American highschool

Startkwalificatie

Ik heb geen ervaring met Amerikaanse high schools, maar ik zou zelf als voorwaarde stellen dat mijn kind eerst een startkwalificatie moet halen voordat het energie mag steken in dit soort 'leukigheid'. Dus dan na het VMBO eerst de havo doen, of een MBO-opleiding.

Havo?

Ik heb het vroeger wel gedaan. Fantastische ervaring. Alleen was toen havo minimaal vereist, ik weet niet hoe dat nu zit. Zeker een goede levenservaring voordat ik daarna naar het HBO ging.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Zoon wil ook

Kijk eens op de website van EF, daar vind je veel nuttige informatie.
Zoon van 14 wil ook graag een jaar naar Amerika. Vorige week zijn we naar een informatieavond geweest en hebben er een heel goed gevoel bij. Hierboven schreef iemand 'eerst een startkwalificatie, bijvoorbeeld MBO'. Dat kan maar ten dele. Sowieso mag je maximaal 18 jaar zijn (leeftijd verschilt per bestemming), maar bovendien mag je voor Amerika niet meer dan 12 jaar onderwijs (gerekend vanaf groep 3) hebben gehad. Tenminste, dat werd ons vorige week verteld. Ik kreeg de indruk dat veel studenten na hun VMBT-t of Havo-examen gaan, of halverwege hun VWO-loopbaan.
Onze zoon zit nu in de derde, en de planning is nu om na de vierde een jaar high school te gaan doen.

Elisa

Je kan wel degelijk met VWO naar highschool, maar niet als je je diploma al hebt. Het niveau ligt inderdaad lager dan het VWO hier )Havo werd ons verteld), maar kinderen kiezen volledig hun eigen pakket. Je kunt de uitdaging dus wel degelijk opzoeken. Voor kinderen met een VWO-diploma is er bijvoorbeeld wel de mogelijkheid om een pre-university-year te doen, volgens mij moet daar wat harder worden gewerkt.
Ik vind trouwens de kosten voor een jaar highschool erg meevallen: ca. 7000 euro. Dat is inclusief gastgezin, schoolkosten, vlucht etc. Het is natuurlijk veel geld, maar duur vind ik het niet.

Ijsvogeltje

Uiteraard, ik bedoelde ook dat je met een VWO-diploma niet naar Highschool kunt in Amerika.
Tja, ik zou die 7000 euro niet kunnen missen van een inkomen op bijstandsniveau. Dat is toch omgerekend bijna 600 euro per maand.

Petr@

Dochter hier is 3 jaar geleden een jaar in Amerika geweest met EF. Heeft bij een gastgezin gewoond, heeft daar het laatste jaar highschool gedaan. Daarna heeft ze hier in Nederland het laatste jaar VWO gedaan.
Het is een heel waardevol jaar geweest voor haar. Ik kreeg een hele zelfstandige meid terug, die ook wist wat ze wilde gaan doen na het VWO en dat was voor ze ging zeker niet het geval.

Zie ook de reactie van Brianna: kinderen worden er zelfstandig van en weten vaak beter wat ze daarna willen gaan doen. Daarnaast leren ze een andere taal/cultuur erg goed kennen en het kan ook een pre zijn bij bepaalde studies en bij solliciteren.
Ik vind een rijbewijs met je 18e nou niet weer zo noodzakelijk. Daar zou zoon zelf grotendeels voor mogen sparen.

Buitenlandervaring

is niet waardevol om de buitenlandervaring, maar omdat het een nieuwe kijk op de dingen geeft. Je kan ook in de lotushouding onder een boom gaan zitten of in de vogelopvang gaan werken. Maar ik vind het erg ...[zoekt naar het goede begrip] nou ja, gewoon jammer en ook niet juist om de waarde van een buitenlandervaring bij voorbaat zo laag in te schatten.

Misschien moeten we het maar gewoon op het niveau van meningen houden en niet van feiten. Ik ben van mening dat zo'n jaar een enorm waardevolle aanvulling is, ook bij jongeren die zelfstandig zijn en weten wat ze willen. Beetje makkelijk om het zo weg te schuiven, en niet terecht.

Maar p

Elisa schrijft toch juist dat 7000 euro er bij haar niet inzit, dus dat haar zoon een goedkoper land uit zal moeten kiezen?

