Bezuinigingen -ook uw kinderen merken het!

Petra

Het lijkt alsof het nog niet doordringt tot de reguliere scholen en de daarbij behorende 'reguliere' ouders en kinderen...
Waar baseer je die aanname op? Ik realiseer me dat heel goed en velen met mij, heb ik de indruk.

Niet bezuinigingen doet dat ook

Stel dat we het huidige stelsel van speciaal onderwijs blijven houden. Dan blijft de groei van het speciaal onderwijs doorgaan, zijn er steeds meer kinderen die blijkbaar niet passen in het reguliere onderwijs. Blijft er ook steeds minder geld over voor het reguliere onderwijs, waardoor daar de klassen groter moeten worden. Zodat er nog meer kinderen niet passen binnen het reguliere systeem etc.

Een vast budgettering voor het speciaal onderwijs lijkt mij een heel goed idee. In het SBO werkt een dergelijk systeem al jaren, en het werkt goed. Scholen denken nu veel beter na voordat ze een kind doorverwijzen naar het SBO. De groei van het SO afremmen is nu al jaren geprobeerd door de normen steeds verder op te voeren. Waardoor kinderen op papier steeds grotere problemen kregen, om toch maar het stempeltje te krijgen. Dat systeem werkt straks niet meer, en dat lijkt mij winst.

