Blijven zitten in groep 3

Moeilijk zeg

Heel moeilijk SC. Ik kan niet oordelen of zittenblijven noodzakelijk is, maar ik neem het aan.
wbt vriendjes: houdt er rekening mee, dat de kans groot is, dat die vriendschappen verwateren. Dat gaat vaak zo.
Zijn er vriendjes/kinderen in groep 2 waar hij vorig jaar leuk contact mee had? Zo ja, kun je misschien met de leerkracht bespreken dat deze bij hem in de aanstaande groep 3 komen?
Sterkte!
Bibi

En wat is de reden

dat hij het moeilijk heeft met letters en rekenen? En snel is afgeleid? Is er sprake van dyslexie wellicht? Zijn er andere oorzaken?

Echt nodig?

bij een vermoeden van dyslexie is doubleren vrij zinloos.
Heb je dat ook met leerkracht besproken?
En gaat zijn motivatie en werkhouding beter worden als hij zonder vroendjes nog een keer in groep drie moet blijven?

Inderdaad

Door hem te laten doubleren geef je hem toch het idee dat hij op een bepaalde manier faalt, terwijl hij er als het dyslexie is niets aan kan doen, dan heeft het geen enkele zin. Dan loop je volgend jaar weer tegen hetzelfde aan.

Ik zou toch nog eens in gesprek gaan met school.

Nu laten testen!

Zoals voorgangers al aangeven, zittenblijven als er sprake van dyslexie is is zinloos. In het archief zijn daar vast nog wel dingen over te vinden, of laat je draadje naar ouders en school verplaatsen.

Hmm

maar er zijn toch over de hele linie problemen.... ook met rekenen heeft hij het moeilijk. En hij is jong ook. Kan me voorstellen dat het moeilijk voor hem is dat zijn vriendjes doorgaan, maar de hele basisschool op je tenen moeten lopen is ook niet fijn. Hij was nu al erg gefrustreerd..... het lijkt mij een een goede beslissing hoor. Vooral omdat hij nu ook weer opbloeit.

Dat testen heeft nu nog weinig zin. Ze moeten een hiaat van 2 jaar vast kunnen stellen tussen lezen en rekenen bijvoorbeeld. Pas dan is er sprake van dyslexie. WEllicht zijn er wel kenmerken al te zien, maar leerkrachten weten dat ook wel. En zullen daar op inspringen lijkt me

In balans

heeft ooit een stuk gestaan over dyslexie en zittenblijven, ik weet dat het hier ook op het forum heeft gestaan. Ik kan het zo snel niet vinden.

Gevonden (met dank aan degene die het toen heeft overgetypt!)

Zittenblijven een oplossing bij dyslexie?

Regelmatig worden ouders van kinderen met dyslexie door de school overvallen met het voorstel hun kind ‘een jaartje over te laten doen’. Soms om extra te kunnen ‘kleuteren’, maar vaak ook omdat het tempo van het technisch lezen in groep 3 of 4 achterblijft. Hoogleraar Wied Ruijssenaars schreef in 1998 voor Balans Magazine een artikel over dit onderwerp en gaf toen aan dat zittenblijven zeker niet de oplossing is bij dyslexie, maar dat het in sommige gevallen wel een waardevolle aanpak kan zijn als er wat druk van de ketel moet. Er gelden dan wel bepaalde voorwaarden. Ook nu werpt Ruijssenaars een licht op de zaak.

Hoewel het leren met af en toe sprongetjes vooruit kan gaan, is het in principe een doorgaand proces en heeft het in het algemeen weinig zin om daar delen van over te doen. Je kunt het vergelijken met het lopen over een pad: wanneer je een stuk van het pad opnieuw aflegt, dan ben je nog altijd even ver. Als grof geschut voor het oplossen van een specifiek probleem (zoals dyslexie) kunnen we doubleren dus zinloos noemen, maar wanneer een aantal voorwaarden wordt voldaan, ligt het vaak genuanceerder. Herhaling kan belangrijk zijn als het past in de opbouw van een doorgaand leerproces. De situatie zal altijd individueel moeten worden beoordeeld.

