Alleen op schoolplein
Hallo,
Ik merk dat ik zo weinig aansluiting heb met andere ouders op het schoolplein. Het gaat dus niet om zoon die alleen zou zijn, maar ik!
Ik zit er bedt mee. Ik praat wel mrt andere ouders maar ik heb gewoon niet echt leuk contact en heb de indruk dat anderen dat meer met elkaar hebben.
Ik vind het zo gek want in andere settings heb ik altijd wel contact.
Herkenbaar? En wat kan ik eraan doen?
Liora
Hmmmm
Hoi Pelle,
Voor dat eerste heb ik inderdaad geen tijd. Voor spelen wel, zoon gaat drie middagen naar nso. Maar zal er vast mee te maken hebben!
Ik merk dat ik het heel erg bij mezelf zoek. Ben bang dat mensen me niet mogen of zo.
Liora
Klopt
Ik haal zoon maar twee keer per week op. Weet niet of de vriendschappen allemaal al in groep 1/2 worden gemaakt. Wij hebben namelijk 5 kleuterklassen op school, dus in groep drie kennen niet alle kinderen elkaar al.
Heb zelf ook de hoop dat het in de herkansing beter gaat. Nog 2,5 jaar wachten dus....
Liora
Duurt ook best een tijdje
Hier ook een kind dat als kleuter wisselde. Op de oude school zal ze bij kinderen die ze al van de cresche kende (en ik de ouders dus ook) en stond ik al wat langer/vaker aan de poort omdat oudste er al op zat (dus ook broertjes en zusjes bij jongste). Toen oudste begon (ooit) werkte ik maar minimaal (omdat ze behoorlijk ziek was geweest) en ging het veel vlotter dat je de ouders kende. Toen jongste in groep 2 op de andere school begon had ik dat idee ook eerst. Niet dat ik er werkelijk mee zat, want ik heb zat kenissen en vrienden. Maar het voelt zo 'alleen' als je er zo maar bij staat.
Die ouders kenden elkaar al (van het jaar ervoor) en hadden die contacten al. Ik was er ook maar 2 keer per week (en dan ook 2 keer 's ochtends mee de klas in) en het heeft naar mijn idee ook best lang geduurd voor ik e.a. aan ouders kende(herkende ook,daar ben ik niet zo goed in) en aanspraak had.
In ieder geval zeker tot groep 3 ofzo. Inderdaad eerst vriendinnetjes enzo.
Dus gewoon blijven gaan, je geen zorgen maken en blijven lachen en vriendelijk doen.
Komt vanzelf goed.
groeten albana
Lastig
Mijn kinderen zijn al wat ouder en wij zijn ook net verhuisd. Ik haal de jongste kinderen gemiddeld ook zo'n 2x per week zelf van de basisschool op. Ik ken eigenlijk nog nauwelijks ouders. Ik vind het wel jammer. Niet zozeer omdat ik behoefte heb aan de sociale contacten maar wel omdat ik het fijn zou vinden om mensen te kennen die de school en de leerkrachten ook kennen zodat ik ook eens de visie van andere ouders over bepaalde dingen hoor. Het lijkt me prettig om een soort klankbord te hebben zoals op de vorige school in de vorm van andere ouders.
Zeker bij oudere kinderen is het lastig. Veel gaan zelf van en naar school en veel ouders wachten ook in de auto en lopen niet meer naar de school toe.
Mijn strategie is nu om de kinderen aan te moedigen veel kinderen te laten komen spelen en eten zodat ze daarna wel door ouders worden opgehaald. Vervolgens blijven ze hopelijk plakken voor een drankje en een hapje en kan ik zo toch wat sociale contacten bij de school opdoen.
Ik vind het toch fijn om wat ouders te leren kennen maar het kost wel allemaal veel tijd en duurt langer. Bij kleuters is het toch makkelijker.
Maylise
Nee
Feestje allang geweest, ik ken de ouders ook wel. Maar heb hooguit zeer oppervlakkige gesprekjes.
Zoon heeft wel wat vriendjes maar niet zo hecht dat ze over en weer wekelijks bij elkaar over de vloer komen.
Ophalen gaat meestal snel, ik kan nooit echt iets blijven drinken en omgekeerd hetzelfde.
Veel ouders lopen al veel langer rond op school, kennen al veel meer mensen. Maar het voelt echt alsof ik er buiten val.
Wel fijn dat het misschien ligt aan timing en minder aan mezelf. Maar ik heb daar wel mijn twijfels bij.
Liora
Tja....
ik sta zelf ook twee keer per week op het schoolplein om mijn kinderen op te halen. En dan ook nog op twee verschillende scholen, dus veel tijd om te staan teuten heb ik niet.
