Aanwezigheidsplicht middelbare school?
(Even onder een andere naam)
Mijn dochter is 16 en zit in 5 vwo. Ze is al meer dan een kalenderjaar ziek: eerst Pfeiffer en overspannen, nu nog overspannen en weinig energie. Daarnaast heeft ze een fysieke beperking waardoor ze geen hele dagen op school kan zijn, dan krijgt ze te veel last van haar lichaam. Daarom volgde ze in de vierde al een aanpast rooster, maar ook dat was te zwaar toen ze Pfeiffer kreeg en overspannen werd. Ze gaat nu nog steeds heel weinig naar school. Via via heb ik gehoord dat de school eraan denkt om haar te laten blijven zitten dit jaar. Dit krijgen wij binnenkort te horen. Maar mijn dochter werkt veel thuis en haalt voldoendes. Zij wil dolgraag over naar de zesde. Dus mijn vraag is: heeft zij wettelijk gezien een aanwezigheidsplicht op school?
In de overgangsnormen van school gaat het alleen over cijfers namelijk. Ze heeft recht op onderwijs en schoolplicht, dat snap ik allemaal. Maar aanwezigheidsplicht? Weet iemand dat? Wat gaat het beste antwoord zijn op het voorstel van de school om dit jaar maar over te doen? Bijkomend nadeel van blijven zitten zou dan namelijk zijn dat haar motivatie (die nu heel hoog is) direct naar nul zou zakken. Dus alleen daarom al zou ik het een slecht idee vinden. Maar ik weet niet wat voor argumenten ik nog meer kan aandragen.
Bij ziekte
Bij ziekte kan van de aanwezigheidsplicht afgeweken worden. Mogelijk dat hier wel een aanvraag voor ingediend behoort te worden.
Ik zou hier wel steun bij zoeken van onderwijsconsulenten of mogelijk van de Ziezon. In1school lijkt een iets andere doelstelling te hebben.
https://onderwijsconsulenten.nl/
Daar kun je in elk geval advies aanvragen. Uiteindelijk heb je de medewerking van de school wel nodig.
Schoolgids overgangsregels
In de schoolgids staan de regels voor doorstroom.
Dat gaat inderdaad meestal over cijfers.
Er is wel een kleine slag om de arm en dat is dat er ook altijd iets wordt genoemd over het oordeel van de leerkrachten.
Ik vraag me bovendien wat af: als je dochter niet naar school gaat, hoe haalt ze dan haar cijfers?
Of gaat ze wel naar school om toetsen te doen?
Als het voorstel tot zittenblijven komt, dan zou ik vooral veel vragen stellen.
Voor welk probleem is zittenblijven een oplossing?
Het is de school zelf die onder woorden moet brengen waarom je dochter, die aan de door de school gestelde overgangsnormen voldoet, toch beter niet over kan gaan.
Pas als je de motivatie van de school kent weet je wat je ermee kunt doen.
Even een hypothetische schets: Er zijn nogal wat leerkrachten die daadwerkelijk menen dat niet alleen het behalen van cijfers maar ook het op school verkeren, onderdeel is van het diploma. Wie niet op school aanwezig kan zijn, kan geen diploma halen, menen zij.
Dat is een nogal ouderwets standpunt. Maar het bestaat wel.
Het is een onrechtmatig standpunt daar waar het gaat om leerlingen die door ziekte of handicap niet (regelmatig) naar school kunnen. Het zou namelijk betekenen dat zij geen diploma kunnen halen.
Maar loop nergens op vooruit. Stel vragen en neem de rust zo dat de school duidelijk en zonder jouw tegenspraak uit kan leggen wat men bedoelt. Maak aantekeningen.
Als je weet wat de redenen precies zijn, kun je je standpunt bepalen.
Scholen gaan daar zelf over
Vaak staat in de overgangsregeling iets als: in uitzonderlijke gevallen kan de vergadering een besluit nemen dat afwijkt van hetgeen in dit regelen is bepaald.”
