Zit te kijken naar de 5e dag: aan wie geef jij je pincode?
Zomaar een opmerking van iemand die geïnterviewd werd: ik zou mijn pincode aan een sgp'er geven.
Puur uit nieuwsgierigheid: hoe denken jullie hier over?
Zelf heb ik ooit mijn buurman gevraagd om een brief met de nieuwe code van onze creditcard op te vangen tijdens de vakantie. Mocht het nodig zijn dan kon ik hem bellen, want we hadden te laat gecheckt of we de code nog wisten en moesten dus een nieuwe aanvragen.
Het was niet nodig, we hebben de envelop gesloten teruggekregen en ook geen nieuwe code aangevraagd.
We wonen hier bijna 20 jaar naast buren voor wie we over en weer voor de planten zorgen bij afwezigheid. We komen niet op de koffie maar hoorden ooit bij dezelfde kerk. Ben benieuwd naar jullie meningen hierover.
Digid
Oeps, mijn man is hier de énige die mijn DigiD weet. Die heb ik zelf niet eens. Is er toch ergens iets dat niet in lijn is. Maar hij is degene die altijd de belastingaangifte verstuurt, vandaar. Eén keer per jaar bekijken wij dus in de belastingaangifte elkaars saldo en daarna vergeet ik het weer..
De pas van m'n man
Het gebeurt wel eens dat we alleen de pas van m'n man bij ons hebben, en ik wat wil gaan pinnen. Bijvoorbeeld als we op vakantie zijn, dan ligt mijn pas ver wegestopt in de tent, en hebben we zijn portemonnee mee op pad. En soms wil ik dan ook eens wat gaan kopen, dan mag ik gewoon zijn pas met zijn pincode gebruiken. (we hebben alleen een gezamelijke rekening)
Samenhang
Voor mij is er veel te veel samenhang tussen je huishouden, je kinderen, je financiele planning, je huis, je vakantie en je andere plannen.
Om daar je spaarsaldo buiten te laten doet voor mij heel geforceerd aan. Maar ik ben dan ook dochter van een moeder die nooit inzage kreeg in de geldzaken van haar man, terwijl ze er veel beter in was. Dus mijn beeld is erg gekleurd. Ik vind dat je echt een heel goede reden moet hebben om níet het financiele plaatje samen te bekijken en te managen.
Mijn man
Gezamelijke rekeningen, gescheiden rekeningen, man mag alle pincodes weten en ik de zijne. Mijn zoon ook als het zo uitkomt/nodig is, maar pas als hij wat ouder is. Hij kan nu zijn eigen pincode nog niet eens onthouden, dat doe ik voor hem.
Hij wil niet 
Ik heb mijn man net voorgesteld om inlogcodes voor electronisch bankieren uit te wisselen. You never know. Maar hij wil niet... ziet er het nut niet van in gezien het feit dat tegoeden toch bevroren horen te worden mocht een van ons iets overkomen. Tot we er dan weer bij mogen komen moeten we het dus even redden van onze privé- en gezamenlijke rekeningen.
Aha p
Nu snap ik het! Het staat er niet op geschreven maar "er aan" geprogrammeerd, die pincode. Ik schrok al.
Anyway, je moet de mensen de kost geven die hun pincode op een doorzichtige plek hebben genoteerd. Of in een lijstje in hun telefoon hebben gezet.
Makkelijk
Ik ben ook erg makkelijk, vriendinnen zouden m'n pincode zo mogen weten. Spaarrekeningen kun je bij mijn bank toch al niet bij met je normale pinpas.
Mijn ex wist ook mijn pincode. Ik vind het best ver gaan om die echt geheim te houden voor je partner. Ja hij kan gek worden, maar ja, om nou met zulke dingen rekening te gaan houden vind ik geen fijne manier van leven.
Maar ik ben sowieso geen gescheiden rekeningen mens, ik zou het zelfs behoorlijk vervelend vinden als een nieuwe partner dit zou willen.
Waarom wil hij niet?
Jeetje, ik snap niet goed dat je man dat voor je geheim wil houden. Ik zou er haast achterdochtig van worden...
Haha tijgeroog
Nee hoor, zo moet je dat niet zien. Ik mag alles weten van zijn financieën. Tot vervelens toe trouwens (zit ie weer een uur over zijn beleggingen te praten ofzo :-p). Alleen hoef ik er niet bij te kunnen komen, bij dat geld.
Alom bekend
Van allebei mijn lopende rekeningen heb ik een extra pas voor de oudste kinderen. Die doen vaker boodschappen an ik, dus wel zo handig (steeds bedragen over en weer gaan terugstorten, dat gaat niet werken). Van mijn passen weten ze ook alle codes, mocht het een keer handig zijn (is vaak het geval). Man heeft er nog nooit om gevraagd, die is dus de enige die mijn pincodes niet kent. Ik geef m'n pas ook gerust aan een collega mee die even een boodschap voor me meeneemt.