Verkeerde strijd

Petra, ik vind het niet zo'n sterk verhaal.
Dit argument:"Het vervelende is echter dat de meeste scholen gegroeid zijn in die tijd, dus in 2012 veel meer leerlingen hebben dan in 2008. " is een slecht argument. Er is geen significante toename van het aantal kinderen. Op de korte termijn zit er zelfs een afname aan te komen. De suggestie dat het onderwijs het voortaan voor meer kinderen met minder geld zal moeten doen, is onjuist.
"Daarover is afgesproken dat de invoering ervan in 2012 moet plaatsvinden. Een andere afspraak die is gemaakt betreft de bezuinigingen: Nederland moet 18 miljard bezuinigen. In dat kader is ook afgesproken dat er op Passend Onderwijs 300 miljoen bezuinigd moet worden. En daar is het onderwijs tegen. "
Nou nee. Passend onderwijs komt uit de koker van Angeline Eijsink (Pvda) en had het primaire doel om het aantal thuiszitters zonder onderwijs te verminderen. Het probleem van deze groep is (in overleg met het onderwijsveld, de Pvda had wat goed te maken) volledig neergelegd bij de ouders. Die zouden te vaak niet instemmen met indiceren. Daarom is een model bedacht dat zonder indicaties werkt (ouders passeert) en scholen zo de macht geeft om zelf te bepalen of een lln naar het SO gaat of niet.
Maria van der Hoeven wilde er aanvankelijk niet aan vanwege het belang dat zij hechtte aan keuzevrijheid (Balkenende I) totdat de ambtenaren haar voorrekende welke enorme besparing het concept (met wat kleine aanpassingen) op zou leveren.
De besparing, 300 miljoen, wordt wel ingeboekt als een prestatie van dit kabinet maar dat is het niet. De investering, 250 miljoen voor prestatiebeloning voor leerkrachten, is wel van dit kabinet.
"Maar de aangekondigde 300 miljoen bezuiniging op Passend Onderwijs is een keuze, geen bezuiniging."
Inderdaad. Het is de keuze om het speciaal onderwijs anders te organiseren. Bezuinigen was niet het primaire doel, maar een zo aardig bijkomstigheidje dat van der Hoeven dat niet kon laten liggen.
En dat met maar een kleine verandering in het plan van Eijsink: niet alleen ouders hebben niks meer te kiezen, maar ook voor scholen wordt het kiezen of delen. Ze mogen indiceren wat ze willen, maar moeten de groei van het aantal geindiceerde lln (sinds 2008) wel zelf betalen.
"De 300 miljoen wil de minister vooral weghalen bij het speciaal onderwijs. Dat speciaal onderwijs heeft een totaalbudget van 1,2 miljard, dus het gaat om een korting van maar liefst 25%, die op 1 augustus 2012 in moet gaan. "
En dat is dus niet waar. Voor het type lln dat voor 2008 nog onder de indicatie viel, verandert er budgettair helemaal niks (tenzij de scholen dat zelf doen). Voor de groei sinds 2008 (die 25%), moeten de scholen zelf hun middelenpotje opentrekken, of bij nader inzien besluiten dat er teveel lln zijn met een indicatie, of zoals het pamflet zelf schrijft "Achtergrond voor die verandering is in de eerste plaats de constatering dat er de laatste jaren wel erg veel leerlingen in het speciaal onderwijs terecht gekomen zijn."
Dit "De minister wil dit realiseren door bijvoorbeeld fors te korten op de ambulante begeleiders:gespecialiseerde leerkrachten uit het speciaal onderwijs, die leerlingen met een beperking begeleiden in het reguliere onderwijs. Op de vergoeding voor ambulante begeleiders schrapt zij 57%, de overige
43% geeft zij aan het reguliere onderwijs." vind ik helemaal bizar.
Het suggeruurt toch werkelijk dat de lumpsum financiering wordt afgeschaft en dat de minister weer gaat bepalen waar scholen hun geld aan moeten uitgeven. Ik heb daar geen enkel signaal van gezien.
Het mag ondertussen wel duidelijk zijn dat het schrappen van het overtal van het aant lln met een indicatie, ook tot minder personeel zal kunnen leiden. Het rekenmodelletje van de minister is dan ook eenvoudig: ga uit van het aantal geindiceerde lln in 2008, reken daar het aantal fte's bij en wat blijkt: je komt geen amb. begeleiders meer te kort, maar je hebt ze over.
Of scholen en samenwerkingsverbanden de rekensommen ook zo zullen gaan invullen, is volstrekt onduidelijk. Maar het ligt wel voor de hand ja.
Al bij een niet zo sterk stuk gelardeerd met gepiep en gemiep. Het belangrijkste wat de minister werkelijk heeft laten liggen en waarom dit plan werkelijk een drama kan worden, wordt met wat vage zinnen bedekt.
"de overheid wil dat ouders hun kind met een beperking kunnen aanmelden bij de school van hun keuze. Kan die school niet datgene bieden dat het kind nodig heeft, dan dient die school afspraken met andere scholen gemaakt te hebben over waar de leerling wél dat passend aanbod kan krijgen."
Oplettende lezertjes zien hier direct dat het enige dat als een paal boven water staat en waar bovendien zelfs de pamfletschrijvers het kennelijk mee eens zijn, is dat de ouders _geen_ keuzevrijheid meer hebben. Niet in de school waar hun kind naar toe gaat (ze mogen wel aanmelden, maar dat betekent nog niet dat ie wordt toegelaten) én niet in de vraag of hun kind nu wel of niet extra zorg nodig heeft.
Er zijn géén waarborgen voor de rechten van lln, geen onafhankelijke toetsing, etc.
Dus net zo lukraak als er in de afgelopen 10 jaar kinderen met het grootste gemak zijn voorzien van schriftelijke handicaps, zo zal het plan ertoe leiden dat hordes kinderen het maar moeten doen met wat ze zijn, gewoon omdat de scholen geen zin hebben om extra geld aan ze uit te geven.
Ik weet niet wie dit pamflet heeft geschreven, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het de schrijvers vooral om geld gaat. Niet om de lln en noodzakelijke zorg. Zou het daar wel over gaan, dan zou het pamflet schreeuwen om de toevoeging van wettelijke waarborgen als het afdwingbaar recht op onderwijs, keuzevrijheid, etc.
Groet,
Miriam Lavell