Wel toetsen
Bedankt alvast. De links van Anne J heb ik nog niet bekeken maar alleen al deze zin van M Lavell "Voor welk probleem is zittenblijven een oplossing?" geeft mij precies de woorden die zocht. Want dat vraag ik me inderdaad af. Of nou ja, ik weet het wel, ik ken ze namelijk al een beetje door alle verzuim van mijn dochter. Er zijn mensen die dat standpunt gewoon innemen: je moet zo veel mogelijk op school aanwezig zijn. Zo is het nu eenmaal, punt. Die zin over probleem en oplossing ga ik waarschijnlijk letterlijk gebruiken.
Dochter gaat naar school om toetsen te maken, soms met de klas en soms in haar eentje als inhaaltoets. Dat geregel met docenten over inhaaltoetsen en alternatieve opdrachten (want alle educatieve uitjes gaan ook aan haar voorbij) loopt vrij goed moet ik zeggen. Ze maakt alleen nog steeds heel weinig gewone lesuren en dat is waar de school zich 'zorgen' over maakt. Ze willen graag een opbouw zien: nu twee uur per dag, volgende maand drie uur per dag, zoiets. Maar dat lukt niet. Het hangt niet alleen af van haar energie maar ook van het aanbod op school. Sommige lessen kun je gewoon makkelijker missen dan andere lessen. Als je dan toch al zo weinig energie hebt, is het veel efficiënter om thuis te werken. Zo haal je voldoendes. Dochter denkt dus dat ze juist heel slim bezig is op deze manier en eerlijk gezegd ben ik dat wel met haar eens. Maar het lijkt wel alsof slim + ziek niet goed past in het systeem.
Tijd van ziek zijn
Dochter is hier ruim twee jaar onderweg geweest met de ziekte van Pfeiffer. Het is pas opgeklaard nadat ze een half jaar thuis is geweest.
De druk om naar school te gaan was, ondanks het speciaal onderwijs, hier ook hoog. De jeugdarts zou haar wel wijzen hoe ze met Pfeiffer toch naar school zou kunnen. Die afspraak heb ik afgehouden.
Wel fijn overigens dat je dochter thuis mag leren en op school toetsen mag maken. Dat lukt ook niet op elke school en het kan wel het verschil maken.
Overigens is mijn dochter van 2 naar 3 havo ook een half jaar thuis geweest, de overgang van regulier naar speciaal onderwijs, en zonder toetsen mocht ze naar 3havo omdat ze al die tijd wel thuis doorgeleerd had. Pas in 4 Havo begon het gedoe weer toen ze ziek werd met de ziekte van Pfeiffer.
Via een omweg, het MBO dat niet ging, zit ze nu weer in 4Havo.
Toch je houding iets meer aanpassen
Je gaat het niet winnen met een wedstrijden gewiekst doen.
Als ik je goed begrijp dan is het grootste probleem van de school/leerkrachten het feit dat jij en je dochter zelf oplossingen verzinnen. Veel leerkrachten vinden die situatie niet eerlijk. Iedereen moet naar school. Misschien zijn er wel meer leerlingen die een diploma zouden kunnen halen als ze thuis konden blijven en alleen maar verschijnen voor de toetsen. Die anderen mogen dat ook niet, of het hek is van de dam, straks willen ze allemaal, en meer van die argumenten.
De school wil vooruitgang zien. De school wil dat dochter door toenemende aanwezigheid laat zien dat ze langzaam maar zeker geneest...(?)
Daar zou ik toch iets meer aan toegeven dan dochter misschien nu al doet. Maak een plan. Overleg dat ook met de huisarts. Overleg het bovendien ook met de schoolarts. Die is goed te gebruiken in dit soort gevallen. De school is nu een maal geen medisch specialist.
Je dochter heeft natuurlijk wel gelijk. Het is veel efficiënter voor haar om te doen wat ze al doet. Maar de ongerustheid van school is ook niet onterecht, want waarom zou je dochter eigenlijk ooit nog wel regulier naar school gaan nu het haar zo veel beter af gaat door niet te gaan?
