Boekbespreking maar niet oefenen

Tja, ik zou zeggen: misschien gaat het haar wel geweldig goed af. Informeer even bij de leerkracht hoe het gegaan is en evalueer achteraf met haar. Dan kunnen jullie het plan van aanpak voor de volgende keer vast bedenken.
Bij een boekbespreking (leeskring) heb ik hier op school nog nooit iets gehoord van voorbereiding. Ik dacht dus dat zoon (8) dat nog nooit had gehad, nou, dat bleek een vergissing. "Dat doen we allemaal op school en het is heel makkelijk". Bij een spreekbeurt (vertelkring) help ik wel enthousiast mee, vooral met de structuring en het vertalen van engelstalige wikipedia artikelen.

En hier

Hier is het wisselend. Het ene kind is wat faalangstig en die wil dus heel erg veel oefenen, wat zijn welsprekendheid niet ten goede komt. Hij kan veel beter spontaan wat vertellen, dan een vooraf ingestudeerd verhaal brengen. Maar ja, dat spontane durft hij niet aan.
Dochter van tien schudt het allemaal uit haar mouw. Hoeft niet zo ingewikkeld, hopla. En dat is ook ok. Het resultaat is van mijn losse dochter beter aan te horen dan van mijn gespannen zoon.
Maar, het gaat niet om het resultaat. Het gaat erom dat ze kennis maken met het presenteren van informatie. De verwachtingen van de school liggen nog niet zo hoog.

Hangt er van af

Dochter heeft regelmatig een boekenbeurt. Het uitzoeken van het boek is nog het meeste werk .
Er wordt verwacht dat ze de titel en de schrijver zeggen, niet meer vertellen dan wat er op de achterflap staat en een stukje voorlezen.
Zoon had boekbesprekingen (andere basisschool) en daar werd er veel meer van verwacht. Hij moest vertellen over de hoofdpersonen en de inhoud van het boek plus nog iets over de schrijver.
Zoon had toch iets meer werk eraan dan dochter heeft.

Vera

Hier

Waarom oefent je dochter niet? Weet ze niet hoe ze het aan moet pakken? Ziet ze het nut van oefenen niet? Heeft ze het al goed in haar hoofd zitten?
Hier laten we het over aan de kinderen zelf. Tuurlijk helpen we wel, vooral in het begin van werkstuk/spreekbeurt met de opzet en verder doen ze het (inmiddels) zelf.
De eerste keer hebben we wel intensief geholpen, om ze op gang te helpen. De kinderen vonden zo'n eerste keer erg moeilijk en klapten dicht omdat ze niet wisten wat er van hen verwacht werd of hoe ze een opzet moesten maken. In de lagere klassen lag de lat vaak laag: de eerste keer was al goed als kind voor de klas kwam en daar een verhaal durfde af te steken. Naarmate ze verder komen, worden er natuurlijk meer eisen gesteld aan de spreekbeurt.
Hier 1 kind dat alles zelf doet en dat ook kan. Een ander maakt het wel zelf, vraagt een beetje hulp en verder oefent/oefende ze voor haar knuffels die haar dan feedback geven (hoe ze dat doen, weet ik niet en de laatste heeft meer hulp nodig, oefent bijna niet en is tevreden met een 7. Dat ergert mij wel eens maar hij moet het zelf doen, ik kan wel alles voor hem doen maar daar leert hij niets van. Hij moet alles zelf ondervinden. het rare is wel dat hij dus spontaan vertelt en met grappen die hij wel van te voren bedenkt waardoor de klas het altijd hoog waardeert en de docent ook en hij goed weg komt met zijn gemakzucht.

Paola

Omdat ze denkt dat ze het makkelijk kan, ze vindt oefenen dus overbodig. Misschien valt het ook wel reuze mee en gaat het supergoed. Ze heeft al eerder dingen moeten presenteren, zelfs in groep 8 en dat ging haar heel makkelijk af. haha misschien wat overmoedig geworden. Ik ben in ieder geval wel benieuwd naar haar verhaal vanmidag

Hier ook niet

Hier wordt in de lagere groepen ook niet door iedereen geoefend voor een boekbespreking of spreekbeurt. Pas vanaf groep 6 (bovenbouw) worden er echt eisen gesteld aan de presentatie en inhoud, daarvoor is het puur om bekend te raken met spreken voor 'n groep. En als het maar 'n minuutje duurt? Ook prima. Je mág natuurlijk wel oefenen, maar het hoeft niet.