Oh en trouwens

Inderdaad: _alle_ ouders en leerlingen verliezen de keuzevrijheid. De minister doet in haar voorstel de suggestie dat ze wel wat ziet in het Nijmeegse model van centraal aanmelden, waarna de kinderen gelijk worden verdeeld over de scholen in het samenwerkingsverband.
Ze schrijft er nog bij dat ze dat niet als plicht op zal leggen. Ze schrijft er niet bij dat ouders hierdoor inderdaad alle recht verliezen.
Groet,
Miriam Lavell

Een voorspelling uit 2005

Titel: Aanmelden (ook op vo) wordt asielprocedure
Rubriek: Ouders en School
Datum: Zo, 16 Oktober 2005 11:02
Afzender: M Lavell [adres bekend bij de redactie]

Het rugzakje is een flop. Vanaf 2002 wordt er in deze rubriek al flink over gediscussieerd en gespeculeerd. Je kunt het in de archieven vinden. Eerst zijn de discussies nog redelijk hoopvol, maar vrij snel al kentert dat. Vooral door de ontdekking dat dat rugzakje geen acceptatieplicht bij scholen oplevert.

Later volgt vrees en het vermoeden dat die rugzak vooral tot _meer_ verwijzingen naar het Clusteronderwijs zal leiden. Daarna volgen de ervaringen die keer op keer dit beeld bevestigen en nu staat het dan eindelijk in de krant.

De reden hiervoor ligt heel duidelijk besloten in het financieringssysteem. Scholen moeten WSNS uit eigen budget betalen en voor LGF (rugzak) komt extra geld. Geen wonder dat scholen proberen zoveel mogelijk leerlingen aan een indicatie LGF te helpen.

En als er eenmaal die indicatie is, dan is het voor reguliere scholen slimmer om dat kind niet meer te houden, want een kind met een rugzak is geen 'gewoon' kind maar een WSNS kind en kost dus geld.

De Clusterscholen kregen voor de feitelijke invoering het bericht dat zij ermee moesten rekenen dat hun leerlingenpopulatie tot wel 20% af zou kunnen nemen en vervolgens kregen ze een dikke vinger in de pap bij het indiceren van kinderen of ze wel of niet voor een clusterschool in aanmerking komen.

Je raadt het al: Al deze belangen bijelkaar maken dat het aantal clusterleerlingen niet daalt, maar stijgt. En vooral in cluster 4, want daar zijn de criteria het meest vaag.

De vragen van mevrouw Eijsink zijn een politiek voorzetje. Eijsink geeft hier van der Hoeven de kans om te betogen dat het allemaal anders moet en samen weten ze ook hoe. Dat 'hoe' komt namelijk bij mevrouw Eijsink vandaan.

Veel interessanter dan de kamervragen van Eijsink, is dan ook het nieuwsbericht van Henk Boeke 'Speciaal onderwijs wordt opgeheven'. ttp://www.ouders.nl/nieuws/mnieuws2005-wk40.htm

Citaat:"Wat staat daar? [In het persbericht van OCW. ML] Daar staat dat er vanaf 2010 geen onderscheid meer zal zijn tussen reguliere en speciale scholen. Oftewel: dat het speciaal onderwijs wordt opgeheven."

Dit zijn bekende woorden, want zo is WSNS en dat rugzakje ook aangekondigd. Henk begrijpt er niks van en dat begrijp ik volkomen. Wat er werkelijk in 2010 gaat gebeuren, dat is na de nieuwe verkiezingen en als, zoals het er nu uitziet, mevrouw Eijsink zelf in de regering zit, is voer voor speculatie.

Maar daar kunnen we ons best aan bezondigen, want we zijn daar niet slecht in in deze rubriek is al gebleken uit de discussies over het rugzakje.

Toch eerst maar eens wat feiten, namelijk een citaat uit de staatscourant.

qoute:In 2010 zal de praktijk er dan als volgt uitzien:

1. Ouders melden hun kind aan bij de school van hun voorkeur. Vervolgens heeft deze school de plicht om een onderwijsaanbod aan te bieden. Het is mogelijk dat de school van de eerste keus het onderwijsprogramma niet (volledig) kan organiseren. In het onderwijsaanbod staat bij welke school de leerling dan wél onderwijs kan volgen.