Hoe gaat dat volgend jaar dan?
En daar komt dan de aap uit de mouw: Een diploma krijg je ook als beloning voor het feit dat je je gedurende de cursusduur met tegenzin hebt gezet tot het volgen van de cursus. De lessen volgen dus.
Jan zegt het al: scholen mogen in hoge mate zelf weten hoe dat met dat doorstromen moet.
Wat heeft de school eigenlijk gedaan om het onderwijs aan te passen, behalve dan dat men kennelijk meewerkt met alternatieve opdrachten etc.? Heeft de school een plan?
Leerplichtambtenaar?
Is er contact met een leerplichtambtenaar en de huisarts?
Wat zaken goed onderbouwd op papier door deskundigen is wel handig om je argumenten te staven.
Dat thuis werken voor je dochter nu de enige mogelijkheid is om een diploma te halen qua energie, verloop ziekte, niet alleen omdat het efficiënter is.
Ja, school mag besluiten tot doubleren, niet alleen de cijfers tellen.
Het enige wat niet mag
Nu nog niet aan de orde maar mogelijk volgend jaar wel. Is het weigeren om deel te nemen aan het examen. Eenmaal toegelaten tot het examen aar mag je ook examen doen.
De wereld is niet zwart wit
Wil "Ja, school mag besluiten tot doubleren, niet alleen de cijfers tellen."
Eh... ja.... maar dat mag niet uit de lucht gegrepen zijn.
Het is bovendien maar de vraag of het gangbare argument, dat is niet eerlijk, wel zo geldig is voor (langdurig) zieke kinderen. De wet vertelt namelijk vooral dat het niet eerlijk is om deze kinderen de toegang tot een diploma te weigeren vanwege hun ziek zijn.
Daar zou in het uiterste de rechter uitspraak over moeten doen.
De wet gelijke behandeling is een van de weinige dingen die de autonomie van scholen overruled.
Theoretisch is het mogelijk dat de dochter van Kameel inderdaad helemaal niet naar school kan in de vorm die de school het liefste wil. Relateer het niet aan een leerling die zelf oplossingen zoekt (en die dus toch met regelmaat gaat, die studeert en die toetsen haalt met voldoendes). Relateer het aan wat van een werknemer gevraagd zou worden.
Ook in die situatie is de werkgever de ontevreden partij die graag meer aanwezigheid zou willen en dienen bovendien verzekeraar en bedrijfsarts dat belang. Ondertussen blijft ziek, ziek en hoeven werknemers niet naar hun werk als dat voor de gezondheid onverstandig is.
Of die situatie hier aan de hand is, weet ik niet. De school weet dat ook niet én de school is geen dokter.
Het is zaak hier samen met de school en met tussenkomst van een dokter een plan te trekken. Dat kan de huisarts zijn. Het kan ook de jeugdarts zijn.
Het probleem dat dochter heeft is een klassiek probleem van langdurig zieke kinderen. Zolang ze echt ziek zijn, zijn ze zielig en hou je ze thuis en in bed of op hun tempo. Maar als het wat beter gaat en ze praatjes gaan krijgen is het lastig te zien of er nu sprake is van ziekte of simulatie. Wie wil er wèl om 7 uur op om door de kou naar school te gaan?
Ik heb mijn zoon wel eens met een longontsteking op de fiets gestuurd. Nee, dat wist ik niet. Hij heeft ook wel eens een optreden met zijn band gedaan, met longontsteking. Nee, dat wist hij niet. Willen en moeten zijn krachtiger dan ziek zijn soms. Dat maakt het extra lastig. Het maakt vooral ook dat kwade blikken ook een beetje gelijk hebben: ziek, ziek; je wíl gewoon niet.
"Nu nog niet aan de orde maar mogelijk volgend jaar wel. Is het weigeren om deel te nemen aan het examen. Eenmaal toegelaten tot het examen aar mag je ook examen doen."