Groep 2. Een jaartje extra in groep 2 blijven lijkt alleen zinvol als een hele ontwikkeling vertraagd is of het kind in werkhouding nog helemaal niet gericht is op schoolse taken. Voor leerlingen met een verhoogde kans op dyslexie –bijvoorbeeld omdat ze aan het eind van groep 2 nog maar enkele letters kennen en/of omdat er dyslexie in de familie zit- is overdoen van groep 2 geen goede oplossing. Zij zullen daar niet mee geholpen zijn als er niet specifiek iets aan het probleem wordt gedaan. De beste aanpak voor hen is: tijdig signaleren dat er problemen zijn bij het voorbereidend lezen, het kennen van de letters en het spelen met de klanken van woorden en daar extra begeleiding op zetten.

Groep 3. De start van het systematisch leren lezen en spellen in groep 3 is voor kinderen met dyslexie een kritieke periode. In veel gevallen zijn ze in het begin nog in staat om met behulp van de betekenis van de verhaaltjes te onthouden wat er in de boekjes staat, maar het loopt mis wanneer het echt op zelf lezen aankomt. Lezen en spellen zijn ingewikkelde processen. Kleine klankverschillen zijn belangrijk, de nieuwe symbolentaal (letters) breidt zich snel uit en elke dag komen er nieuwe afspraken bij. Van leerkrachten vraagt dit nauwgezette observatie: slaat het aan, worden nieuwe afspraken onthouden, ontdekt het kind de klankopbouw van woorden en kan het daarmee omgaan, ontwikkelt het geen tegenzin tegen steeds nieuwe stof, ligt het tempo van de methode niet te hoog, zijn de prestaties niet te wisselend, leest het kind ook nieuwe woorden voldoende vlot? Als het lezen en spellen niet goed op gang komen, dan heeft afwachten nooit zin. Ook het blijven herhalen van wat er fout ging heeft geen effect en leidt op z’n minst tot teleurstelling en frustratie. In plaats daarvan moet er worden ingezet op extra specifieke oefening met kleinere tussenstapjes om een stevig fundament te bouwen van de koppelingen van klanken aan letters. Ook hier is zittenblijven meestal geen oplossing, maar kan het heel soms nodig zijn als een kind door de extra inspanningen onder te grote druk komt te staan. Er moet dan bijna letterlijk druk van de ketel. Wat nodig is, is in meer rust goede hulp blijven geven (dus niet stoppen met de hulp) en de vakken waarin zich geen problemen voordoen zoveel mogelijk verder laten gaan of extra verdiepen. Natuurlijk moet dit wel in goed overleg met de ouders en het kind worden voorbereid. Dus niet op het eind van het schooljaar even snel bespreken. Het dient zorgt op maat te zijn en niet te worden gebruikt om een tekort aan remedial teaching te compenseren.

Kortom: Dyslexie negeren leidt tot ellende. Gewoon zittenblijven is een vorm van negeren en onderdeel van een negatieve spiraal. Erkenning van het probleem, blijven gerichte begeleiding, openheid en het niet overbelasten van de draagkracht van een kind zijn belangrijke ingrediënten van een verantwoorde aanpak waarin in goed overleg zittenblijven heel soms een juiste keuze kan zijn.

Kijk even in ouders en school

Kijk even in de rubriek ouders en school in het draadje van Petuut met de titel 'Beren op de weg/vo-keuze'. Daar staat een hoop over dyslexie.
Het is namelijk wetenschappelijk bewezen dat kleuterverlenging en zittenblijven blijken in de meeste gevallen bij leesproblemen niet tot de gewenste resultaten te leiden en juist voor een grotere ipv kleinere achterstand zorgen.
Het is volstrekt logisch dat je kind gefrustreerd is als de methode van school niet bij hem aansluit. Afwachten en datzelfde nog een keer geven helpt meestal niet en ik denk dat van zijn vriendje worden gescheiden ook niet zal bijdragen aan het beter in zijn vel zitten.
Uitzoeken waar het probleem precies zit zodat je daar een oplossing voor kan zoeken zet veel meer zoden aan de dijk. Je kunt het besten je kind NU buiten school laten testen ipv hem eerst nog meer achterstand te bezorgen.
Verdiep je ook snel in de nieuwe leerlingvolgsysteem en referentieniveaus. Een leerling zal niet meer met de rest van de klas waar het inzit worden vergeleken, maar met zijn eigen vorderingen aan de hand van het aantal maanden onderwijs. Blijven zitten zorgt ervoor dat je een grotere achterstand krijgt die het nooit meer in kan halen, omdat het nu eenmaal in een klas lager is gezet waarbij de stof die hij zou moeten beheersen volgens het aantal maanden onderwijs wat hij gehad heeft stomweg niet wordt aangeboden, hoe goed hij het ook mag doen.
Groeten Primavera