2. Om ouders te ondersteunen bij de beoordeling van het aangeboden onderwijs worden regionale steunpunten ingericht. Als er verschil van opvatting is tussen ouders en schoolbesturen over of het aanbod wel past bij het kind, kunnen zij een beroep doen op een geschillenregeling.

3. Een leerling die extra aandacht nodig heeft, kan een indicatie krijgen op basis van een objectief systeem. Er is één indicatiesysteem voor alle leerlingen. Bij de inschrijving van een geïndiceerde leerling ontvangt de school een hogere bekostiging; de leerling heeft een zorggewicht. Dat stelt de school in staat om de zorgplicht waar te maken.

4. De vormen van bekostiging in het huidige systeem worden gewijzigd. De leerling krijgt een zorggewicht, zodat de school het speciale aanbod ook kan realiseren. (RVD, 30.09.2005) /unquote

Dat wordt dus een, vergeef mij de vergelijking, asielzoekersprocedure. Scholen krijgen geen acceptatieplicht, maar plaatsingsplicht. Je meldt je kind aan op een school en het is vervolgens aan _die_ school waar jouw kind terechtkomt.

Andersom geldt dan ook dat aanmelden op een andere school niet helpt want eenmaal aangemeld bij school A is de hele procedure bij school A doorlopen en geen recht hebben op een nieuwe.

Hiermee gebeurt wat ik al eerder noemde, het uitschakelen van de ouders in het keuzeproces. Zij krijgen geen kans meer om 'nee dank u' te zeggen, maar hebben zich maar aan de procedure over te laten.

Overigens zal dit niet alleen betrekking hebben op kinderen met een indicatie, want er zal inderdaad geen verschil meer zijn in rechten tussen die kinderen en andere kinderen. Allemaal aan hetzelfde leed onderworpen.

Achter die procedure zijn het de scholen die met elkaar in gecompliceerde samenwerkingsverbanden en geldoverhevelingsconstructies, wel degelijk scholen speciaal voor 'een soort' kinderen in stand zullen houden.

En dat komt weer overeen met de huidige praktijk in het VO, waarbij sommige scholen als verwijsschool functioneren om voor de overige scholen de zwaktste leerlingen uit hun leerlingenpopulatie af te romen.

Dat deze asielprocedure ook van toepassing zal zijn voor het VO blijkt niet uit de puntsgewijze opsomming, maar wel uit de tekst:"Er komt dus één verwijzing (indicatiestelling) in plaats van de huidige drie ('wsns', 'rugzakje' en 'leerwegondersteunend onderwijs')."

En hieruit blijkt ook dat het vooral een bezuiniging zal zijn. De scholen krijgen minder geld. Het opheffen van het Speciaal Onderwijs zal dan ook vooral betekenen het afschaffen van de meer kritische bepalingen waar een clusterschool aan moet voldoen, zoals klassengrootte en de kwaliteit van de leerkrachten.

Scholen mogen dat voortaan zelf weten.

En dat betekent dan weer vooral dat ouders en leerlingen maar helemaal af moeten wachten wat ze krijgen en op welke lokatie dat zal zijn. Eenmaal aangemeld is vastgenageld.

De echt schrijnende problemen van leerlingen zonder onderwijs, zullen niet opgelost worden. Scholen hebben nog steeds geen acceptatieplicht en zullen, zoals de rechter dat al diverse keren heeft uitgesproken, geen ijzer met handen hoeven breken. Er is geen leverplicht aan leerlingen.

Deze leerlingen raken 'uitgeprocedeerd'.

Groet,

Miriam Lavell

Petra

Het was op school best onderwerp van gesprek in de wandelgangen. En actie voeren? Veel, heel veel ouders zijn heel druk met werken en zorgen. Ik persoonlijk zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen. En niet op Malieveld staan wil niet zeggen dat je je er niet bij betrokken voelt natuurlijk.

