10 minuten gesprek op school en ik was verbijsterd....

Wat precies haar niveau is

weet ik niet, maar ik denk zo M3.

De leerkracht van vorig jaar zou meegaan naar groep 4. Dit omdat ze vorig jaar de volgende groepsindelingen hadden:
Groep 1
Groep 2/3
Groep 4/5
Groep 6/7/8

Nu bleek dat Groep 6/7/8 niet goed werkte en zijn ze naar een nieuwe indeling gegaan:
Groep 1/2
Groep 3/4
Groep 5/6
Groep 7/8
Onze dochter zat in groep 2 en groep 3 bij de vorige leerkracht. Groep 4 zou voor haar dus het derde jaar bij die leerkracht worden.

Informatie overdracht

Communicatie op scholen is niet altijd hoe het zou moeten zijn. Erg slordig dat je van niks wist, hoor. Mijn jongste dochter zit ook in groep 4 en heeft nog AVI 1. Is niet best, maar ik weet ook dat kinderen zomaar ineens hele grote sprongen met lezen kunnen maken. Je kunt met haar elke dag een paar bladzijden lezen, dat helpt meestal meer dan wachten op wat schamele RT uurtjes.
Staan haar scores dan niet in het leerlingvolgsysteem vermeld? Dat kun je gewoon opvragen, de juf kan het zo uitprinten van de computer. Vreemd dat haar juf het niet wist...

Breek me de bek niet open

Mijn dochter heeft astma en had op de basisschool altijd medicatie op school liggen met een noodprotocol, een lijstje telefoonnummers en een lijstje leefregels. Ieder jaar keek de nieuwe leerkracht me weer aan of ik van Márs kwam als ik in de eerste week de boel weer af kwam geven. Oooooo, echt?? Wissiknie......

Tirza

Breek me de bek niet open 2

Werd ze gepest? oh, dat wisten wij niet. Nee dat heeft de juf van vorig jaar niet gezegd.
Nee, dat is niet in de overdracht meegekomen.

Het jaar erop kom ik de eerste dag in de klas en wat blijkt: dochterlief is pal naast haar worst nightmare gezet. Naast de pestkop.

Hoezo overdracht....

En mijn ervaring is: als ik geen geluid maak maakt de juf het al helemaal niet. Echt top die communicatie op school. Grrrr.

Mijn advies: Blijf alert, vraag door en check regelmatig of alles goed gaat. Wacht niet tot een rapportmoment.

Er zijn ook leerkrachten

zo heb ik wel eens gehoord, die alleen overdracht betreffende leerstof willen, niét qua gedrag. En dat omdat ze blanco, zonder vooroordelen een kind willen leren kennen.

En inderdaad, er zijn kinderen die gedragsmatig enorm gedijen bij de een, terwijl ze irrirtant gedrag vertonen bij de ander. Gewoon menselijk - geen klik...

tonny

Tonny

Dat argument ken ik. Maar ik vind het zo enorm onprofessioneel. Daarmee zeg je dus: 'Mijn collega is gek, wat hij/zij over de kinderen te zeggen heeft niet van belang, ik weet het beter! Geef dat kind maar eens een jaar aan mij, ik zal hem wel leren.'
Ik kan er echt ziedend van worden. Zo krijg je dus de situatie dat er in klassen jaar na jaar enorm stiekem gepest kan worden. Zo krijg je dus de situatie dat je als ouder je kind, met moeilijk te begrijpen gedrag, jaar na jaar opnieuw moet introduceren bij de leerkracht.
'O, gaat jullie dochter al jaren niet met plezier naar school, verveelt ze zich al jarenlang? Dat is nieuw voor ons.' Deze zin heb ik vijf keer achtereen gehoord bij de tienminuten gesprekken in november. Wat een amateurs!

Ik snap het ook niet

en zelfs als simpele invaller kijk ik eerst de LVS-map door om te zien of er iets speciaals speelt.