Maar

Hij heeft toch niet alleen leesproblemen... rekenen is ook problematisch. Het is dus over de hele linie

Dan nog loontje

is het beter om uit te zoeken wat het probleem is. Zoals in het stuk ook staat, als je over een pad loopt en hetzelfde stuk nog eens loopt, ben je nog steeds even ver. En als over 1 jaar blijkt dat dit kind dyslexie heeft, dan ben je al weer een jaar verder achterop met leesonderwijs. Dyscalculie kan ook meespelen.

Eens met sinas

Het is belangrijk om te weten wat het probleem is. Misschien heeft het kind wel ADD of iets dergelijks, past de methode die school gekozen heeft niet bij hem of is er iets anders aan de hand. Bijv. een combinatie van dyslexie en demotiverende leerkracht waarvoor het toch nooit goed genoeg is.
Dat laatste hebben wij gehad met als gevolg dat na aanvankelijke leesproblemen plotseling het over de hele linie achteruit ging, omdat het kind allang de handoek in de ring gegooid had. En natuurlijk werd het probleem bij het kind gelegd. Eerst moest de werkhouding verbeteren... die door juf zelf verpest was.
De oplossing was dan ook niet het kind nog een jaar bij die juf te 'gunnen' (dat was zijn geestelijke dood geweest), maar het kind van die juf weg te halen en thuis te oefenen met lezen op een leuke manier. Het heeft me twee jaar gekost, maar de goede werkhouding is weer terug zonder zittenblijven en alle hyaten zijn meer dan ingehaald.
Ik weet niet wat het probleem is, maar wel dat je met alleen zittenblijven die problemen niet oplost en meestal juist erger maakt. Je zorgt dan namelijk alleen dat de afstand van wat het kind feitelijk had moeten kunnen groter wordt en nooit meer in te halen is. Het kind krijgt ipv meer oefening wat het eigenlijk nodig heeft juist minder oefening, omdat het, zoals hierboven zo mooi beschreven is, hetzelfde pad weer af moet leggen en dus al die tijd geen steek verder komt.
Groeten Primavera

Bedankt

Allemaal bedankt voor jullie info. Het geeft mij een bredere kijk op de situatie. Vandaag met de juf gesproken hoe het gaat. Met lezen en rekenen is hij op een andere methode gezet en dit gaat goed. Hij is weer gemotiveerd. Hij vroeg zelf naar een nieuw blad toen hij zijn opdracht af had. Ik vraag met zelf gezien hij het nu moeilijk heeft dat hij de rest van zijn school carrière dan ook op zijn tenen blijft lopen mocht hij straks wel naar de volgende groep gaan. We hebben afgesproken dat we eerst nog even deze lijn voortzetten, wanneer hij zich niet of te weinig ontwikkelt, wordt hij getest. Wanneer hij blijft zitten, zal hij de lesstof niet overdoen maar verder gaan met de stof waar hij is gebleven en dat verder ontwikkelen en uitbouwen. Hiermee hopen wij dat hij een goede basis krijgt waarmee hij in de volgende groep stevig en vol zelfvertrouwen kan beginnen. Volgens de juf speelt zijn jonge leeftijd mee en het feit dat hij ook nog graag wil spelen en dus minder interesse heeft in de leerstof. Voor hem is het nu een grote schok en emotioneel zwaar dat hij niet met zijn vriendjes meegaat. Dit laatste vind ik ook erg zwaar en heb daar ook veel moeite mee.