Dat is het denk ik.
Men maakt zich zorgen over de situatie volgend jaar en twijfelt of men toegang wil verlenen.
Rutte-regeling
Kameel, je dochter is 16. Dat betekent dat ze in aanmerking kan komen voor de zg Rutte-regeling.
Dan kan ze de school af maken op het vavo.
Zou dat mogelijk een optie zijn?
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/volwassenenonderwijs
Je kunt daar niet op eigen houtje voor kiezen.
De school moet er aan meewerken.
Het zou wel een oplossing kunnen zijn omdat er op het vavo veel minder lesuren zijn.
Let wel op: Het is goed om vooruit te denken, maar snij de school niet de pas af.
Zij denken ook na. Zij willen ook hun mening kwijt.
Het klinkt misschien een beetje gek, maar scholen hebben een hekel aan autonome eenlingen die hun eigen onderwijszaakjes regelen.
School heeft het liefst dat je doet wat zij hebben verzonnen.
Hoe geweldig je dochter zich ook voelt met de oplossing die zij heeft gekozen, ze zal zich toch werkelijk moeten aanpassen aan wat school wil. Misschien niet 100%, maar wel een beetje. Genoeg om de school tevreden te stellen.
Niet onterecht
Oké, ik snap dat wat de school vraagt niet onterecht is. Zodra ze dat kan, moet ze meer uren naar school gaan. Dat is ook zeker logisch. Alleen: dat doet ze ook. Men lijkt niet te geloven dat ze doet wat ze kan. Ze zit niet voor de lol thuis. Ze gaat zo veel mogelijk naar school en dat is op dit moment dus heel weinig, maar wel zo veel mogelijk. Als je ziek bent kijk je hoe je toch nog zo veel mogelijk lesstof meekrijgt, en dan maak je afwegingen. Ga je naar school, dan kun je de rest van de dag niets meer terwijl je morgen een toets hebt. Dan kun je beter thuis gaan zitten leren. Je kunt toch als school moeilijk iemand een dagindeling aanbevelen waardoor die leerling minder leert (dus meer naar gewone lesuren en daardoor minder thuis kunnen leren)? Daar wringt het. Bij gezonde leerlingen is het een vereiste, prima, maar als je ziek bent is het toch logisch om dit soort afwegingen zelf te mogen maken. En dat mocht ook tot nu toe. Wat Wil ook zegt: dit is op dit moment de enige manier.
De schoolarts heeft al medisch advies gegeven: het is goed als dochter de vrijheid behoudt om haar eigen dagindeling te maken. Zo herstelt ze rustig en kan ze toch nog proberen haar voldoendes te halen. En dat gaat inderdaad lekker.
Maar ik begrijp ook wel dat het niet té lekker moet gaan. Het kan inderdaad wel voor iedereen fijn zijn om wat minder naar school te gaan.
Dus oké. Het lijkt soms inderdaad te gaan om gewiekstheid hoewel ik het niet zo bedoel hoor, maar het is soms lastig om goed uit te leggen hoe het met haar gaat, wat ze wel en niet kan. Van alles wat ze doet is naar school gaan (reizen, lang zitten, veel mensen, veel prikkels) gewoon het zwaarst.
Ze gaat trouwens wel vooruit, het gaat echt steeds beter met haar. Mentaal is ze al behoorlijk opgeknapt. Fysiek heeft ze nul conditie overgehouden aan het lange ziek zijn dus daar is ze nu mee bezig. Dus volgend schooljaar zal ze min of meer gewoon meedraaien, verwacht ik. Haar chronische aandoening blijft, maar als ze weer wat fitter is kan ze haar 'gewone' (aangepaste) rooster weer volgen, zoals ze tot en met de eerste helft van de vierde heeft gedaan.
Voor zo ver ik weet is er geen plan op school, anders dan: rustig aan beter worden en zo veel mogelijk betrokken blijven bij school.