'k Vind het een raar verhaal...

tonny

Beide

Pippin, ik vind je reactie wat eenzijdig, al kan ik me dat best voorstellen hoor.
Maar dat leerkrachten graag blanco naar een kind willen kijken (en tav van iets dat een vast gegeven is is dat natuurlijk belachelijk, een kind is niet minder of meer allergisch bij een andere leerkracht) vind ik op zich een prima gegeven. Dat heeft ook niks te maken met een oordeel over een vorige leerkracht, maar met inzicht in hoe bepaalde wisselwerkingen, processen en wederzijdse verwachtingen een rol kunnen spelen. Nieuwe ronde nieuwe kansen.

Bella

'Dat heeft ook niks te maken met een oordeel over een vorige leerkracht, maar met inzicht in hoe bepaalde wisselwerkingen, processen en wederzijdse verwachtingen een rol kunnen spelen. Nieuwe ronde nieuwe kansen.'
Als je dit niet wil uitleggen als een oordeel over de vorige leerkracht, dan kun je het ook nog uitleggen als het een oordeel over de nieuwe leerkracht zelf. 'Ik ben zo beinvloedbaar, dat het mij niet meer lukt als ik informatie heb over het functioneren van de kinderen in de klas, een eigen mening te vormen. Ik ben een speelbal van de situatie. Bescherm mij voor mezelf, geef mij die informatie niet.'
Tja, heel lang geleden verwachtte ik van leerkrachten (hbo-opgeleid immers) dat zij kunnen reflecteren op hun eigen handelen, hun eigen handelen als instrument kunnen zien en gebruiken. Dan ben je je bewust van de gevolgen van je eigen verwachtingen, kun je deze parkeren en kinderen (een klas) steeds een nieuwe kans geven om het 'goed' te doen. Ik ben er al achter hoor, dat er maar een klein groepje leerkrachten is dat dit kan. Maar ik blijf het jammer vinden.
Met dat 'blanco' naar kinderen kijken (als er inderdaad al zoiets mogelijk zou zijn), doorbreek je de continuiteit. Ik denk dat de voordelen hiervan niet opwegen tegen de nadelen.

Breek me de bek niet open 3

Dochter mist wat pigment hier en daar en verbrandt daardoor gemakkelijk. In groep 1 had ik daarom een briefje gemaakt voor in de map van de juf, die de hele schooltijd met de klas mee zou gaan, met precies wat ze heeft en wat het protocol is om ermee om te gaan. In groep 7 haalde ik haar van school en vroeg ik haar dossier op. Meester van groep 6 (reden van het van school halen) had op geschreven: "heeft dit kind een ziekte of zo?" Toen liep het kind dus al jaren op die school rond. En als je het dan niet kan vinden, vráág het dan even, het kind weet zelf precies wat ze heeft.
Diezelfde meester had ik gevraagd bij de overdracht naar groep 7 te vertellen dat het kind gepest werd en dat twee jongens het wel heel bont maakten en dat dochter daar niet bij in het groepje wilde, omdat ze haar leven niet zeker was. Dag één van groep 7: kind zit naast het ene en tegenover het andere jongetje. En ík was de zeikerd die er wat van vond.
Op de nieuwe school heb ik met de juf afgesproken dat zij zo blanco mogelijk naar dochter zou kijken. Zij weet van dochters verleden, maar alle welles-nietes ellende heeft ze bewust overgeslagen. Ik heb juf wel gevraagd op te letten of dochter onbewust onhandig of uitdagend is in haar gedrag, waardoor er misschien vreemd op haar wordt gereageerd. Gelukkig is dat op deze school helemaal niet het geval. De communicatie hier is super!