Hij is helemaal niet jong!

Hou toch op om het op 'jong zijn' te gooien. Je kind is helemaal niet jong. Grote flauwekul, de methode sloeg kennelijk niet bij hem aan.
Hij kan ook verder met waar hij gebleven is als hij doorgaat naar groep 4.
Het grote voordeel daarvan is dat hij weer bij kan werken naar de rest van de klas toe, in een meer stimulerende omgeving zit en bovendien bij zijn vriendjes kan blijven. Ik zou niet weten waarom een kind eerst zou moeten blijven zitten om een eigen leerprogramma te mogen hebben.
Als het werkelijk een tijdelijk iets is komt hij in groep 4 wel weer bij. Blijven zitten zal ervoor zorgen dat hij voor de rest van zijn schoolcarriere achter zal blijven lopen met dikke kans dat hij daar bij de keuze voor het VO op afgerekend zal worden.
Groeten Primavera

Eens met primavera

(goh
Jong is echt de grootste dooddoener en stel dat juf dat heel het jaar al heeft laten doorschemeren, dan kan ik me voorstellen dat je kind gedacht heeft, ok, je kan krijgen hoe je het hebben wilt (Self fulfilling prophecy). En nu je kind andere (en dus interessante) dingen krijgt, voelt hij zich ineens een stuk beter! Niet meegaan in dat zittenblijfverhaal! (morgen schijnt M. Lavell op de radio te komen over het vele zittenblijven, misschien eens luisteren?)

Helemaal eens met voorgangers

Je kind is niet jong. Er zijn al veel scholen die de oktobergrens al losgelaten hebben. Jong zijn de kinderen van november en december.
En een eigen programma kan beter in groep 4 (waar meer tijd is omdat er niet een grote groep moet leren lezen) dan in groep 3.
Je kunt altijd nog afspreken dat jullie volgend schooljaar opnieuw kijken of doubleren beter is. Liever in 4 dan in 3 (uitzonderingen daargelaten)

Jong? gemiddeld!

Je zegt dat je zoon jong is. Hij is in augustus geboren. Dat is 1-2 maanden verwijderd van precies het midden van het jaar. Hij is dus juist behoorlijk gemiddeld met zijn leeftijd!

Omdat hij in augustus jarig is, is hij waarschijnlijk (vrijwel) meteen na de zomervakantie met school begonnen toen hij 4 was en heeft hij precies 2 jaar gekleuterd. Hij krijgt dus precies het aantal schooljaren les zoals bedoeld en heeft niet langer of korter gekleuterd. Wat dat betreft is hij dus een 'modelleerling'.

Naar groep vier

zeker als hij het emotioneel moeilijk heeft met achteerblijven in groep drie.
Ook als dyslexie nog niet honderd procent is vastgesteld dan heeft beginnen met een dyslexiebehandeling nut. Dus daar zou ik op inzetten. Nu. Niet wachten. Als je kind dyslectisch is dan is ie dat over een jaar ook, maar dan met precies een jaar leerachterstand. Wat betekent dat er veel meer gerepareerd gaat moeten worden.
Organisatoisch gezien is het in groep vier veel gemakkelijker om een kind een eigen methode te laten volgen dan in groep drie. Ee wordt meer zelfstandig gewerkt, waardoor je als leerkracht veel meer ruimte hebt om kinderren die het nodig hebben aandacht te geven.

En verder, je kind is niet jong maar precies goed. Zou ie volgend jaar in groep drie zitten dan was ie te oud.

Mwah

Mijn zusje van augustus heeft ieder jaar achter de feiten aangelopen, totdat ze zakte voor haar eindexamen atheneum. Het jaar daarop ging ze prima en op de universiteit ook. Ik weet dat het hier op het forum eigenlijk niet kan dat een kind te jong is of het niet bij kan houden, maar toch. Haar was misschien een hoop stress en frustratie bespaard als ze al eerder was blijven zitten.

