Een vraag aan ouders/verzorgers van premature baby’s

Beste ouders en verzorgers,

Mijn naam is Julia en ik volg de Master Animatie en Verhaalvertelling.

Voor mijn afstudeerproject werk ik aan een persoonlijk en gevoelig onderwerp: de zorg van pasgeboren premature baby’s en de algemene gemoedtstand van de ouder(s)/verzorger(s).
Met dit project wil ik laten zien hoe intens en bijzonder de eerste levensfase van een prematuur kindje kan zijn, het gevecht om te overleven, maar ook de enorme liefde en veerkracht van de ouders die er elke dag zijn. Ouders die niets liever willen dan dat hun kleintje gezond naar huis mag.

Om dit op een eerlijke en respectvolle manier te kunnen verbeelden, ben ik op zoek naar ouders die hun ervaring willen delen.

Ik ben vooral benieuwd:
• Hoe verliep de zorg in die eerste periode?
• Hoe voelde het voor je en als je dat in een metafoor zou moeten beschrijven, hoe zou dat eruitzien? (Bijvoorbeeld: “het voelde alsof we in een glazen huis leefden”)
• Of is er misschien een ervaring die je is bijgebleven, onverwacht, verdrietigs, grappigs of juist moois, dat je wilt delen?

Het verhaal dat ik ontwikkel volgt de beleving van de ouders en wisselt af tussen realiteit en metaforische beelden rondom het thema “te vroeg”

De reden dat ik dit onderwerp heb gekozen, is omdat ik zelf ook prematuur ben geboren (met 26 weken). Toch wil ik dit verhaal graag buiten mijn eigen ervaring vertellen, vanuit verschillende perspectieven, om recht te doen aan de diversiteit aan emoties, verhalen en ervaringen die hierbij horen.

Alle ervaringen worden uiteraard vertrouwelijk behandeld. Ik zal nooit persoonlijke verhalen letterlijk gebruiken zonder toestemming; ze dienen vooral als inspiratiebron om een oprecht beeld te schetsen.

Als je wilt bijdragen of vragen hebt, mag je hieronder reageren of me een privébericht sturen.

Alvast heel veel dank aan iedereen die iets wil delen, elke ervaring, groot of klein, helpt om dit verhaal recht uit het hart te maken.

Hartelijke groet,

Julia