Nu al

http://www.nu.nl/binnenland/2460360/scholen-weren-al-zorgleerlingen.html

Ik wist het

Dit was wel zo'n evidente stap voor het regulier onderwijs: gewoon weigeren aan de poort. Heb je er ook geen last van.
Groetjes
Massi

Ik zal het sterker vertellen

ik werk op een scholenbestuur met vele reguliere basisscholen onder zich (dus nog even los van de discussie over SBO's). Nou reken maar, daar wordt echt bezuinigd. En dat gaat niet goed. Als het even kan krijgen de leerkrachten geen vaste aanstelling meer. En dat werkt dus niet! Dat betekent: A: een 'jonkie' van de PABO komt in dienst. Werkt er een bepaalde tijd, maar krijgt vervolgens geen vaste aansteling per het volgende schooljaar. Niet omdat zij/hij niet zou functioneren, maar omdat men ivm de bezuinigingen bang is voor vaste aanstellingen. Dat betekent dat het volgende schooljaar weer een nieuw 'jonkie' wordt aangenomen enz. enz. Ernstig probleem voor de continuiteit en vast teamgebeuren voor de school. En B: schoolverlaters krabben zich wel 2x achter de oren om de PABO te gaan doen. Tel uit je winst.
Gr. Bibi

maar dat is wat Nederland heeft gewild..."Wij" hebben met zijn allen voor deze regering gekozen, dat is democratie. Ik baal natuurlijk net zo hard. Zoon zit lekker op zijn plek op dit moment en blijft dat zo? Met een "aanstormend" rugzakkind wellicht er nog bij zit ik hier niet echt op te wachten...

Toch nog eens

Mirjam, je pleit voor 'wettelijke waarborgen als het afdwingbaar recht op onderwijs, keuzevrijheid,etc.'
En ik snap dat 'acceptatieplicht (of juist het ontbreken daarvan) een probleem is, waardoor zoveel kinderen buiten de boot worden geschoven.
Maar hoe voorkom je met een afdwingbaar recht op onderwijs en keuzevrijheid dat ouders van alles kunnen eisen van het onderwijs, ook eventueel onredelijke of onmogelijke dingen.

Tsjor

Wat voor onmogelijke of onredelijke dingen, tsjor?