Het kan trouwens ook nog meevallen. Dochter is uitstekend uitgerust in de kerstvakantie (en heeft ook nog veel schoolwerk gedaan) en is nu vrolijk naar school. Wie weet gaat ze ineens met sprongen vooruit en is iedereen tevreden.
Jeugdarts
Om in een goed blaadje te blijven met de school kan het noodzakelijk zijn, maar ik heb hier toch weer de jeugdartsbemoeienis geweigerd. We hebben nog steeds vrije artsenkeuze. Een medisch plan kan mogelijk wel helpen of strategisch handig zijn. Maar bij voorkeur dan de eigen huisarts of andere prive behandelaar.
Dat is verstandig
Kameel "De schoolarts heeft al medisch advies gegeven: het is goed als dochter de vrijheid behoudt om haar eigen dagindeling te maken. Zo herstelt ze rustig en kan ze toch nog proberen haar voldoendes te halen. En dat gaat inderdaad lekker."
Dat is heel fijn dat dat al gebeurd is.
Loop niet te zeer vooruit op het gesprek dat komen gaat. Hoor de school aan en stel concrete vragen.
Als men het niet vertrouwt (is ze wel zo ziek?) dan is dochter best bereid om nog eens met de schoolarts te overleggen.
Misschien vindt school het fijn als dochter een weekverslag zou bijhouden over hoe ze zich voelt en hoe de week voor haar verlopen is?
De school loopt mogelijk vooruit op het volgende jaar. Voor de zekerheid zittenblijven om niet ook een examenjaar met veel verzuim te hebben. (vul dit niet in voor de school. Vraag er naar. Het is mogelijk het antwoord op de vraag "bij welk probleem is zittenblijven de oplossing?")
Dochter zou dat met de schoolarts kunnen overleggen en van de schoolarts het briefje mee kunnen krijgen dat het goed mogelijk is dat dochter volgend schooljaar wel vaker naar school kan. (nog steeds niet hele dagen want dat staat haar lichaam niet toe en dat verandert domweg niet).
Dat is maar een formeel dansje natuurlijk. Maar het kan wel de monden snoeren van de dan nog knorrige leerkrachten.
Destructief koppig
Annej "Om in een goed blaadje te blijven met de school kan het noodzakelijk zijn, maar ik heb hier toch weer de jeugdartsbemoeienis geweigerd. We hebben nog steeds vrije artsenkeuze."
Dat is een destructief koppige houding die voorbij gaat aan wat de schoolarts in dit soort gevallen juist wel kan betekenen.
Ik krijg de indruk dat je mist dat de schoolarts in dit geval aan de kant van de dochter van Kameel staat.
Miriam
Bedankt voor al je snelle en heldere reacties. Ik had tijdens het typen van mijn vorige verhaal (titel 'Niet onterecht') die twee daarboven van jou nog niet gezien, over zwart-wit en over de Rutte-regeling. Goed om te weten.
Het gesprek op school wordt een groot overleg, waarbij ook de schoolarts en waarschijnlijk de psycholoog van dochter zelf aanwezig zijn. Die laatste is in elk geval ook uitgenodigd, of ze komt weet ik niet.
Ik zal proberen om niet direct op mijn achterste benen te gaan staan en meer vragen te stellen, dat is echt een goed inzicht want door wat ik eerder heb meegemaakt met deze school schiet ik al heel snel in een soort modus van woeste tijgerin die haar jong brullend beschermt. Dat was ook echt nodig een keer, maar nu hopelijk niet. Het is ook niet altijd de meest effectieve manier 
Nog wat dingen
Je moet vooral ook niet schrikken als de schoolarts ineens een andere toon aanheft dan de indruk die je eerder hebt gekregen. Dat is niet ongewoon. Schoolartsen moeten nog jaren door met de school. Ze kunnen zich niet permitteren om zaken op de spits te drijven.
Luister goed en verwoord je indrukken in een vraag.