Hinken op twee gedachten

De ene is: laat gaan, ze komt er zelf wel achter. Volgens mij kan jouw dochter ook wel eens behoorlijk eigenwijs zijn en dan is op je bek gaan de beste leermeester.
De andere is: maar ze moet toch leren leren, en dat het haar zo makkelijk afgaat is niet altijd handig voor haar, want wat als er wel eisen gesteld worden...
Altijd leuk, slimme kinderen. Of, zoals onze gastouder zegt, ik had precies dezelfde zorgen en problemen met mijn kinderen die niet slim genoeg waren als jij met jouw kinderen die te slim zijn, alleen de middenmoot gaat goed in het onderwijssysteem.
Hier ondervangen we het enigszins door na het (voor)lezen van een boek de inhoud te bespreken en te kijken of deze schrijver leuk schrijft of niet, en wat er leuk aan is. Werkt hier in ieder geval wel om er wat dieper op in te gaan.
Iets anders wat hier met boeken goed werkt, ze laten voorspellen wat er gaat komen, geeft mijn hummels grip op de (soms net iets te) spannende verhalen.

Afwachten

ik zou afwachten hoe het gegaan is.
mijn zoon van net 11 bereid zich ook nooit voor. Hij zegt dat hij het wel weet. en idd, hij haalt super cijfers.
misschien zit het echt in haar hoofd.

heeft ze toch een onvoldoende,dan erover praten en volgende keer toch helpen

Hier juist een hoop gedoe

Ik vind het wel komisch en verfrissend om te lezen dat iemand nog dezelfde dag van boek verandert. Want hier is een "boekenkring" juist een hoop gedoe, waar mijn dochter (9) wekenlang zenuwachtig voor was en wat ze wel duizend keer heeft geoefend. Het was dan ook meer een spreek- en voorleesbeurt: ze moest het verhaal uit het boek navertellen in eigen woorden, iets over de schrijver vertellen (zelf opzoeken), en een hoofdstuk netjes voorlezen. Ben benieuwd hoe het ayladochter vergaat.

Hier ook

Heel herkenbaar Zoon (10, groep 8) had laatst een boekbespreking. Hij wist het al maanden van tevoren maar ook al zat ik hem regelmatig achter de vodden dat hij nu echt moest beginnen, hij stelt het tot het laatste moment uit. School had wel een A4tje meegegeven met hoe het aan te pakken en waar ze op moeten letten. Afijn, twee weken vantevoren is hij pas begonnen met lezen (hij houdt niet van lezen) en de avond voor de boekbespreking heeft hij zelf nog wat op papier gezet en zijn boekbespreking met mij geoefend. Ik had er een hard hoofd in maar hij scoorde toch een ruime voldoende...
Toch begint hij nu te beseffen dat hij eerder aan dit soort dingen moet gaan beginnen, zeker nu hij na de zomer naar het vo gaat. Dat hij dan niet meer weg komt met een voor-de-vuist-weg verhaaltje.
Ik probeer met dit soort dingen een soort gulden middenweg te vinden; hem zelf dingen te laten ondervinden maar wel stimuleren om op tijd te beginnen en aanwijzingen te geven. De rest is aan hem.

Groep 4

Dochter Ayla zit in groep 4. In deze groep zitten ook kinderen die nog op AVI 3 of 4 lezen, dus het stelt allemaal niet al te veel voor. Bij mijn kinderen was het inderdaad een boekje meenemen, titel noemen. Iets over de inhoud zeggen en dan mocht het kind ook de achterflap voorlezen en dan vertellen wat het kind er van vond. Bij mijn oudste was dit in groep 4 en 5 ongemerkt voorbij gegaan. Ik ontdekte pas dat het bestond toen de meer serieuze middelste er mee geconfronteerd werd. Toen ben ik een beetje bezorgd bij de juf gaan vragen wat de bedoeling was. In groep 4 en 5 is alles eigenlijk goed, zolang ze maar iets over het boek weten te vertellen en anders helpt juf (of meester) wel een handje. Pas in groep 6 en hoger wordt het wat serieuzer en moet er thuis wat voorbereid worden en krijgen de leerlingen een papier mee waarop staat wat er verwacht wordt.
Zo ging het op de school van mijn kinderen, maar ik kan me niet voorstellen dat het veel anders gaat op andere scholen. Je kan nu eenmaal geen 10 minuten vertellen over een oersaai AVI-3 boekje.
En in elke groep 4 zullen er kinderen zitten die rond dit tijdstip nog op dat niveau lezen.

Moedervan drie

ayladochter zit in een speciaal leesgroepje voor bovengemiddelde lezers, die scoren dus allemaal vrij hoog. Alleen dat groepje moest een boekbespreking houden, de rest niet.

Ik denk dat het idd reuze zal meevallen en waarschijnlijk heeft ze zich op haar eigen manier prima ervan afgemaakt.
maar vanavond hoor ik meer

Gemiddeld

ze scoorde een gemiddeld zei ze gisteravond en toen moest ik ophouden met vragen en haar met rust laten
Wel wilde ze de volgende keer een uitstekend zei ze nog snel, ik heb maar voorzichtig geopperd om de volgende keer het boek dan vaker dan 1 keer in te kijken voordat ze een boekbespreking had. Ik zal morgen d ejuf eens vragen hoe het is gegaan.