Hier in Italië hebben ze de acceptatieplicht voor scholen ingesteld samen met het rugzakje, juist omdat daarvoor zo ontzettend veel kinderen op het speciaal onderwijs belanden. Ieder kind met vlekje werd weggewerkt op die manier. Een flinke taalachterstand was al genoeg. In die tijd waren er nog veel gezinnen die thuis strict dialet spraken, wat afhankelijk van de regio behoorlijk afwijkt van het algemeen beschaafd italiaans. Vooral de kinderen van gezinnen die uit hun oorspronkelijke regio naar de noordelijke industriesteden waren getrokken vanwege het werk kwamen op deze manier massaal in het speciaal onderwijs terecht. Ze hadden daardoor ook nog veel minder kans om zich alsnog de italiaanse taal eigen te maken, want de eisen op het speciaal onderwijs zijn minder hoog, ze zaten in een groep met allerlei kinderen die ook niet goed italiaans spraken en hadden juist door deze costructie weinig hoop om ooit verder te komen in een opleiding. Speciaal onderwijs was verworden tot dumpscholen voor alle kinderen die voor het gewone onderwijs op een één of andere manier lastig waren.
De invoer van het rugzakje met acceptatieplicht maakte een eind aan de massale verwijzingen van kinderen naar het speciaal onderwijs. Alleen wordt hier geen geld aan de school gegeven om te gebruiken voor cursussen voor lerearen die al 30 andere kinderen moeten volgen of meer van dat soort onzinnigheden, maar concrete hulp door een extra leerkracht of begeleider in de klas te krijgen of bijv. door de maximale klassegrootte te verminderen, waardoor er twee paralelklassen worden gevormd ip één grote klas.
Ook hier is vol = vol, maar een kind met erkende handicap en rugzak krijgt extra punten, waardoor ze bovenaan de lijst komen te staan en de school ze dus niet meer met het excuus vol kan weigeren. School wordt geacht zelf oplossingen te bedenken. Bijv. een kind in een rolstoel dat naar een buurtschool wil kan niet gewijgerd worden met het excuus dat er geen lift is. De basisschool heeft daarom de indeling van de klaslokalen omgegooid zodat zij altijd op de begaande grond les zou krijgen.
In Nederland heerst nog de mythe dat scholen het beste met het individuele kind voor hebben en onderwijzers het beter weten dan de ouders. In werkelijkheid is het probleem juist hoe bescherm je de kinderen tegen de willekeur of onredelijke dingen die school van hun vraagt en hoe bescherm je het uitsluiten op louter financiële gronden of het lastig zijn van die leerling.
Hoe bescherm je kleuters tegen het verliezen van een jaar wegens sociaal-emotioneel geneuzel, omdat men in groep 3 kennelijk teveel moeite vindt om een kind te leren lezen en alleen kinderen willen die de beginselen daarvan al in groep 2 opgepikt hebben. Of erger nog, alleen omdat de groepsgrootte anders niet zo uitkomt.
In Nederland zijn kinderen met een vlekje of handicap stelselmatig gediscrimineerd. Met het excuus het beste met ze voor te hebben worden zij buiten de maatschappij geplaatst. Toen ik naar Italië emigreerde vond ik het opvallend hoe mensen met een vlekje hier meer in de maatschappij aanwezig lijken, meer geaccepteerd worden en het logisch werd gevonden dat ieder in de groep het zijne deed om te helpen indien nodig en niet verwachtte dat dat alleen het pakkie aan was van daarvoor opgeleidde mensen en instellingen.
Het toekomstperspectief voor voortgezetonderwijs hangt af van de grillen van het advies van de onderwijzer het kind toevallig het laatste jaar heeft en hoe je medeleeftijdsgenoten op een één of andere test scoren. Er wordt niet gekeken naar of wat je werkelijk kan genoeg is om een bepaald schooltype te volgen, maar of er genoeg kinderen zijn die onder je gescoord hebben en niet teveel kinderen erboven gescoord hebben. Percentages staan al vast. Er wordt niet gekeken naar on je capaciteiten genoeg zijn voor een bepaald schooltype, maar de hogere onderwijstypenscholen kiezen dat wat ze de beste en makkelijkste leerlingen achtten en de rest (ook al zou die het misschien best kunnen en willen) moet maar een lagere opleiding gaan doen en dat wordt dan verkocht alsof je niet anders zou kunnen, alsof dat 'het beste' voor je zou zijn ipv de afvalrace die het in werkelijkheid is.
Statistisch gezien zijn ouders een stuk minder onredelijk en vragen veel minder onmogelijke dingen dan scholen en het hele controleapparaat wat leerlingen en ouders in nederland dirigeert, controleert, volgt en vervolgt als waren ze allemaal potentiële criminelen. In Nederland bestaat geen recht op onderwijs, alleen de plicht om dagelijks in een schoolgebouw te zijn en als je geluk hebt krijg je de gunst dat er in dat schoolgebouw het onderwijs wordt gegeven wat je zou willen en anders wordt je gedwongen om datgene te volgen waar toevallig plek is en wat de school uitkomt, ook als dat een dumpschool is met weinig tot geen toekomstperspectief.
Groeten Primavera

Primavera

http://www.internetconsultatie.nl/passendonderwijs

Kun je je verhaal svp naar de internetconsultatie doen? Ik heb mijn reactie al gegeven anders zou ik het doen. Het is in elk geval een voorbeeld waar rugzakjes wel helpen maar er toch geen toestroom ontstaat naar het speciaal onderwijs. Aannameplicht is ook weer net even beter? geregeld dan het voorstel nu is.
Evengoed is er weinig voor ouders te kiezen maar ik zou eerlijk gezegd ook niet weten hoe je dat zou moeten doen.