Kijk ook even bij de non profit organisaties

EF en Travel Active zijn gewoon organisaties die winst moeten maken.

Zowel AFS als YFU zijn non profit (bij hun deelnemersbijdrage is heel wat meer inclusief- let altijd goed op wat er bij de prijs in zit!!) En voor sommige bestemmingen is financiele hulp mogelijk. Daar fondsen voor. Wij zijn nu zelf gastgezin via afs (www.afs.nl) en weten dat een aantal kinderen die nu hier zijn met een beurs gekomen zijn.

groet

Koffiekwast (trotse gastmoeder van een dochter uit Indonesie = die na 3 weken Nederland ook al haar eerste proefwerk cijfer terug heeft.... een 7,8 voor wiskunde. Niet zo vanzelfsprekend als je bedenkt hoeveel woorden er gebruikt worden in wiskunde tegenwoordig.)

Nog geen ervaring maar..

Een ervaringsdeskundige ben ik nog niet. Mijn middelste dochter (nu 14 en 4VWO) gaf voor de zomer aan dat zij ook graag een poosje naar een Highschool zou willen. Wij nemen die wens serieus, hoogstwaarschijnlijk gaat zij vanaf januari voor minsten 1 semester naar de VS.
Het lijkt mij een fantastische ervaring voor haar. Waarschijnlijk is het niveau academisch gezien lager dan ze nu volgt (maar dat hoeft niet, op de school waar zij naartoe gaat wordt les op vele niveaus gegeven). Maar ik denk dat vooral het leven op een andere plaats en in een ander gezin een enorme uitdaging is, die haar zal vormen. Ik ben benieuwd hoe het haar zal vergaan.

Wisselend

Kind van kennis kwam terug met diploma dat door Nuffic totaal niet erkend was. Zij had ook verhalen over proefwerken koekjesbakken en nagellakkeuze enzo.

Niveau Amerikaanse highschool ligt zo'n beetje op VMBO, soms HAVO. Het is daar wel veel makkelijker om een of meerdere jaren vooruit te werken bij vakken waar je goed in bent, om dan vervolgens een AP-course (Advanced Placement) van een college op je highschool te doen. Om met een Amerikaans Highschooldiploma op een Nederlandse universiteit toegelaten te worden moet je minimaal 4 AP-courses gedaan hebben.
Hou er wel rekening mee dat je met een Nederlands schooldiploma niet altijd nog op een Amerikaanse Highschool terecht kunt!

"Ik zie mijn 'betazoon' daar geen voordeel in halen geloof ik."
Maar waarom zou een beta-jongen daar niets kunnen halen?
Ik denk dat je teveel focust op het cognitieve aspect. Volgens mij zijn het juist andere zingen in zo'n jaar die het tot een heel waardevolle ervaring kunnen maken. Maar goed, dat zeg ik ook vanuit mijn eigen buitenland-ervaring tijdens mijn studie. Ik vond het heel waardevol om een tijd in een ander land te wonen, een andere taal te spreken, maar vooral om te ervaren dat een ander land, ook al ligt het dichtbij (in mijn geval Frankrijk) toch zo'n andere cultuur heeft. Andere gewoonten, een andere manier van werken, een andere manier van met elkaar omgaan. Je ervaart dat dingen die voor jezelf heel vanzelfsprekend zijn, in een ander land helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Dat vormt je als mens. Het levert ervaringen op die je de rest van je leven met je meeneemt, waar je wat aan kan hebben. Je leert relativeren. De wereld beter begrijpen.
Mijn stagebaan was trouwens van een lager niveau dan de stagebanen van de meeste mede-studenten die in Nederland bleven. Toch heeft het mij meer opgeleverd.
Ik gun dus iedereen een periode in het buitenland. En nu zoon zelf aangeeft dit graag te willen, zal ik het alleen maar stimuleren.

Matar

Het was zeker niet hautain bedoeld. Ik zocht écht naar woorden. Ik wilde er geen welles-nietes van maken, dat kan ook heel arrogant overkomen. Alsof ik het beter weet, als je dan allemaal argumenten en feiten gaat opsommen.