Oh...
wat een verschillen over dit onderwerp, zeg! Ik ben erg zuinig op mijn pincode, hoor, ik zou hem ook nooit zo maar aan een collega meegeven, maar eigenlijk zelfs niet aan mijn zoon. Niet dat ik hem niet vertrouw, maar er kan op straat ook wat mee gebeuren en dat heeft hij bij wijze van spreken mijn hele kapitaal op zak.
Maar ik weet die van mijn man ook niet, hij niet van mij. WE hebben wel een gezamelijke rekening waar we met eigen pas alles af kunnen halen.
Leegroven voorkomen
Je kunt het leegroven van je rekening trouwens grotendeels voorkomen door te zorgen dat je saldo nooit hoger is dan bedrag x. Alles wat daarboven zit, stort je door naar een spaarrekening. Kwaadwillenden kunnen die rekening niet leeghalen door het kennen van jouw pincode (tenminste niet bij mijn bank).
Man en oudste
Wij wisselen wel eens van portemonnee, of van bankpasje. En verder is alles hier, ondanks gescheiden rekeningen, een grote pot. En oudste is wel eens luiers gaan kopen, kreeg mijn pas mee, en weet hem nog steeds. Ach ik ga er maar vanuit dat als ik hem niet meer zou kunnen vertrouwen het verdwenen geld nog mijn minste probleem zou zijn....
En ik weet de pincode van schoonvaders. Dat vond ik eigenlijk wel een grote blijk van vertrouwen.
De tip van ome piet van P vind ik eigenlijk wel een goeie. Kan de code van mijn cc nooit onthouden.
Gezin mag het weten
Vorige week moest ik onverwacht met de taxi. Ik had geen contant geld mee en moest de chauffeur toch betalen natuurlijk. In de taxi vroeg ik aan mijn dochter of zij dan even geld van mijn rekening wilde pinnen in het ziekenhuis en de chauffeur wilde betalen. Ik vroeg 'weet je mijn pincode nog?' en zij: 'je bedoelt ...(en daar vroeg ze in een soort van geheimtaal naar een bevestiging)?' Ze weet mijn pincode in principe en ik hoef alleen maar het geheugensteuntje te noemen of bevestigen zodat ze het zeker weet.
Wat mijn man betreft: we hebben 2 bankrekeningen die allebei op mijn naam staan. De ene is min of meer van mij. Daar heb ik de pinpas van, de andere is zo'n beetje van mijn man, daar heeft hij de pinpas van. Maar ik beheer de rekeningen. Ik vind het zo vanzelfsprekend dat je als getrouwd of officieel geregistreerd samenwonend stel inzage hebt in elkaars financiële gegevens, dat ik toch elke keer weer verbaasd ben dat dat niet voor iedereen zo is.
Stel: je weet niet van elkaar dat er een bepaald bedrag op de eigen rekening staat en er breekt een periode van schaarste aan. Dan zou ik toch graag willen weten wat de financiële situatie in het algemeen is. Of ik wil iets kopen, maar ik weet niet of daar ruimte voor is...
Oh ja
Ik heb de pincode van jongste ook als 06-nummer en fictieve naam. Voor noodgevallen.
Niemand
Als een kind boodschappen moet doen neemt hij zijn eigen pinpas mee en ik zorg er, via mobiel-telefoon-bankieren, voor dat er genoeg op zijn pasje staat.
Soms moeten ze wel eens wat kopen waarvan ik de prijs niet weet (zoals een zwembroek, last moment). Dan stuur ik ze naar de winkel en als ze een zwembroek hebben uitgekozen sturen ze een berichtje en stort ik het meteen op hun rekening.
Ik zit bij de Rabobank en daar vallen alle rekeningen onder één mobiel telefoonaccount, ook die van de kinderen, zodat ik zonder ingewikkeld inloggen (wel met een ander password) even snel wat kan regelen. Heerlijk makkelijk als je snel even onderling moet schuiven met geld 
zoals in dit soort gevallen!
Rode vulpeninkt
Lang leve internetbankieren!)
Samen
Wij hebben momenteel 1 rekening met 1 pasje in NL dus dat is makkelijk. Buitenlandse rek. 2 pasjes met 2 codes. Creditcard heeft ook een code die manlief denk ik niet weet van mij.
Ik ken de pincodes van mijn beide ouders (al jaren 
) en zelfs nog van een oude vriend maar die heeft inmiddels vast een andere.
Ik heb er weinig principes over trouwens, zou mijn pincode zo aan bepaalde vriend(inn)en geven hoor. Als ik ze daar al niet mee zou kunnen vertrouwen.. En dingen als inkomen/saldo boeien me ook totaal niet.
Consequentie
Een pincode of persoonlijk identificatie nummer mag alleen bekend zijn bij de gebruiker. De bank verwacht van je dat je je pincode nergens opschrijft en aan niemand mededeelt. De consequentie als je je niet aan deze regel houdt kan zijn dat de bank niet de schade vergoed bij internetfraude. Afgelopen weekend was nog in het nieuws dat Rabobank niet langer vanzelfsprekend het plunderen van een rekening vergoed maar eerst onderzoekt of de klant zijn pincode wel persoonlijk houdt en niet met anderen gedeeld heeft.