Wat anders?

Jaren geleden toen ik stage liep op een LOM-school verzuchtte een leerkracht daar al dat LOM-scholen helemaal niet nodig zouden zijn als alle scholen gewoon de aanpak van een LOM-school zouden pakken en kinderen gewoon toelaten en op maat onderwijs zouden geven.

Dat was ehm iets van 25 jaar geleden of zo?

Nog niets veranderd. Iedere keer is er iets nieuws, en even werkt het en dan wordt het weer te duur en gaan er weer teveel kinderen niet naar een reguliere school.

En over 20 jaar zal het niet anders zijn.

Overheid wil bezuinigen. Kan momenteel blijkbaar niet anders, ook al geeft Nederland al een vrij klein deel van het BNP uit aan onderwijs. So be it.

I.p.v. alleen maar de protesteren kun je denk ik beter op zoek gaan naar manieren om constructief met de feiten om te gaan.

Tja

http://wijzijnverbijsterd.hyves.nl/

Primavera,

Wat een goed verhaal zeg! Ik sluit me aan bij het verzoek van AnneJ. Jij zegt precies wat er mis is en hebt ook nog een praktijkvoorbeeld van hoe het beter kan. Nu word je als ouder al buitenspel gezet, maar de laatste "machts"middelen die je nog had, worden je door de nieuwe wetgeving ook nog uit handen geslagen. De school is er niet primair voor het kind, maar voor de school. Dat is mij inmiddels wel duidelijk. Passend onderwijs betekent dus passend voor de school, niet noodzakelijkerwijs passend voor het kind.

Existentiele vraag

tsjor:"Maar hoe voorkom je met een afdwingbaar recht op onderwijs en keuzevrijheid dat ouders van alles kunnen eisen van het onderwijs, ook eventueel onredelijke of onmogelijke dingen."
Je vraagt hier waarom het recht op onderwijs zou moeten bestaan. Dat antwoord is al heel lang geleden gegeven. Het heeft geleid tot verdragen waarin het recht op onderwijs is vastgelegd. Nederland heeft die braaf geratificeerd.
Ik zou niet weten wie er waarom en zoveel jaar na dato nog bang zou moeten zijn voor 'eisende ouders'.
De voorbeelden van staten die _wel_ dat recht op onderwijs bieden zijn er te over en overal om ons heen. Zo hebben de Belgen niet alleen leerplicht, maar ook een benoemd leerrecht.
Zo simpel kan het zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Constructief

Dirksmama:"I.p.v. alleen maar de protesteren kun je denk ik beter op zoek gaan naar manieren om constructief met de feiten om te gaan. "
Ach. Er is wel een fundamenteel verschil met 25 jaar geleden. Toen was er nog een putje, namelijk de lom school. Sinds de wijzigingen is er geen putje meer. Steeds meer kinderen komen zonder onderwijs thuis te zitten.
Heb jij een suggestie hoe je die situatie in een constructieve om kunt zetten?
Ik zou zeggen: wel protesteren. Maar niet meehuilen met scholen over geld. Het gaat helemaal niet over geld. Het gaat over het recht op onderwijs.
Groet,
Miriam Lavell

Half

Ik vroeg afdwingbaar recht en keuzevrijheid.
Voor zover ik er iets van snap is er in België inschrijfrecht (vanaf 2,5 jaar), leerplicht (vanaf 6), leerrecht en geen schoolplicht. Ouders kunnen thuisonderwijs geven.
Voor zover ik het begrijp bestaat er in België ook iets als buitengewoon onderwijs, als een kind een verwijzing daarvoor heeft kan het onder voorwaarden toch naar het reguliere onderwijs. Dat levert dan toch een beperking op van die keuzevrijheid?
In België schrijven ze in elk geval ook kinderen uit Nederland in, tot vreugde van veel ouders.

Tsjor