Ik krijg gewoon helemaal de shivers van het idee dat we hier in NL alles hebben om jonge mensen op te leiden, en dat zelfstandige mensen die weten wat ze willen niets aan een buitenlandervaring zouden hebben. En die schrik van mij, over de vanzelfsprekendheid waarmee jij dat leek neer te schrijven, zat achter mijn reactie. Nederland is zoooo klein. We hebben zoveel buitenland. En we hebben zeker de waarheid niet in pacht.

Het is zo enorm belangrijk om een keer "the odd one out" te zijn. Wat IJsvogeltje ook al aanhaalt, hoe een paar 100 km verder alle vanzelfsprekendheden wegvallen.

Ik denk echt dat dat enorm belangrijk is.

Zoveel buitenland

"Nederland is zoooo klein. We hebben zoveel buitenland."
Heel mooi geformuleerd, die ga ik hergebruiken!

The odd one out

ben ik als au-pair geweest, op een verkeerd moment en op de verkeerde plek. Het heeft me een jaar gekost mijn zelfvertrouwen weer op peil te krijgen. Ik stond al niet zo stevig in mijn schoenen, en die paar maanden daar hielpen niet. Gek van de heimwee, en niet vatbaar voor hulp. Niet iedere puber is ertegen bestand, ook niet als ze dat zelf denken te zijn.

Eens met rodebeuk

Buitenland ervaring is heel waardevol. Dat hoeft natuurlijk niet perse tijdens de middelbare school plaatsvinden. 7000 euro is toch een zeer flink bedrag.

Je kan ook tijdens je studie tijd weg en als je binnen de EU blijft heb je veel mogelijkheden om (bijna) gratis weg te kunnen en kan je ook nog een extra beurs krijgen. Veel universiteiten/HBO's hebben zelf ook nog een potje voor extra beurzen en zo. Ook MBO instellingen hebben soms mogelijkheden tot het volgen van stages in het buitenland. Het fijne van gaan met je eigen onderwijs instelling is dat je toch iets hebt om op terug te vallen en je studiepunten worden meestal erkend bij terugkomst, Of je kan natuurlijk een poos in het buitenland gaan werken. Gratis en je leert er vaak heel van.

Natuurlijk zal niet iedereen er zin in hebben maar een uitwisseling/stage in het buitenland/vrijwilligerswerk ergens anders is wel iets wat ik bij mijn kinderen heb gepromoot. Niet tijdens de middelbare school omdat die bedragen voor ons wat te hoog liggen maar wel als ze eenmaal op de universiteit zitten.

Veel meer dan alleen school

Het is een beetje simpel om het alleen als een jaar school te zien, en dan nog op lager niveau. Destijds was het zelfs Mavo niveau en ik betwijfel of het gestegen is. Maar daar gaat het helemaal niet om. Jezelf redden in een vreemd land, andere taal. Je staat er alleen voor en moet nieuwe vrienden maken. Highschool is zoveel meer dan alleen school. Sport speelt een belangrijke rol, het schoolgevoel/team spirit, de clubjes en naschoolse activiteiten. Ach ja, dat rijbewijs.. dat kreeg ik er gratis en voor niets bij. Daar kan je dan weer beter geen €7000 aan uitgeven.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Matar

"Ik denk alleen dat een buitenlandervaring niet per se nodig is om zelfstandig te worden."
Volgens mij is er ook niemand die dat zegt hier. En de meeste mensen groeien denk ik op zonder buitenland-ervaring, en worden ook wel zelfstandig. Dus ja: natuurlijk kun je zonder jaartje buitenland!
Maar dat neemt niet weg dat zo'n jaar je wel degelijk veel kan opleveren, zoals nu al een paar keer is beschreven hier. En het lijkt mij belangrijk om dat mee te nemen in de overweging als een kind zelf aangeeft naar het buitenland te willen.

Gaat juist niet om school

Ik ben midden jaren 80 naar een highschool geweest na mijn vwo-examen (kon toen nog). School was daar een lachertje voor me maar ik heb ook vakken gehad die hier niet werden gegeven zoals psychologie. Maar dat jaar gaat eigenlijk niet om leren. Het gaat om een jaar op eigen benen leren staan waarbij je dat veilig kan doen in een gastgezin.

Je leert met moeilijke situaties om te gaan waar papa en mama niet meteen kunnen helpen.

Je leert een andere blik op de wereld. Alles wat je normaal vond in NL lijkt opeens niet zo standaard. Mijn gastgezin had het heel wat minder breed dan mijn eigen nest. We klagen veel over NL maar in USA zag ik een andere maatschappij die keihard was.

