik de enige was met dit 'probleem'!!!

Groetjes,
Vonda

Kreng

Kreng

01-01-2009 om 23:24

Klopt vonda

Dat herken ik. Van mijn man en mijn moeder kan ik helemaal niets hebben. Omdat ik die domme of irritante opmerkingen of acties (mijn mening!) al zo vaak heb gehoord of gezien. Denk ik. Anderen hebben geen problemen met dezelfde dingen. En ik heb geen probleem als anderen dezelfde dingen doen of zeggen.

kaaskopje

kaaskopje

02-01-2009 om 02:34

Anderen vs eigen

Ik weet zeker dat je van een ander meer pikt dan van 'eigen'. Ik ga minder de discussie aan, zeg iets eerder 'misschien was ik niet duidelijk', e.d. Niet altijd omdat ik dat ook echt vind, maar omdat ik het het niet waard vind om me dan op te winden. Met die ander hoef ik niet samen te wonen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.