Voor de feiten uit

Limi:"Mijn zusje van augustus heeft ieder jaar achter de feiten aangelopen, totdat ze zakte voor haar eindexamen atheneum. "
Je hebt het over een atheneumleerling. Die loopt niet achter de feiten aan, maar er ver op vooruit. Maar je hebt gelijk hoor, die blijven ook wel eens zitten.
Het is niet zinnig om daar in de kleuterklas al op vooruit te lopen.
Groet,
Miriam Lavell

Nee

Ze had helemaal geen vwo advies op de basisschool, net havo maar dat eigenlijk ook nog niet eens. Alleen met meerdere vwo'ende broers en zussen boven je en ouders die er achteraan gaan krijg je dan het voordeel van de twijfel van de middelbare school.

Maar goed, ik verwachtte al dat men het hier niet helemaal zou kunnen volgen. Geeft niet

Feiten en volgen

Limi, je gebruikt zelf 'achter de feiten aanlopen'. Dat heb ik niet bedacht. Ook leerlingen met een havo of mavo (vmbo-t) advies, lopen niet achter de feiten aan. Bovendien blijkt uit de schoolloopbaan van je zus dat ze niet achter de feiten aan liep.
"Alleen met meerdere vwo\'ende broers en zussen boven je en ouders die er achteraan gaan krijg je dan het voordeel van de twijfel van de middelbare school."
Nee. Dat was misschien ooit zo, toen jouw zus naar het vo ging. Tegenwoordig is het anders. Leerlingen met een vmbo-t/havo advies, krijg je niet meer op het vwo. Zeker niet als zo'n leerling ook al eens is blijven zitten. Eenmaal in het vo stromen leerlingen die al eens zijn blijven zitten eerder af (dat afstromen neemt ook toe).
Zittenblijven voorkomt geen problemen, maar verhoogt juist de kans erop.
Uitzonderingen daar gelaten en dan heb je het inderdaad over leerlingen die ver achter de feiten aan lopen.
Groet,
Miriam Lavell

Soms wel

"Leerlingen met een vmbo-t/havo advies, krijg je niet meer op het vwo"
Soms lukt het echt wel!!!

Te stellig

Toevallig zijn een aantal kinderen uit de klas van mijn dochter met een VMBO-HAVO advies wel naar een HAVO-VWO brugklas gegaan. De eindcito was bij veel kinderen dat jaar hoger dan school had verwacht. Een deel van die kinderen zit nu op de HAVO en deel op het VWO. Waarvan twee zittenblijvers op het VWO.
En dat is geen broodje aap, maar echt waar.

Vooral

Het ging in het voorbeeld om de autonome beslissing van ouders om tegen het advies in te gaan en de bereidwilligheid van een vo school om daarop in te gaan.
Dat is allemaal misschien wel van zo lang geleden dat de associatie volledig is weggedrongen, maar zo zat het wel. Het schooladvies (met of zonder cito) was een advies zonder enige betekenis. De ouders kozen zelf het niveau en de vo scholen gingen daarin mee.
Inmiddels is het al de gewoonte dat je als ouders niet eens meer zelf kunt aanmelden bij een vo school (het moet via een centraal aanmeldsysteem).
Laat staan dat je buiten de adviezen om kunt. Een (te) lage inschatting aan je laars lappen zit er dus niet meer in.
Groet,
Miriam Lavell

Scholengemeenschap

Misschien dat dat voor de grotere scholengemeenschappen met meerdere brugklassen en meerdere niveau`s nog wel mee valt? Bij mijn zoon in de brugklas (havo/vwo) zitten wel klasgenoten met vmbot/havo advies en bijpassende citoscore`s.
Basisschool gaf advies van plaatsing en bij aanmelding kon je als ouders aangeven dat je het niet eens was met het advies en een verzoek voor plaatsing op een (in dit geval) hoger niveau. Op- en afstromen en zelfs overstappen naar een andere school is tegenwoordig niets bijzonders.
Je havo/vwo kind op het gymnasium krijgen is wel wat lastiger maar de keuze tussen vmbot/havo of havo/vwo blijkt niet zo`n obstakel te zijn.