Je leert een andere taal en cultuur. Je leert een ander slag mensen kennen dan je gewend bent.

Wat heb ik van dat jaar geleerd? Mijn eigen omstandigheden niet als de normaal beschouwen maar doorhebben dat anderen het heel wat minder hebben (en soms heel wat meer . Mensen niet be- of veroordelen omdat ze tot een bepaalde groep horen maar naar het individuele gedrag kijken. Relativeren en genuanceerder naar "vreemde" mensen of dingen kijken.

Ik ben blij dat mijn ouders mij de kans hebben gegeven om deze ervaringen op te doen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app

Rijbewijs

Gonniegans:
"Ach ja, dat rijbewijs.. dat kreeg ik er gratis en voor niets bij."
Maar juist dat kan toch niet meer?

Overigens; sinilind noemde al het punt van lage tolernatie tov homo's. Wat ook heel anders is, is de houding tov uitgaan en alcohol -wat nogal een schok kan zijn voor een 17-jarige (en trouwens ook voor 19-jarigen).

In het diepe

Ik heb nog niet alle reacties gelezen en gisteravond even heel snel gereageerd om aan te geven dat er verschillende goede organisaties zijn die dit soort uitwisselingen goed begeleiden.

Zelf ben ik als verlegen 17 jarige aan mijn highschooljaar begonnen en ik kan alleen maar zeggen dat het mij ontzettend veel gebracht heeft.
Natuurlijk moet je na een verhuizing oid ook vrienden maken op een nieuwe school, maar de ervaring van
een nieuw gezin, een nieuwe taal, een nieuwe school en dat ook nog eens allemaal tegelijk is toch wel heel uniek. Al je vanzelfsprekendheden vallen weg. En het is absoluut niet altijd "leuk" - maar ik weet zeker dat ook diegenen die een relatief zwaar jaar hebben hun uitwisselingsjaar voor geen goud zouden willen ruilen.

Het enige wat ik nu anders zou doen, was dat ik zou kiezen voor een andere bestemming en een andere taal. (bv Portugal of Japan of Ecuador....).

Wat je wel nodig hebt voor zo'n uitwisselingsjaar is een open en flexibele instelling. Je gastgezin is altijd "anders dan je gewend bent" (ik zat bv als doorgewinterd atheist in huis bij een dominee en zijn gezin) en zelfs al ben je thuis iemand die makkelijk vrienden maakt, in je nieuwe omgeving zal je moeten accepteren dat het niet zo vanzelfsprekend is. Je doet echt een paar stappen terug.

Natuurlijk kan je zelfstandig worden zonder een jaar weg en 7000 is veel geld, maar ik hoop absoluut dat dochter straks ook de stap durft te zetten. Ik zie aan gastdochter dat het moeilijk is om de eerste stappen te zetten, je plekje te vinden en de taal te gaan spreken - maar zie ook het gevoel van overwinning nu de eerste eigen contacten gelegd worden, ze de weg leert in een nieuwe stad en nieuwe school, zelfstandig de trein neemt naar Amsterdam om daar de andere AFS uitwisselingsscholieren te ontmoeten voor een uitstapje etc. Zeker de moeite waard als je het wil.

Uitwisselingsscholieren die door ouders gestuurd worden, redden het niet! Je moet er zelf achter staan.
Overweeg een andere dan de gebruikelijke bestemmingen - zeker als je voor financiele steun in aanmerking wil komen.

als je wil zien hoe scholieren het ervaren :

http://tinekewind.waarbenjij.nu/?page=messages&intTravelId=344152

http://marlievandenborne.waarbenjij.nu/?page=messages&intTravelId=326856

http://meinouhouwman.waarbenjij.nu/?page=messages&intTravelId=350278

http://carmenmarseille.waarbenjij.nu/?page=messages&intTravelId=338683

en andersom - US naar NL

www.kelsey-a-year-in-the-life.blogspot.com (dit meisje heeft haar hele jaar bij elkaar gespaard via allerlei sponsoracties en hard werken - dat alleen is al een hele ervaring op zich)

Maar p

Het gaat in deze draad oorspronkelijk toch om een bijna zestienjarige? Dat kun je nauwelijks vergelijken met een 12 jarige natuurlijk.