Bijvoorbeeld: "Begrijp ik nu goed dat u allen vindt dat dochter simuleert?"
Zou je dochter met enige terugwerkende kracht een dagboek kunnen maken waarin ze haar conditie een cijfer geeft? Een soort van pijndagboek (bv http://www.diep.info/Diabetes-schemas-en-overzichten-Complicaties-pijndagboekje-toelichting)
Dit soort dagboeken zijn er om vooruitgang duidelijker zichtbaar te maken. De schoolarts (en de psycholoog) zal meteen de functie begrijpen en het gebruik toejuichen.
Het kan een mooi hulpmiddel zijn om de school een inkijkje in de vorderingen te geven. Al kan dat inzicht beperkt worden tot de score (de details of bijzonderheden hoeft de school niet te weten).
De logica die je dochter hanteert herken ik naadloos als die van een chronisch zieke. Ze concentreert zich op wat ze wel kan, met een blik op haar eigen pad zonder al te veel rekenschap van de omgeving. Voor omstanders kan dat eigenwijs en egoïstisch overkomen, terwijl de werkelijkheid natuurlijk is dat ze haar schaarse energie nu eenmaal beter voor zichzelf kan gebruiken, dan voor allerlei gevoelige tenen van anderen.
Daar wringt wel wat. Het is iets dat jij als haar moeder heel concreet zou kunnen benoemen. Iets waar jij je ook wel eens onbegrepen of gepasseerd bij zou kunnen voelen. Thuis gaat ook alles door (de was, de afwas, de etc,,, en dan is zij weer moe of heeft ze haar schaarse energie op gebruikt aan iets anders. Schoolwerk bijvoorbeeld).
Iets openhartigs in die richting zou bij school/leerkrachten de indruk kunnen wegnemen dat dochter thuis gezellig en zonnig aan de thee zit, terwijl ze "te moe" is om op school te verschijnen.
Te principieel
https://www.ouders.nl/forum/ouders-en-school/verplicht-naar-jeugdarts-mag-niet
Te principieel helpt uiteraard niet. En ik zie inderdaad dat de jeugdarts hier de dochter steunt in het zelf de balans bewaken en dat beoordelen.
Natuurlijk ga je daar in mee. Hoewel ik het een bedenkelijke zaak vind.
Straks gebeurt wat je zelf al lang voorspelt Miriam: kinderen mogen straks alleen nog maar naar de jeugdarts die in dienst van de overheid niet onafhankelijk is en die informatie deelt met een bedenkelijke zorgstructuur. Uiteindelijk werken we er zelf aan mee.
Leer bij Annej
Je hoeft nog steeds niet verplicht naar de jeugdarts om je ziekteverzuim (met terug werkende kracht bovendien) te verantwoorden.
Dat beleid van leerplichtambtenaren en GGD heeft maar kort geduurd en is met deze uitspraak alweer komen te vervallen.
Ondertussen (nu 7 jaar later) is jeugdarts een specialisme met een eigen opleiding.
Ja, de stappen om van de jeugdarts de kinderhuisarts te maken zijn nog een stukje verder gezet.
Het lijkt me nog steeds een logische ontwikkeling.
Wat is gratis is (kinderen gratis meeverzekerd) mag je niet zelf kiezen.
Maar wie ben ik.
Vooralsnog wordt dit voornemen nog nergens met zoveel woorden benoemd.
Ondertussen is de jeugdarts goed te gebruiken in dit soort gevallen.
Vrijwillig. Als extra ondersteuning als het gesprek met school niet wil vlotten.
De dochter van Kameel is niet vervolgd door de leerplichtambtenaar.
Die houdt zich braaf koest als de jeugdarts er bij betrokken is.
Dat is een voordeel.
Lepeltheorie
Misschien heb je hier iets aan om school duidelijk te maken hoe chronisch zieken met hun energie omgaan.
https://bewust-zijn.nl/kennisbank/ziek-aangeboren-ed-2/de-lepel-theorie/
Je zou het zelfs op dat overleg kunnen doen als ze er open voor staan.