Naast de hiervoor genoemde redenen, nog reden genoeg dus om je aan de voorwaarden van de bank voor het verstrekken van een pin.
Zelf zeg ik altijd tegen mensen die privacy wetten bagetelliseren onder het mom 'ik heb niks te verbergen' mag ik je pin code? Nooit gekregen
Elisabeth
Dus jij geeft je pincode nooit af aan een gezinslid?
Wat er afgelopen week bij Kassa werd verteld is dat je nooit in mag gaan op verzoeken van vreemden. Tja, er werd ook gezegd aan 'niemand', maar ik vind dat niet erg realistisch. Er kan zich áltijd een situatie voordoen dat een gezinslid toch een keer moet.
Ik noemde al dat ik vorige week een taxi moest betalen. Ik was door de huisarts in de taxi gezet en moest meteen naar het ziekenhuis. Ik had geen contant geld bij mij en had de nadrukkelijke opdracht mij niet meer te bewegen dan noodzakelijk was. In het ziekenhuis moest ik direct in een rolstoel plaatsnemen. De taxi moest uiteraard betaald worden. Vraag: Als jij, zoals in mijn situatie, niet weet hoe ernstig de situatie van je gezondheid is, riskeer je je gezondheid dan omwille van je angst dat je gegevens bekend raken, of geef je toch je kind het vertrouwen?
Extreem
Dat is een extreem voorbeeld, Kaaskopje. Maar dan nog: je dochter wíst je pincode dus al, ook al voor dit evenement. Immers, je schrijft: ik vroeg aan mijn dochter of ze mijn pincode nog wist.
Maar stel nou dat je dochter er niet bij geweest was. Hoe had je het dan opgelost?
Tirza
Apart pasje
Hier hebben we een aparte bankrekening met pasje voor boodschappen en incidenten. Staat een paar honderd euro op. Kinderen weten de code ook. Ik stuur ze ermee op pad voor boodschappen of een nieuwe koptelefoon of een paar schoenen.
Tirza
Het voorbeeld is misschien extreem, maar als ik een aantal mag geloven komt het pas na overlijden bij de notaris pas goed
Als ik alleen was geweest had ik aan de chauffeur gevraagd mee naar binnen te gaan denk ik. De pinautomaat is vlakbij de ingang. Nu ik dit zo opschrijf constateer ik dat het misschien praktisch is om standaard 20 contante euro's bij je te dragen, voor 'je weet maar nooit'. Ik heb eigenlijk zelden zoveel op zak.
Kinderen wel
Ik heb geen zin op elke weer als er cash nodig is zelf op pad te gaan en het gebeurd vaak dat de cash die ik had al op is. Je hebt ook vaak cash nodig ( bakker, fietsenmaker, groenteboer, huisarts, dingen op school)
Kaaskopje
"Dus jij geeft je pincode nooit af aan een gezinslid?"
Nee, nooit gedaan ook nooit pincode gehad van een ander gezinslid.
Vertrouwen
"als je niet weet hoe ernstig de situatie van je gezondheid is, riskeer je je gezondheid dan omwille van je angst dat je gegevens bekend raken, of geef je toch je kind het vertrouwen?"
Gelukkig nog nooit in zo'n situatie gezeten! Voor dit soort situaties heb ik op aandringen van man altijd cash geld bij me. Pincode afstaan aan mijn kinderen heeft voor mij overigens niets met vertrouwen te maken, ik doe het gewoon niet omdat een pincode persoonlijk is, zo staat het ook in de voorwaarden van de bank boor veilig gebruik.
Ja klopt
Ik zie dat toch wel als een kwestie van vertrouwen. Er is wel meer persoonsgebonden waar wij als gezin/echtpaar niet ingewikkeld over doen.
Voorwaarden
Ik kon niet vinden dat in de voorwaarden staat dat je de pincode niet met anderen mág delen. Het is niet strafbaar. Het is hooguit een advies voor veilig gebruik. Ik schaar mijn man en kinderen onder 'veilig'. Mocht ik daar aan gaan twijfelen dan vraag ik een nieuwe pincode aan en hou die geheim.
Niet strafbaar nee
Maar wel in strijd met de voorwaarden van gebruik. Maw: de bank stelt als voorwaarde dat jij je pincode persoonlijk houdt, doe je dat niet dan KAN dat consequenties hebben (dat hoeft dus nietzo te zijn) voor de garanties van de bank. De bank kan eisen dat jij je pincode prive houdt voordat ze evt. schade vergoeden.
Op zich een theoretische discussie, wel iets om in je achterhoofd te houden. Zoals met alle garanties en verzekeringen, uiteindelijk betalen we er met zijn allen voor.
Want..........
De grap met aansprakelijkheid in dit soort dingen is dat jij blijkbaar je pincode aan andere mensen geeft. En ja, dat is je eigen gezin en vertrouwd en veilig en logisch en normaal enzovoort. Maar: wíe zegt dat je je pincode ook niet aan je zus hebt gegeven? Of je moeder? Of je beste vriendin? En wíe zegt dat die hem niet hebben doorgegeven?
Zo kan een bank redeneren en dat kan je duur komen te staan.
Tirza