Ik heb altijd gedacht.............................

dat het aan mij lag....

dochter dyslexie en daardoor spellingsproblemen.
Groep 3+4 altijd onvoldoende voor lezen.......Groep 4 gedoubleerd.Nog met onvoldoende voor lezen over.Eerste rapport groep 5 met zelfde avi niveau,voldoende voor lezen.Op 10 minuten gesprek leg ik leraar uit dat we erg blij zijn met de voldoende,maar dat we het wel een beetje vreemd vinden dat ze een groep hoger met hetzelfde leesniveau een voldoende heeft.......Maar omdat ze wel begreep wat ze las had ze voldoende ,de snelheid vond de leerkracht niet belangrijk.Ik vraag of hij het in de gaten houdt en of ze in een spellingsgoepje mag.Was niet nodig,vond hij.Ik zeg dat ik begrepen had dat een kind met dslexie automatisch extra spellingshulp kreeg..Dyslexie????Ik zeg dat de veklaring in haar map zat,maar hij legde uit dat hij die mappen niet doorlas om inderdaad blanco te beginnen bij de kinderen.
In groep 6 en 7 ben ik na deze ervaring maar meteen naar de leerkracht gegaan en daar werd ook verbaasd gereageerd op het feit dat mijn dochter dyslexie had.Ze had zo een grote trucendoos om dit te verbergen,dat leerkrachten erin trapte.......
Groep 8 weer begin van het jaar naar school,eerst vond ik dat dochter moest proberen het zelf uit te leggen tegen de juf,maar dat lukte niet,ze mocht niet in het spellingsgroepje.Dus ik weer naar school.Werd me gevraagd wat ik verwachte van mijn dochter...HUh???Ik leg uit,dat ik hoop dat ze een zelfverzekerde gelukkige volwassene wordt en dat ik haar niet naar een hoger niveau probeer te pushen.Tja,,,,,, ze zal toch niet hoger komen dan basis ,kader!!!!!Ik leg uit,dat ik dat prima vind ,maar dat mijn dochter het wel moeilijk vind dat haar spelling niet lukt,dat ze daar graag aan wil werken en dat ze het niet fijn vindt dat de andere kinderen met dyslexie in een groepje zitten en dat zij niet mag.Dyslexie????????Is daar een verklaring van???Ja,zit in haar map!Even kijken............. tja,mag ze inderdaad in een spellingsgroepje.
Later haalde ze bij de nio en citotoets havo!!!!!
Ze heeft nu een jaar met voldoendes de havo gedaan,is wel tl gaan doen,omdat ze hoofdpijn en buikpijn kreeg,heeft ontzettende faalangst en geen zelfvertrouwen.Is wel blij ,eindelijk de bevestiging te hebben dat ze niet dom is.

Overdracht hier

Hier: zorgleerlingen worden voor begin schooljaar besproken, meestal laatste week van de vakantie. Pasfoto erbij zodat nieuwe leerkracht weet over wie het gaat. Zorg kan zowel cognitief (sterk of zwak) als emotioneel zijn. Verder heel kort hele goede of juist niet werkbare combinaties van kinderen (zet Pietje niet naast Marie want hij trekt aan haar vlechtjes, Puk en Muk komen samen heel ver) en kinderen die om een medische reden vlak bij leerkracht moeten zitten (denk aan gehoorproblemen, moeite met auditieve verwerking). De nieuwe leerkracht heeft alle toetsgegevens van het voorgaande schooljaar. Verder wordt er nog niet doorgesproken.
Uiterlijk de 2e schoolweek worden alle leerlingen doorgesproken.
Voordeel is dat de nieuwe leerkracht weet over wie het gaat, de kinderen met een schone lei kunnen beginnen, de zorg vanaf dag 1 duidelijk is en de groepjes goed samengesteld kunnen worden.
Voor de 3e schoolweek heeft de leerkracht kennis gemaakt (lees: gesprek gehad) met de ouders van zorgleerlingen. Hebben we een draaiboek voor, komt als reminder op de mail te staan en ik heb de indruk dat het goed werkt.

Marianne

Jongentje...

Jongentje bij zoontje in de klas. Wordt er op week 3 door de juf van greop 4 gezegd "dit kind hoort niet in groep 4, ik heb nu 27 leerlingen, kan geen extra aandacht geven, bla bla". Terwijl ouders in groep 3 in mei hebben aangegeven sterke twijfels te hebben of kind door kon gaan.