Zo waar
Dit is zo waar: "Thuis gaat ook alles door (de was, de afwas, de etc,,, en dan is zij weer moe of heeft ze haar schaarse energie op gebruikt aan iets anders. Schoolwerk bijvoorbeeld)."
En natuurlijk slaat ze er best af en toe een slaatje uit: mama pak jij even boven mijn trui, tuurlijk, en dat vind ik ook niet erg. Maar het is zeker niet zo dat zij lekker thuis zit te instagrammen. Het valt niet mee om overspannen te zijn, en het valt ook niet mee om een overspannen dochter in huis te hebben. We hebben maandenlang op eieren gelopen hier.
Vooral op dat vlak (mentaal dus, stemmingswisselingen, driftbuien, huilbuien) zien we veel verbetering. Eigenlijk zijn we zelf gewoon wel blij met hoe het nu gaat. Het is nu vooral haar vermoeidheid en gebrek aan conditie waardoor ze nog niet zo veel kan. Denk ik. Zeker weten doe ik het ook niet altijd...
Mooi Marianne
Bedankt voor je link. Want daar gaat het over. Ik heb het al even met dochter gedeeld. Ze mag zelf bepalen of ze het gesprek aangaat. Ik was er toch weer wat overvallen en schiet gelijk in de afwijzing.
Maar dat is het ook gewoon. Je hebt een beperkte energie en bent constant bezig af te wegen waar je dat aan uit gaat geven want dat heeft consequenties voor de andere dingen die belangrijk zijn op je dag. En natuurlijk geef je de meeste energie aan school. Maar hier geldt ook dat ik de doorgaande leerlijn belangrijker vind dan aanwezigheid. En als je dat uit kunt leggen met tekst heb je meer kans op begrip.
Voorgesprek
Zojuist had ik een fijn voorgesprek met de mentor, die ook bij het overleg zit. Mijn vraag was: wat kan ik verwachten, vooral ook omdat mijn dochter er ook bij zit wil ik liever geen verrassingen. Antwoord: het is een evaluatiemoment met alle partijen bij elkaar, we bespreken hoe het gaat met dochter en we bespreken de opties op school. De opties zijn: overgaan, blijven zitten, deels overgaan waarbij dochter volgend schooljaar weer de vijfde doet maar alleen voor die vakken waarvoor ze het nu niet haalt, en als laatste optie een 'ander onderwijsconcept speciaal voor langdurig zieke leerlingen'. We gaan geen knopen doorhakken in het overleg, alleen de opties bespreken.
Verder: school wil inderdaad graag een toename van lesuren zien bij dochter. Want dat moet van de inspectie. Ik ben er nog niet achter wat er nou precies moet van de inspectie, hoe snel die opbouw moet gaan en of daar een harde ondergrens in is. Het lijkt erop dat als dochter geen opbouw van uren kan laten zien, ze dan moet gaan kijken naar het 'andere onderwijsconcept'.
Mentor sprak de hoop uit dat het allemaal op de min of meer reguliere manier kan gaan: opbouw van lesuren en gewoon helemaal overgaan. Die hoop heb ik zelf ook. Dochter heeft er de hersens en de motivatie voor. Maar het is goed om alvast de andere opties door te spreken.
Ik ga wat spitten op internet over dat onderwijsconcept voor zieke leerlingen (wat is het? Wanneer moet dat?)en over die inspectie (wat eisen die nou eigenlijk?). Als iemand hier daar al wat over weet, graag.
My two cents
Ik kan twee dingen bedenken die onder het andere onderwijsconcept kunnen vallen. Of speciaal onderwijs, cluster 3, of 'Miep ziek', als dat nog bestaat. Google maar.
Ziezon
https://www.balansdigitaal.nl/onderwijsondersteuning-zieke-leerlingen/
Als je dochter nu toch goede cijfers haalt zou het wel wat onnodig zijn, maar goed.