Ik ken een aantal ouders en daar babbel ik wat oppervlakkig mee, maar verder ook niet. Ik ken verder genoeg mensen, dus ik vind het prima om het zo te houden.
Wat ik herken is dat het soms echt vriendengroepjes lijken. Vaak staan dezelfde mensen bij elkaar en lijkt het een groots sociaal gebeuren. Het kan aan mij liggen, maar mij heeft het nooit echt gestoord.
Wat ik merk is dat deze ouders ook vaak wat eerder komen, dus niet vlak voordat de schoolbel gaat, maar die staan er zeg maar vijf minuten voor de tijd. Dat zou je eens kunnen proberen als je het prettig vindt om het kletspraatje te maken. Wellicht dat je dan andere ouders wat beter leert kennen.
groetjes van Purk
Praktische onderwerpen
Mijn ervaring is dat er op het schoolplein vooral ervaringen worden uitgewisseld over de kinderen, de school, de clubjes en andere praktische zaken. Ook wel te vertalen als de praktische zaken die ook bij OOL langskomen. Mensen vinden het prettig om elkaar verder te helpen.
Dus als je een vraag hebt over de juiste maat fiets, dan spreek je wat andere ouders aan met kinderen van dezelfde lengte of net daarboven. Je begint een gesprekje over de juiste maat fiets, vraagt of zoon eens of fiets van kind mag proberen, vraagt wanneer hun kind op die maat is begonnen, etc.
Het gaat minder snel dan OOL maar het levert wel contacten op.
Als je een aantal weken lang elke week dit soort gesprekjes begint, zul je er meer bij gaan horen.
Vraag bijvoorbeeld ook hoe kun kind een bepaalde activiteit vond, of zij wel eens een verhaal horen over wat er in de klas gebeurt, etc.
Activiteit
Ik haal mijn zoon maar 1 keer in de week op van school, maar ken nu best wel wat moeders. Ik neem soms een paar uurtjes vrij om mee te gaan met een activiteit, een boswandeling ofzo. Was eerst tegen mijn principes 
Maar ik merkte dat ik geen geen goed beeld had van de klas en hoe mijn zoon daar in paste. En hoe de juf is. Met zo'n activiteit zie je dat best goed en dat is heel leuk. En tegelijk heb je wat meer tijd om met de andere ouders te praten.
Moet wel zeggen dat ik het 'geluk' had dat ik vanwege bekkeninstabiliteit niet kon werken toen mijn zoon voor het eerst naar school ging. In die paar maanden ben ik wel een paar keer mee geweest naar een speelafspraakje en even wat met de moeders gedronken en gekletst.
Een ideaal moment om contact te leggen met andere ouders: loop als begeleider mee met de avondvierdaagse! Hier zo populair dat in de lagere klassen (groep 3 en 4) de verhouding ouders-leerlingen bijna 1 op 1 is, haha! Maar je hebt wel alle tijd om eens echt een gesprek te voeren met verschillende ouders.
Klassenborrel?
Liora,
Ik heb gemerkt dat het contact vaak pas een beetje op gang kwam als ik mee ging helpen op school. Dat is door anderen ook gezegd. Af en toe mee op een uitje, hoeft echt niet vaak, helpt al veel. Maar ik begrijp dat dat lastig is voor jou, je hebt nog een kleintje immers.
Organiseren jullie klassenouders misschien een borrel? Dat werd bij de oude school altijd gedaan en dat is een leuke manier om op een ander moment, zonder kinderen erbij, eens met ouders te praten. Misschien kun je dat opperen of zelf organiseren?
Met alleen ophalen, en dan niet elke dag, gaat het denk ik niet echt lukken. Maar misschien moet je dat ook niet willen. Het kost tijd en misschien moet je accepteren dat je die tijd niet hebt of dat je die tijd beter aan andere, bestaande contacten kunt besteden.
Aan de andere kant zijn contacten via school vaak erg waardevol. Je leert de school via andere ouders beter kenne, krijgt andere inzichten in de werking binnen de school en dat heb ik altijd erg belangrijk gevonden.
Ik weet dat het niet altijd fijn voelt, in je uppie op het schoolplein staan. Het lijkt dan wel of iedereen elkaar kent en leuke vriendschappen heeft behalve jij.
Ik ben net door het proces gegaan, een nieuwe school in een nieuwe stad in een nieuw land. Nu, na een paar maanden kan ik zeggen dat ik fijne contacten heb. Ik heb kinderen regelmatig te spelen gevraagd. In de vakantie heb ik ouders op de koffie gevraagd, met kinderen erbij. En ik heb het geluk dat het twee sociale klassen zijn waarvan de klassenouders regelmatig iets organiseren. Ik had in het begin niet veel zin om weer een avond met bijna vreemden uit te gaan, maar het is wel heel nuttig geweest. De investering waard.
Hibiscus