Pippin

Ben het deels wel met je eens hoor (had ik misschien niet zo duidelijk gemaakt.)
Ik vind gewoon dat voor beide kanten wel iets te zeggen is, maar mij is ook niet goed duidelijk wat je wel en niet *moet* vermelden, waar ligt de grens. Continuiteit is ook belangrijk.
Maar, ook al heb je gelijk dat echt blanco naar kinderen kijken niet goed mogelijk is, ik denk echt dat datgene dat jij beschrijft, ondanks een hoop voorkennis tóch zo onbevooroordeeld mogelijk een relatie aangaan met een kind, dat dát echt teveel gevraagd is, en niet alleen voor leerkrachten. Dat beinvloed worden gebeurd zo subtiel en is veelal een onbewust proces.
Maar eigenlijk heb ik het puur over die ene opmerking, dat *gedrag* beter niet vernoemd kan worden. De meeste zaken die in dit draadje vermeld worden vallen eigenlijk niet onder gedrag. (pesten natuurlijk wel, vind ik wel een lastige eigenlijk, ook pesters verdienen een redelijk schone lei)

Onbewust

Bella, je zet me wel aan het denken. Want het is natuurlijk waar, dat bepaalde verwachtingen ook bepaald gedrag zullen oproepen bij kinderen. Dat is inderdaad een valkuil waar men zich bewust van dient te zijn.
Wat mij irriteert is dat het een van de vele mythes van leerkrachten is, die ze elkaar steeds maar weer opnieuw op de mouw spelden. (in het rijtje van: 'Alle kinderen moeten met plezier naar school gaan', 'Pesten gebeurt niet in mijn klas', 'Kinderen passen zich zo makkelijk aan', 'Laat ze toch lekker kleuteren', enz..)
'Met een blanke lei beginnen'. Het kan niet. Ook niet als je geen overdracht heb gehad. Want natuurlijk ken je die pestkoppen al van die keer dat je pleinwacht had, heeft dat ene kind een keer scheel naar je gekeken in de hal, is dat brutale joch allang met naam en toenaam besproken in de koffiekamer en vond je de ouders van dat meisje onuitstaanbare zeurpieten toen je hun zoon in de klas had.
Ik geloof niet in die schone lei. En dan lijkt het mij beter om je bewust te zijn van je eigen vooroordelen, zodat je er afstand van kan nemen en ze je professionele handelen zo min mogelijk beinvloeden. Dat lijkt mij het enige wat helpt tegen vooroordelen, zelfkennis en reflectie, het onbewuste bewust proberen te maken zeg maar.
Maar ja, ik heb dan ook een (zorgen)kind waar de eerste dagen, zo niet uren, waarop hij iemand leert kennen, bepalend zijn voor de rest van de relatie. Als een leerkracht de eerste week iets stoms of doms tegen hem zegt (en dat gebeurt nog weleens), is zijn vertrouwen en respect de deur uit. Het duurt dan echt maanden voordat er weer vertrouwen is opgebouwd. Andersom werkt het gelukkig niet zo, als hij eenmaal een band met iemand heeft opgebouwd, kan die band wel tegen een stootje.
Die eerste weken, waarop de meeste leerkrachten denken dat ze fijn blanco kunnen aftasten, zijn voor veel kinderen (niet alleen de mijne hoor) cruciaal.

Blanco kan niet volgens mij

Inderdaad, ik denk dat je als leerkracht niet blanco bent, het is wat Pippin zegt, in de wandelgangen en koffiekamer zie en hoor je genoeg. Ook vind ik dat je van een leerkracht mag verwachten dat hij instaat is om een kind een nieuwe kans te geven ondanks alles wat bekend is, maar dat kunnen ze vaak niet.

Ik heb op een project gewerkt waar kinderen geplaatst werden die vanwege hun gedrag tijdelijk van hun gewone school afmoesten. Ze kwamen dan bij ons, er werd getest, maar ook gewerkt aan sociale en school vaardigheden en dan ging het kind weer terug, een soor time out. Ik heb duim dikke dossiers gelezen voor het kind bij ons kwam hele verhalen inclusief reactie van ouders volgens leerkrachten. Ik heb hele nare dingen gelezen over kinderen en ouders, allemaal subjectief, het aardigst was: met deze moeder kan niet samengewerkt worden en over een kind dat er vast iets 'mis' was.