Ik zou bovendien aan de school zelf/de mentor vragen wat ze bedoelen met een ander onderwijsconcept. Je kunt wel van alles verzinnen, maar het ik lokaal ook verschillend, net wat het kost, wat men wil betalen, en wat men als Passend onderwijs ziet.
En dan zijn er nog de voorwaarden. Er zijn altijd voorwaarden, vraag dat na bij de mentor. Zodat je weet of je dochter er wel inpast en niet onnodig op een wachtlijst oid komt.
Kameel.
Vandaar mijn vraag of er contact is met een leerplichtambtenaar en huisarts.
Die kunnen je hierbij adviseren en eventueel ondersteunen.
De leerplichtambtenaar is ook tussenpersoon met school en is vast beter op de hoogte over de opbouw van lesuren en de wensen van de onderwijsinspectie.
VAVO
Kan ook een optie zijn. Omdat je dochter nogal zelfstandig is kan het zijn dat ze dat haar aanraden. Er worden dan deelcertificaten behaald.
Die mentor...
... wist dat gewoon allemaal niet precies. Het was ook zo maar een spontaan informeel telefoontje, geen voorbereid overleg. Zodra ze meer weet, ga ik dat horen.
De leerplichtambtenaar ken ik inderdaad niet. Ik voel verder geen behoefte aan een tussenpersoon met school, en ik ga eerst eens googlen en alle linkjes uit deze draad volgen. De huisarts hebben we wel af en toe gesproken, dat is na verloop van tijd de schoolarts/jeugdarts geworden die heel prettig meedenkt. Met haar heb ik ook onlangs contact gehad. Zij wist ook niet precies wat de inspectie gaat eisen van de school. Dat geeft allemaal niet, ik snap best dat die mensen dat niet allemaal precies paraat hebben.
Ik ga in elk geval met een wat geruster hart dat overleg in. Dat overigens pas eind deze maand is.
Kanttekening vavo
Ook op de vavo geldt een minimale aanweziheid. Wie minder dan 70% van de uren aanwezig is, mag geen examen doen.
Dus als je voor drie vakken je inschrijft en dit gelijk staat aan 13 lesuren per week school, moet je ook 10 uren per week verschijnen. Dat is waarschijnlijk nog meer dan wat de leerling nu doet.
Het probleem ligt hem meer in de regels van de overheid waar een school zich aan dient te houden. Als de schoolinspectie merkt dat een leerling amper aanwezig is, maar de school wel geld ontvangt, heeft de school wat uit te leggen.
Op zich vind ik de school best medewerkend.
Zo is het leven
"Verder: school wil inderdaad graag een toename van lesuren zien bij dochter. Want dat moet van de inspectie."
Dat is niet waar.
Ook de Inspectie is geen dokter.
Het tegendeel is eigenlijk waar. Zie https://www.vosabb.nl/dekker-wil-dat-scholen-thuisonderwijs-betalen/
Een leerling die niet naar school kan moet van school thuisonderwijs krijgen.
Zie ook http://steunpuntpassendonderwijs-vo.nl/dekker-thuisonderwijs-voor-moeilijke-leerlingen-mogelijk/
Wat waar is dat scholen in ruil voor subsidie wel hun onderwijs uren moeten leveren.
Ze kunnen niet lukraak iedereen maar vrij geven.
Maar passend onderwijs kan in voorkomende gevallen zelfs helemaal thuis plaats hebben.
De school wil vooruitgang zien, punt.
Dat is overigens een heel begrijpelijke wens.
Laten we wel wezen: je dochter wil beslist ook een lichaam dat gewoon functioneert en de conditie van een topsporter.
Maar niet alle wensen komen in vervulling.
De hare niet en dus die van de school niet.
Dan toch maar een linkje...
Juist de leerplichtambtenaar regelt schoolse zaken en absentie.
Ze zijn er niet alleen voor spijbelaars...
https://www.regelhulp.nl/bladeren/_/artikel/leerplicht-en-leerplichtontheffing/