Welke buitenlanden?

Ik heb eens zitten zoeken op de AFS-website, maar het wordt me daar niet duidelijk naar welke buitenlanden je nou eigenlijk kunt gaan.
Ik zie dat er studenten uit Japan gaan, maar kun je bijvoorbeeld ook naar Japan gaan?
En weet iemand hoe het zit met de kortdurende taalprogramma's die ze in de zomer doen? Waar, wanneer?
Ik word niet echt wijzer van de website.

Ik denk dat het toch een heel verschil is of je een taal leert in de schoolbanken, of het dagelijks spreekt en er les in krijgt.

Geweldige ervaring

P, ik denk dat je het leren van engels op de middelbare school absoluut niet kunt vergelijken met het leren van een taal als je een jaar in een engelssprekend land woont. Hetzelfde geldt denk ik voor andere vreemde talen.

Ik heb zelf op mijn zestiende een jaar op Highschool gezeten, ik had het geluk dat ik mijn familie bij me had, dat maakte het natuurlijk veel en veel makkelijker. Ik kan oprecht zeggen dat dat jaar voor mij een keerpunt in mijn leven is geweest. Ik zat als verlegen meisje in Nederland op een brave christelijke scholengemeenschap, op de HAVO en ging daar naar een enorm grote Highschool waar regelmatig food fights werden gehouden in de kantine. Wat een schok. En ik had weliswaar mijn ouders thuis, maar gedurende de dag moest ik toch echt mezelf zien te redden. Ik ben in dat jaar zeker 5 jaar ouder geworden, op een positieve manier. Veel en veel zefverzekerder. Ik was van 3 HAVO naar het eindexamenjaar (6e klas) daar gegaan ( dat zegt inderdaad al veel over het niveau van een Highschool diploma...)Zo zelfverzekerd dat ik bij terugkomst mijn conrector vroeg of ik direct naar het VWO mocht want ik dacht dat ik dat wel zou kunnen (en ik had immers al eindexamen gedaan). Dat mocht en ik ben zonder enig probleem verder gegaan en ben gaan studeren in Leiden.

Ik weet zeker dat ik zonder dat jaar die verandering niet, of veel later (te laat?) had meegemaakt. Het jaar heeft me gevormd. En niet onbelangrijk, mijn engels is met sprongen vooruit gegaan, en ik had altijd al hele ruime voldoendes voordat ik ging
Ik heb daar wel veel auto gereden en had mijn rijbewijs ook mogen halen, maar vond het toch veiliger om hier rijlessen te nemen. Daar heb ik na 2 keer zakken wel spijt van gehad!

Hibiscus

@dirksmama

als je op het tabje highschool klikt, komt er meteen een pagina boven met alle buitenlanden die mogelijk zijn. Je kan dan per land kijken wat de mogelijkheden zijn qua duur van het programma en de leeftijdsgrenzen.

Voor zomer taalprogramma's moet je niet bij AFS zijn - de kortste uitwisseling is 3 tot 6 maanden. Volgens mij is EF van oorsprong een talen programma; misschien dat zij meer hebben op dat gebied.

Inderdaad homo

Ik vind het heel fijn de, voornamelijk positieve, ervaringen te lezen van degene die het gedaan hebben, maar Sini heeft gelijk: zoon is homo en ook nog eens zo overduidelijk dat je er niet omheen kunt! Ik ben dus bang dat hij net als Krin "the odd one out" wordt.
Ik had trouwens nog niet eens aan de startkwalificatie gedacht. Maar als zoon eerst MBO gaat doen dan is hij al te oud. We hebben inmiddels de folders binnen van een aantal organisaties en ik zal ook eens gaan kijken bij non-profit organisaties, bedankt voor de tip!

Misschien dat het niveau van Engels van nu iets hoger ligt, maar zoals hibiscus al zei - het is niks in vergelijking met het echt leren spreken. Dochter zit in 4 gym en is goed in Engels (heel hoge cijfers) maar is zeker nog ver van tweetalig.

Op mijn werk word ik dagelijks geconfronteerd met Nederlanders die denken Engels te spreken... van alle leeftijden!

Maar ik moet wel zeggen, dat als ik nu zo mogen kiezen voor een uitwisselingsbestemming ik China of Japan in overweging zou nemen; juist om een heel andere taal te leren.