En toch gingen wij met schone lei beginnen. Hoi leuk dat je er bent! Rustig beginnen, uitleggen regels niet te veel druk, een kind liet zich vanzelf wel zien. Maar ook richting ouders die al heel wat frustraties hadden omdat ze iedere keer weer als 'de zeur ouder' benaderd werden. Na een goed gesprek waarbij naar ouders geluisterd werd, bleek er eigenlijk niets aan de hand te zijn met de ouders... soms wel met het kind.

Maar ik heb mij altijd verbaasd hoe subjectief er omgegaan werd met ouders en kinderen door leerkrachten en school, iedere keer weer, (bijna) nooit een schone lei! Soms konden kinderen dus niet terug omdat de school ons ook niet geloofden als wij uitlegden hoe het volgens ons in elkaar zat, vaak een stuk positiever dan de school vond. Ons advies aan ouders was dan vaak: kies een andere school!

groet

Marsy

Zoon heeft een tijdje in dagbehandeling gezeten en inderdaad, daar werd hij "blanco" benaderd, ook door de juffen, ondanks het dikke dossier van school, BJZ en GGZ. Gelukkig maar....ook zij raadden ons aan zoon nooit meer naar zijn oude school te laten terugkeren. Voor ons een reden om de andere kinderen (die toen moesten worden ingeschreven) meteen op een andere school in te schrijven, waardoor ook zij met een schone lei konden beginnen!

Ingewikkeld

Misschien denk ik nu echt te ingewikkeld, maar als een leerkracht zich voor gaat nemen een kind *blanco* te gaan benaderen, ondanks de info dat voorganger het kind maar een r*tkind vond, geeft dat nu niet juist blijk van weinig vertrouwen in het oordeel van voorganger? Ik krijg er toch een beetje het gevoel bij van; wacht maar, dat gaan wij beter doen. Dit is helemaal prima en moet ook vaak!! Vind ik, maar ik kan me voorstellen dat er dan een uitdaging bij komt kijken die nieuwe energie genereert. Het is best leuk om stukgelopen relaties te analyseren en er positieve dingen uit te halen.
Veel moeilijker lijkt het me om echt blanco te beginnen. Echt blanco kan zeker niet, op school gaan genoeg praatjes rond. Maar redelijk blanco beginnen vergt veel inzet en aandacht.

Vertrouwen

Bella, misschien heb je gelijk en spreekt het van weinig vertrouwen als je voorganger zegt dat een kind een r*tkind is/ dom is of iets anders is.

Maar als de school dat (soms letterlijk) zei over een kind, vind ik dat een subjectief oordeel. Het is wat anders als de voorganger zou zeggen: Pietje heeft ADHD/PDD-NOS en kan soms druk zijn/slecht luisteren. Dan wordt er namelijk iets gezegd over het _gedrag_ van het kind en niet over wat een kind _is_ (hij kan wel maar wil het niet is ook zo een leuke dooddoener)

Dat betekend niet dat het bij ons allemaal gezellig ging er nooit wat gebeurde (juist wel, er vlogen heel wat stoelen langs mijn hoofd!) maar de uitdaging is achter het gedrag blijven kijken en blijven zoeken hoe een kind wel zijn schoolcarriere op een goede manier kan doorlopen, voor zich zelf en voor de omgeving.

Blanco

Ik hbe niet alles gelezen. Maar helemaal blanco beginnen kan niet. Het is heel goed om een gedegen overdracht te hebben met elkaar. Het mag niet zo zijn dat bepaalde wezenlijke info een volgende leerkracht niet ter ore komt. Ook nogal raar naar ouders toe natuurlijk.
Ik begin nooit blanco, maar wel met nieuwe kansen voor elk kind. Dat is wat anders.